gececi tayfa toplanın dinleyin

ilk görmeye gittiğinde beni çağırmamış tek başına gitmişti. eve geldiğinde annemle bana müthiş olucak gibisinden heyecanlı konusmalar yapmıstı. ertesi gün bizde salona bakmaya gittik salon harikaydı aldık salonu. tadilat falan filan. sonra raylar yerine iyice oturduktan sonra işler rayına girdikten sonra babam 150-200 metre ilerdeki bi salonu daha keşfetmişti. orayıda aldı dekor vs. sonra 2. aldığı salondan işler düzgün olmayınca önceki yaptığı salon yüzünden tadilat borçları falan birikmiş olduğu için 2. aldığımız salon artık bize kâr değil zarar vermeye başlıyodu

biz bu 2. aldığımız salonu ite kaka zoraki bir süre idare ettirdik. sonra satışa çıkardık. salonu alcak olan huur çocuğu bi adam vardı. adını tam hatırlamıyorum sanırım oktaydı. bizim zararda olduğumuzu çöküşe, batışa girdiğimizi bilip düşük fiyattan salona kondu. 50-60 milyar zararla o salon gitti. kaldı geriye 3 salon

babam bu salon satıldıktan sonra kumar denen allah düşmanımdan uzak tutsun bu taka bulaştı. hayatımız yavaşça yükselişten orta şekerli bi hızla batışa doğru gidiyodu. salon eve uzak olduğu için ev hayatımız yavaş yavaş milim milim bitiyodu. bu yüzden babam bir yerlerden borç edinip. evimizin yakınlarında lüks bi salon açtı.

bu lüks salonuda rayına oturtmaya çalışırken. oturduğumuz semte göre fiyatlar çok yüksek geliyodu düğün yapıcak insanlara. babam biraz kaliteyi yükseltip fiyatları aynı tuttu ama genede nafile. artık düğün yapan insanlar tak gibi salonlarda düğün yapıyo yeter ki parası önemli olsun dimi ? dıbına koduklarım. her neyse konuyu dağıtmayım. bu salon için yakınlarında küçük bir dernek salonunu aldı. oranın fiyatları düşük, kaliteside düşüktü.

salonlar bu şekildeydi. bahsettiğim gibi. tabi bu arada babam kumar oynamaya devam ediyor ama sık sık değil ara sıra oynuyodu. bir süre sonra artık sık sık gitmeye başladı. iyice bağımlısı olmaya başladı. ev hayatımız bitmişti. eve bir gün geliyo bir gün gelmiyodu (ki bu durumda annemin ve benim gibilen pgibolojimizden hiç bahsetmiyorum). sürekli yalanlar palavralar. o gözümdeki dağ gibi adam yavaş yavaş düşüyodu. sonra takdir-i ilahi midir bilmem babamda şeker hastalığı çıktı 100+ kilo civarındayken 20-25 kilo birden verdi bi deri bi kemik kaldı -ama kürdan dayıdan biraz daha şişmam beyler-

sonra yalanlar dahada arttı. kumar yüzünden, yeni aldığımız 2 salon daha gitti -sattık-. babamı aldım karşıma konuştum (bkz: man a man). baba bu böyle olmuyor hayatımız düze çıksın artık, kumarı bırak görmüyomusun daha kaç salon gidicek dedim. o da tamam sözü verdi. bir süre hiç oynamadı eski düzene döndük derken haftasonu (ki bu hafta sonu bizim para kazandığımız günlerdir, bilen bilir belki) bi gece babam gelmedi. içmeye gittim arkadaşımla dedi bende mal gibi inanıp tamam dedim. ama nerden bilirdim 2 milyarı masada ütülüp geriye eve 20 lirayla dönceğini.

o gün evde kıyamet koptu. sadece baka kaldım inanın o derece. annem çıldırdı. babam haklıymışcasına kendini savunmaya çalışıyor. uykudan bi fırladım annemle babam kavga ediyo. hop falan noluyo derken babam sen git yat dedi. noldu dedim git yat dedi. sonra evi sessizlik aldı. daha da bişey olmadı.
çoğu zaman böyle şeyler yaşanmaya ve artık annem çıldırmaya başlamıştı. benimde sinirlerim fıttırıyodu günden güne.
ve bu gün.. bu günde aynı şeyler oldu beyler bi sigara molası söylüycem

geldim beyler kimler bizimle

ben

eeee

panpa devam et yarın kalkınca okuyacağım devdıbını

anlat panpa yatıcam hadi

burdayız panpa

tamam beyler devam ediyorum ...

 |
 |
 |
/

dinliyorum karşim

anlat panpa dinliyoruz

bu günde aynı şeyler oldu beyler, ama bu sefer çok daha farklı. babam tüm salonları satıp, benim okul masraflarım için hayli yüksek bi miktar bırakıp gibtir olup gideceğini söyledi. eve gelip aklını kaybetmiş bi şekilde benim paramı verin diye bağırıyodu. uykudan fırladım gene anneme bağırıyo. çıldırdım sinirden elim ayağım titriyo ama hiç bişey söylemiyodum. odada kavga ediyolardı odanın ucundan anneme gözüktüm, burdayım bişey yapamaz sana dercesine. babam anneme vurmaya falan kalkışıyodu hiç sesimi çıkarmıyodum. sonra babam arkasını döndü beni gördü.

"hani o filmlerde izlediğiniz kumarcılar vardır ya iyice onlara benzemiş, bilincini-aklını kaybetmiş, saç baş incin leş gibi sigara kokmuş" aynı onlar gibi olmuş. hala paramı ver diye bağırıyo. hiç sesimi çıkarmıyorum bi kelime dahi etmedim. sonra çıktı merdivenlerden inerken o sinirle "hala kumar taku yiyosun" dedim. kapıyı kapatışım herhalde karşı binadan duyulmuştur. herneyse 5 dk sonra geri geldi eve. annem kapıyı açtı. iyice çıldırmış.

sanki sokakta bilinç sıfırlama makinesi var ona girmiş çıkmış gibi. uzun bi süre süren kavgadan sonra hiç sesimin çıkmayışı hayri alamet değildi babaya el kaldırımaz heleki şeker hastalığı yüzünden elden ayaktan düşmüş birine elim kalkmazdı. bana hala para ver diye bağırıyo beni çıldırtıyodu. yapmadığım şeyi yapıp tuttum babamı, bin kovar gibi odaya fırlattım. "sonra geri geldim oturdum. -not: gülmeyin beyler o sinirle bu kadar saçma bişeyi yaptım- " artık ben durmam diyo gidicem diyo memlekete manisaya gidicem diyo. bana 300 lira verin daha da hiç bişey gibimde değil. annem oğlun nolcak falan dedi. giberim oğlunu tüm okul masraflarını yatırıp üstünede 50 milyar bırakıcam dedi.

gene bişeyler oldu stresten hatırlamıyorum babam gitti beyler.

ne yapıyım ben şimdi?

gibeyim senide salonuna.. malşmısın amk

@39 dinlemiyosan gibtir git oç

panpa biraz kendi kendine düşünsün bakalım ama benim başka bir diyeceğim var. babanı kumara yönlendiren bir çevresi var demekki orda. bu yüzden bu illetten kurtulması için çevrenin de değişmesi gerekir panpa. ev değiştirme şansınız varsa yapabilirsiniz bunu.