Merhaba,ben sıradan bir hayatı olan, mesleği peşinde koşturan bir polisim. Daha doğrusu öyleydim. Yaşadığım bazı pgibolojik olaylardan dolayı uzun süre terfi alamadım..

Gece devriyesi sırası bendeydi. Yanımda normalde biri olması gerekiyordu.Ama merkezdeki herkes toplu cinayetlerin yaşandığı olay yerine gittiler. Merkezde ben ve danışmada kalan bikaç polis vardı.

Kahvem, abur cuburlarım yolculuk ediyorum. Devriyede kalmam gereken yer iki şehiri birbirine bağlayan uzun ve dağlık bi yol. Arabayı sakin bi köşeye çektim. Hız algılayıcı radarı kurdum. Slow müziğimi açtım ve arkama yaslandım. Burası genelde de sakin bir yoldu.

Telsizden, diğer ekipten haber geldi. içeriği şöyleydi;

"Şehir merkezine yakın bir kasabada saldırıgan bir adam,5 kişilik bir aileye saldırdı. Onları ağır yaraladıktan sonra markete girdi. Orada da 12 kişiyi yaraladı. Güç kullanmak zorunda kaldık, şüpheliyi market içinde etkisiz hale getirdik."

Bunu yapan herifin harbi kafası dönmüştür.17 kişiyi tek seferde yaralayabilmek züt ister çünkü.

Devriyemin ilerleyen saatlerinde, telsizden çok sık bu tip olaylar anons edilmeye başladı. Merkeze dönebilen bi birlik yoktu. Komşu şehirlerden, kasabalardan sürekli destek ekibi gönderiliyordu.Bir süre daha dikkatimi verdim. Genelde kasaba gibi küçük semtlerde yaşanıyordu bu olaylar.

Benim koordinasyonlarıma bi telsiz bağlandı. Merkezdendi.;

"Devriyene bu gecelik ara ver, merkeze dön. Tuaf olaylar yaşanıyor, karakoldaki bütün polisler şehir merkezlerine görevlendirildi."

Biraz rahatlayacaktım orada, çok gördüler herhalde. Taşlık alandan çıkıp merkeze doğru yola koyuldum.

Yavaş yavaş ilerlemeye devam ettik. inşaat malzemeleri olan mağazadan keser almamız gerekiyordu. Veya ona benzer birşeyler.

1 kat daha çıkmamız gerekiyordu. Geldiğimizden beri en fazla yemek katına kadar ilerleyebildik.Bir yukarı katta neler olduğunu bilmiyorduk.9 eğitimli adam olmamıza rağmen, karılaşacaklarımız bizi ürkütüyordu.

Yaz pampa !

AVM'nin içinde inşaat malzemeleri satan bir dükkan vardı. Oradan,kapının zincirini kırmak için gereken malzemeleri alabilirdik.

Tekrar çıkmayı istemiyorduk oraya.2. katta,bi arkadaşımızı kaybettik.Ve tuaf olaylar yaşadık. Aramızda plan yapıp karar verdik. Böyle durumlarda toplu gezmek en iyisiydi.Her ne kadar kötü durumda bile olsak, eğitimimiz vardı yakın dövüşe. Herhangi bi saldırı anında kendimizi savunabilirdik...

Tekrar yemek katına çıkan merdivenlere geldik.An itibariyle hızlı haraket etmemiz gerekiyordu. Ellerimizde demir sopalar, hızlı bir atak yapıp merdivenlerden yukarıya koşmaya başladık. Kısa sürede geldik.Bu seferde çok kısa sürdü. Yaklaşık 5 saniye kadar. Zaman kavramında bi tuaflık vardı, anlamadığım bir şey. Olay yerine geldiğimizde saat gece yarısı 12'idi. Yani;

12 de geldik. içeride 1 saat kadar kaldık. Hepimiz yere yığılıp bayıldık. Sabah olmak üzereydi.Şimdide akşam oluyordu. Zaman çok ayarsız ilerliyordu.

Etraf,ilk geldiğimize kıyasla daha sessizdi. Sırt sırta verdik ve yürümeye başladık.

Sanki yolumuz daha uzun gibiydi.Tek yapmamız gereken bi alt kata inmekdi. Tamı tdıbına yarım saat sürdü. indik,koşar adımlarla kapıya ilerledik.Çok tuaf bir görüntü ile karşılaştık. Kapı demir zincirlerle bağlanmış ve kilitlenmişti. Açmaya çalıştık, yapamadım.Umudumuzu kaybetmemeliydik. Nasıl olduğunu anlamasak da,bi şekilde o zincirleri açmamız gerekiyordu.

Toparlanmaya çalıştık.Üzerimizde silahlarımız yoktu.Çelik yeleklerimiz bile üstümüzde değildi. Sadece silah taktığımız kemerler ve gömleklerimiz.Üzerimizdeki bütün mühimmatlar alınmıştı. Aşşağıya inmemiz gerekiyordu. Sabah olmak üzereydi.Bu kadar zaman geçmesine rağmen telsizden tek bir bağlantı bile alamadık hiçbirimiz.

Merdivenlere doğru geldik. Silahsızdık.Bi şekidle silahlanmamız gerekiyordu, herhangi bir şey bulup. Yerde,tavandan düşen demir kolonlar vardı. Onları aldık elimize.

gerçekmği bu

Önümüze 2 kişi çıktı. Sebepsizce bağırıyorlardı. Silahlarımızı çektik ve bizden uzak durmalarını söyledik. Bunlarla uğraşacak vaktimiz yoktu, arkadaşımız ağır yaralıydı. Sürekli bişeyler mırıldanıyorlardı. Arada arada sinirleniyorlardı. Tuaf bir dilde bağırıyorlardı.Çok geçmeden ikiside olduğu yerde durdu. Yanlarından yürüyerek geçtik. Nedenini anlamadık. Neden bize saldırmadılar?.Bunları düşünecek vakit yoktu.Bir an önce dışarı çıkmamız gerekiyordu.

Yemek katından aşşağıya inmeye başladık. Hala bağırık sesleri geliyordu.Önümüze bir kadın çıktı. Yürüyerek yanımıza yaklaştı. Suratı,ağzı her yeri kan içindeydi. Uzak durmasını söyledik. Kadın üzerimize koşmaya başladı. Ayağına iki el ateş ettim ve yere düştü. Kadına yaklaştım. Suratıma bakarak;

"Burası artık bu dünyaya ait değil. Sizleri neden bulaştırdılar bu işe ? Onun derdi, efendimizin,rabbimizin derdi sizinle değil. Buradan gidin."

Kadın bunları dedikten sonra yerde kaldı, kalkamadı.Ne dediğine anlam veremedik. Polislerden biri bağırarak aşşağıya inmeye başladı.Çok saçma gelmişti kadının dedikleri. Efendimiz? Rabbimiz ?! ne demek istiyordu.

Bir süre sonra inanılmaz bir nefes darlığı hissettik. Ellerim uyuştu. Yere yığıldım ve bayıldım. Tekrar uyandığımda polis arkadaşlarım da yanımdaydı. Kolundan yaralanan polis kan kaybından ölmüştü

Kapıyı açtık, içerisi karanlıktı. Fenerlerle yürümeye devam ettik. Köşede bi' çocuk vardı. Ağlıyordu.Neden ağladığını sorduk. Cevap vermedi. Sebepsizce ağlıyordu. Yanımdakilerden biri çocuğa yaklaşıp dokunmaya çalıştı. Polis arkadaşımın elini tutup ısırdı ve duvara yapıştı. Arkadaşımız yere düştü.Çocukta duvara eliyle yapıştı. Düz duvara tırmanarak hava kanalına girdi ve kayboldu.Tam bileğinden ısırmıştı.Çok kanıyordu. Dışarıya rapor vericektim. Telsizden yanıt alamadım.Onu sırtımıza aldık ve çıkışa doğru gitmeye başladık.

Zombi hikayesimi bu lan.. hafif bi gözüm kaydı dur okiyim. bu arada çabuk yaz la

ilgimi çektin bro

Düzenli ve dikkatli bir şekilde yürüdük. Yemek katına ulaştık.Ve kusturacak derecede iğrenç bir görüntüyle karşılaştık. Onlarca,hatta yüzlerce kişi yerde kanlar içinde yatıyor. Kimisinin kafası kopmuş, kimisi ikiye ayrılmış cesetler her yeri kapsıyordu. Daha fazla dayanamayıp geri gitmeye çalıştım. Polislerden 3 tanesi fenalık geçirdi. Hala orada bişeyler oluyordu, bunlarla uğraşacak vaktimiz yoktu. Telsizle sürekli rapor veriyordum.Son raporumda şunları söyledim;

"50 den fazla parçalanmış ceset var.Kim, nasıl yapmış bilmiyorum. Bağırık sesleri var. Oraya doğru ilerliyoruz"

Çok korkuyorduk.10 adam, silahlı 10 adam.O halimizle bile züt korkusundan ölüyorduk. Aşşağı doğru inen merdivenlere geldik. Sesler tuvaletten geliyordu.4 erli sıra olup kapının önünde bekledik. Elimle kapıyı ittirdim.

Rez panpa

okumayı deneyeceğim..

Kapıyı 2 tane güvenlik görevlisi tutuyordu. içeriye kimseyi almıyorlar. Yaklaşıp polis kimliğimi gösterdim ve girdim. Yerler,duvarlar.Her yer kandı. inanılmaz bir koku vardı içeride. Benden sonra da polis birlikleri girmeye başladı. Onlarla birlikte olayın yaşandığı yemek katına doğru çıkmaya başladık. Olası bi durumda yangın riski oluşmasın diye içerideki elektriği kesmişlerdi. Fenerleri yakıp merdivenlere doğru yürüdük..

Yukarıdan tek tük bağırık sesleri geliyordu. Diğer ekiple de buluştuk. Yaklaşık 10 polis yavaş adımlarla yukarıya yürüdük.

Bize merkezdeki bütün polislerin olayı yerine gittiğini söylemişlerdi. Nedense toplam 10 kişiydik.Bu olayı çok deşmedik.Ama bişeyler dönüyordu, orası belliydi.

Şehir merkezine yaklaştım. Sürekli ambulans gidip geliyor. Yanımdan sollayıp geçiyorlar. Diğer araçlarla iletişim kurmaya çalıştım.1 tanesini yakaladım.

"Durum nedir?"
"Bizde bilmiyoruz, sadece şehir merkezinde rastgele sağa sola saldıran insanlar olduğunu biliyoruz.
"Saldıran insanlar derken?"
"Dediğim gibi, delirmiş gibiler. Dikkat etsen iyi olur"

Olay yeri, merkezdeki bir alışveriş merkeziydi. Yavaşça yaklaşıp arabayı durdurdum.

Merkeze geldim. içerisi sakindi. Kapıdan girdim. Nereye gitmem gerektiğini detaylı bir şekilde öğrendim. Kapıdan dışrı çıkacakken arkamdan danışmada oturan polis seslendi.

"Olay yerine silahlı saldırılarda oluyormuş.Çelik yeleğinide giymen senin için daha iyi olur, yanına da alabilirsen ek mühimmat al"

Dediklerini yaptım. Tekrar dışarı çıktım. Hava hafif bulutluydu, bozacaktı hava belliydi.Bu kadar sıkı önlem aldığımıza göre iyi şeyler dönmüyordu şehir merkezinde. Arabaya binip, olay yerine doğru gittim.

okumadım sıkıntı olmaz dimi

Rezzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz