gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

Birinde dershaneden çıkmıştık, şehrin merkezinde çok kalabalık olmayan bir sokakta yürüyorken, hatırlamadığım bir sebepten kavga ettik. Ben tribe peygamber sabrıyla katlanırım beyler, ama yanımdaki kadının insanların içinde bana bağırması gözlerimi döndürecek kadar sinirlendirir beni. Sakın yanlış anlamayın, kadını küçümseyen bir aşağılık kompleksi şeklinde değil bu; kankam kardeşim de olsa, bir mesele varsa meydanda artislik yapması beni çıldırtır, varsa bir mesele aramızda halletmeliyiz.

Neyse özlem beni sınar gibi ufak ufak sesini yükseltmeye başladı, ben de bayağı sert tepki verdim öküz gibi. Bu sefer de ağlamaya başladı, arkasını döndü gidiyor... Şimdi orda ağlatıp gitmesine izin versem kendimi kaypak hissedeceğimden, gitmesine izin veremem. Ama tutmanın yolu da yok. Tabi kolundan tuttum, gitmesine izin vermemek için, korkmuştu beyler hissediyordum, sakinleştirmeye çalışıyordum haliyle. Biraz sakinleşti, ağlamayı kesti ama “bırak gidicem” “bi süre görüşmeyelim” triplerine girdi. Hakkaten bırakacaktım, tripte sıkıntı yoktu alırdım gönlünü derken dalyarağın biri geldi yanımıza.

“rahatsız mı ediyor hanfendi?” dedi ağzını ayıra ayıra. gibtiğimin liselisi ben boylarda, çubuk gibi, gözlüklü mözlüklü bir binti, ne yüreği yedi de geldi çıktı karşımıza anlayamadım. O tarz durumlarda başkasıyla muhattap olmasına kızdığımı bildiğinden (evet varmış bende de biraz kroluk ama biraz kroluk iyidir beyler.) bi şey demedi. Ben de “tamam kardeş, bu bizim aramızda bi durum, biz hallederiz” dedim sakin bi şekilde. Sakin dedim çünkü kroydum ama hayvan değildim beyler, ben de belki birinin bi kıza zorbalık ettiğini sansam ben de müdahele ederdim. Ama bu yannanımın gidonu ben böyle deyince gaza geldi heralde, korktum falan sanıp da... Başladı yardırmaya “ nasıl ilgilendirmez ya, resmen taciz ediyorsun kızı” falan da filan... “kardeş, bu benim kız arkadaşım, kavga da ederiz, düzeliriz de, ters bir durum yok dedik, kişisel şovunu yaptın geç git artık istersen.” Dedim. ama Hala ses tonum düzgün seyirde beyler. Maçoluk var beyler eyvallah ama kızın yanında artislik yapmayacak, yanında kız olana da artislik yapmayacak kadar da insanlıktan, racondan anlıyorum.

Bu südünü gibtiğimin yavşağı “kız arkadaşınsa tapulu malın mı? Vıdır vıdır vıdır” bir şeyler saydırmaya başladı. Güldüm, gülerek “oğlum yürü git işine geldin şovunu yaptın, belanı arama artık” dedim. Bu benim ,3 numaralı ” birazdan beni sinirlendirmeyi başaracaksın liseli ha gayret” gülüşüm bu arada beyler. Özlem “tamam bi şey yok gidelim” falan demeye başladı, kavga çıkacağını anlayınca. Bu gibik delikanlılığa tak sürdürmeyim diye gözlüğü çıkarıp kenara koydu. çok da hızlıca olmayaraktan Dönüp bana sağ koluyla bir yumruk salladı. Hayatımda gördüğüm en gibko yumruktu beyler. Orda bir masa ve bir defter ve kalem olsa gelişini an ve an defterin sayfa köşelerine tek tek sahneler halinde resmedip, sayfaları hızlıca kaydırarak, özlem ve bana mini bir çizgi- film şovu sunduktan sonra, yumruğu yememek için eğilebilirdim.

Keza öyle de oldu, eğildim ve kalktım ve yapıştırdım bine. (bu orta okulda tolga diye bi binten dayak yediğim de öğrendiğim bir numaraydı. Burnumu kırmıştı bin.) Tabi o yaşlarda bayıltıcı yumruklar atamıyorsun ama tam göz yuvasına oturttuğumdan ve elimin pek kemikli olmasından, gözü olay yerinde şişecek tahribatı almıştı. Boynunu kolumun altına alıp bi sürü seri yumruk daha salladım ama genelde kafasına ve alnına geldiğinden, muhtemelen benim canımı daha çok yaktı liseliden. Özlemin yarı çığlıkları eşliğinde bini; onun nefesi kesilene, benim takatim kalmayana, özlem de şiddeti kanıksayana kadar zumzukladım. (bu en attığım en iyi ikinci dayaktır beyler, yediğim çok daha fazla hikaye var tabi :d)

Yere bıraktığımda “seni çok pis dövdürtecem oğlum” eziklemesini yapacak kadar bile nefesi yoktu binin. bi elini duvara öbürünü de karnına göğsüne de vurduğumdan ciğerlerine koyup, ağzını O şeklinde açıp salya akıta akıta öksürdü. O an olmasa da sonradan çok acıdım çocuğa beyler, ama şansını çok zorlamıştı. Ama yine de tüm sinirimi ona boşaltmasam belki de iyiydi, keşke biraz dövdükten sonra birileri çıkıp ayırsaydı, o artislenirdi benim sinirlerim o an olmasa da sonradan dinerdi elbet, 27 yaşına kadar sinirli kalamazdım ya heralde.

Neyse elemana ufak bir hasar tespit bakışı attım. Görebildiğim kadarıyla gözün biri balondu, alnında kızarıklıklar vardı. Boynu da kan toplamıştı. Benim de sağ elim kan toplamış ve şişmişti. Her ne kadar "hayvan" "mayvan" dese de bana Özlem, çok fena etkilenmişti beyler. Aynı anda Hem onun için kavga etmiş olmamdan gururu kabarmış, hem de içimdeki pgibopatla yüzleştiğinden korkmuştu. Keza ben ettiğim kavgaları falan arkadaşlarıma falan anlatmadığımdan, benim kavga edeceğime hiç ihtimal vermiyor hatta bazen lafı mafı açılınca şakayla karışık beni eziyordu.bi de Elimi görünce üstüne zaten hemen aramızdaki buzlar erimişti ve tekrar donup elimin üstüne konmuştu bir poşetin içinde. Bankta uzun uzun oturmuştuk. Çok güzel bir gündü beyler, Kendimle bu kadar gurur duyduğum bir gün hatırlamıyorum. Bu dünyaya ne kattın derlerse gibik bir liseliyi zütünden tak çıkana kadar dövdüm diyebilirdim. tabi ilerde o gibik liselinin beni çok pis dövdürtmesiyle sonuçlansa da.

O günden sonra Özlemle durulmuştuk beyler. Yine ara sıra kavgalar oluyordu ama eskisi gibi şiddetli değildi. Bir süre daha o şekil devam ettik, ta ki öss puanları gelene kadar. O anadoluda bir üniversiteye gidecekti çok yüksek ihtimal, benim de orayı yazmamı istedi. Hayatımda belki de ilk kez duygularımla değil mantığımla bir karar verdim beyler. Belki biraz aileye, arkadaşlara açıklayamayacağımdan istanbulu yazdım ben. Bu da tabi ayrılığımız oldu. Suçlu elbette ben oldum. Sitemkar mesajlar silsilesi eşliğinde terkedildim. Şimdi düşünüyorum da aferim be liseli cebude. Bi kız peşinden istemediğin bir okul yazsaydın zamanda geriye gider basardım sana şepeşülleyi, ama yapmadın. Aferim verdim şukunu bin.

Evet beyler ilk aşk deneyimim bu şekilde sonlanmıştı. Üstümden abazalığı da çekingenliği ve ezikliği de atmıştım. Tabi ara ara ayrılmasa mıydık falan diye efkarlansam da, çok da derbeder değildim. Tabi güzel kızdı, beni de seviyordu ama oluru yoktu o işin. Geldiğim noktayı düşünürsek beyler iyi ki de olmadı.

Bu kadar yazabildim panpalar. Çok hızlı yazınca, pek de güzel olmuyor biliyorum ama idare edin. Daha sonra devam edeceğim beyler, yavaş yavaş hayatımı gibtiğim hatalara geleceğim ama o kısımları biraz kafamda da toparlamam gerek çünkü bu bir anlamda bir kendimle yüzleşme olacak benim açımdan.

Şimdilik kafanıza takılan, merak ettiğiniz yerler varsa ya da geçmişe yönelik anlatmamı istediğiniz bir şeyler yazabilirim.

bi 10 15 dk takılıcam beyler soru olmazsa yatacam. ilgi gösterip okuduğunuz için teşekkürler.

git yat amk sarmıştı hikaye ama artık okumam yinede okuduğum yerler için sağ ol

eyv panpa sen de sağol.

rizövv

rezerved

pampa nostalji ve şuku yağmuru + rezerve

reserved

Rezerved ayraç213

sefili selfie diye okuyan bir tek ben miyim amk

Reserved