gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

“Boyamak ne lan” dedim? “ Kafana bir şeyler sıkacaklar gece “ dedi. “Ne sıkacaklar?” diyorum. Valla en iyisi “şampuan ya da sıvı sabundur, en kötüsü de kokteyldir.” Dedi. Kokteyl: içine traş köpüğü sıvı sabun şampuan falan ne varsa koyup eğer çok nefret ediliyorsa kişiden bir de attırılıp oluşturdukları karışımmış. Vay amk dedim. Gece gece kafama da attırmasınlar lan dedim. Korkma ilk gece karışım olmaz ama diş macunu sıkabilirler dedi.

Çok yorgundum, süreceklerse sürerler dedim yattım. Neyse bu ilk gece gelenlere müsade etmemiş. Ama bi sonraki gece birileri kaşıma diş macunu sürmeye çalışırken uyandım. Kafama da sürmüş binler. Buz gibi suyla yıkadım mecbur, geri yattım.

Okulda sıcak su yoktu beyler. gibtiğimin okulunda ne bi kalorifer ne bi klima ne bi soba hiç bir tak yoktu. Montla sıçmak, montla yatmak. Ketıl ve fön makinesiyle ısınmak hepsini yaşadık. Bi sonbahar günü dayanamayıp maç etmiştik, hatta benim de tırnaklar çekilmiş, yeni çıkan da daha batmıyor gibiydi, ben de oynamıştım. Son baharın soğuğunda bahçe hortumuyla yıkandık amk. it gibi acıktığımızda zuladan çıkanları yerdik hep birlikte. Full zeytin ve yeşil zeytinle dolu bir zeytin bidonunun alt kısımlarında kalan zeytinleri yiyebilmek için 10 kişi ardarda kollarımızı yağlı bidona daldırıp birer avuç zeytin alıp açlığımızı bastırmışlığımız vardır. Kollardan yağ aka aka :d

Yemekler berbat. Haftanın 3-4 günü bakliyat. Onu da berbat yapıyor aşçılar, pilav desen lapa. insanın midesi kalkıyor görünce bile. 1 ay sebze almadı okulbi de depodan hallederiz deyip. 1 ay boyunca bakliyat pilav makarna yedik. Bu olay sonrası Ben 4-5 sene pirinç pilavı ya da kurufasülye yiyemedim beyler. Onun dışında cemaat ya da başka bi oluşum baskısı yoktu. Herkes dersine çalışıyordu. Sadece alt sınıf üst sınıf olayı burda da geçerliydi. Burda da lise 3 ler şerefsizdi. Çekme diye bi adetleri vardı binlerin.

Bir şeye canları sıkıldığında bütün lise1leri tuvalete doluşturup (herkesin başı eğik) azar çekiyorlardı. Hatta başını kaldırana tokat mokat atıyordu binler. Bulunduğum süre içinde 2-3 çekme olayı yaşadım ama benle pek ilgisi yoktu olayların. Bi de çok daha ağırlarını gördüğümden zerre gibimde olmuyordu. Gidip gibiklerin kendilerini tatmin edene kadar saçmalamalarını bekleyip dönüyordum. Zaten bir iki ay sonra da öss çalışmak için rapor alıp gibtir oldu gittilerdi.

Neyse beyler ilk sene bitmişti ve benim için tam bir fiyaskoydu. 4.40’tı ortalamam, aslında daha düşük olmalıydı ama Fen Lisesinde 3’ten aşağı alamıyordunuz zaten istesenizde. Hem biraz çalışmak zorunda kaldığınızdan, hem biraz kopya faktörü, hem de okulun geleneklerine ters olduğundan bi şekilde 3 ya da 4 alıyordunuz. Arkadaşlarımın çoğu 5.00 ya da 4.95 civarında idi. Keza mezun olurken de ben 4.66 ile okulun sondan 4. Sü olarak mezun oldum.

Ama okula çok iyi uyum sağlamıştım. Hemen herkesle tanışmıştım ve ortamların aranan adamıydım. Televizyon yok, internet yok, ders ders ders, dışarı çıkmak yok. Resmen yarı açık hapishane hayatı yaşadığımızdan, güldüren tipler kabul görüyordu. Ben de fena değildim ve çabuk kabul gördüm. Lise 2 başladığında Nezin bitmek tükenmek bilmeyen totosu da ekranlara girmeye başlamıştı. Foolish kazanovalar, nefret, ceza diye diye geçti gitti zaman. Tembellik artık üstüme yapışmıştı. Halbuki biraz emek versem herkes kadar yapabilecekken, temelli salmıştım. Ne öss ye çalıştım, ne bi hedefim vardı. Aşık olmuyordum ki zaten aşık olduğum biri vardı. Onla aynı şehirdeydik ama ona ulaşmamın hiç bir yolu yoktu panpalar. Çarşamba günler izin günlerimizdi . 3 saatliğine şehir merkezine gider bir şeyler yer dönerdik. O sırada gözüm hep onu arardı. Elbette hiç denk gelmedik panpalar.

Bu sırada maddi anlamda düze çıkmıştık panpalar çok şükür. Nazım abi sağolsun 7-8 yıl evini bize verip de tek kuruş kira almayınca, babamdan kurtarabildiğimiz paralarla kelepir bir ev aldık. Ev de fena değildi beyler. En azından bir güvencemiz olmuştu. O süreç içinde babamın malulen emekliliğini sağlamıştık. Annem de maaşı biraz daha iyi olan aşçılığa geçmişti. Bi Özel okulun yemekhanesinde yemek yapıp dağıtıyordu. “Abla biraz daha koyar mısın?” bile dedirtmeden yemeği bol bol koyan birine denk geldiyseniz eğer o benim annemdi panpalar.

Artık o kadar yoksul değildim. Tabi yine babam bize harcatmıyordu pek ama gençlik asilik başlayınca eskisi gibi duramıyordu karşımda. Hani “bana nike alın lan” triplerine girmiyordum elbette ama bi spor ayakkabısı alın deyince aldırıyordum. O zamanlar atleti bile nike olan binler vardı tabi ama onlara hiç ama hiç özendiğimi sanmıyorum. Yani durumumuz orta seviyenin altına gelmişti diyebilirim.

Oda arkadaşlarımın hepsi anne baba öğretmen, hemşire, memur ya da emekli seviyesinde hepsi iki kardeş olan ve hepsi benle aynı şehirde oturan temiz kalpli çocuklardı. Bir gün olsun bir menfaat ilişkimiz olmadı onlarla. Şu an biri anteptee doktor. Biri ankarada uzmanlık yapıyor, biri iyi bi yerde mühendis, mehmeti anlatmıştım zaten, birisi de sağlam bir solcu oldu. Solcunun sağlamı nasıl oluyor diyecekseniz, yerini belirtmeyeyim ama bir kurumun, bir partinin ya da bir örgütün önde gelenlerinden. Hayatımda gördüğüm en dürüst çocuktur. Boğazından bi güne bi gün bir lokma haram para geçmemiş, aç kalmış ama davasını bırakmamış, balon malon satıp evden para almadan, hem 4 yılda okulu bitirip hem de öğrenci hareketine öncülük etmiş, doğru bildiğini söylemekten hiç vazgeçmemiş bir kardeşimdir. Elbette adını bileceğiniz kadar ünlü değil ama Onu çoğu kez farkında olmadan gazetelerde gördünüz. Çoğunda kafasından kan akarken :d neyse konu sapmasın... (Bu arada solcuyum diye geçinip kaypaklık yapan o kadar adam gördüm ki, bu arkadaşımın yeri bende çok farklıdır. Ondan anlattım.)

Durumumuz onlar kadar iyi olmasa da kendimi artık ortalamaya yakın hissetmenin huzuru vardı, hoş durumumuz daha kötü de olsa arkadaşlarım zaten on numara adamlardı ama yine de insan kendini pek iyi hissetmiyor yoksulken.

Kötü olan tek şey benim dersleri oldukça salmış olmamdı. Ailem de durumun pek farkında değildi. Ne de olsa ben hep başarılıydım. Ama öyle değildi işte her gün git gide düşüyordum tutunduğum ipten. Son sene bizleri ÖSS’ye çalışalım diye tamamen bırakmışlardı. Çoğu arkadaşım o boş derslerde güzel güzel test çözerken, ben haftaya başlarım, yarın başlarım diye diye kendimi oyaladım. Başlıyorum dediğim zaman da zaten ipin ucu çoktan kaçmıştı. Bu sefer de zaten anlamıyorum diyerek tembellik yaptım. O aralar Her yerde “ellerine sağlık hadi durma kutla bu zafer senin” çalıyordu. Havalar güzelleşmişti ve öss zamanı geliyordu. Neredeyse hiç çalışmadan girdim ÖSS’ye beyler. Berbat geçti. Kötü olduğumdan sınava yoğunlaşamadım da. Kafamın içinde istemsiz bir şekilde durmadan “ bütün dünya izler durur, afeti azam bekler durur.” Diyordu mor ve ötesi. Puan olarak bir şey ifade etmez ama 20 küsur bininci olmuştum. Arkadaşlarımın biri ilk binde ikisi ilk üç binde falandı. Tıp isteyenler tıpa, mühendislik isteyenler istediği ile veya ünilere gittiler.

Ben gib gibi kaldım beyler. Ya hiç istemediğim üniler ve bölümler yazacaktım ya da seneye kalacaktım. Seneye kalmak demek riski katlamak demekti, çünkü bi sene daha kazanamasam hayatımı gibmiş olacaktım. Elbette aldığım puan azımsanacak bir puan değildi aslında, hatta yaptığım salaklığa göre fazlaydı bile bence, ama arkadaşlarımın yanından yöresinden bile geçmiyordu. Bi de “seneye çalışır daha iyi yaparım” gazı gelince yazmadım bi yer. Ücretsiz gitmiş olduğum dershaneye, bir sene sonra para vermek koymuştu. Yine öyle aşırı çalışmadım ama salmadım da. ÖSS geldi çattı yine ama bu sefer durumum iyiydi ama sınavda biraz kitlendim. O zaman sınav tek aşamalıydı. Tek aşamalı sınavın son senesi (2005) ilk gidişte matematikte 17 soru boş kalınca “haydi cebude bu iş buraya kadarmış

rezerved

hakkını helal et” dedim. Feni türkçeyi hangi hızla bitirdiğimi ben bile bilmiyorum. zütüm tutuşuyordu çünkü, hemen geri döndüm matematiğe 11ini çözdüm, 6 soruyu bi türlü yapamadım. Sosyal zaten bomboş kaldı ama çok da puan vermiyo. Matematikten 2 soru çözsem daha iyi. Çözemedim beyler kitlendim kaldım. Sonra tuttum hangi şıktan kaç işaretlemişim onu saydım ve ona göre 6 soruyu da salladım. Ya herro ya merro dedim.

6’sı da yanlış çıktı beyler :d olsun denemeye değerdi. Şansıma diğer kısımlar çok iyi gelince ve o 6dan başka yanlış da çıkmayınca bir önceki yıla göre bayağı iyi puan aldım. Yine öyle çok iyi değildi ama mak. Müh. Tutturmaya yetti. Çok ama çok mutluydum panpalar. Sonunda kapağı atmıştım.

takipteyiz

Panpalar üniversite kısmını yaptığım ağır eşşeklikleri daha sonra yazacağım, lise kısmı sıkmıştır biraz muhtemelen ama öyle günlerdi işte anlatmadan geçmeyeyim dedim. Neyse şimdi biraz ales bakayım ben. Haftasonu ales'e gireceklere başarılar şimdiden.

up up up

cebude adın ne reel de