gececi tayfasına özel sefil bir hayat hikayesi

@321 daha önce bir arkadaş daha aynını sordu panpa. Hayır başlığın sahibi olarak ben bile arada öyle okuyorum :d gibeyim selfisini gibti attı algımızı. Popüler kültürün dıbına koyayım.

haklısın neyse hikayen okumaya değer gerçekten tebrik ederim devam nerde kalmıştın.

Günlerim ızdırap içinde geçiyordu panpalar. Herkesten ve her şeyden uzaklaşıyordum. Okulu unutmuştum artık. halbuki 1 dönemlik haytalıkla yetinecektim gerçekten de. Kimse neden 1 dönem uzattın demezdi çünkü zaten hazırlığı atlamıştım panpalar. Ama ikinci dönem gelip çattığında ben enkaz gibiydim. ciddi ciddi salak gibi ölmeyi düşündüğüm anlar oldu. Ama hayat gerçekten çok ironik. Benim için hayatta kalan annem için hayatta kalmalıydım. En azından bu kadarını borçluydum ona. Ama yaşanmıyordu böyle birşeyler bulmalıydım kafamı dağıtacak. Bir şeyler... O şey belki uyuşturucu olmadı ama beni onunkadar bağımlıya çeviren başka bir şey oldu panpalar. "internet ve oyun bağımlılığı." Evet gibik bilgisayar oyunlarıyla gün geçirir olmuştum. ÖZellikle "dota" vazgeçilmezimdi.

@324 teşekkür ederim.

Panpalar bugünlük bu kadar yazabildim. Sorular varsa her zaman sorabilirsiniz. Yoksa yarım saate falan yatmayı planlıyorum.

Rizörv aldım

Hayat bir çay kaşığıyla verdiğini kepçeyle alıyor senden be panpa. 1 ileri 2 geri resmen. Zeki kızların da böyle insiyatif alma güçleri oluyor işte spontan biri olması bu tip durumlar için daha garanti.

“Cebude çok özür dilerim, ben yapamıycam. çok denedim ama Seni sevemedim bi türlü. Daha 2-3 haftalık bi ayrılıkta bile bunları yaşıyorsak, hiç yapamayız bence. Sorun sende değil affet beni lütfen. Buna yanıt atma. Bitirelim.” Suratımı ateş basmıştı panpalar. Çocukken yediğim tokatlar hiç bir şeydi. Hemen aradım. Açmadı. Aradım yine açmadı ve yine ve yine... Sonra o aradı. Sesi buz gibi. Daha dün sevgilim diyen ses nasıl bu kadar yabancı olmuştu amk. “Öyle cebude arama artık ne olur, istemiyorum ben daha fazla.” Ben ezik ezik “ne oldu, niye oldu, nerden çıktı , daha dün böyleydi” falan ergen ergen isyan ediyorum. “sorun sende değil, ben böyleyim. Kimseyi sevemiyorum”klişeleri ve ardından “Ben seni çok seviyorum ama o anlamda değil” dedi.

Evet eskisi gibi değildik sanki ya da ben kuruntu yapıyordum görmediğimden. Derken 1 hafta sonra bu farklılıklar gittikçe derinleşti. Annem de daha iyi olduğundan geri dönme kararı aldım. Onu kaybettiğimi hissediyordum. Msjlarıma geç yanıt atıyordu, canımlar falan ara ara kesiliyordu, kaçıyor gibiydi benden. Sorduğumda ise “öyle bi şey yok bitanem” deyip geçiştiriyordu. Geri döneceğimi paylaştığımda ise “ gerek yok“ falan deyip iyice kıllandırdı beni. Ulan daha 1 hafta önce “gel artık” diye beni çelmeye çalışıyordu. Gitgide midem bulanmaya başlıyordu panpalar. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Neyse bilet almak için acentelere yürürken hayatımı giberten o msj geldi.

panpalar dediğim gibi sabah alese girdim. Şimdi yazmaya başlayıp yaklaşık bir saate de buraya atmaya başlarım. Bu aralar hayat çok karışık yoğun ve stresli benim için ama başladık bi işe yarım bırakmak olmaz. ELimden geldiğince hikayeye yoğunlaşıp bitirmeye çalışacağım. takip ettiğiniz ve sabrettiğiniz için teşekkürler.

Bekliyoruz panpa acele edicemdiye bozma güzel gidiyorsun

Neyse devam edeyim panpalar, yeterince beklettim kusura bakmayın.

Melisa'yı; Biraz ergen dayanışması, biraz da yavşama babında teselli ettim. Farkındayım aslında onun da asıl derdinin teselli değil, yakınlık olduğunun. Bilirsiniz böyle durumları panpalar, aşırı duyarlı moda geçersinizi hatunun kalbini fethetmek için. Hatta kendinizi kaptırır role, gerçekten duyarlı ve duygusal olduğunuzu düşünürsünüz. işte öyle bir durumdu.

Teselli faslı bitti. Ağzım yüzüm donmuştu dışarda beyler ama değmişti. Yeniden hayatımda bir heyecan vardı. Özlem çok güzel kızdı ama elde ettikten sonra heyecanım çok çabuk dinmişti (ilk öpüşme vs. Faslı bittikten ve bazı şeyler kanıksandıktan sonra tabi). Evet kıskançlıktan dolayı arada bir alevlenme oluyordu ilişkide ama öyle yoğun bir kaybetme duygusu yoktu. Ayrıca çok yoruyordu beni Özlem’le olan ilişkim. Zevklerimiz de pek uymuyordu ve en önemlisi Özlem’i zeki bulmuyordum panpalar. Evet güzellik, alım falan başta muhteşem bir heyecan yaratıyor ama devamında zeka ve dolayısıyla orjinallik yoksa çok heyecan yaratmıyor benim için bir kadın. Zeynep’te bu vardı beyler. Melisa’da da...

O sebepten çok ama çok heyecanlıydım. Ağzım kulaklarımda girdim içeri elbette farkında olmadan. Zaten çok neşeli bir adam olduğumdan kimse farketmedi. Nargile naneli, müzik bana yeniydi (System of a Down- Toxicity). Havamda olduğumdan ikisi de favorim oluvermişti o aralar. Tabi aklım fikrim Melisa’daydı. “Nasılsın canım? Daha iyi oldun mu?” tarzı yavşamalı mesajlarım başlamıştı. Arada sohbete dahil olup bi iki epsiri patlatıp tekrar telefona dalıyordum. Mehmet hemen çaktı tabi mevzuyu ama dokanmadı sağolsun. Aklım fikrim Melisa’daydı panpalar. Tabi o zamanlar böyle whatsup ya da sınırsım msj falan yoktu. Kontör diye bir bela vardı başımızda. Ayrı operatörlerdeydik ve birbirimizi arasak 2 dk da kontör dibi görüyordu.

Aslında bu sayede heyecanımız artıyordu. Ulaşmak daha zor ve daha çekiciydi, heyecan da daha az tükeniyordu. Ben yerimde duramıyordum tabi, hemen istanbul’a dönmek istiyordum. Mehmet ısrarcı olmadı halden anlayan kardeşim benim. Aşti’ye gittim gece önce bi 500 kontör aldım. ve bindim bi istanbul otobüsüne. Gece 3 e kadar mesajlaştık panpalar. Havalarda uçuyordum adeta. Hemen onu görmek istiyordum. Bana kalsa hemen buluşacaktık ama işim var yarın diyerek ucu açık bir tarihe ertelemek istedi. istanbul Anadolu yakasındaydı o. Hadi gel dese güneş sisteminden fırlayıp çıkabilecek durumdaydım ben. Ama ısrar da edemiyordum çünkü daha aramızda resmiyete kavuşmuş bir ilişki durumu yoktu. Hemen o işlere girmek hayvanlık olurdu, hem de heyecanlıydı böyle.

Ertesi gün oldu yurda gittim uyudum. Öğleden sonra msj sesiyle uyandım. Kalbim küt küt hemen açtım msjı ama açmaz olaydım. “mert aradı barıştık cebude. Çok sağol yanımda olduğun için. sen olmasan dağılır giderdim. Gerçekten çok iyi bir dostsun” falan da filan canımlı manımlı ama kanka ayağı bir msj. Ulan böğrüme bir öküz oturdu. Bi yanım yok lan ne merti piyasayı kızıştırıyor, niyetimi ölçüyor falan diyor (akıllıymışım yine) diğer yanım elinden şekeri alınmış ilkokul bebesi gibi salya sümük zırlamak istiyor. Aralarda bir msj attım. “sevindim barıştığınıza. Hiç önemli değil, ne zaman başın sıkışırsa yanındayım.” Tarzı hem yedekteki yerini tutan hem de kendince “gibimde değil” imajı vermeye çalışan gibko bi msjdı. Ama eğer mertin gerçek olmadığına dair teorim doğruyduysa zaten enine sonunda bana dönecekti, o yüzden ezik takılmamalıydım.

1 hafta sonra beklediğim oldu sonunda. “mert” çok saçma bir şey yaptı ve melisa ona tekmeyi bastı. Bu benim için açık bir davetti panpalar. Elbette mertin gerçek olmadığı şüphemi hiç ama hiç belli etmedim. Çünkü oyununu bozduğum an zekasına hakaret ettiğimi düşünüp sinirlenebilecek bir tarzı vardı. Zaten nihayetinde teslim de olmuştu, kurcalamaya gerek yoktu. Tabi yine ufak ve bu sefer daha kısa süren bir teselli faslı yaşadık ve Artık hamlemi yapmalıydım panpalar. Lakin bayram ya da hatırlayamadığım benzeri bir sebepten memlekete dönmek zorunda kalmış ve dönmüştüm. Buluşma şansım yoktu ama daha da uzatıp taka sarmasını istemiyordum ve artık sabırsızlanmıştım. Msn de teklif ettim ve sonunda başlamıştık. Berbat başlayan istanbul maceram artık anamlıydı...

Reserve. Hayrına up

“Ulan görünce tanır mıyım?“ “Yanlış kıza gitmiyim lan rezil olurum” “Beğenir mi beni?” “yoksa bu neymiş böyle aq, der gider mi?” o zamanlar yoktu tabi ama “harun abi midir lan yoksa?” diye binbir düşünce birbirini kovaladı. Derken uzakta onu gördüm panpalar. Karşıdan gülümseyerek bana doğru geliyordu. Her şey ama her şey beklediğimden çok daha güzeldi beyler. Boyu benden 5 cm falan kısaydı. Kilo ile ilgili hiç bir problemi kalmamış taş gibi olmuştu ve Barney Stinson reyizin söylediği gibi “şişman olmayıp da şişmanlık takıntısı olan, altın tepside” bir afete dönüşmüştü. Saçları çok uzun ve ipek gibiydi. Gözleriyse beklediğimden çok daha güzeldi panpalar. Açıkçası yine bende ne bulmuştu böylesine güzel bir kız, anlamamıştım.

Derken tam finaller haftasında kötü bir haber aldım. Annem zor iş şartları yüzünden, kas yırtılması yaşamış omzunda ve bayağı kötü olmuştu panpalar. Apar topar gittim. Zaten sömerstır yaklaşıyordu ve ben 2. Vizelerin bi çoğuna girmemiştim mallığımdan. Finaller de o sebepten pek gibimde değildi. Annemin o hali çok ama çok koymuştu bana panpalar. Kolunu kaldıracak hali yoktu. Teyzem gelmişti neyseki yanındaydı. Annem ısrarla “git kuzum derslerinden geri kalma” dese de ben gibi gitmemiştim. Şerefsiz gibi yalan söylemiştim finaller bitti diye de. Melisa ile pek sık görüşemiyorduk o ara. Annemi hastaneye, mr a falan zütürüyordum. Sürekli yanında oluyordum. Neyse annem 1 hafta içinde daha iyi oldu panpalar ama ben yine de onu bırakmak ve hemen dönmek istemedim. Ne olursa olsun benim her şeyim o. Bi kız için bırakıp dönersem, adam demem kendime. Neyse melisayla konuşuyorduk falan ama çok kısa tabi. Msjlar aşkımlar canımlar aynen devamdı ama bazı farklılıklar seziyordum panpalar.

galiba öyle panpa. Onun aradığı ben değildim burası kesin. Bu arayışın süreceğini belki şimdi olsa anlar ona göre kendimi kaptırmazdım ama Ergenlik işte acı tecrübelere en açık zaman dilimi.