gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

Rezerved

reserverd

Rezerved

hikaye güzel ama nedense bu adamın arjantinli adam ve zapatistayla aynı kişi olduğunu düşünüyorum

Hizli yaz pic

reserbed

ayraçullah

Dostum be biraz daha hizli yazsan, bide su ateistce sorulari birakip insanların kafasini karistirmasan

--devam--

durakta bir çoğunuzun(belki)bildiği ve hemen hemen her durakta olabilecek tipler vardı. biri beyaz biri siyah 2 tane dar tayt giymiş 2 güzel 20-25 yaşlarında bayan, bebekli ve en az 2 küçük çocuklu kadın, çarşaflı kadınlar grubu, okul veya dershaneden dönen sırtında çantalı küpeli o saçı dikik ergen ve ben. aynen ben.bu ortamın vazgeçilmezi utanan ,asosyal olduğu giyiniş tarzından bakışlarına kadar vücudunun her zerresinden okunan ben. havanın 35 derece olduğu güneşli parlak bi havada koyu yeşil montlu ve siyah botlu o çocuğum ben.

neyse gibtir et beni. otobüs ben kendimi insanlara bakmaya zorlarken geldi. herkes birden sıra kapma derdine tutuştu. erkeklere değmemek için en arkada duran o kara çarşaflı ablalar herkesi iterek girdi bu kuyruğa.o ana kadar oldukça ilgi çekici ve havalı görünen o 2 güzel kızda hızla daldı bu kuyruğa. sıcaktan boncuk boncuk terli çok çocuklu kadın, saçı dikik ergen ve ben er arkasındaydık akbil basma sırasının.

insanları bol bol inceleme fırsatı buldum bu komik durakta. çok cocuklu kadın ona mutlaka birilerinin yer vereceğini
düşündüğü için böyle rahat davranıyor olmalı diye kendi içimde sherlock culuk oynuyorum sıranın bana gelmesini beklerken. derken kendimi otobüsün girişinde buluyorum...

otobüsün girişince durup içeriyi gözledim. önümdeki 2-3 kişi de akbili basıp içeri yollandıktan sonra bende içeri alimde sıkı sıkı tuttuğum akbille giriyorum.bu durumda benim gibi asosyal birinin neden akbili olduğunu soranlar olabilir. onuda hemen açıklayayım kısaca. beşiktaşta çalışan bi halamın oğlu işe gidip gelirken benim akbilimden yararlanmak istediğini söyledi.ve bende onun için okuldan öğrenci belgesi alıp vermiştim ona. buda gidip çıkarmış.bi kaç ay önce geri getirdi. otobüslerde şöförler kontrol ediomuş o da tırsmış en fazla bir iki defa yırttım bi dahakinde yakalanırsam cezası falan var dedi.ha bide içinde beni bi kaç kere idare edecek kadar para olduğunu söyledi.

neyse biz otobüsle devam edelim. elimde sıkıca tuttuğum akbille içeri girdiğim ilk anda daha içeri falan bakamadan kafam kafam hafif eğik akbil deliğini aradım. yani ne bilim kredi kartı gibi bişey olunca insan içine kartı sokacağım bi delik falan arıyor. tabi şöför zor durumu anladı sağolsun turuncu kısmın üzerine tut kartı dedi.amk mal gibi kaldım o an.hatta bi kaç saliseliğine geri inmeyi bile düşündüm.ama hemen 'haa pardon' diye toparlamaya çalıştım duyulur duyulmaz bi sesle.

sonra hızla sola dönüp adım adım kızardığını hissettiğim suratımı yere eğerek ilerlemeye başladım. herkesin gözünün benim üzerimde olduğunu hissediyordum. ayağımdaki botları zor taşıyordum o upuzun koridorda arkaya doğru ilerlerken. otobüsün hareketlerinden mi yoksa bacaklarımın titremesinden midir bilmem zorlukla adım atıyorum. tutunarak ilerlediğim sarı demir çubukların benim ardımdan avucumun içindeki terden sırılsıklam ıslandığını hissediyorum. borulardan damla damla akan ter damlalarını görür gibi oluyordum o an.

kafka'nın dönüşüm kitabını okuyun beyler aile-evlat olayını daha iyi anlarsınız

reserved

işte bu durumda hızlı ama yavaş bir şekilde geçiyorum en arkaya. nedense bu güneşli havada bile otobüs kalabalık değil.en arkada oturan kızlı erkekli bir grubun önüne geçiyorum hemen. oturur oturmaz arkadaki grubun kızarmış ensemdeki terleri, robot gibi duran vücudumu ve biçimsiz çirkin saçlarımı gördüğünü ve aralarında güldüklerini hissediyorum. paranoyağa bağladım galiba.

otobüs,sol tarafımdaki camdan direkt yüzüme vuran kavurucu sıcak, üstümden dikkat çekmemek için çıkaramadığım koyu yeşil montum, trafik,her durakta artan yolcu sayısı. sadece bir liseli,bir asosyal,bir ezik için değil normal bir insanı bile oldukça zorlayacak tüm etkenler vardı o 1 saatlik yolculukta. sanki tanrı benle oyun oynuyordu. okulda gibi hissediyordum kendimi.en huur cocugu öğretmenlerden biri sınıf listesinden o gibik parmaklarıyla beni bulmuş ve 50 kişilik sınıfın ortasında benden 2 sayfalık gibik bir yazıyı okumamı istiyor sanki. okumamda bir sıkıntı olamamasına rağmen kem küm edip kendimi rezil ediyorum böyle durumlarda tabi. okuldaki zorluklarımdan biraz daha ilerde bahsedicem şimdi otobüse dönelim...

edit: @304 deki kitabı okumanızı tavsiye ederim güzel kitapdır.

reserved

Her gece yatmadan önce 20 dakikami sana ayırıyorüm biraz seri olurmsn ?

neyse ki otobüs çok fazla kalabalık olmadan yukarıda asılı küçük ekranda taksime geldiğimizi işaret eden yazı yandı. yada her neyse işte taksime geldik.ben ilk defa geldiğim bir yer olan taksimi bilmediğimden inenlerden bir kaç tanesini takip ettim. takip ettiğim kişiler aracılığı ile televizyonlarda falan görünen o meşhur büyük alana çıktım. ortada büyük anıt var.
öylece etrafıma mal mal bakarken buldum kendimi. millet yanımdan gelip geçiyor, sevgililer,çiftler el ele dolaşıyor, turistler fotoğraf çekiyor ama herkes bir işle uğraşıyor.bir tek ben bozuyorum bu ortamı. uymuyorum bu fazla gelişmişlik göstermemi bekleyen beton yığınına. taksim taksim diye övülen o geniş boşluğun anldıbını bir türlü kavrayamıyorum.bir anlam ifade etmiyor burası benim için. küçük bir çocuk gibi bakıyorum olaya.

kalabalığa yakışmadığımı ve burada bir fazlalıktan ibaret olduğumu fark ettiğimde taksim benim için cehennemden farksız oluyor.eve dönücek tekrar otobüse binicek gücü göremiyorum kendimde. bayılmaktan korkup oturacak bi yer arıyorum. biraz ilerleyip köşede bi yere çöküyorum. kendimi toparlayınca kalkıp gibtir olup gidiyorum kendimi simsiyah gür bir saç yığınının içinde bembeyaz bir saç teli olarak hissettiğim bu gibik taksimden...

12. Sayfadayım büyük ihtimal kolpadır çok detay var amk bu kadar hatırlayamassn ama sarıyo ataist biterse zütünü gibeyim devam pampa

Once Upon A Time In America'dan sebep rizörv alıyorum vurdu kırdı yoksa gibtim seni liseli.

Taksime giderkenki gibi zor bir durumla karşılaşmıyorum.yer olmadigi icin eve ayakta gittim ama otobus biraz kallabalık oldugundan kimsenin özellikle beni inceledigi kuruntusuna kapılmadım. otobusten iner inmez eve gitmek istemiyorum. alnımda soğuk terle gidip mahalle yakınlarında bi yerde kaldırıma çöküp oturuyorum. orda otururken aklìma yine sigara içmek geliyor. kalkip bir bakkaldan bir paket sigara aliyorum ve içmek için uygun bir yer arayışına dalıyorum.

Tenha bir köşe bulup iciyorum sigaramdan . 1 aydır masturbasyon yapmamis bir liselinin bosalma ani gibi rahatliyorum. kalkip eve, o zamanlarda adeta yasamaya mecbur oldugum bir timarhane olarak gördüm eve yollanıyorum.kim bilir bu sefer ne bekliyor beni diyerek giriyorum apartmana.

hadi panpa az daha hızlı ol