Rezerve

hayde rez

Rezervas

Rezervasyon

Sonra da bir bağırma sesi “al yaseminini zütüne sok bodrumda bana tercih ettiğin kızla kitli kal da belki hayallerini yaşarsınn” doyumsuz alagavata bak aq herşeyi var herşeyden fazlası da var hala bişeyler istiyor ama hakkını vermeliyim eğer Yasemin olmasa beni de alırdı şöyle düşünün kültürlü yetenekli bakımlı üstüne üstlük hem güzel hem tatlı hem sexy olmayı aynı anda başarabilen doğal sarışın yeşil gözlü arasında uyanmak isteyeceğiniz göğüslerle avuçlamadan duramayacağınız kalçayı saymıyorum bile bir erkek hala kuş ötüyorsa hatta ötmese bile Derya ya hayır diyemezdi. Ama Yasemin tüm kuralları değiştiriyor Yasemin esmerdi açık tonlarda bir esmerlik vücut ölçüleri Derya ile hemen hemen aynıydı Derya’nın düz bir burnu varken Yasemin okka burunluydu. Derya’nın yeşil gözlerine karşılık Yasemin’in gece gibi simsiyah gözleri vardı. Doğal sarışın Derya’ya karşı siyah dalgalı ile kıvırcık arası beline kadar uzanan saçları vardı benim için en önemli kısım Yasemin açgözlü değildi. Ona bir kez daha baktım ve çıkış planımı tamamladım

Muhtemelen silah tutukluluk yapmıştı amk fahişesi harbi iyi rol yapıyordu beni şaka yaptığına cidden inandırmıştı silahı doldurdum 7 mermilik deagle dedim bide awp olsa iyiymiş amk. Birden durdum neden 1 mermi kalmıştı. Önümdeki kapıyı açınca cevabımı almış oldum. Anlattığı hikayede karşılaştığını söylediği herkesi vurmuştu 6 ceset bu kızı cidden sağlam bir gibmek lazım aq her istediğine sahip olan huur birde soğuk kanlı seri katil çıktı insanlar zombilerden beter amk zombiler biraz kalabalık filan ama en azından delikanlı amk birinin yandaki kapıyı tıklatmasıyla zıpladım ananı gibeyim ne oluyor aq kapıyı tıklayan şey eliyle vurmuyordu kapıya çarpıyordu. Ne olacaksa olsun moduna girmiştim yine gittim açtım amk kapısını bi baktım benim manita “Yasemin ne oldu sana böyle” ağzındaki bezi çıkardım elini ayağını açtım bu sefer dedimki şimdi seni değil ananı gibtim Derya bekle sen Yasemin bana sarıldı hala hiçbiri şey söylemiyordu “sakin ol sakin ol artık yanındayım ve tek bir soru sorucam Derya mı yaptı” sadece başını salladı dıbına koduğumun evladı manitama bdsm lezbiyen porn yapmaya kalkmış sanki elini ayağını bağlayıp ağzına bez tıkmak ne huurnun son çocuğu bekle beni diye içimden geçirirken o ahşabın kapanma gıcırtısını duydum ve ardından kitlenme sesi.

Bu kızın anlattıklarına mı inanacaksın yoksa timsahlarla dolu bir nehre mi atlayacaksın diye sorsalar gidip deniz şortumu giyerim aq o uyurken anlattıklarını düşündüm tek yeteneğim göz ardı edilemez bir yetenekti farkındalık algısına sahiptim. Buraya ilk girdiğim anı aklımda tekrar yaşadım bir boşluk aradım aklıma gıcırtılar geldi. Yine nokta atışı zemin ahşap değildi masaya döndüm kaliteli ahşap gacır gacur edecek birşeye benzemiyordu bundan gıcırtı elde etmek için anca elinle tahtayı iterek ses çıkartmalıydın bu kadar yanlışlık yeterliydi yerdeki boş silahı aldım masanın arkasına geçtim ve masanın altında beklediğim şeyi buldum küçük kare ahşap bir kapı anca 1 insan sığabilirdi. Kapıyı kaldırdım ve gıcırdadı problem kenarlarındaydı muhtemelen Derya’nın söylediklerinde tek doğru olan şey gece uyumamış oluşuydu camın oraya gidip kepenke içerden asıldım kapatabildiğim kadar kapattım ki kaçamasın kahpe kontrol ettim cidden bir kızın açamayacağı kadar sağlamdı masanın altındaki yerden aşağı indim bodrum gibi değildi ama depoyada benzemiyordu solumdaki rafta mermi kutuları buldum silahı doldurmak için şarjörü çıkardım ve gözlerim sonuna kadar açıldı içinde 1 mermi vardı. huur çocuğu Cidden beni vurmayı denemişti

Uyumak için gazeteleri dizerek yatak yaptı güldüm "orada mı yatacaksın gerçekten mi ?" "daha iyi bir seçeneğim varmış gibi konuşuyorsun"diye tersledi "hem dün neden gelmedin sen hayatımda kimseyi o kadar uzun beklememiştim" "seni o kadar bekletecek kadar önemli olan neydi?" "artık önemi olmayan bişey" dönüp yattı kıza bakıp ciddi ciddi acıdım aq bu kız senin benim gibilerin ulaşabileceği bir yerde değildi olum en rahat yataklarda yatan en lüks arabalarda gezen en pahalı mekanlarda akşam yemeği yiyen bir kızdı sevgilisi okul futbol takımı kaptanıydı çocuğunun 1. Senesi ve geldiği gibi turnuvada 1.lik getirdi lamborginisi vardı amk 20 yaşında üni öğrencisinde şahin bile nimetten sayılırken babası zengindi tabi pekekentin diğer tarafta ben vardım kendi evinde kalması tek özelliği olan havalı olsun diye iphone alan pahalı botu olsun diye 1 aylık kyk yı yalan eden lol filan oynayan hiçbir başarısı yok giberim böyle karşılaştırmayı aq buna rağmen kızın ilk tercihi bendim çünkü bu çocuk ortada yoktu da sonrası olaylar karışmıştı tabi kıza baktım uyumuştu aq ya cidden bana güveniyor yada gamsız bir pekekent aq geçen sene aklıma geldi bu kızla ilgili tek bir gerçek o dolgun göğüslerin o sağlam kalçaların o yemyeşil gözlerin arkasındaki tek gerçek yalandı kız tam bir yalan Makinesiydi aq asla anlayamazdınız birşeylerin ters gittiğini bunu hatırladığımda fark ettim

Gözlerimi bir açtım hiçbir şey olmamıştı amk silah boşmuş. Kalbim saatte 2837628824 hızla çarpıyor “şaka mıydı şimdi bu?” “Ne oldu okan bey o sert kendinden emin hayır cevabını verirken böyle değildin” güldüm kız haklıydı aq betim benzim atmıştı tetiğe basmıştı amk huursu ölücem sandım aq “geçen sene olsa cidden soyunmanı isteyebilirdim” pantolonu giyerken “geçen sene olsa cidden soyunabilirdim” neyse ki gerginlik bitmişti. “Derya neden girişi kapatmadın” “korktum, ben buraya girmeden önce burdan 2 kişi çıktı birisi buranın sahibi olan bakkaldı koşarak birini kovalıyorlardı. Onlar çıkar çıkmaz ben girdim silah masanın üzerindeydi bende silahı alıp masanın altına girdim senden önce 3 kişilik bir grup yağmalamaya geldi ama silahla korkutup kaçırdım” kız harbiden korkmuştu ama bunu dışarıdan bakarak anlamak imkansızdı. Bu kız tiyatro klübünün başkanıydı zaten bu yeteneğine şaşırmadım silahı atıp gelip bana sıkıca sarıldı “çok yorgunum gece hiç uyumadım seninle kalacağım hiç aklıma gelmezdi ama mutluyum biraz dinlenebilir miyim” yerdeki tabancaya baktım “ sen biraz uyu ben etrafı kollarım dedim” cidden kadınlığını iyi kullanıyordu derdim başımdan aşkın senle mi uğraşıcam amk diyemedim neyse 1 elin nesi var 2 elin sesi var.

ve öldüm son

şaka şaka xd

Elinde silah var amk zütü yiyen yapmasın ciddi ciddi çıkarttırdı pantolonu ve botu da uzaktan baktı biraz sonra yaklaştı girerken cam kırığının kazakta yırttığı yeri fark etti “onu da çıkar” ama yaklaşırken bişey fark ettim güvende olduğunu anlamıştı kaşarlık yapıyordu aq “boxeride çıkartayım istersen” silahı doğrultup tetiğe parmağını koydu bu kız harbi afetti ama çok saçma bir geçmişimiz vardı “güzel fikir komple soyun” giberim amk erkeklik gururu diye birşey var net ve sert bir tonda “hayır” birden benim için zaman yavaşladı parmağının tetiği ittirdiğini gördüm mermi patlamadan önce gelen “click” sesini duydum.

Bildiğimiz bakkaldı aq bi ekstrası yoktu. Biraz cips biraz kraker yedim en son bi tanede gofret tıktım ağzıma eve bişeyler zütürmem lazım nasıl zütüreceğim derken bir gıcırtı geldi tam kasanın orada normalde arkasında bakkalın durması gereken masanın altından tabi bende boş mekan bulacak şans nerde amk hemen etrafıma bakındım bıçak mıçak bulurum belki diye tekme olayı için çük kadar yerde şansım yoktu zaten tekrar yapabileceğimden emin değildim yorulmuştum aq daha yeni başlamış olmama rağmen kendimi atsam aralarına parçalasalarda kurtulsam dedim giberim böyle hikayeyi tek insan ben miyim kimseden haber alamıyorum amk dedim tek başıma ne kadar yaşayacağım dedim, dedim-dedim dinletemedim ilerledim masaya doğru tekrar gıcırdadı ve 1 adım daha yaklaştım birden karşıma dikilen ağzı yüzü gibik değişik birşey değildi bu 1.70 dolgun göğüslü sarışın yeşil gözlü sağlam malı olan bir fıstıktı hagibtir bu “Derya burda ne işin var dur o elindeki ne yapma bi saniye bekle “ “kıpırdama” “tamam kıpırdamıyorum sakin ol” “ısırıldın mı?” “Hayır” “neden üstün başın kan içinde” “üstüm başım değil sadece bot ve pantolon, bak sakin ol konuşabiliriz ama şu elindekini indirsen önce” silahı masaya bıraktı silah ne alaka aq diye düşünürken tekrar eline aldı “pantolonu çıkar” hay amk çattık

hala hayatta ve sağlamdım gülümseyip etrafıma baktım ve gülümsemem son buldu. Çok fazlalardı her yerden geliyorlardı ama koşmuyorlardı bakkala iyice yaklaşmıştım yinede koşmadım nasıl algıladıklarını ve neye dikkat ettiklerini bilmiyordum yapabildiğim kadar hızlı yürüdüm heryerdeylerdi sağdan soldan çıkıp duruyorlardı bakkalın içinin boş olup olmadığını kontrol etme vaktim yoktu 1 tanesi 1000 tanesinden iyidir dedim ama yine de bakkalın önünde bir anlık durdum boş gibiydi kepenk i cam kırığının yarısına kadar indirdim içeri girip içerdende aşağı çekerek girişi kapattım cam kırığı giysimden bir parça yırtmıştı telefonun ışığını açtım ve bakınmaya başladım

Silahsızken bir zombiyle karşı karşıya kalsan ne yaparsın a şıkkı durduğun yerde çığlıklar atıp seni yerken acı içinde ölebilirsin b şıkkı kaçabilirsin zor bir soru değildi. Yokuştan aşağı tüm hızımla koşmaya başladım ben kaçtım o Kovaladı. işin kötü kısmı ve acı gerçek şu ki o daha hızlıydı. Klagib tip ayakkabıyla koşuyorsun amk çocu nasıl benden hızlı olabilirsin ayaklarıma bakınca aklım başıma geldi 1 aylık kyk ma kıyıp aldığım 400tl lik harley davidson vardı bot değil asker postalıydı sanki amk aradaki mesafe gittikçe azalıyordu ve doğal olarak seçenekler azalıyordu. Seçenekler işte bu, bu benim avantajım hala düşünebiliyorum son bir gayretle bacaklarıma yüklendim ama yetersizdi nerdeyse nefesini hissediyordum planda buydu o kadar yakın olmalıydı ki hareketime tepki verememeliydi tam olarak doğru noktadaydım uzanan elleri adeta hissettim ve yanımdaki tabelanın direğine tutunarak kendimi yere attım bana takılıp yuvarlandı. Plan işe yaramıştı ama sadece bu kadarını düşünmüştüm şimdi be yapabilirdim. Geri dönmek hayır. Devam etmeye kalksam peşimden gelecek. Aklıma çok basit bir şey geldi kalkabildiğim kadar hızlı kalktım ve ardından tüm hızımla koştum yuvarlanması durduğunda tam tepesindeydim o ise yüz üstü yerdeydi durmadım ve yavaşlamadım son adımda sağ bacağımı gerebildiğim kadar gererek kafasının tam arkasına ayağımı gömdüm ağır bir bot giydiğime şükrettim kelimenin tam anlamıyla beyni patlamıştı bot ve pantolonumun paçası kana bulanmıştı

Devam et

gece biraz daha part gelir yarın 1. sezonu bitiririm

Hikaye güzel. Yalnız dürüst olayım ilk 3-4 partı okumadım. Başlangıcı çok uzun tutmuşsun. insanlar direk mevzu başlasın veya yakında başlayacağını hissettirsin ister, giriş bölümünü bu kadar uzun tuttuğun için insanlar başta okuyup zombilere gelmeden sıkılıp bırakmıştır diye tahmin ediyorum.

Ben zombi olayının başladığı yerden başladım okumaya. Sıkılmadan okudum. Devamı nası olur bilmem ama şuan hoşuma gitti.

Balkona çıkıp kafamda bir rota oluşturdum. Uzakta kepenkleri açık camı kırık bir bakkal gözüme ilişti 3 sokak mesafe ileride açık alanda etrafta kimse yoktu twd aklıma geldi belki gündüzleri uyuyorlardır dedim. çarşafların uzunluğunu kontrol etmek için aşağı sarkıttım biraz mesafe kalıyordu ama yinede yeterliydi üzerimi giyindim yanıma ne yannanıma yarayacaksa cüzdanımı aldım telefonumu Powerbankı ve anahtarı çarşafların bir ucunu sandalyeye bağladım sandalyeyi balkon kapısının arkasına koydum ve kapıyı kapattım bu plan çok taktandı kapı beni kaldıramazsa yannanı yediğimin resmi olurdu sadece geri dönememekle kalmaz bide aşağı düşüp ufakta olsa sakatlık geçirebilirdim. Risk aldım ve bear grylls ten gördüğüm gibi çarşafı önce belime sonra bacağıma dolayarak aşağı inmeye başladım tabi böyle inince giriş katın tavan mesafesinde kaldım aq atlamak için bacağımı kurtarmam gerekiyordu ama havada bunu yapmak kolay değildi zorda olsa başardım sıkıntısız bir şekilde indim apartmanın kapısının açık olduğunu gördüm ve birşey gölgeden bana doğru yaklaşıyordu apartmanın içindeki karanlıktan güneş alan kısma ilk klagib ayakkabısı çıktı sonra kan içinde takım elbisesi ve sonra ağzı yırtılmış suratını gördüm karşı komşumu hiç sevmezdim zaten 2 adım daha gelip durdu mide bulandırıcı bir görüntüydü. Mt2 de güçlü beden basan savaşçı hareketi gibi bir hareketi bağırarak yaptı ve üzerime koşmaya başladı başıma böyle birşey geleceğini biliyordum dıbına koyim ya Biliyordum dıbına Koyim BiLiYORDUM AMINA KOYAYIMM

Karanlıktı amk hiçbir şey gözükmüyordu. 1 kez daha vurdu ve bir kez daha sonra durdu. Napıyordu amk o kadar dizi film oyun izledim evet oyun izledim çünkü 7plus kullanmama rağmen pc dying light’ı bile açmayacak kadar kötüydü o yüzden genelde Twitchte takılırdım hiçbir yerde böyle bişey görmedim. Ne diyorum ben amk arada ciddi sıkıntılı bir fark vardı bu karşımdaki olaylar ekranda olmuyordu. çıkmalı mıydım? Hayır hala çok erkendi eğer olaylar düşündüğüm gibiyse yeni beslenmişlerdi enerjileri benimkinden yüksekti birden düşüncelere daldım yakalandığımı düşündüm canlı canlı yenildiğimi düşündüm etim kemiğimden ayrılırken kendi gözümün önüne geldim hata yapma şansım yoktu. BEN ÖYLECE GEBERiP GiDEMEZDiM! evim bir dağın daha doğrusu büyük bir tepenin yukarılarına doğru olan bir binanın 2. Katındaydı bu sayede şehri rahat görüyordu ama burası basit bir ilçe idi ve merkez ile arasında yarım saat vardı. arabam yoktu ama şehir dışına çıkmayı düşünmeden apartmanın dışına çıkmayı düşünmeliydim. Su aklıma geldi bende beslenmeliydim ki binlere yem olmayayım sıcaktı ama kaynamıyordu giberler deyip bardakta çorbayı hazırladım salam ve ekmekle beraber yedim içeri geçtim çarşafları uçtan uca birbirine bağladım yine doğru tahmin balkondan çıkacaktım.

Uyandığımda ortalık aydınlıktı telefonu elime alıp saate baktım 9 buçuktu biraz uyuşuk bir şekilde kalktım öğleden önce kalkmayı hiç sevmezdim amk tam olarak kalakalmıştım gidip elimi yüzümü yıkayayım dedim sular yoktu amk neyse ki su stoğum vardı sürekli git gel yapmamak için biraz fazla alırdım 4 tane 5 litre bu şimdilik bayağı işime gelmişti mutfaktaki balkona geçtim evim güzel bir yerdeydi şehrin çoğunu görüyordum zaten şehir pek büyük değildi yangınlar sönmüştü uğultu kesilmişti ocağı yakıp çaydanlıkta bir bardak kadar su kaynattım kahvaltıda çabuk çorba ile biraz ekmek ve hindi saldıbını yemeyi düşünüyordum ama su yavaş ısınıyordu ve ne zaman biteceğini bilmediğim için tüpü çok kullanmamaya çalışıyordum. Balkona çıktım sessizdi çok sessizdi. Sessizliği ne kadar sevsem de sonunun iyi bittiğine hiç şahit olmadım “pat-pat” balkonun kapısını kapatıp içeri girdim dış kapıdan ritimsiz bir tıklama geliyordu biri iki elini havaya kaldırıp sırayla aşağı indirerek kapıya vuruyordu ağzımdan fısıltı halinde şu kelimeler çıktı “ananı gibeyim bu bu kadar erken olmamalıydı” ocağı kapattım sessizce kapıya yaklaşıp delikten baktım.