gececi tayfa hikayeye herkes bazen çok sever

iş yerindeyim bunu okudum moral falan kalmadı izin istiyip eve geçicem

rezerved

moralim bozuldu oç gerçek olsaydı bide

rezerved.

gözüm doldu be panpa. ağlıyordum az daha. çok iyi yazmışsın.

kurgu olduğu belli ama moralim bozuldu bin güzelmiş

yaa binler işte böyle , aşk diye bir şey var , sevda diye bir şey var bir de gerçekler var . her hikaye mutlu sonla bitmiyor . benden bu kadar . hadi hayırlı işler .

Evet dostlar Bu da zeynebimin benden uzaklaşarak üçüncü ve son gidişiydi o kadar sahici ve o kadar gerçekçiydi ki . Onu bir daha göremeyecek olmanın verdiği acı tarif edilemez , keşke gözümün önünde ama bana çok uzakta olsaydı da yinede hayatta olsaydı ….

meğer kanser olduğunu kimseye söylememeleri için anne ve babasına yemin ettirmiş bu yüzden kimseciklerin haberleri olmamış bu olaydan . Bunu benden sakladıkları için anne ve babasını asla affetmiyeceğim .

reserved uykum geldi sabaha okurum

hemen hangi mezarlıkta olduğunu öğrenip hızla mezara zeynebime koştum , yolda aklımdan o kadar çok şey geçti ki geçmişte yapmadıklarım yüzünden kendime kızdım , suçladım kendimi. Mezara vardığımda inanmazsınız yağmur yağıyordu . hemen tarife göre mezar taşını buldum , binler ben kolay kolay ağlamam , o gün çocuklar gibi hıçkırarak hüngür hüngür ağladım , toprağının başın da diz çöktüm ona onu ne kadar sevdiğimi söyledim , o kızların sadece onu kıskandırmak için koluma taktığım alalade tipler olduğunu asıl sevgilimin , sevdiğimin o olduğunu haykırarak bağırdım , toprağına gözyaşlarımı döktüm . toprağını öptüm kokladım .

zeynebin geçen sene kanser olduğunu öğrendiği , bir senedir kanserle mücadele ettiğini ancak sıkıntılı dönemlerinin olduğu bu bir senede pgibolojik olarak çok fazla hırpalandığını bunlarında hastalığını olumsuz yönde etkilediği ve bu hastalığa yenildiğini söylediler. Kendime çok kızdım o an kendimi o kadar suçlu hissettimki , sanki sevdiğim kızın kanları benim elimdeymişçesine buna ben sebep olmuşçasına vicdan azabı duydum. Kanser olduğu için beni kendinden uzaklaştırmaya çalışmış , üzülmemi istemiyormuş ,Zeynep sen ne yaptın , neden bana gerçeği anlatmadın . şimdi üzülmedim mi sanıyorasun. Kahroldum , yıkıldım .beni çok sevdiğini annesi biliyormuş ve annesine her defasında söylüyormuş anneside neden gerçeği anlatmıyorsun dediğinde ise sinirleniyor ve ben kararımı verdim sende bir şey söylemeyeceksin unutma diyormuş , her gün bir sene boyunca akşamları evde ağladığını bazı günler bunun hat safhaya çıktığını söylediler . ben o günleri biliyorum . Allahım ben ne yaptım ! kendimi çok suçlu hissediyordum .

not : Ağlamaya devam ediyorum :'( http://www.youtube.com/watch?v=HaYusN0WJqA

o anı size anlatamam içimden bir şeyler koptu canlı canlı vücudumu parçalara ayırdılar sanki , ben kolay kolay ağlamam ve yine ağlamadım . hemen annesiyle babasının kaldığı yere gittim annesi ve babası bizim önceki birlikteliğimizden haberdardı , kendilerine çok üzgün olduğumu ve bunun nasıl olduğunu sordum bana anlattıkları karşısında kanım çekildi hayretler içerisinde kaldım .

aradan bir yıl geçti ben bu bir yılda derslerime yoğunlaşıp açıklarımı kapattım . alttan derslerimi bütlerle silip süpürdüm . ve zeynepten sonra üçüncü sevgilimi zeynebin gözüne sokmak istiyordum , ama bir gariplik vardı Zeynep son bir haftadır ortalarda yoktu . önceleri fazla önemsememiştim , beni görmek istemiyordur , benden kaçıyordur dedim . sonra hiçbir yerde rastlamayınca merak ettim . Arkadaşlarını aradım buldum . onlara son zamanlarda zeynebi göremediği mi bir aksilik olup olmadığını sordum . önce bi sakin ol dediler kötü bir şeyler olduğunu anladım , ne oldu bir şey mi oldu zeynebe çabuk söyleyin dedim , cnn muhabirleri bana zeynebin öldüğünü söylediler , pat diye . siz ne dediğinizin farkında mısınız böyle bir şeyin şakasını yapmaya utanmıyor musunuz dedim ve doğru söylediklerini anladığımda olduğum yere yıkıldım .

zeynepten önceki hayatıma dönmüştüm artık . zor olsada kalbimden söküp atmaya çalışıyordum . eskiden olduğu gibi sıradan kızlarla çıkmaya devam ettim . bunların sıradan olması benim için bir anlam ifade etmemesinden kaynaklanıyordu. Karşılıklı çıkar ilişkisi diyelim . her çıktığım kızı zeynebin bulunduğu ortamlara zütürüyordum , ona kendimce bak ben seni unuttum benim için bir anlam ifade etmiyorsun diyordum bu şekilde onu çıldırtmak delirtmek istiyordum . fakat onun benim yanıma gelip bir arkadaş gibi senin adına sevininiyorum demesi beni çıldırtıyordu . biliyorum ki içten içe o da kahroluyordu ama belli etmiyordu . yada ben öyle olmasını istiyordum .

O gün bu işin bittiğini anlamıştım artık ne kadar çabalasam da boştu . zeynebi biraz olsun tanıdıysam , bir daha asla onunla birlikte olamayacaktık .o gün bu kardeşiniz içinde bir dönüm noktasıdır . bir insanın öldüğü başka bir insanın doğduğu gün o gündür . bundan sonra aşk yok dedim kendi kendime sevgi yok , sevmek sevilmek yok . can Dündar boşuna dememiş ,
Bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Evet o daha az severse kırılırsın , ne güzelde anlatmıştı beni . ben hep sevmiş hep kırılmıştım ama sonunda benim başkasını sevdiğim kadar , başkasının beni sevmeyeceğini anladım o gün .

Ertesi gün okulda zeynebi buldum . ne kadar konuştumsa da bunu daha fazla zorlaştırmamamı bunun ikimiz içinde daha iyi olduğunu artık her şeyin bittiğini söylüyordu. ‘’ Bu ikimiz için de daha iyi ‘’ senin için söylemesi kolay tabi . senin iyilik anlayışın bu mu dedim . bana acı çektirmek mi , yazık ,oysaki ne kadar çok sevmiştim seni , gerçekten değmezmişsin dedim arkamı döndüm ve kantinden çıktım . bütün kantinin gözleri üzerimiz deydi . sanki bir parçamı arkamda bırakmıştım . oradan uzaklaşırken sinirden dişlerimi o kadar sıkmışım ki arada dudağımı parçaladığımı ağzımı açtıktan sonra kandan fark ettim . beyler ben kolay kolay ağlamam ve yine ağlamadım .

Bunları söyledikten sonra benim 4 te dersim var gitmem gerek dedi ve arkasını dönüp gitti . gözden kaybolana kadar izledim Bu da onun ikinci gidişini izleyişimdi . ama sonuncu değildi . ne yapacağımı bilmez bir vaziyette orada öylece kaldım , neden böyle olmuştu acaba yanlış bir şey mi yapmıştım . yaptıysam nerede yapmıştım bütün gün bunu düşündüm durdum. Arada zeynebe mesajda atıyordum ancak attığım mesajlarıma cevap vermiyordu .gece bereber geçirdiğimiz zamanları gözümün önüne getirdim , ben kolay kolay ağlamam binler ve yine ağlamadım .

kan beynime sıçramıştı bir anda , kalbim yerinden fırlayacakçasına atıyordu , çıkabilseydi eğer yeryüzüne Hayırrrrrrrrrrrr diye haykırırdı , öyle ki ; bu haykırıştan bütün kainat inlerdi korkudan ama asıl korku şuan benim yüreğimdeydi , kaybetme korkusu . Zeynep sen ne saçmalıyorsun dedim . olur mu öyle şey ne değişti de artık beni sevmiyorsun . ben aynı benim tanıdığın gibi . sen ne dediğinin farkında değilsin dedim , kabullenmek istemiyordum . kelimeler ağzımdan dökülüyordu ama bunu bana söylerken ne istediğini ve ne dediğini bilen o kararlı kızın geri geldiğini görmüştüm bakışlarında . zeynebi sevmemin nedenlerinden biride budur binler , bir kızı gördüğünüzde onun dış görünüşünden filan etkilenip ona aşık olabilirsiniz , ama onu ne kadar ve neden sevdiğinizi onu tanıdıkça anlarsınız . En zor durumda bile klişeleşmiş sen daha iyilerine layıksın , önüne niceleri çıkacak gençsin yakışıklısın elini sallasan ellisi gibi laflar yerine seni sevmiyorum artık diyebilecek bir kızdı Zeynep :’(

Not : amk senin yann tiersen ağlattın beni http://www.youtube.com/watch?v=bbBw9UzrYOU

Sana anlatmam gereken şeyler var demişti , bende sıkıntısından bahsedecek ve beraber çözüm üreteceğiz diye düşünüyordum . bak dedi ben artık seni sevmiyorum , son zamanlarda çok çabaladım seni yeniden sevebilmek için ama olmuyor . bence en iyisi ayrılmamız evet ikimiz içinde en iyisi bu dedi .