gabriel garcia marquez

eski çıktığım

yüzyıllık yalnızlık
kolera günlerinde aşk
benim hüzünlü huurlarım

nobel ödüllü müthiş yazar..

şili'de gizlice: an itibarı ile okuduğum kitap

evi temizlerken kırmızı pazartesi adlı kitabını buldum binler okumayı seven bir binim değer mi sizce okumaya ha ?

@10 kırmızı pazartesi de cidden güzeldi

@1 marquez barçada oynamıyor mu amk

çok severim lan o huur çocuğunun kitaplarını
özellikle benim hüzünlü huurlarım kitabını

sewiyeyi yukseltmeyin
not:am züt meme

ölümsüz adam o da zamanında çok sevmiş çok çekmiş kadınlardan. baba bir üstad.

adam gibi adam

Adamın yaşadığı yeri hayal edemiyorum aq. 7/24 gibiş var.Bu yazarı tüm dünya gibişleri yazma tarzıyla tanır.

Maalesef kaybetmişiz kendisini. Severek okuduğum yazarlardandı.

"Tanrı bir an için paçavradan bebek olduğumu unutup can vererek beni ödüllendirse, aklımdan geçen her şeyi dile getiremeyebilirdim, ama en azından dile getirdiklerimi ayrıntısıyla aklımdan geçirir ve düşünürdüm. Eşyaların maddi yönlerine değil anlamlarına değer verirdim. Az uyur, çok rüya görür, gözümü yumduğum her dakikada, 60 saniye boyunca ışığı yitirdiğimi düşünürdüm. insan aşktan vazgeçerse yaşlanır. Başkaları durduğu zaman yürümeye devam ederdim. Başkaları uyurken uyanık kalmaya gayret ederdim. Başkaları konuşurken dinler, çikolatalı dondurmanın tadından zevk almaya bakardım. Eğer Tanrı bana birazcık can verse, basit giyinir, yüzümü güneşe çevirir, sadece vücudumu değil, ruhumu da tüm çıplaklığıyla açardım. Tanrım, eğer bir kalbim olsaydı nefretimi buzun üzerine kazır ve güneşin göstermesini beklerdim. Gökyüzündeki aya, yıldızlar boyunca Van Gogh resimleri çizer, Benedetti şiirleri okur ve serenatlar söylerdim. Gözyaşlarımla gülleri sular, vücuduma batan dikenlerinin acısını hissederek dudak kırmızısı taç yapraklarından öpmek isterdim. Tanrım bir yudumluk yaşamım olsaydı… Gün geçmesin ki, karşılaştığım tüm insanlara onları sevdiğimi söylemeyeyim. Tüm kadın ve erkekleri, en sevdiğim insanlar oldukları konusunda birer birer ikna ederdim. Ve aşk içinde yaşardım. Erkeklere, yaşlandıkları zaman aşkı bırakmalarının ne kadar yanlış olduğunu anlatırdım. Çünkü insan aşkı bırakınca yaşlanr. Çocuklara kanat verirdim. Ama uçmayı kendi başlarına öğrenmelerine olanak sağlardım. Yaşlılara ise ölümün yaşlanma ile değil unutma ile geldiğini öğretirdim. Ey insanlar! Sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim. Tüm insanların, mutluluğun gerçekleri görmekte saklı olduğunu bilmeden, dağların zirvesinde yaşamak istediğini öğrendim. Yeni doğan küçük bir bebeğin, babasının parmağını sıkarken aslında onu kendisine sonsuza dek kelepçeyle mahkûm ettiğini öğrendim. Sizlerden çok şey öğrendim. Ama bu öğrendiklerim pek işe yaramayacak. Çünkü hepsini bir çantaya kilitledim. Mutsuz bir şekilde… Artık ölebilir miyim?"

Bir dönem barçada oynamış stoper

çok karizma lan ismi..

nobel ödüllü yazar.

(bkz: otuzbir çekmekten çıldırdım)

benim hüzünbaz huurlarım desem küfür sayılmaz demi

yüzyıllık yalnızlık var. güzel bayaaa

iyi biri . cennete almam ama. namaz kılmıyo züt.

kolera günlerinde gibiş favorim