geçen gün güvenlik kulübesine ok attım diye

Son zamanlarda havalar fena gitmedi. Emolar hala gitar çalmaya çıkıyorlar dışarı. Bi akşam yine elimde biralar tam eve girecekken bunları gördüm bloğun kenarında. Baktım, bizim Basri elinde imç’den alınmış 40 liralık gibimsonik bir klagib gitar, Nejat Yavaşoğulları hesabı saçma yemiş ördek gibi gaak guuk diye bağırarak bir şeyler çalıyor arkadaşlarına. Ne yapıyorsun lan dedim? Gitar çalıyorum dedi. Çok güzel çalıyorsun Basricim dedim, allah nazardan saklasın. Oturdum bunların yanına, açtım bi bira. Bırak o gitarı ve benim eve çık. içeride bir ablan var. Ona de ki, okçu abim gitarını istiyor. Amfiyi de al. Dönüşte Sadık’a uğra, o da bloğun uzatma kablosunu göndersin dedim Basri’ye, hadi bakayım koçum. Emolardan diğerine dönüp, sen de Basri’yle git. Salak şimdi gitara zarar vermesin , sağlam tutun gibmiyim belanızı diye haykırdım.

10 dakikaya geldiler. Basri gitarı uzattı. Biradan sağlam bir fırt alıp çıkardım çocuğu kılıfından. Abhie dedi, bhu ne böylea? Üsherinde PRS yashior, pırhasa gibhie. Şlap diye patlattım ensesine. Amcık dedim, o PRS dediğin Paul Reed Smith. Amerikan malı, Santana gibi dünyaca ünlü gitaristlerin kullandığı marka. Bi doğan slx parası bu. Bak, amfinin üzerinde de Marshall yazıyor, nalburdan aldım hafta sonu evi boyarım diye amk. Neyse, ufak tefek ayarlamalardan sonra Nirvana’dan Smells Like Teen Spirit’e başladım. Sağlam inlettim ama. Yukarıdan birkaç tane üniversiteli çıktı pencereye. O tipleri hatırlıyordum. Bakırköy’de Carousel alışveriş merkezinin karşısındaki fem dersanesinin penceresinden sarkıp Carousel’in önündeki yavrulara ıslık çalan, ucundan koparttıkları küçük silgi parçalarını onlara fırlatan anadolu çocuklarıydılar sanki ve bundan keyif almış görünüyorlardı. Şarkı bitti. Basri gitarı aldı ve önce gitara sonra bana baktı, aynı Back to the Future filminde, Marty’nin 1940’lar sekansında balo sahnesinde geçen Chuck Berry’nin Johnny b Good şarkısını söyleyip, sonunda metal solosu çalarak gitarı zenci gitariste teslim ederken, o zencinin Marty’ye bakışı gibi. Sonra toparlandım ve eve çıktım. Bu kadar konser yeterliydi.

Madem biradan başladık, o halde biraya devam edelim dedim ama bu sefer yeni keşfettiğim bir caz müzisyeni olan Hediye Güven albümünü açtım. Eğer yanınızda bir hatun varsa ve ikiniz de samimiyseniz caz dinlemek fena gitmiyor. Ama bu sefer bir aksilik vardı. Hatun gelirken kedisini de getirmişti yetim babası okçu’ya. Kedi haylaz bir bin kurusunun tekiydi ve koskoca evde girmediği bir tek zütüm kalmıştı. Neyse, biz hatunla sarmaş dolaş falan derken bu bin gitmiş mutfağın halısına sıçmış. Kıskanmış herhalde hatunu, bilemedim. Nasıl da kokuyor ama. Kuru mamalardan olsa gerek dedi hatun. Valla dedim, kuru mama mı, lahmacun mu, artık her ne gibimse git temizle.

Geceye dair hiçbir şevkim kalmamıştı. Yatak odasına geçtim ve kapıyı kapatıp yatağa uzandım. Kendimi o lanet olası kediden korumam gerekiyordu ve iki sevişicez diye evimi tak zütürmesine razı olamazdım. O geceye dair güzel olan tek şey müziklerdi. Tıpkı Jim Morrison’ın dediği gibi, “sanki her şey kırılmış ve dans ediyordu.”

Bu kış şanslıyız ki havalar iyi gidiyor. Soğuk havalardan pek keyif alamıyorum çünkü terasta içmeyi seven bir insanım. Hem dışarıdakilere de saracak bahane bulabilmek kolaylaşıyor o şekilde ve vakit geçiyor öyle. Böyle insanların yoğun olarak yaşadıkları yerlerde illa bir mevzu patlamadan güç geçtiği olmaz. En nihayetinde her şey bir kıvılcım neticesinde yayılıyor. Etrafı gözlemlemek de eğlenceli oluyor aslında. Gözlemlemek diyorum ama hee, röntten bahsetmiyorum. Bakıyorum mesela, sitedeki gençlerin bir kısmı bıyık bırakmış. Yaa tipleri göreceksiniz amk. Herifin bıyıkları yeni yeni çıkmaya başlamış ama yine de özenerek bıyık bırakma girişiminde bulunmuş. Kendisini malkoçoğlu bali bey sanıyor fakat esasında hun imparatoru Atilla gibi görünüyor. Emolar da vampir modasına uymuşlar. Basri suratına talk pudrasını basmış, Edward Cullen oldum sanıyor amk. Geçen baktım, hepsinin suratı bembeyaz görünüyor kızlı erkekli. Bu ne lan Basri diye sordum. Abhie bis bi wamphir qolonisi oldhuk dedi. Gırtlağınızı giberim sizin, ne vampiri lan dedim. Şeytan kulağına kurşun amk. Alevli ok fırlatıp yakmak lazım hepsini diye düşündüm. Hem olaya biraz da heyecan katmış olurduk.

Eve çıkmıştım. Geceden kalma birkaç tane bira vardı. Patlattım bir tanesini. Sonra hatunun teki aradı, okçu ne yapıyorsun diye. Farklı bir şey yok dedim. Tamam o halde, yarın farklı bir şey yapalım ve trekking’e gidelim dedi. Bakın dostlar, uyarıyorum buradan. Sakın ola böyle aşırı sosyalim ayağına yatan hatunlarla takılmayın. Bunlar genelde plazalarda çalışırlar ve cumartesiyle pazar günleri kimliklerinden sıyrılarak, bir nevi ipini koparmak da diyebiliriz, öyle bir hale gelirler ki dertleri bitmez. Bir gün trekking’e, öbür gün paintball’a, başka bir gün galata’yı fotoğraflamaya, günübirlik kartalkaya’ya kayağa falan. insanın kafası karışıyor amk. Hayır, insan o zumreye ait olsa anlarım ama gereksiz yere pahalı olan ve genelde ayı takımının gittiği gece külüplerine gitmeler, doğum günü kutlamalar falan. Herkes kimliğini bu tarz aktivitelerle gizleme çabasında ve bu çaba bana çok komik geliyor. O yüzden sırtında dövmesi ya da dilinde piercingi olan ve pizzayı eliyle yiyerek şişeden bira içen hatunlar hep daha saygı duyulası ve daha ilgi çekici geldi bana. Neyse, hastayım dedim hatuna, gelemem. Bu soğukta deli gibmedi ki beni trekking’e gideyim. Kapattım telefonu ve bir tane daha bira açtım. Çıkardım gitarı kılıfından, bağladım anfiye; başladım chop suey çalmaya. Gitara abandıkça kendimi daha iyi hissediyordum. Sesi biraz açtım, baktım alt komşu vuruyor alttan rahatsız oldum hesabı. gibtir lan dıbına koyduğumun evladı dedim ve son ses devam ettim:

“i don’t think you trust
in myself righteous suicide
i cry when angels deserve to die”