gabriel garcia marquez

Sevmem marquez ismini. Hatta pes oynarken hep kadro dışı bırakırım barcelonadaki marquezi. Okunuşu daha bi uyuz. Markez, o ne a.q

Bir dönem barçada oynamış stoper

Keşke tanımasaydım dediğim kiç kimse olmadı benim.
Keşke beni tanımasına izin vermeseydim" dediklerim oldu...

Maalesef kaybetmişiz kendisini. Severek okuduğum yazarlardandı.

"Tanrı bir an için paçavradan bebek olduğumu unutup can vererek beni ödüllendirse, aklımdan geçen her şeyi dile getiremeyebilirdim, ama en azından dile getirdiklerimi ayrıntısıyla aklımdan geçirir ve düşünürdüm. Eşyaların maddi yönlerine değil anlamlarına değer verirdim. Az uyur, çok rüya görür, gözümü yumduğum her dakikada, 60 saniye boyunca ışığı yitirdiğimi düşünürdüm. insan aşktan vazgeçerse yaşlanır. Başkaları durduğu zaman yürümeye devam ederdim. Başkaları uyurken uyanık kalmaya gayret ederdim. Başkaları konuşurken dinler, çikolatalı dondurmanın tadından zevk almaya bakardım. Eğer Tanrı bana birazcık can verse, basit giyinir, yüzümü güneşe çevirir, sadece vücudumu değil, ruhumu da tüm çıplaklığıyla açardım. Tanrım, eğer bir kalbim olsaydı nefretimi buzun üzerine kazır ve güneşin göstermesini beklerdim. Gökyüzündeki aya, yıldızlar boyunca Van Gogh resimleri çizer, Benedetti şiirleri okur ve serenatlar söylerdim. Gözyaşlarımla gülleri sular, vücuduma batan dikenlerinin acısını hissederek dudak kırmızısı taç yapraklarından öpmek isterdim. Tanrım bir yudumluk yaşamım olsaydı… Gün geçmesin ki, karşılaştığım tüm insanlara onları sevdiğimi söylemeyeyim. Tüm kadın ve erkekleri, en sevdiğim insanlar oldukları konusunda birer birer ikna ederdim. Ve aşk içinde yaşardım. Erkeklere, yaşlandıkları zaman aşkı bırakmalarının ne kadar yanlış olduğunu anlatırdım. Çünkü insan aşkı bırakınca yaşlanr. Çocuklara kanat verirdim. Ama uçmayı kendi başlarına öğrenmelerine olanak sağlardım. Yaşlılara ise ölümün yaşlanma ile değil unutma ile geldiğini öğretirdim. Ey insanlar! Sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim. Tüm insanların, mutluluğun gerçekleri görmekte saklı olduğunu bilmeden, dağların zirvesinde yaşamak istediğini öğrendim. Yeni doğan küçük bir bebeğin, babasının parmağını sıkarken aslında onu kendisine sonsuza dek kelepçeyle mahkûm ettiğini öğrendim. Sizlerden çok şey öğrendim. Ama bu öğrendiklerim pek işe yaramayacak. Çünkü hepsini bir çantaya kilitledim. Mutsuz bir şekilde… Artık ölebilir miyim?"

100 yıllık yalnızlığı yazmıştı.o yüzden dalga geçmeyin kendisiyle sakın. dalga geçene içimden küfrederim.

üşüyoruz gabo reyiz ccc mekgiba ülkü ocakları ccc

sen kalk ben yatıyım be reyiz :( dünyanın benim gibi barzolara değil senin gibi kalemlere ihtiyacı var :(

wake up marquez :(

usuyoruz reyizz

öldü beyler :(

bu başlığa geldiysen diger inci binleri gibi biri değilsindir. yol yakinken hesaptan çık ve bir daha girme.

edebiyat yetim kaldı =(

yüzyıllık yalnızlığı yazmış yazmasına da o adamın sülalesinin aklımızı gibeceğini düşünmemiş. herkesin adı aynı mı olur lann!
ayrıca (bkz: ensEsT)

kırmızı pazartesiyi okuyun amikler, süper kurgulanmış bir romandır.

sadece yüzyıllık yalnızlık için bile sevilir bu adam.

seviye çok yükselmiş lağğğnnn

am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme

oooo solda taşakta gördüm geldim hemen
kral adamdır, severim

Anasını avradını gibiyim hüzünlendim lan

Gabriel Garcia Marquez üşüyoruz

realist akımın baba adamı daşşaklı yazar