gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

12. sayfadayım, rizörvd.

devam etsene lan

bundan önceki entrylerimde anlattıklarımla sizin de anlayacağınız gibi çok zor bi 3 ay geçirdim. pgibolojim allak bullak olmuştu. asosyaldim,eziktim, gereksiz ve saçma sapan biriydim.ve en kötüsü de kendimi normal bir insan olma yolunda hızlı ilerlerken görüyordum. dibide kadar yanılıyordum ama farkında değildim işte.3 ay önce neysem aynı ezik hamamböceğiydim 11. sınıfa başlarken. kendimi ne kadar değişmiş görsem de aynı saçmalıklar okulun ilk haftası kendini göstermeye başladı..

okulun yeni eğitim öğretim yılına geçen sene oturduğum mevkiide başladım. arka sıraların birinde sol tarafta cama yakın oturuyordum. kendimi daha rahat hissediyordum gök yüzünü görünce.bu yüzden sürekli cama yakın taraflarda otururum. okula başladığım ilk hafta babam almanya ya gitmişti. tüm ailemizin geleceği için bir dönüm noktasıydı babamın gitmesi. annem ben ve kardeşim kalmıştık. tabi bu olay benim tak rengi pgibolojim biraz siyah renk katmıştı. daha da taka batmıştım yani anlaşılan.

okulda hiç arkadaşım yoktu. baya baya yalnızdım ulan işte. uzun uzun betimleyemeyeceğim nadir şeylerden biriydi bu.yani ne diye bilirdim ki yok ulan işte yok. konuşacak sohbet edecek tek bir insan, birlikte zaman geçirebileceğim tek bir et yığını yoktu çevremde. bikaçyüz kemiğin bir arada tuttuğu bu et parçalarına, içinden oluk oluk kan akan bu metrelerce uzunluğundaki damarlara, görünmez dumanlarıyla birlikte köpek gibi muhtaçtım. işte bu sebepten ötürü susuyordum sınıfta. avazım çıktığı kadar bağırıyordum kendimin bile duyamayacağı kadar yüksek sesle...

işte bu pgibolojiyle başladı eğitim öğretim hayatımın en berbat sınıfı. işte böyle başladım. yalnızlık,özgüven ekgibliği, toplumdan soyutlanmışlık hepsi bendeydi amk. okulun ilk 2 haftası ders işlenmeden laylaylom içinde geçti. yani sınıfın diğer öğrencileri için. benim ise yine karnımın içi çiş dolu, gözlerim güçbela anladığım kitapta takılıyorm öyle sınıfta. herşey gayet normal yani. bazen soruyorum kendime bu sınıftaki kişiler kafamın içinde olanları bilse, düşüncelerimi anlayabilse ne tepki verirler acaba diye.

neyse biz dönelim konumuza.o sene ilk okuldan tanıdığım 8 yıl beraber okuduğum bi arkadaşım kaydını başka bi okuldan bizim okula aldırdı. adına mehmet diyelim biz olsun bitsin. mehmetle 1. sınıftan 8. sınıfa kadar aynı sınıfta okumuştuk.onu okulun 2. haftasında bizim sınıf kapısının önünde beni ararken bulunca çok şaşırmıştım. beraber müdürle konuşup kaydını benim sınıfıma yazmasını istedik. müdür de kabul etti. mehmetle uzun uzun hasret giderdik. çok konuşkan biri olduğum söylenemez ama mehmeti görünce dilim açılmıştı. eski okuldan falan konuşmalar açmıştı iyice beni. mehmet sınıfa geldikten sonra onunla birlikte orta sıranın en arkasında oturmaya başladık..

mehnmeti biraz anlatmak gerekirse gayet konuşkan, komik eğlenceli bi tip olduğunu belirtelim ilk önce. çocuk bildiğin ağar binti yani. insan ne kadar az konuşursa konuşsun, morali ne kadar bozuk olursa olsun o binin yanında kendini çok iyi, konuşkan ve mutlu hissederdi. yani herkesin sahip olması gereken bir arkadaştı, benim ise şimdilik sahip olduğum tek konuşma aracıydı...

Devam edicem

panpa kaç günüdr takipcinim alalh için biraz fazlaya yaz oturdum mu bi 2-3 saat okuyum :D

çok iyi gerçekten çok iyi panpa helal olsun

Mehmet sınıfa geldikten sonra baya konuşkan olduğu için kısa sürede sınıftan kendine bi kaç arkadaş edinmisti.ilk başlarda benle takıldığı halde sonradan vaktinin çoğunu yeni arkadaşları ile geçiriyordu. valla ne yalan soyliyim ilk baslarda biraz kıskanır oldum ama benim için en hayırlı şeyin yalnızlık olduğunu öğrenince kıskançlık denen şeyde yok olmuştu.

Yalnızlık denen şeye her insan en az kalabalığa muhtaç olduğu kadar muhtaç. bunu 11.sınıfta öğrendim. okulda ogretmediler elbette. çünkü orda en yararlı şeyleri asla ogretmezler. iste o sene eğitim denen şeye karşı düşüncelerim tamamen değişti. eğitimi son derece yararlı biliyordum eskiden.her insan egitilmeliydi bence.ama 11.sınıfta anladım ki her insan sadece eğitimin ne kadar saçma ve gereksiz olduğunu öğrenene kadar eğitilmeli...

Bekliyoruz panpa

işte boyle saçma bi ortamda bi kac ay takildim. arada sirada konustugum eski bi arkadaşim vardı. yalnız degildim. yani öyle hissediyodum kendimi.yaz tatiliinde kendimi ne kadar gelistirdigimi düşünsem de okul gecen senekinden farksızdı. kizlar yine gelip azimdan bi kac kelime laf almaya calisiyordu. yine tuvalete gidmiyor ,öğretmenlerin rencide edici tavırlarıla yüzüm kızarıyordu. bunu kavradıktan sonra kndimi değiştirmek konusundat pek fazla kafa yormadìm zaten.

Babamın almanyada olusu tun gibintilara tu biber oluyordu.pek fazla takilmazdim ailemle ama yoklugu canımı sıkıyordu.bu sebepten öturu annem yalniz kalmisti.ben ve kardesim okul sonrasi odamiza kapaniyor annemi pek yalniz birakiyorduk.bu durumu fark edince onunla daha fazla vakit gecirmeye calistim.ne bilim yemekten daha gec kalkiyordum, akşamlari çay iciyordum falan. nedensiz yere üzuluyordum annem icin..

devam up upppp sabah akşam giirp bakıyom yazdın mı diye yaz amk yaz elin yorulana kadar yaz kaç kişi bekliyor mk

Reserved

günlerim okulda gibilirken gecelerim yeni keşfettiğim incisözlük le renkleniyordu. liseli olduğumu söylemezdim açık açık. zaten hiç bir zaman da anancılık yapmamıştım.bu yüzden tamamem vakit geçirmelik zevkli bi ortam olarak görmüştüm burayı. gündüzleri nasıldır bilmem ama burada geceleri çok sağlam adamlar vardı ilk zamanlarımda. tabi ki bu yeni alışkanlığım olan incisözlük kitap okumamı engellemiyordu. sabaha karşı saat 4 de tekrar kitabımın basında buluyordum kendimi.7 de okula gidene kadar kitap okur, okuldan geldikten sonra da uyurdum.

bi gün okulda mehmet yeni taştığı biriyle yanıma gelip hafta sonu mangal yapıcaz sende gel 3 kişi gidip takılırız dedi.ben şaşırmıştım tabi ne de olsa hayatımda ilk defa biri beni bi yere davet ediyor.bu davet sonrası nasıl reddedilir nasıl kabul edilir falan bilmiyorum tabi. kısaca yok olm işim falan vardır benim.siz takılın diyorum. mehmeti size anlattım zaten bi dil var ipnede bi baktım beni ikna etmiş bile. mangalın detaylarını falan konuştuktan sonra ayrıldılar yanımdan.ben de nerden bulaştık bu işe amk diye diye devam ettim kitabımı okumaya.

bu arada mehmetin tanıştırdığı çocuğu anlatım biraz.1.70 boylarında hemen hemen benle aynı boyda esmer bi çocuktu. adı ali olsun. mangal yapıcağımız hafta sonu geldiğinde nedense çok heyecanlıydım. okuldan iki tane odunla mangala gitmek için kot pantolon gömlek giyip babanın parfümünden sürme demedi kimse bana amk. nereden biliyim ki.durumun içler acısı bi şekilde gittip oraya. kendime şuan bile ne kadar acıdığımı tahmin edemezsiniz.17 yaşındaki birisi hayatında ilk defa bikaç arkadaşıyla mangal yapacak ve kalbi heyecandan küt küt atarak tamamen şık olduğunu düşünüp o gibik çamur yığını ormana gidiyor.

ormanda beni görünce ilk başta şaşırdı tabi bunlar. önce gidip alışverişimizi yaptık. sonra ormana dönüp güçbela etleri pişirip yedik.şu ana kadar herşeyin normal olduğun düşünüyordum. yani dışarı mangal yapmaya gelen birileri ne yapabilir ki.ortama uyum sağlamak için kendimi zorlayarak bira fazla konusuyordum.her işte bi fikir beyan ediyordum.ne kadar sinir bozucu oldugunu bilsemde kendimi buna mecbur hissediyormusum gibi geliyordu bana. önce mehmeti yol üstünde eve bıraktık.bu şekilde rezillik içinde geçirdiğim bi kaç saatten sonra evlerimizin yakın olduğu aliyle yürüdük biraz.ali çok zeki olmasada zeki sayılabilecek biriydi. edebiyata çok ilgisi vardı. hatta baya bişey biliyordu da.yok boyunca onunla konuştuk edebiyat hakkında. konuşmalarımızın detayına sonraki bölümlerde giricem. şimdilik geçelim burayı.

eve geldiğimde kardeşim yatıyordu. annemde her zamanki yerinde tv izlerken uyuya kalmış.bu durumda içeri girmek için iyi ki babamdan onun anahtarlarını almışım. içeri girip uyuyan annemin üzerine kendi yatağımın yorgan gibisinden örtüsünü atıyorum. sonra tüm kalbimle üzüldüğüm annemin yanağından onu uyandırmadan ufak bi öpüyorum. uykusundan uyanmadan bana arkasını dönüyor bu hareketime karşılık. işte bu kısacık an tüm hayatımın özeti diyebilirim...

edit: bu gecelik burda bitirelim arkadaşlar yarın çalışıcam.ama gece tekrar burdayım. herkese iyi geceler.

19 yaşıma yeni girdim yazısını görünce çoluk çocuk diye okumayacaktim ama iyi gidiyorsun rezerved (not :şukula , cukulada başlığı kaybetmeyeyım )

Bazı bölümler iyi yakalanmış ama kimisi yapma duruyor panpa.
Açıkçası biraz üzerinde durunca hikaye olduğu düşüncesi hakim oldu bende.

helal panpa feci yaziyosun

reserved

okudum la hepsini şimdi yarın ağzıma sıcacak sınavıma çalışmaya gidiyorm