şubat gelmişti ve yeni aya yeni bir umutla uyanmıştım gibik bir araba ve bir pilav tezgahına bağlıydı hayatım.

lan dinleyenler entry girsin giblenmem lazım kimseye açılamadım.

dinliyorum panpa anlat sen (bkz: canım çok sıkılıyor ulan)

reserved anlat panpa

eski yengeniz kendi evinde misafir durumuna düşmüş annesi kalp krizleri geçirmiş hastanelik olmuştu o sıkıntılı süreçte yanında olmaya çalıştığımda ise bana daha sıkıca bağlanıp şiddet uygulamaya kalkıştığı zaten sıfıra yakın olan sosyal hayatımı bitirmiş ve ailemle arama girmesi sebebiyle onu terketmiştim.

ayrı olduğumuz süreçte benim hayatıma başka kadınlar girdi haliyle onun hayatına da başka erkekler bir yıldır işsiz olan ben politik bir eylem sırasında gözaltına alındığım için ailemle de kötü duruma düştüm. hayatıma giren kadınların hiç biriyle onunla mutlu olduğum kadar mutlu olamadım ama ona da dönemedim. ben depresif bir halde yaşıyordum. o benden daha beterdi, babası annesinin altınlarıyla kaçmış. miras kalan eve akrabaları çöreklenmişti. zaten sıfırı tüketmiş olan ben tüm bunlardan bıkıp ondan ayrıldım.

artık 14 şubat gelmişti eski yengeniz aradı beni dayım aradı oğlum paran yoksa vereyim özel bir gün sonuçta erkek adamsın diye. yine gurur yaptım kızı terketmiştim. dayımdan aldığım arabayla yaptığım işi batırmıştım. o günü sokakta geçirdim elele gezen sevgililere baka baka...

mecbur kaldım çıktım gittim. sanki büyük bir takmuşum gibi gurur yaptım. eve bir daha gitmeyeceğim diyorum kendi kendime dayımdan aldığım arabada yatabilirdim ama arabayı kapıya parketmiştim ve mazotu yok denecek kadar az. saat daha geç olmadan otobüs durağına gitmeliydim evsiz bir adam ilk gecesinde gitse gitse taksime gider. atladım otobüse hem otobüse hem devlete küfür ettim geri dönmek istesem akbilimde para bile yok ama çıktım gittim işte. gezi parkında oturdum, gezi parkında uyudum. sabah oldu kaldım ortada uyduruk telefonumdaki son kontörümle arkadaşları aradım biraz onlarda kaldım.

dinliyo musunuz lan

Arkadaş, kimse gelip sana yalvarmadı, nolursun bize hikaye anlat diye, kendin anlatmak istedin, geldin konu açtım, otur yazıyorsan yaz, yazmıyorsan bu ne ilgi muhtaçlığıdır, dinleyen dinler dinlemeyen işine bakar, şu nazı tribi karıya kıza da yaptıysan bu nasıl erkek diyip gitmişlerdir, bi düşün etrafında kimse ile aran iyi değil, annen aramıyor, babandan dayak yiyorsun, ekip dediğin insanlar aramıyor, kız arkadaşın yüzüne bakmıyor, dayın seni hırsızlık şüphelisi olarak görüyor, evinde kaldığın arkadaşın seni istemiyor,bu kadar insan hatalı, ama sen değilsin, farkındaysan şurada bile 5 dakikada kendinden nefret ettirdin, sana bi tavsiye, iyi insan olmaya çalış, otobüse ona buna sövecek kadar basitleşme, iyi insan ol, insanların alayı seninle sorun yaşıyorsa sorun onlarda değil sendedir, kendine çeki düzen ver.

evde taa evlendiklerinde aldıkları halılar bile kalmamış borcum sebebiyle almış zütürmüş memurlar. 50li yaşları çoktan geçmiş babam bir tokat attı ki bana unutamıyorum. dedi ki terörist pekekent bi gidersin polis taşlarsın, bi gidersin okula, bi pilav satarsın, bi akşam gelir dayak yersin, bi akşam eve haciz gelir borçlarından gibtirgit ulan bu evden! annem duygusal kadın tabi halılar umrunda mı tek çocuğu evden kovuluyor ağladı yapma adam yapma söyleyememiş demek ki ondan pilav satmış çocuk bir hal bir yol buluruz hallederiz sıkma canını dedi ama adam açtı ağzını yumdu gözünü.

bana küfürler etti ve suradıma kapattı ulan yobaz adam yıllarca aramazdı aradı ve küfürler edip kapattı telefonu eve gittiğimde birde baktım ki halılara kadar almış zütürmüşler! eve haciz gelmiş amk haciz!

gariban annem eve öylece girdiğimde şoka girdi koca karı ilaçlarıyla iyi etmeye çalıştı beni babam görünce suradıma tükürürcesine bir bakış attı keşke küfür etseydi vursaydı öyle bakmasaydı bana gece uyuyamadım koca adam ağlıyordu yatağında. evdeki muhabbet kuşu susmuyordu her gece susan kuş sanki acılarıma derman oluyordu bülbül gibi şakıyordu. ertesi gün yine başka bir yerde tezgah kurmuş bekliyordum. babam aradı korktum hiç aramazdı ki.

ertesi gün başka bir yer buldum ama iş olmuyordu. gezdim dolaştım insan sirkülasyonu ile birlikte araçlarda geçmeliydi bir yer buldum sabahtan açtım tezgahımı akşama başka bir pilavcı geldi ekmeğime göz mü koydun diyerek arkadaşlarıyla sopalarla giriştiler. eve gitmeliydim kafam gözüm şiş halde. mecburdum gitmeliydim.

her gün daha çok satış yapıyordum taa ki şerefsiz zabıtalar beni oradan kovana dek bir daha görürlerse ceza yazacaklarmış genç adamsın yazık olur dediler gönderdiler beni dedim ki başka mekan bulayım sote yer olsun zabıta da olmasın başka pilavcılar da olmasın. oraya gidemiyordum artık her gün kontrole geliyorlarmış çevredeki esnaftan duydum.

annemde aramıştı. ama diyemedim bişey ağzımdan anca şu kelimeler çıktı; 'anne ben iyiyim o adamın evine girmem ben bi gün öyle bir geleceğim ki senden aldıkları o eşyaların en güzelini dizeceğim'

uyudunuz mu lan ferrecular

anlatıyorsan anlat dinliyoruz işte ne bu ikide bir dinliyonuz mu bilmem ne

dinliyonuz mu lan gececiler devam edicem ona göre

sonra ayrıldık, dükkanda bir müşteriyle kavga ettim işten atıldım. arkadaşımsa benden rahatsız oluyordu evden kovdu beni. bir gün telefon çaldı bayadır aramayan annem aradı eve gel dedi. gittim.

sürekli üstüne gittim habire sordum sordum onu sıkıştırdım öğrenince ne olacaktı sanki...
öğrenmez olaydım yengeniz biriyle yatmıştı defalarca şehvetle sevişmişti o kadar baskının ardından bunu bağıra bağıra anlattı.
herkes ikinci bir şanstan bahseder o gün bugündür birbirimizi yiyoruz düşman olduk birbirimize.