1. 1.
    +2
    ayak sesleri yine yaklaşıyormuş... fosforlu yüzlerini mağaranın girişinde görebiliyormuş... yavaş, çok yavaş bir kahkaha atıyorlarmış sanki. ellerinde beyaz bir çamur, yaklaşıyorlarmış..
    Allahım sen beni... diye sona ermiş not defterinde tuttuğu notlar..
    şimdi o gencin akibeti bilinmiyor, anne ve babasında sürekli bir korku..
    soru işaretleri de aydınlatılamamış..

    not: hikayemiz burada sona erdi beyler, dinleyen panpalarıma teşekkür ediyorum.
    görüşlerinizi almak istiyorum.
    şuku, çükü, nick6 vermek size kalmıştır. tekrar teşekkür ederim dinlediğiniz için.
    ···
  2. 2.
    -1
    sonra o ölü adam gelmiş buna şarj aleti ve priz göstermiş buda mecburen gitmiş
    sonra bi anda çocuğun annesi ölü pekekentin kafasına kürekle vurmuş
    adamın kafası yere düşmüş sonra çocukta kafayı alıp krndi anasının dıbına somuş
    bu anlar defterin yapraklarına görsel şekilde ölü adam tarafından aktarılmış

    the son
    ···
  3. 3.
    -1
    ananda korku hikayesi yazardı
    ···
  4. 4.
    +1
    mk anlatmak da bana haz verdi lan gece gece
    ···
  5. 5.
    +1
    insan gibiymiş yüzleri ama bir farklılık varmış. tenleri bembeyazmış ve solgun bir ışık saçıyormuş...
    Allahım! Gözbebekleri ve burunları yokmuş... anlaşılır bir dilde konuşmaya başlamışlar.. aynen şunları söylemişler beyler:
    Güneş dünyadan.

    -Kayıp yolcu.

    -Yutan’a hediye.

    -Korku yok.
    ···
  6. 6.
    +1
    kemik parmaklıkları kaldırıp iki kolundan tutmuşlar. Karşı koymaya gücü yok tabi, kaygan zeminli tünelde ilerlemişler. taş basamaklardan inmişler, yüksek tavanlı geniş bir odaya zütürmüşler bunu..
    ···
  7. 7.
    +1
    içeride bu yaratıklardan onlarcası yüzünü buna dikmiş. Bunu odanın ortasına bırakmışlar ve çevresinde bir halka oluşturmuşlar..
    insan sesinden çok acı çeken bir hayvanın sesine benzeyen bir sesle konuşmaya başladılar..
    ···
  8. 8.
    +1
    panpa vaad ettiğini verdin fazlasını beklemedik. gayet güzeldi. ben keyifle okudum. eline emeğine sağlık.
    ···
  9. 9.
    +1
    abi yazma ya korkuyommm :(
    ···
  10. 10.
    0
    elazığa gitmek yok
    ···
  11. 11.
    0
    panpa fena sardı.
    ···
  12. 12.
    0
    bikaç metre gerideki taş duvarın dibine çaresizce çökmüş. yaklaşan fosforlu ışıklar, karşısında iki parlak beyaz kafa belirmiş.
    yumruklarını sıkmış ve bildiği bütün duaları okumaya başlamış...
    beyaz kafalar yüzlerini kafese dayamış, tüyleri diken diken bir halde bu iki acayip yüzü incelemiş...
    ···
  13. 13.
    0
    parmaklıkları yoklarken, bir anda kemikten yapılmış oldukları gerçeğiyle yüz yüze gelmiş. tenini ısıran soğuğa rağmen baştan
    aşağıya terlediğini hissetmiş. yaklaşan iniltileri ve ayak seslerini duyuyormuş. çaresizce kafesin arkasına sinmiş...
    ···
  14. 14.
    0
    sonra arap baba gelmiş bunu kaçıran bini tutmuş taşaklarını dıbına çarptıra çarptıra zütünden gibmiş ama o da ne

    şaka lan okumayın bunu
    ···
  15. 15.
    0
    gözlerini açtığında önce hiçbir şey görememiş. yavaş yavaş etrafında solgun, fosforlu bir ışık olduğunu farketmiş. güçlükle ayağa kalkmış, her yeri ağrıyormuş..
    Birkaç adım atmaya kalkarken burnu sert bir şeye çarpmış. bir çeşit kafesin içinde olduğunu anlamış..
    ···
  16. 16.
    0
    tekrar ayağa kalkıp koşmaya başlamış, ayağı kaymış ve yüzünü yere çarpmış. Kahkaha yükseliyormuş. bir şeyler ayağından
    yakalamış ve hızla çekmeye başlamış. çığlıklar atarak, suratı buzlu zemine çarpa çarpa sürüklenmiş. yaşadığı şok ve acının etkisiyle kendinden geçmiş..
    ···
  17. 17.
    0
    sesi buzlu duvarlarda yankılanıyormuş, sanki aynı anda onlarca kişi ağlıyormuş... aniden durmuş, yankıların arasında ona ait olmayan bir ses duymuş. o tüylerini diken diken eden yavaş kahkahayımış bu ve gittikçe sesi yükseliyormuş..
    ···
  18. 18.
    0
    sadece benim yazdıklarım için buradan takip edebilirsiniz beyler;
    http://inci.sozlukspot.co...orum-gelin/@ne%20bu%20amk
    ···
  19. 19.
    0
    hızlı yazsana dıbını dalağını gibtiğim
    ···
  20. 20.
    0
    yol ayrımlarını unutmuş, taş basamakları bir türlü bulamamış. Kaybolmuş o devasa yer altında.. Cep telefonu da kapanmış ve sonra zifiri karanlık..
    soğuktan donuyormuş. el yordamıyla yolunu bulmaya çalışıyormuş. buzlu duvarlar ellerini acıtmaya başlamış... o an bütün umudunu kaybetmiş ve yere çökmüş. gözünden yaşlar akmaya, ağlamaya başlamış..
    ···