Şöyle De bir sıkıntı var Evet dostlarım, size biraz kendimden bahsetmek yani tabiri caizse biraz dertleşmek istiyorum. Lütfen sonuna kadar okuyun dostlarım,
Öncelikle bir kaç fiziksel özelliğinden bahsedeyim.
Boyum 1.87
Saçlarım uzun, her gün mutlaka bakımı ile yıkıyorum.
Kirpiklerim uzun ve göz yanak çene ağız her türlü yerde güzel bir orantı ile gamzem var.
Allah'a hamd olsun güçlüyüm de. iki elini deviremediğim bir arkadaşım yok.
Söylemesi ayıp IQ denilen zeka ölçütünde de hatırı sayılı bir değere sahibim. Güzel bi üniversite de okuyorum. Tam burslu olarak istanbulda.
Maddi durumum da iyi Allaha şükür. Aylık 12 13 bin lira civarında kazanıyor ailem. Tek çocuğum.
Falan filan. Buraya kadar okuyabildiyseniz muhtemel olarak bir çoğunuz ya yalan söylediğimi düşünüyor ya da içten içe kıskanıyor. Ama öyle bişey yok dostlarım. Her ne kadar imrenilecek gibi de olsa hayatımın özeti öyle değil işte. Bir sorunum var. 135 kiloyum. Evet dostlar doğru duydunuz.
Tam 135 kiloyum şuanda. Aslına bakarsanız 160 kilodan düştüm bu kiloya.
Muhtemelen içinizden, ulan sığır madem böyle bi hayatını tak eden böyle bişey var versene o zaman kilo, diye düşünüyordur. Haklısınız. Hem de çok haklısınız. Fakat bu hale gelme durumum biraz farklı ve acınası bir geçmişe dayanıyor.
Ben 6 aylık iken doğmak istemişim. Biraz sabırsızımdır zaten. Her neyse doğumum biraz sancılı olmuş açıklası. 8. Aya kadar içeride tutmuşlar beni. Sonra çıkmışım işte. Tam 4 kilo. Evet 8 aylık bir bebek olarak 4 kilo doğmuşum. Normalde 3 kilo civarında olması lazım en fazla. Kısacası benim kilolu olma durumum doğuştan da geliyor fakat tek nedeni bu değil elbette. Ben doğduktan sonra da problemlerim devam etmiş.
Sanıyorım 3 4 aylık iken böbreklerimde bir problemden dolayı ki bu problem kapakçıklardaki bir sorun. Sanıyorum idrar tam süzmüyormuş gerçi kaçıyormuş falan. işte bu nedenden dolayı ameliyat olmam gerekiyor ama bir problem var. Bu ameliyat için 7 yaşını doldurmuş olmak gerekiyor. E sonuç olarak bekleyemiyoruz o kadar süre. Bu nedenden dolayı da, 6 yaşıma kadar kortizon ve antibiyotik kullanmak zorunda kalıyorum. Şükür ki geçiyor ama ameliyat olmadan. Ama maalesef bildiğiniz gibi kortizon ve antibiyotik kilo aldırıcı etkiye sahip ilaçlar. Ayrıca iştah açıp, hantallıkta yapıyorlar. Bu nedenden dolayı çocukluğum ve ergenliğim de aşırı kilolu ve obez geçti. Hani dedim ya 12 13 lira kazanıyor ailem. işte bunun cefasını vücuduma çekiyorum. Çünkü annem de babamda çalışıyor. O dönemde de çalışıyorlardı. Dolayısıyla beni elin kadınına bırakıyorlardı. E o bin de yemekleri yapmaya üşenip benim de sevdiğim bir yiyecek olan kuru ekmek veriyordu. Ve inanın dostlarım yıllarca kızartılmış bazen yağlanmış ekmek bıkkınlık vermediği gibi çok da kilo aldırıyor. Bakıcı döneminden sonra, tam bir obez olmuştum. ilaçlarında etkisi vardı tabii. Anasını ve kreş dönemlerinde 3 saatte bir yemek çıkardı. Özel anasınıfıydı. Sinema salonu gibi bişeyi envayi çeşit oyuncakların olduğu oyun alanları parklar falan baya güzeldi. Tabii normal insanlar için. Her neyse dediğim gibi 3 saatte bir yemek çıkardı ve ben kendiminkini yer, arkadaşlarımın yiyrmedikletini yer ardından bir de ikinci tabağı alırdım onu da yerdim. Evet bende de hata vardı. Ama çocuğum işte. 6 yaşındayım ne beklersin ki. Böyle böle kilo alımlarım devam etti. Şuanda 19 yaşındayım. Ama aslına bakarsanız tam olarak da bir yağ tulumu değilim. Çünkü 2 yıl basketbol 2 yıl yüzme 3 Yıl tekvando 5 yıl paten 5 yıl da bigiblet sürdüm aktif olarak. Yani kas kütlem şuanda var. 105 kilo şuanda sıfır yağlı vücut ağırlığım. Yani açıkçası fit kesinlikle değilim. Ama normal bi şişman da değilim. Lakin. Bir tane bile sevgilim olmadı hiç bir zaman. Ben olsam ben de benimle çıkmazdım. Çünkü her ne kadar da olsa 135 kiloyum be terliyorum. Nefes nefese kalıyorum. Tıkanıyorum. Yani çekilmezim açıkçası. Dış görüşümde pek iyi değil. Neyse yazıyu daha fazla uzatmak istemiyorum.
Sonuç olarak 160 kilodan 135 kiloya düştüm. En iyi hedefim 95 kilogram. Bu kiloyu da vereceğime inanıyorum canım dostlarım.