1. 1.
    0
    ıssız bir ürperti dolar içimize, yalnızlığımızdan korkarız. kendimiz olmaya yaklaştıkça boğuluyormuş hissi gelir yüreklere, kaldıramayız onca yorgunluğu, aldatılmışlığı, satılmışlığı, başkalaşmışlığı. itiraf edecek yüreğimiz de kalmamıştır artık. son dalgayı bekler yürek...
    ···
  2. 2.
    0
    sonra soğuk mermere çıplak ayakla bastığımız pamuk ayaklarımızdan, içi parlayan gözlerimizden eser kalmamıştır. düşünüyorum da gözyaşlarımız ne kadar değersizleşmiş hayatın karmaşık ikliminde... kadife pantolon yumuşaklığında bir selamı duymayalı ne kadar zaman geçmiş...
    ···
  3. 3.
    0
    hep... sanmışız, zannetmişiz... yoklukla doymuşuz. zamanın ölüme doğru aktığını bilmeden yolculuklar yapmışız. puslu bir hayat yolculuğunun her peronunda umudumuzu bozuk para gibi harcamışız buruşmuş sayfalarda peri kızı sandığımız yokluklara...
    ···
  4. 4.
    0
    kafayı güzel yapan aşktır, biz tekelin iki elini de zütümüze soktuğu kapitalist dünyada aşkı bile kendimize alıp satmışız. dedim ya... gece çökünce ruhlara... boğulur insan kendi yalnızlığında.
    ···