geçen gün kendimi siktim

komik değil be panpa

topuklu ayakkabılar ve topuklu ayakkabılar aldı halam, çığ gibi büyüdüler. bağdat caddesinde yemek yedik akabinde içtik biraz. anı mükemmelleştirdi parasıyla. geleceğe yardım etmedi, öğütlerini verdi bana. ama parasını asla. gib gibi kalmıştım yine ortada. beni kendi dinine davet etmeside cabası...

pgibiyatriste gittim. şimdilik basit nöbetler geçiriyordum ama ileride şizofrenolma ihtimalim varmış. bir kaç test istedi çok pahalıymış dedim. teşekkür edip çıktım. çıkarken selam vermedi muhasebe işelerine bakan bayan. tıpkı taksi şöförlerininde selam vermediği gibi. yürüyerek gittim eve. kendimi azimle gibmeye devam ediyordum. en azından farkındayım kendimi gibtiğimin. farkına varmasam iyiydi...
arkadaşlarımıda pek sevmiyorum. samimi değiliz. kendimlede değilim. samimi olmayan davranışları sevmiyorum.

reserved okunur gibi

kardeşim var yanımda şimdi. barbie bebeği var bu kızın, onlarla oynuyor. bebekler zayıf, zütleri iri ve memeleri belirgin bir anatomiye sahip. huurya benziyorlar. yolda görsem laf atardım o bebeklere.
zeki olduğu düşüncesi ile hareket eden arkadaşlar iddia ediyor;
firmalar çoluk çocuklarımızın aklını çeliyor böyle. beyinleri yıkanıyor yavrularımızın diyor. kapitalist sistem diyor. çok fazla katılıp dehşet kapitalizm karşıtı duygular kapıyorum bir an. sonra diyorum ki; elin koskoca ma*tel firması gelip neden senin kızını huur yapsın aklını yıkasın? manyak mı bunlar?
neyse sonuçta huur olup çıkıyor hepsi işte... o fit bedenler, büyük ve iri zütler hayallerini süsleye dursun. mükemmeliyetçi kendinden tiksinen insanları, doğumlara sevinip ölümlere üzülen zihniyerti boşverelim. ben kendimi gibeceğim biraz daha. arkada dream theater'dan octavarium çalsın biraz...

babam yine konuştu benimle bugün, öğütler verdi. benimle gurur duyduğunu söyledi. neyimle gurur duyuyor anlamadım. meğer çıkarı varmış pekekentin. bir sürü iş yaptırtmaya kalktı. hemen odama kapandım.
bazen telefon titriyormuş gibi oluyor ama mesaj atmıyor dilara hiç. sınavı var onun. yapmadığım halde bir süre babamla telefonla konuştuğumu zannettim. aramızda böyle bir konuşma geçti;
-oğlum yaptın mı dediğin işleri?
-senin ben amk.
-ne diyorsun ulan sen g*vat.
-bak baba bana bir iyilik yap. ben senin oğlunum. bana gelirken iki kutu fare zehri al. yaşamıma son vermeyi planlıyorum.

oysa ki geçmemiş. dilarada mesaj atmıyor. şimdi bu hesabın asıl sahibiyle kahvecide buluşmaya gidiyorum. delirmek üzereyim. kendimi azimle gibiyorum.

yerimizi alalım

yaşadığım sonuçtan herşeyin olduğunu gördükten sonra herşeyden herkesden herşeyi bekleyen insanım ben. ne de olsa kendimden bile neler gördüm. ben beni gibmişim diğerleri neler yapabilirdi.
ama benim kadar değersiz ve kaybeden bir adamda değilde başkalarındaydı şimdilik gözü. onların nadas zamanı geldiğinde elbet sıra bana da gelecekti.
arkada laura branigan - self control çalıyordu...

reserved

enlargeyourpenis özentisi gibi..

çok sağlam denemeler. iyisin. zorlasan festival filmi tarzında film bile çıkar. takipteyim.

reserved

şimdilerde iyiyim biraz ama iyi olduğum anldıbına gelmez. çünkü artık gökyüzüde korkutmaya başladı beni, içimdeki karanlığı bana yansıtıyor. karanlık ve derin. pırıltılar sana ait biliyorum ama yeterli değil. nereye kaçacağımı bulamadım fakat istişare edeceğim büyüklerimle... söylemeyecekler bir şey, geçiştirecekler. kurtarmıyorlar beni.

yine yaşıyorum ego patlamalarımı, kendimi gibiyorum. arkada kingdom come - what love can be çalsın.

reserved

iydir panpa reserved.

ben seni takibe aldım arkadaş. kendimi gördüm bir an. 'insandan hep nefret edip aynı zamanda sevmekte garip duygu'..

bıçaklayarak öldürebildiğimiz somut şeylere sahip olmakla beraber soyut şeyleri nasıl yok edebileceğimizi düşünmeye başladım. insanlığın bana ihtiyacı olabilir diye düşünüyorum.
aslında yoklardı çoğumuza göre. varlığı kanıtlanamazdı fakat onlardan kaçamazdınızda.

okunur mu lan

miğdem ney lan ayı.