fırında rezil oldum beyler

birgün fırına ekmek almaya gittim. o günlerdede acayip dalgınım. kız arkadaşımdan ayrılmışım finallere giriyorum sürekli. dünyayla pek bi ilgim yok. ama annemi kıramam ekmek alınacak dediyse alırım. neyse mal bir halde gittim fırına. aldım ekmeklerimi. verdim paramı. üstünü de aldım. keşke almaz olaydım. kasiyer bütün bozuk paralarını bana verdi sanki. 5 kuruşlar 10 kuruşlar en büyük para 25 kuruş felan. bir avuç bozuk param oldu. bir elimde ekmekler bir elimde bozuk paralarım evin yolunu tutacam. fırının kapısıda insan görünce açılan kapılardan. ben bir insan olduğumdan açıldı kapı. tam geçecem. elimdeki paralar aniden yere düştü. tam eğildim, yerdeki paralarımı topluyorum. eğildim dediysem bildiğin domaldım lan. kapı kapandı birden amk. kafam dışarda kaldı vucudum içerde. tam bir iffet sahnesi. elimle fotosele işaretler felan yapıyorum yok. çalışanlardan biri gelecek dur abi sana bi geçiriyim de çık diyecek diye ödüm kopuyor. tamamen savunmasızım. neyseki birileri yardım etti de zütü kurtardım. paraların çoğunuda toplamadım. giderkende kapıya şöyle tripli tiripli bi bakış attım. ama sallamadı beni yavşak.

2 kere uplar kaçarım

up1

upupup2