gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

“Ulan erkek arkadaşın var da bu dekolteli fotoğrafların ben de ne işi var?” diyemedim tabi beyler. iradesiz bir abaza gibi belki ayrılır yedekte bekleyelim moduna girdim. Tabi bu sırada günler ilerliyor ben sabahlara kadar hem hatunu etkilemek için forumda yardırıyordum, hem de hatunla msnde “dertleşiyordum” gibe sürülmeyecek mevzulara, ergen ergen emoluk yapıyordu o, ben de gitgide başkasının sevgilisini teselli eden bir “reşat” oluyordum. Artık "onu en iyi anlayan" oluvermiştim. Bu durum bi süre sonra bende rahatsızlık yaptı beyler.

Ne olursa olsun başkasıyla çıkan bir kızı ayartmak bana yakışmazdı hacılar. Tamam bir iradesizlik yapıp hafif yavşama moduna geçmiştim ama ne yapayım panpalar, toyduk daha. ilk kez böyle sanaldan bir hatun düşürme bölgesine girmiştim ve birazda ihsan binine hava atmak istiyordum. “noldu lan sabah akşam farklı olayım, beğenileyim diye kastın bin, bak ben 2 msj atıp hatunun kralını zütürdüm” demek istiyordum. Ama ne olursa olsun durulmanın zamanı gelmişti. Allah için öyle de yaptım. Foruma girmedim, hatuna da mümkün mertebe yanıt vermedim. Bi iki pffflı mesaj attı bana, çok sallamadım ve yılbaşı için Ankara’ya gitmeye karar verdim.

Odtülü panpalar 2. Yıllarını yaşıyorlardı ve eve çıkmışlardı. Liseden 3 arkadaşım 1 tane daha eleman alıp güzel bir ev tutmuşlardı. Ev bayağı şen şakrak bir öğrenci eviydi panpalar. Bi de bi kaç arkadaş daha benim gibi farklı illerden gelmişti. Zaman gayet güzel geçiyordu. Sabahları kaçak odtüye girip dart atılan cafede, açık büfeli restoranlarda falan “vay beee üniversite buymuş amk” modunda dolanıyorduk. Akşamları da rakıları biraları vodkaları eve seferber ediyor, sohbet muhabbet, müzik kafaları çekiyorduk 8-10 kişi. Zaman çok güzel geçiyordu panpalar. Ankara buz tutuyordu gerçi ama keyfimiz yerindeydi.

Derken kafayı bulduğum bir gece millet salonda takılırken, arkadaşın odasına gidip bilgisayarından sırf melisa yazmış mıdır diye iradesizlik edip msne girdim (ki o zaman bunu kendime bile itiraf etmiyorum, sözde rutin bir msn kontrolü). Bana bi ton bir şeyler yazmış. “Ya cebude nerelerdesin, ne hayırsız çıktın sen de” “çok sıkıldım dönmedin mi hala ankaradan” falan tarzı yürümüş bana. O sıra da bir iradesizlik daha edip çevrimiçi oldum beyler. Başladık yazışmaya. Bu arada harun abi değil beyler cam falan açtık. O sırada mehmet geldi, “ooooo kardeş hadi hayırlı olsun. Yenge yapıyosun bize söylemiyosun” dedi. “Yok olum öyle normal arkadaş” dedim böbürlene böbürlene (gibik cebude). Sanki benim böyle bir ton normal arkadaşım var, hatunlarla aram çok iyi havalarına girdim sanırım panpalar. Allah kimseye yokluk vermesin.

Neyse mehmet, kızın “aq” falan yazdığını görünce şaşırdı baya, onun da hoşuna gitti. “Vay anasını ne hatunlar var lan, ne güzelmiş muhabbetiniz" tarzı bi şeyler dedi. “Bölümden mi?” diye sordu. “Yok abi işletmeden” dedim. Utandım amk internetten tanıştık demeye, ezik bir bin gibi yalan söyledim en yakın arkadaşıma. Daha havalı oluyordu böyle işletme mişletme deyince. beni “ortamların adamı” sansın istedim sanırım. Öyle de oldu. Ne gibik bir binmişim beyler, kabul ediyorum. Sonra “neyse patron sen bu gece burda takıl, belli ince iş” deyip yatağını bana devretti ve gitti düşünceli panpam. Ben de alkolün verdiği gazla hem kıza yürümek istiyorum, hem de vicdan yapıyorum, arada kaldım. Derken derin mevzuları açtım. “Senin erkek arkadaşın nedir, necidir” tarzı, “mutlu musun?” tarzı, çift ayırmalık pusuda bekleyen bin soruları sordum. Garip garip yanıtlar verdi bana beyler kafamı karıştırdı. Daha önce söylediğinden farklı şeyler söylüyordu sanki. Detaya girmiyor, konuyu geçiştirmeye çalışıyor, sonra tekrar açıp aralarının iyi olmadığını falan anlatıyordu.

ayraç...

Ben de yarı teselli eden düşünceli bin yarı da detay öğrenmek isteyen şüpheli bin modunda takılıyordum. Neyse beyler şafağa kadar konuşmaya devam ettik ve ilk hamle ondan geldi. “ya ben arada senle konuşmak istiyorum ama sen bilgisayar başında olmuyosun” falan fıstık bi şeyler yazıp telefonunu verdi. Ben de kaydettim hemen. Öküz gibi çaldırsak olmaz tabi, msj atmak lazım. Öyle bomboş “slm” yazsan da olmaz, kızı etkilemen lazım. falan da filan da derken pek hatırlamıyorum ama hoşuna gidecek, aramızda anlamlı bir şeylere vurgu yapan bir slm msjı attım. Sonra da iyi uykular msjları attık ve yattık.

Tabi diğer binler erken sızdığı için erken kalktılar. Beni de 2-3 saatlik uykudan binbir türlü işkenceyle uyandırdılar. Feci bir baş ağrısı, heyecan ve vicdan azabıyla uyandım panpalar. Hem hatunla geldiğimiz noktadan feci heyecan yaşıyordum, hem deyaptığım binlikten ve iradesizlikten aşırı vicdan azabı duyuyordum.

Bu arada sanki hiç kız arkadaşın olmamış gibi neyin abazalığını yapıyorsun diyebilirsiniz panpalar ama hem kız gerçekten çok güzeldi, hem netten hatun düşürmek o zamanlar benim için çok çekiciydi ve muhtemelen cinsel sexle biteceğini düşünüyordum. hem de kız gerçekten kafa kızdı ve ben daha önce sadece özlemle çıkmıştım. Özlemle cinsel anlamda pek ileri gitmemiştik yaş ve şehir gereği. Ve son olarak da istanbul piyasasında kabul görmemiş olmak zoruma gidiyordu panpalar.

Neyse vicdan ağır bastı ve msj atmayacağıma kendime söz verdim. Ve panpalarla takılmaya devam ettim. Öğleden sonra uyanmış melisa. bi günaydın msjı atmış hafif espirilisinden. Tuttum kendimi atmadım msj, ama tabi içim de içimi yedi. Derken bi msj daha attı “noldu uyanmadın mı hala” gibisinden. Sonra biz nargilecideyken de 3. Msj geldi “cebude çok kötü bi şey oldu, ihtiyacım var sana” diye.

reserved efkarlanalım bari

Ulan insan evladı kendini ne de güzel kandırıyor. Hemen vicdanı micdanı bi kenara bırakıp “kötü bişey diyor oğlum kız, aramak lazım” diye kendimi kandırıp aradım. Sesini ilk duyuşum olacaktı bu. Rehberden adını buldum, elim yeste, ne diycem lan nasıl konuşayım falan diye bi 5 10 sn düşündüm. öhöm öhöm yaptım ve bastım yese. Telefonun çalışıyla yürek güm güm güm atmaya başladı. 4-5 kez çaldı ve açıldı. “Alo” dedi. “Merhaba Melisa” dedim (karizmatik olmaya çalışaraktan) “Merhaba cebude” dedi. Sesi çok güzeldi beyler. Zaten ben beğenmeye dünden hazırdım ama onun da karizmatik bir ses tonu vardı, ne çocuk gibi ince, ne de mentollü sigara tiryakisi huurlar gibi kalındı. Tam kıvamındaydı. “Noldu melisa neyin var, iyi misin?” dedim. “iyi değilim Mert beni terk etti.” Dedi.

Beyler tereciye tere satılmaz, ister inanın ister inanmayın ama bir saniye bile tereddüt etmeden anlamıştım “Mert’in onu terk etmediğini” ve onun Mert’i terk ettiğini. Mert onu terk edemezdi , o Mert’i terk edebilirdi sadece çünkü Mert hayali bir karakterdi. Evet beyler gün içinde defalarca düşünmüştüm. Çünkü gece çok çelişkili konuşmuş ve içime kurt düşürmüştü. Kendi kendime demiştim eğer yakın zamandabir ayrılık yaşanırsa bu “Mert’in” gerçek olmayacağının kanıtı olacak diye. Tahmin ettiğim gibi olmuştu. “Mert” onu abaza gibi görmemi engelleyecek ve onun değerini arttıracak hayali sevgilisiydi.

edit: tereciye tere satılmaz demişken, satrançta 3 5 hamle sonrasını düşünebildiğimi söyleyemem ama; ben, misafirlikte iki çocuk otururken, ikimize birden gelen pastayı "hadi kim daha hızlı bitirecek" diye olta attıktan sonra sazana bilerek yenilerek, karşımdaki çocuğun kekinden bi şey anlamadan yemesini sağlayıp, üstüne bitirip zafer kazandığını sandığı anlarda gözünün içine baka baka yavaş yavaş tadını çıkara çıkara yiyen bintim.

Çünkü konuşmalarımda az çok anlamıştım beyler kız çok güzeldi ama kendine güven sorunu vardı. Çünkü daha önce hiç sevgilisi olmamıştı, çünkü daha önce şişmandı. Bunu kendisi ima etmişti. Şu an bile çok zayıf değildi ama, geçmişte çok daha kilolu olduğunu bir kaç konuşmasından anlamıştım. Evet beyler dedektif cebude olayın arkasındaki gizemi çözmüştü, artık vicdan yapmama gerek yoktu. Yıllar sonra dönüp kendime “vicdanımdan kurtulmak için” mi “yoksa gerçekten de melisa’nın basit oyununu kolayca çözdüğümden” mi “Mert’in” hayali olduğunu düşündüğümü, sorduğumda; %49’a %51 çıkıyor beyler. Melisayla birlikte olduğum süre zarfında ve sonrasında mert’in gerçek olup olmadığını hiç sormadım ve kesin bir kanıt elde edemedim. Ama bu iş oldukça işime yaradı vicdanımı temizlemek açısından onu da inkar etmiyorum panpalar.

neyse alalım yerlerimizi bakalım

reserved

Şimdilik bu kadar yazdım panpalar. Takip eden panpalarıma teşekkür ederim. Biliyorum hikaye pek de başladığı gibi gitmiyor ama yaşadıklarım bunlar. Genel olarak özetlersek de sefaletim maddi olarak başlayıp, maddiyatı elde ettikçe manevi bir sefalete evrildi. Geldiğim nokta ise teslim olma noktası. Ne yazık ki bazı şeyleri kendime itiraf etmekte çok geç kaldım. Bunları sizle paylaşmak da iyi geliyor bana. Tekrardan sağolun varolun.

bu arada bonus olarak üni. ilk yıllarımdan bir yaşadığım en büyük faili atayım. Neşelenin biraz panpalar. Haydi kalın sağlıcakla

http://inci.sozlukspot.com/e/143393486/

reserved

Amk ya bir buçuk saattir okuyordum gözler kan çanağına döndü, işin kötüsü herifi kıl payı kaçırmışız :/