Koridorun sonuna vardığımda adeta nefesim kesilmişti korka korka yavaşça köşeyi döndüm.
Karşımda duruyordu..
Şimdi ise kabuslarımda beni izliyor..
Yazmamı o istedi..

Okulumuzun top hademesi Fatih abi karşımdaydı. Tuvaletteki köpeğe kendini gibtirmişti.Ürkek bedenimi gördüğünde ise erkeksi tarafı ortaya çıktı ve beni oracıkta gibiverdi.

Edit: Evet beyler hikaye bitmiştir hepinizin gözüne sağlık başka bir hikayede görüşürüz.

Hafif serin bir yaz akşamı arkadaşlarla okulumuzun önünde vakit geçiriyorduk. Muhabbet dönüp dolaşıp paranormal olaylara gelmişti. Anlatılanlara gülüyordum çünkü inanmazdım böyle olaylara. Ortamda kızların da bulunmasıyla gaza gelip "hadi okul binasında saklambaç oynayalım" dedim. Başta işe olumsuz bakıyolardı ama kanımızın kaynadığı dönemler olduğundan gaza getirmek hiçte zor olmadı. Okula nasıl girebileceğimizi biliyordum arka tarafta kırık bi havalandırma camı vardı. Arkadaşlara "siz öğretmenler odasının önündeki camda bekleyin ben içeri girip camı açıcam" dedim.

Okulun arkasına doğru yöneldim.Tam cama tırmandığım sırada yan taraftan sanki cama birisinin tıkladığını duyar gibi oldum. Kendi kendime gülüp sese aldırış etmeden camdan okulun içine doğru süzüldüm.

içeri girip hız kaybetmeden öğretmenler odasına doğru yöneldim. Uzun bir koridor geçip odaya ulaştığımda kapının kilitli olduğunu farkettim."Bu günde eğlenemicez anasını satıyım" diye içimden geçirip geri cama doğru yürümeye başladım. Camın yanına vardığımda açık bırakmama rağmen kapatıldığını farkettim.Çok komik dıbınakoyim beni korkutacaklar sözde..

Evet beyler hikayemizin sonuna geliyoruz uzun bir part olucak korku açlığınızı hevesinizi karşılayacak. Biraz daha kişinin görmesini bekliyorum sadece. Şukulamayan varsada şukulasın ayıp oluyor.

Sınıfta kimse yok gibi görünüyordu.Önce öğretmen masasının altına baktım boş. sonra yere doğru eğilip tüm sıraların altına baktım ve gene boş olduğunu gördüm.Tam doğrulduğum sırada perdedeki şişkinliği farkettim.

Vay amk bu korkaklardan hangisi tek başına perdenin arkasına saklanır ki.Kesin Atakandır perdenin şişkinliğine bakacak olursak iri birisiydi bu.

"Atakan napıyon soktuğumun malı kendin korkucan seslenmesem." dedim.

Cevap gelmedi..

Kendinizi belli edin gençler korkucaksınız bu gece

Yeterince eğlendiklerinde gelip camı açacaklarını düşünüp beklemeye başladım.5-10 dakika geçmiştiki ne gelen vardı ne de giden. Cama tırmanıcağımdan dolayı telefonumuda arkadaşa bırakmıştım. Korktuğumdan değil ama sinir bozucu bir hal aldığından hepsine teker teker sövüyordum.

Biraz daha bekledikten sonra işi kendim halletmeye karar verdim. Koridorun sol tarafına doğru yürümeye başladım.Alt kattaki sınıflardan birine girip camdan atlayacaktım bu kadar basitti. Şakayı uzatmaları çok saçmaydı yani.

Merdivenlerden indiğimde ise o güne kadar hiç görmediğim demir parmaklıklı kapıyla karşılaştım. Alt kata gidiş kapatılmıştı..

Uzun süredir okula gelmemiştim neden bu kapının buraya dikildiğine de anlam verememiştim. Belki heveslerini alıp gelmişlerdir camın oraya diye düşündüm.Şakanın da bir sınırı vardır ve bunlar takunu çıkarmakta ustaydılar.Tam üst kata çıkıcağım sırada aklıma o düşünce geldi.

Cam dışardan kapatılamazdı zaten kırıktı. Eğer ki kapattılarsa ve kilitledilerse bi şekilde okulun içinde olmalıydılar.

Ayakkabılarımı yavaşça çıkardım ve etrafı dinlemeye koyuldum.

Tek duyduğum nefes alış verişimdi. Karanlık koridorda yavaş yavaş ilerlerken.Tiz bir gülüş sesiyle irkildim. Koridorun sonundaki sınıftan geliyordu sanki."Şimdi sıçtım ağzınıza" diyip kapısına doğru ilerledim.

Kapı deliğinden içeri baktığımda kimseyi görememiştim. Heralde benim geldiğimi görüp arka sıralara doğru kaçışmışlardı.

Kapıyı usul usul açtım ve kafamı içeriye doğru uzattım.

Burnuma gelen lanet kokudan kendimi geriye doğru attım. Şansıma tüküriyim ki dengemi sağlayamayıp kafamı duvara vurmuştum. Orada bayılmışım.

Uyandığımda ise gördüklerim hala beynimin en karanlık köşelerinde beni izliyorlar..

Tamam mı devam mı beyler?

Koridorun iki tarafınada baktım kimseler yoktu.O an ilk defa korktuğumu hissettim hayvan gibi ses çıkarmıştım ve millet duyduysa kesin polise haber vericekti. Belkide yanlış sınıfa bakmışımdır diye düşündüm. Açıkçası iyicede susamıştım ayrıyeten çişimde gelmişti.O yüzden tuvaletin yolunu tuttum.

Tuvalete girdim ve yüzümü yıkayıp su içtim tam işemek için arkamı döndüğümde kabinlerden birisinin kapısının kapalı olduğunu gördüm. Demek o sesi çıkaran hangi şerefsiz arkadaşımsa buraya saklanmıştı.

O sırada koridorun sonunda tam merdivenlere dönülen yerde bir ayak gördüm. Görür görmez duvarı döndü ve merdivenlere gitti. Kabul ediyorum artık son derece korkuyordum kimdi o? Okuldan çıkmak istiyorum bitirin şu şakayı ciddiyim.
Çıkmanın tek yolu belki de o gördüğüm ayağın sahibini bulmaktır?
Katılıyorum gidelim.

Sersem sersem merdivenlere doğru ilerledim..

Nolduğunu anlamadığım karanlıktaki varlıklar..
Tek hissettiğim kulağımı tırmalayan ürkütücü tiz sesleri..
Nedense içimden bi ses karnımı deşeceklerini söylüyor..
Ağlıyormuşum uzun bir süredir..
Hareket etmek istediğimde ise uzuvlarımın kesildiğini görüyorum..

Çığlıklar eşliğinde uyandım hala tuvaletteydim kafamı duvara çarpmamla bayılmışım ve kabus görmüşüm. Apar topar ayağa kalkıp tuvaletten kendimi dışarıya atıyorum.

içimde hala kabusun hisleri..

Hafiften bi tıkladım önce. muallak korkusundan altına sıçmıştır kesin. Baktım ki ses yok biraz daha sert vurdum. Sanki bırakıp gidicem açmazsa. Hala açmıyordu. iyice sinir olmaya başlayınca kapıyı tekmeleyip sövmeye başladım. Baya bi ayar olmuştum çünkü. Vuruyorum Vuruyorum ses yok küfürlerimin okulda yankılandığını farkedince yan kabindeki klozetten tırmanıp kapalı kabine doğru kafamı uzattım.

Ve o an hayatımdaki en iğrenç manzaralardan birine rastladım. Kimin yaptığını nasıl yaptığını anlamadığım bi şekilde sokak köpeğini caninin birisi parçalara ayırmış ve tuvalete atmıştı. Ayrıca kapıda kilitli değildi.

O kadar vurmama rağmen açılmamıştı..

"Olum bak geliyorum şimdi oraya ani hareket yapma giberim" dedim ve perdeye doğru yaklaştım. Elimi uzatıp perdenin kenarından kavradım ve hızlı bi şekilde çektim.

Çekişimin hızıyla perde kornişiyle beraber yere düştü ve ben perdenin arkasında kimsenin olmadığını öğrendim.

Dışardan gelen patırtı sesleriyle koşa koşa sınıftan dışarı çıktım.

Başım çok ağrıyordu gibtiğimin şakası nelere yol açmıştı. Gerçi şaka mıydı bu? düşünmeye başlamıştım. içerdelerdi çünkü cam kilitlenmişti. Peki o kadar sese neden gelmediler? Bilmiyorum cidden bilmiyorum hem kendimle konuşur oldum ne kadar taktan bi durumda olduğumun kanıtı.

Saatlerdir üzerinden geçtiğim koridora bir kez daha baktım. Gene karanlıktı ama sorun değildi gözlerim karanlığa alışmıştı çoktan.

Sallıyon ama devam et zevkli

Devam ediyorum beyler ...
O ayağın sahıbi tanıdık geliyordu biyerlerdenn içimden Bi ses koş diyordu sanki adımların hesabını yaparak zıplarcasına koştum ve sonunda o korkınç bedenin sahibini bulmuştum ,nefes nefese kaldım sanki gözlerim eskisi gibi görmüyordu bütün uzvumu yitirdim oan korkınç Bi sesle kimsin drdi , sanki dilim tutuldu cevap veremeyecegimi biliyordum ve nah lar çekerek anan anan diye okulun koridorlarında tur stıp kızlar tuvaletinde otuzbir çektim sonra o yaratık t karşılıklı asıldık

Okuluna 5 posta helal et

Sukulasaniza amk prime mi başlasın feres gibi

Korktum oç devam