gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

bu berbat ortamın içinden geçerken çalışanların hayattan bıkmış yüzlerine tanıklık ediyorum. büro tarzı bi yerin kapısını çalıp(kapıyı çalıp çalmadığım duyulmuyor zaten gürültüden) içeri giriyorum. dengesiz bi huur cocuguna derdimi anlatıyorum ve yarın gel başla cevabını alıyorum. detayları iyice konuştuktan sonra çıkıyorum bu gibik ortamdan bir daha geri dönmek için. yeni hayatıma bi yerden başlamam lazım ulan diyerek vicdanımı rahatlatmaya çalışıyorum.

eve geldiğimde saat daha öğlen 2 civarı bişeydi. önce yemek yiyip sonra biraz pcde takılmaya gidiyorum odama. kardeşim ve babam evde yoklar tabi. bilgisayar başında bi kaç saat öldürüp akşam yemeğine kalmadan yatağa giriyorum istemeye istemeye. çünkü ne kadar erken dalarsam uykuya o kadar erken gidecektim o gibtiğim yerine. bende biraz kitap okudum(dostoyevski-beyaz geceler).kısa bi kitap olduğundan akşam 19.00 dan gece saat 1-2 gibi bitirip yattım. sabah adamın dediği gibi 8 de dükkana gitmek için kalktım. evdekilere işe başladığımı söylemediğimi hatırlayınca yine not yazdım akşam gelicem diye. kahvaltı yapıp evden çıkıyorum ve ilk iş günüm başlıyor bu tak köşesinde...

kurgu güzel gidiyor ama yavaşsın. hikayeden soğuyoruz. sen en iyisi ara verdiğin zaman boş durma, not defterine kaydet.

beyler kusura bakmayın ama bu günlük bu kadar. sabah 6 da kalkıcam zaten amk 3 saatte uyuyim bari.ama yarın gece sabaha kadar burdayım.

reserved

hacı devam et be

reserved anlatim bicimi ve kurulan cumleler kelime daarcigi açısından iyi sayilir

reserved okuycam amk

yaz bin dinliyoruz

Devaaam

bırakma burda panpa reserved

Reserved

devam et yoksa sülaleni kerkerim

hadi hızlı yaz pnp

rizörvid

reserved değerlenir

Reserve

yaz panpa

---Devam---

kolfeksyon ortdıbını bilmeyenler için öncelikle kısaca ordaki ortamı betimleyim. şimdi benim girdiğim yer kot üzerine bi yer olduğundan yerler ve duvarlar dahil olmak üzere heryerde koyu mavi bi renk var. özellikle yerler küçük küçük kot parçalarıyla dolu bi halde.

bazıları uzun bazıları kısa olmak üzere birçok beyaz masada var dükkanda. masaların önünde dizilmiş kızlı erkekli, büyüklü küçüklü birçok insan var. insan demeye bin şahit ister vaziyetteler. bazılarının ağzında mikrop kapmamaları için lösemi hastası çocukların taktığı beyaz maskelerden var. masklerin üstünde bir çift yorgun göz görülüyor. kendimi bu ortamın bi parçası hissetmem oldukça zor görünüyor o anlarda benim için...

ilk çalışma günümü büyük umutlarla başlıyorum. daha içeri ilk girdiğim andan itibaren acaba becerebilirmiyim , rezil olmayalım amk burda die kendi kendimi yiyorum. ordaki ustalardan birinin yanında zütür getir işleri yaparak başlıyorum iş hayatıma.iş beklediğim kadar zorlayıcı çıkmıyor ilk günümde.bu muydu amk dercesine hafiften bi rahatlama bile duyuyorum her geçen saatte.

ilk iş günü her zaman zordur. hatırlayan panpalar varsa bilirler,en zoru ilk gündür. hiç unutmam ilk gün saatlerce çalışmışım gibi hissediyorum ve bodrum katında çalıştığımdan dışarıyı göremiyorum. artık gücümün tükendiği bi anda okulu hatırlatan bi zil sesi duyuyorum. hassktr bittimi lan acaba diye sevinçle bakıyorum etrafa. millet işi bırakıp çıkıyor kapıdan ağır ağır. bende gidiyorum kapıya karanlığın çöktüğü, evlerin ışıklarının ve sokak lambalarının yandığı bir hava bekliyorum. günlerce çalışmışım gibi hissediyorum ama daha sadece çay molası verilmiş amk.o an çıldırmadığıma şükrediyorum.

reserved