-
26.
+1Bir gün hiç unutmam, pencereye çağırdı tüm sınıfı, herkes pencereye doluştu. Dışardan kara çarşaflı bir kadın geçiyordu. Eliyle kadını gösterdi ve işte bunlar Atatürk düşmanları, vatan hainleri dedi. Sonra da bize tekrarlattı, Atatürk düşmanı diye. Geçen kadın ibonun annesiymiş. ibo da bizim mahallenin çocuğuydu. Aklı gidik bir çocuktu. Muhtemelen engelliydi. O zamanlar engellilere özel okul falan mı vardı sanki. Aklı havada bir çocuktu ama ne olduğunu çok iyi anlamış, sonradan çok içine kapanmıştı çocuk. Selo anlatmıştı bana onun ibonun annesi olduğunu.
-
27.
+4Bu arada biz aleviyiz, bizde ne türban var, ne çarşaf. Ama içim dağlanmıştı amk. Çok üzülmüştüm. Biz Türktük, Horasandan gelen Türk boylarındandık ama ben o okulda kürt olmak neymiş yaşadım. Her gün yaşadım beyler. Her gün dayağın korkusuyla sıralarımıza nasıl sindiğimizi yüreğimizin nasıl kuş gibi attığını, sıra bize gelmeden gün bitsin diye nasıl dua ettiğimizi dün gibi hatırlıyorum. kaltak karı bize vurduğunda kol boyu bileziklerinin birbirine çarpış sesleri hala kulağımdadır. Türk dayak yemedi mi derseniz, yedi. burda bahsettiğim şey ırktan öte sosyal statüdür. kadının kafasında bizler doğudan gelip sınıfı kalabalıklaştıran huur çocuklarıydık. Bunu da söylemekten hiç çekinmezdi.
-
28.
+4Bir gün bir matematik sorusu sordu kaltak, epey zordu. Sorar sormaz 20-30 saniyede çözdüm soruyu ama parmak kaldırmadım. Çünkü it gibi korkuyorum ya yanlışsa diye. içimden dua ediyorum, zengin binlerinden biri bilsin hemen de kurtulalım. Kimse parmak kaldırmadı. Biliyorum kimse bilemeyince bize sıra dayağı çekecek cetvelle. Parmak kaldırdım. Kalk dedi. Başladım soruyu çözmeye. 1000 yazdım. Sil onu bi daha yaz dedi. Bi daha yazdım. Yazıp dönmemle kulağımın üstüne tokadı yemem bir oldu. Öyle bir çınladı ki dünyam şaştı. Sıfır öyle mi yazılır gerizekalı diye azarladı. Evet 0'ı tersten çizmişim. ne taraftan çizersen çiz aynı görünen sıfırı onun istediği yönde çizmemişim diye herkesin önünde ağzıma sıçtı. Hala bilmem beyler 0 hangi tarafa doğru çizilir. Keşke o ana geri dönebilsem diye düşlerim hep. dıbına koyduğumun fahişesi ne taraftan çizersen çiz aynı yere çıkan bir şekil için benim özgüvenimi, hevesimi, çocukluğumu gibmeye ne hakkın var diye suratına haykırabilmek için. Evet beyler yediğim bir tokattı belki ama her şeyimi gibip atmıştı. Hala içimdedir acısı.
-
29.
+2Birinde de soner basit bir soruyu bilememişti, aslında belki de bilmişti ama o pgibolojik işkenceyi bilemezsiniz beyler, insanın nutku tutulur. Sanki yanlış bir şey söyleyeceğine sonsuza kadar sussan unutulacaksın sanırsın belki de. Ama unutulmazsın. Suskunluğun tembelliğe, sorumsuzluğa yorulur, çok eşit ve adaletli bir ülkede, muhteşem bir eğitim sistemine edilmiş bir küfür olarak algılanır ve cezasız kalmaz. Şanslıysan suratına okkalı bir tokat olarak gerlir; şanssızsan parmak uçlarına cetvelin ince kesitiyle vurulup, bir huur çocuğu gibi aşağılanırdın.
edit: yazmayı unutmuşum sonerin bilemediği soru Türkiye'nin başkenti gibi basit bir soruydu. Ardından hoca iboya sormuştu, o da bilmişti. iboya sonerin suratına tükürmesini söyledi hoca. Döverim seni deyip tükürttü. Bütün sınıf gülmüştü amk. Hayatımda bu kadar insanlıktan soğuduğum bir an hatırlamam.
Durum dramatize etmek için sallamıyorum beyler, böyle bir kaltaktı işte. Sözde bizim iyiliğimiz içindi, dayak. Çalışkan olalım diye... -
30.
+1reserdev
-
31.
+1Nedense korkardım, anneme babama söyleyemezdim. Söyleseydim de bir şey değişmez diye belki. Belki daha çok sinirlenir diye. Belki canımdan çok sevdiğim anneme de kötü bi laf eder diye. Çok korkardım beyler. Belki de annem de döverdi, bilmiyordum. Dışardan ne kadar dayağa kaşarlanmış gibi görünsek de, içimizde öyle değildi işte. O ağzının üstüne şamarı yiyip de hiç canı acımayan kürt çocukları var ya sokakta, onların mutlaka ruhlarında bir şeyler kırılır beyler. Bizim de her gün içimiz de bir şeyler kırılırdı. Ama söyleyemezdik ailelerimize. ta ki son ve en iğrenç dayağımı yediğim güne kadar...
-
32.
+2Bahçede oyun oynamamıza izin verdiği gibik bir beden dersinde yemiştim dayağı. Bronşittim ben, 12-13 yaşına kadar hayatımın %75’inde hastaydım. Hayatın en adaletsiz yanı, kürt genlerine sahip olmama rağmen, kürt şartlarında kalmamdı. Kürt çocuklar sümüğünü yiyerek hasta olmama gibi bir racial skille doğuyorlardı. Bense hep hastaydım. Saçımın teli kadar penisilin yedim amk. Hayatımın en travmatik görüntüsüdür, o saydam sıvının enjektöre çekilip de içi beyaz toz olan diğer tüpe sıkılıp karışımın geri enjektöre çekilişi. zütümde oturacak yer kalmayana kadar vururlardı o iğneleri. Dişlerim çürüyene kadar yedim lan. Bi çocuğun dişi çikolatadan şekerden çürümeliydi oysaki. Sağlık ocağının kokusu hala ürpertir beni.
-
33.
0Neyse hastaydım yine, ayakta duracak halim yok, dışarısı soğuk, üşüyorum , it gibi titriyorum ama yine kürdüm işte. Bu kaltaktan izin istedim sınıfta kalayım diye. Dinlemedi bile herkes dışarı dedi. Üstüne bi daha söylemeye cesaretim olmadı. gibtiğimi oyununu oynamaya eşleştirdi bizleri. Oyun şöyleydi beyler herkes ardarda domalıyor uzun eşekteki gibi. iki takım var. En öndeki velet topu mümkünse hızlı bi şekilde bacak arasından arkaya doğru yolluyor. Bu arada sınıf 70 küsür kişi uzunluğu siz tahmin edin. Neyse top en arkadakine gelince topu alıp en öne koşuyor ve son halkayken ilk halka olmuş oluyor, böyle böyle mesafeyi ilk bitiren bin topluluğu survivor memur binleri -kürtler binlerine karşı adasını kazanmış oluyor.
-
34.
+1Benim sıkıntım ise frodonun yüzük takmış hali gibi bir alemde dolaşmamdı. Hayat siyah beyaz ve yavaş çekimdi amk. Öndekinin zütüne kafamı gömmüş ölüm kalım mücadelesi veriyorum resmen. Derken ben en sonuncu olmuşum, ve o top gelmiş uçmuş gitmiş. Farkına bile varmadım. Gidip koşmaya zaten mecalim yok, olayı bile çözemedim zaten. Derken bu kaltak geldi tokadı yapıştırdı. Bi de o halimle izin sitemeye korktuğumdan mıdır nedendir bilmem tuvaletimi tutuyormuşum, olduğum gibi koyverdim. Pantolonun önünü efsanevi bir sıcaklık kapladı. O huzuru altına işemeyen bilmez. Tabi o rezilliği de. Sanırım herkes görmedi o an beyler. Yanlış hatırlamıyorsam ceketini belime sarmıştık Selo'nun ve hemen girmişti omzuma eve gitmiştik ayıla bayıla. Eve vardığımızda ben yarı baygındım.
-
35.
0Annem hemen üstümü değiştirdi, doktora gittik. Niye bu çocuğu getirmediniz daha önce diye azarladı falan. Zatürre olmuşum amk. Annem Selo’dan bi de dayak yediğimi, sürekli dayak yediğimizi öğrenince rage %100 olmuş , insanlıktan çıkmış doğru okula gitmiş. Orda ne yaşandı, ne oldu tam bilmiyorum beyler. Bi iki kulak misafiri olduklarımdan hatırladığım kadarıyla. Kaltağa ağzına geleni söylemiş. Bi daha bi fiske vur bakalım diye de tehdit etmiş. Ondan sonra bana ne bir soru sordu kaltak, ne de dokundu. Sene sonunda da emekli oldu gibtirdi gitti.
-
36.
+1Kalan o son aylarda aklımda kalan gibik okuma yarışmalarıydı, dakikada kaç kelime okuyor. Halbuki okumanın amacı anlamak değil miydi? Yediğimiz leblebi tozları ve efsanevi “olum leblebi tozunun içine uyuşturucu koyuyormuş dayı, almayın lan hepinizi alıştıracak haa” muhabbetleri. Hangi sebeple aldığımızı hiç ama hiç anlamadığım minik yastık şeklinde içi renkli kolonya dolu saydam kesecikler, 1000 liralık okul harçlığım = 1 simit. Burak kut vs Tarkan kapışması. sınıfta komik bir an yaşanırken Aşık olduğum kız Nazlı’yla göz göze gelmemiz, bana bakıp gülerken zütünü sıraya denk getiremeyip züt üstü yere düşmesi ve daha gür bi kahkaha patlatmamız, ve benim ona daha da aşık olmam...
-
37.
+3hayatım okul dışında çok iyiydi. Seloyla gün boyu gezer, mahalleye döner. Dokuz aylık falan oynardık. E tabi ki "at bahiym abinin gıllı göğsüne" derdik. Ben kaleciydim. Köyden geldiğim için topa ayakla vurmayı pek becerememiştim, bi iki denemiştim olmamıştı. O yüzden kaleye mahkumdum. Ellerime çorap geçirip Aumann olurdum ben de tabi. onlar benjamin olup süper magnum vuruşu vurduklarında abanmayın lan derdim. Kames topumuz yoktu elbet topumuz fakir topu panterdi. Rüzgarda yaptığı buklelere falso diye sevinirdik elbet. Haa bide gelip topumuzu alıp bi iki sektirip vermeyen bizden büyük binler vardı. En son "teknik vurucam abim, abanmıycam" deyip bana bi iki şut çeker sokamayınca da eninde sonunda abanıp gol atıp giderdi oçler.
-
38.
+1Hayatımın ilk ve en güzel hediyesini amcam almıştı karne hediyesi olarak. BMX piskilet. Koltuğu renk değiştiriyormuş öyle demişlerdi. Amcam ailenin en küçük ama en akıllısıydı. Okuyup bi baltaya sap olmuş tek kardeşleriydi. 2 yıllık bitirmiş ama çok büyük ve uluslar arası bir şirkete çok düşük bir pozisyonda da olsa girmiş. Başta şehir içinde bayi bayi gezip pazarlama yaparken, kısa bir sürede sorumluluğu artmış, altına şirket arabasını çekmişti. Halamda kalıyordu. Onlar güzel mahalledeydiler. Pek gidemiyordum yanlarına çünkü halam amcamı ve varlığını pek paylaşmak istemiyordu.
-
39.
0Amcam aileme yardım etmek istiyordu ama bunu direkt yapıp hem onların gururunu incitmek istemiyordu, hem de benle yakınlaşmak istiyordu. Evet beyler benden bir tak olabileceğini sezen ikinci insan da amcamdı. Bu arada köy öğretmenimle mektuplaşıyorduk. Bana kitap yollamıştı hatta. "Pancarcı çocuk" kitabı o yaşlarda bi kütüphaneye bağışlamıştım başkaları da okusun diye. Şimdi biraz pişmanım aslında. Hatıra olarak kalsaydı keşke. Neyse kitapta benim gibi bir çocuktan bahsediyormuş, aynı onun gibi bir öğretmenden de. Yıllar sonra öğrendim bir kez daha duygulandım.
-
40.
+1Amcamın formülü şu şekildeydi, bana hayatımın ilk iş teklifinde bulundu. Arabasının içinin tozunu alamıyormuş, benim gibi çevik ve cin gibi bir çocuğa ihtiyacı varmış. Haftada 100bin kazanmak ister misin? demişti. 100 bin = 100 simit aklım durmuştu. Kola bile içerdim Elvan kola hem de. Seloya da ısmarlardım hem de. Hatta boğazım ağrıması pahasına o alaska dondurmadan meybuzdan da yerdik. Elbette kabul ettim ve mesaim başladı. Her hafta gidip amcamdan anahtarı alıp arabanın içini bi güzel silip 100bini alıp anneme veriyordum. Kola hayalim tam olmamıştı ama arada içiyorduk yine. Amcam hem bana sorumluluk vermiş ve beni kolaycılığa alıştırmamış, hem de aileme yardım etmişti. Şimdi düşününce gerçekten çok düşünceli insanmış diyorum. Ama elbette bu durum uzun sürmedi.
-
41.
+1pff reserved
-
42.
0reserved.
-
43.
0Halam rahatsız olmuştu elbette. bir haftasonu gittiğimde amcan uyuyor hadi git gelme bu hafta diye yolladı beni. Mesajı almıştık elbette eşşek değildik. Annem de bi daha gitmeyeceksin dedi. Bu macera böylelikle sonlandı.
-
44.
+2Bu arada geçenlerde facebooktan ilkokul arkadaşklarından bulabildiklerimin profillerine baktım(okulun sayfasında birini tanımamla başladı, o kişi bi toplu fotoğrafa baya bi insanı taglemiş) , zengin binleri bi gib olamamış. Oldukları yerde kalmış çoğu. Hepsi baba parası yiyor ya da babadan kalan dükkanları işletiyor falan. Selo ise Edebiyat Öğretmeni olmuş. % 0.0001 yalanım varsa dünya alem gibsin beni beyler ama o Selo şu an egenin bir ilçesinde Edebiyat Öğretmeni. gibtiğimin hayatının espiri anlayışına bak.
-
45.
0Daha sonra şehrin çok daha güzel bir kısmına taşındık beyler. Babamın bir arkadaşı, çok kral bir adam var. Bize bizim yaşadığımız şehirde sahip olduğu evi verdi beyler. Zaten kirayla uğraşamıyorum falan deyip. Kendi başka bir şehirde yaşıyordu. Bildiğin şehrin lüks sayılabilecek bir yerinde güzel bir apartmanda 3+1 eve taşınmış olduk. Adam 7 yıl bizden kira almadı. Şaka gibi. Sayesinde ilerde ev sahibi olduk.
-
metan gazina ozel maske oksijen tupu
-
ailem hayatimi mahvetti
-
kamil dayım analiz var mı
-
zalinazurt sozlukten sılısınsın bılıyorum
-
kanal d dekı kuralsız sokaklar progabandadır
-
sefalet o huur anana söyle
-
son 2 saat sonra sozluk mesaısı bıtıyor
-
now girl
-
taşaklara gidon taktırdım
-
adama sen dlyrrksın diyorum anlamıyor
-
dumbki ne zirliyosun
-
sozluge ekşı gıbı troll doldururlarsa
-
namik adli reis sözlüğün en hürmet gören
-
güdümlü fahişe
-
dolar 40 oldı amk
-
ya size söylenen her şey yalansa
-
mürdüm rengi baksırımla kakiş keyfi
-
sımdı kardes tetıkcılık hızmetı 20 mılyondan
-
telefondan kitap okumak zormuş ya
-
üyelikler açılsın artık
- / 1