uzun bir gece yürüyüşü sonrası biraz dinlenmek, biraz sallanmak, biraz eski güzel günleri yad etmek amaçlı, pas tutmuş, yer yer kırılıp dökülmüş kirli bir salıncağa oturup ayaklarımla ittiğim ıslak toprakta çamurlu izler bırakarak, ellerim cebimde narin narin sallanıyorum.. sessizliği bölen zincir şakırtıları, yerinden gevşemiş direğin tiz gıcırtısına rağmen, sessizliğini bölen hiçbir ses yok. karanlık gecede. bir müddet ayaklarımla çamurlu zemini tahrip ve tahrik ettikten sonra ellerinimi cebimde ki, sigara paketinden, kibritini kutusundan ağır hareketlerle çıkarıyorum., iç gıdıklayan bir sürtünme sesi eşliğinde sigaramı ateşliyorum. üflediğim yoğun gri dumanda çocukluğumun çoktan unutulmuş yansımasıyla kulaklarımda çınlayan tatlı kahkahaları eşliğinde nefes nefese ciğerlerini doldurmaya ve anılarını yaşamaya devam ediyorum.. tam o sırada arkamdan gelen ayak sesleriyle bölündü anılarım. yavaşça dönüp baktım karanlığa doğru. bir dolunay parlaklığında, bir melek güzelliğinde, bir yağmur inceliğinde narin ve nadide bir afeti devran, yavaş yavaş yaklaşmaktadır salıncakta büzüşmüş üşüyen bedenime.. ensemde sıcak nefesini hissedene kadar kalakaldım, tekrar dönüp soğuk yerinde. kaldır yerden ayaklarını dedi, su şakırtısı gibi o billur sesiyle. dizlerini kendine doğru çeker, savurduğun izmaritten ayırdığım parmaklarımla paslı zincirlere tutundum. usul usul sallamaya başladı beni aynı zamanda güzel bir şarkı söyleyerek. sonra kulağıma eğilir ve kulaklarımdan saç diplerime kadar tüm bedenimi karıncalandıran billur sesiyle, sesimin gölgesi ol dedi ve sallamayı bırakıp. yerimden hızla kalkıp ve ona koşmak istedim. lakin çoktan gecenin gölgesi olup karanlığa karışmıştı bile bir rüya gibi. gözlerimden birkaç damla yaş bıraktım yaş toprağa, bir filiz yeşillenir adı öfke. döner salıncağa oturdum kırk gün kırk gece at sırtında yolculuk etmiş bir yaralı nefer gibi. ayaklarımı ıslak zemine sabitleyip sallamaya devam ettim. kanayan bedenimi. ellerim cebinde, avuçlarımın içindeki son dal kalmış buruşuk bir paketiyle sigara...