BEŞiKTAŞ'I VE BEŞiKTAŞLI PANPALARIMI TEBRiK EDERiM. HELAL OLSUN

Edit: Aklımdayken darısı yarın Fenerbahçe'nin ve Fenerbahçeli panpalarımın başına.

maç için sahadaki yerimizi aldık.ve başlama vuruşunu yapmak için santra noktasındaydım. takım arkadaşım topu bana verir vermez topa yapıştırdım ama taca atmak yerine auta atmıştım. top auta çıktıktan sonra beynim durdu. Numan bey , söyledikleri, ve addıbını öldürdüğü beynimin içinde 100 tur attı hemen bir şey yapmalıydım işimi şansa bırakamazdım. hızlı olmam gerekiyordu. yoksa hem kariyerim hem hayatım bitebilirdi. rakip takımın kalecisi kale vuruşunu kullandı top bizim yarı alana gelmişti. ve defans oyuncularımızdan birindeydi ısrarla pas istedim hani ayağıma gelse taç çizgisine depar atacağım o derece telaşlıyım. ama topu bana vermek yerine başka arkadaşa attı. O anda beynimde şimşekler çaktı ve ayağında top olan arkadaşıma seslenip kendimi yere bıraktım. topu dışarı atmasını umuyordum ve yaptı da.

kendimi yalandan yere bırakmıştım ama arkadaşım topu dışarı atınca öyle bir rahatlama geldi ki millet başıma toplanana kadar bi güzel uzandım

hakem yanıma gelip iyi olup olmadığımı sordu. gerçekten uzun zamandır bu kadar iyi değildim ayağa kalktım oynayabilirim. bir an ayağım çekti deyip geçiştirdim. ruhum çekilmişti kısa süreliğine ama olsun. şimdi önümde 60 dakika vardı ve ben en azından istediğim gibi oynayacaktım. maç boyunca elimden geleni yaptım. maçta gol veya asist olarak yoktum ama oyun olarak gerçekten iyi işler yapmıştım. bunun ödülü ise benim için 80e kadar oyunda kalmak ve oyundan çıkarken aldığım alkışlar olmuştu. maç 1-0 bizim lehimize bitmişti. tesislere geçtikten sonra evlere dağılmak üzereyken yine aynı siyah araba yanaşıp önümde durmuştu kapı açıldı arabaya bindim. Numan bey arabadaydı.

N: Gerçekten bu performansı beklemiyordum. o topu taca çıkarmak için verdiğin çabayı takdir ettim. sana bir teşekkür borçlandım. bu zarfın içindekileri teşekkür olarak al. ve istersen eve bırakalım.
B: gerek yok numan bey yürüsem daha iyi hem eve gitmeyeceğim uğramam gereken yerler var.
N: biz seni orayada bırakırız hem yolda laflarız biraz.
B: pekala. Nasılsınız soramadım iyisinizdir umarım.
N: insanın işleri tıkır tıkır gidiyorken kötü olması mümkün değil. ve sen bugün işimin yolunda gitmesini sağladın bu yüzden iyiyim. Sen nasılsın diye sormuyorum çünkü ben iyi olduğum sürece sende iyisin.
B: Evet iyiyim kesinlikle.
(sürekli göz ucuyla zarfa bakıyordum.)
N: 10000 lira var içinde merak etme. güle güle harca bu sezon çok kazanacaksın rahatça harca onu. Bu arada geldik sen burada iniyorsun sanırım.
(Pencereden bakınca Buselerin evinin önünde olduğumuzu gördüm)
B: Ama siz nasıl burası...
N: insan bazen kendi canından vazgeçebilir ama sevdiklerinden kolay kolay vazgeçemez hadi in bakalım.

Arabadan indim sinirden gözlerim dolmuştu. ilk hatamda buse tehlikeye girecekti. Yukarıya çıkamadım buseyle konuşacak gücüm kalmamıştı. eve doğru yürümeye başladım. Eve geldiğimde saat 11 olmuştu yorgunluktan ve gerginlikten üzerimi bile değiştirmeden kendimi yatağa attım. uyudum.

sabah uyandığımda kararımı vermiştim Buseden ayrılacaktım. Ne kadar sevsem de benim yüzümden başına bir şey gelmemeliydi. bu kararımı açıklamak için buluşmaya çağırdım Buseyi.
Hani böyle birisi sizi kararınızdan vazgeçirmek için özel uğraşır ya aynen öyle oldu. Busenin merdivenlerden bir inişi var ceylan gibi sekiyor. saçları açık o koşarak merdivenlerden inerken saçları sağa sola savruluyordu. 5-10 saniyelik merdiven inişi bana yıllar geçmişçesine uzun geldi. indi boynuma sarıldı samimi davranmadım ama yüreğim nasıl pır pır ediyor.

B: hadi gel parka geçip konuşalım biraz
M: tamam aşkım ama moralin bozuk gibi , bir şey mi oldu ?
B: parkta anlatırım.
(4-5 dakika yürüdükten sonra parka vardık ve bir banka oturduk.)
B: buse seni artık eskisi kadar sevmiyorum. benimki aşktan ziyade biraz çocuklukmuş ben ayrılmak istiyorum özür dilerim.

Sadece suratıma baktı. Ağzını açıp konuşmak istiyordu ama ağlamamak için dudağını sıkıyordu gözleri dolu dolu hiçbir şey demeden kalktı ve koşarak gitti. ben sadece arkasından bakabildim. Buse dur gitme diye bağırmak istiyordum ama yapamazdım. benden uzaklaşırken attığı her adım sanki ömrümü kısaltıyordu. oturduğum yerde ömrümden ömür gitmişti.

Ama olması gereken buydu. Diğer türlü hatamın bedelini sevdiğim kadının ödemesini asla istemezdim. kimseninde isteyeceğini düşünmüyorum. tesislere doğru yola koyuldum antrenmandan sonra eve geçtim ama saat daha çok erkendi ve normalde böyle zamanlarda Buseyle buluşurdum. resmen kendi ellerimle hayatımı tak etmiştim. hem sevgilimi terketmiş hem aşk acısı çekiyordum. sokağa çıkıp yürümek koşmak istiyordum içim sıkılıyordu. hemen kalkıp tekrar tesislere doğru yola çıktım. tesislerden içeri girdim ve antrenman sahasına geçip antrenman yapmaya başladım. bütün hırsımı toptan çıkarmaya çalışıyor hayvan gibi sağa sola şut çekiyordum. kendimi yorgunluktan gebertene kadar çalıştım. sonra çağırdığım taksiye binip eve döndüm.

Günlerim artık böyle boş boş geçiyordu. ya antrenman ya maç ya Numan bey vardı. bunların dışında sadece uyuyordum diyebilirim. her hafta değişik şeyler istiyorlardı yok taca at yok sarı kart gör kırmızı kart gör. gerçekten iyi para veriyordu Numan bey. hatta sezon sonu sözleşmen yenilenip iyileştirelecek merak etme diyordu bana. param birikmeye başlamıştı ama inanın harcamaya elim varmıyordu. sadece ufak bir kısmını harcayabiliyordum.

Sezonun bitmesine iki hafta kala şampiyonluk şansımızı kaybettik. çokta umrumda değildi ama üzülmüştüm yine de. sezonu dördüncü olarak tamamladık. kupada ise yarı finale kadar çıkabilmiştik. Sezon takım için çok parlak bitmemişti. sadece önümüzdeki sezon avrupa kupalarına katılma ihtimali bizi sevindiriyordu.

beyler gerçekten bu gecelik yeter diye düşünüyorum yarın devam ederiz allaha emanet olun. yarın akşam yazmaya devam edeceğim kusura bakmazsanız

selamün aleyküm beyler burada mısınız?

Beyler sizi bekletiyorum ama dediğim gibi akşam 8de yazmaya başlayabilirim kusura bakmayın lütfen

Selamün aleyküm beyler ben geldim. devam ediyoruz bakalım.

Sezonun bitmesiyle birlikte iyice boşlukta kalmıştım. Takımın avrupada ön eleme oynayacak olması benim için sevindiriciydi çünkü bu takımın biraz daha erken toplanacağı anldıbına geliyordu. Artık tamamen yalnızdım.

Amcam ölmüş. Buse'den ayrılmıştım. Tatil başlayalı 2 gün olmuştu. Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. aslında fazlasıyla paraya sahiptim tatile gitmek fikri bana sıcak geliyordu. Bir kaç gün boyunca bu fikre yoğunlaştım. Ve en sonunda Antalya'ya gitme kararım vardı. tam 1 ay boyunca tatil yapmayı düşünüyordum. Oldukça lüks bir otelde kendime yer ayırtmış ve akşam uçağına biletimi almıştım.

Hava alanına doğru yol almadan önce çağırdığım taksiye Buselerin evini tarif ederek oraya gittim. Oturduğu eve uzun uzun baktım. Şartlar uygun olsa asla ayrılmazdım , hem yaz tatilimi de istanbulda onunla birlikte geçirirdim. Ama şimdi ben çok kötü bir yerdeydim ve onuda kendimle bu kötülüğe çekmeye hakkım yoktu. Taksiciye devam etmesini söyledim.

Yaklaşık 50 dakikalık uçuşun ardından yıllar önce geldiğim yerdeydim Antalya.

Antalya'ya iner inmez bir taksi çağırdım ve yerimi önceden ayırttığım otele doğru yola koyuldum. Otele giriş yapıp odama yerleştim. üzerimi değiştirdikten sonra aşağı inip dolaşmaya karar verdim. Aşağı inip sahilde yürümeye başladım. Herşey nasıl buralara gelmişti. Bu işlerden elimi ayağımı çeksem ne olurdu Buse beni affeder miydi. Bütün bunları düşünürken otelimden oldukça uzaklaşmış ve tenha bir yere gelmiştim.

Karanlık artık sokakların tamdıbına hakimdi. Geri dönmek üzereyken telefonum çaldı. Numarayı görmemle lanet etmem bir oldu. Arayan Numan beydi.

telefonu açtım.

N: Neredesin SLDP çocukları yolladım seni alsınlar diye evde yokmuşsun.
B: Numan bey sezon bitti benimle ne işiniz olabilir ki.
N: Ya oğlum hemen telaş yapma sadece yemeğe çağırmıştım. Bir de sana bir iş teklif edecektim. kabul edip etmemek sana kalmış.
B: Ne işi Numan bey. Ben zaten yapabileceğim her şeyi yapıyorum.
N: istanbula ne zaman dönüyorsun?
B: 1 ay sonra takım toplanacağı zaman.
N: Hayır 1 hafta sonra dönüyorsun. Seninle işlerimiz var.
B: Ama Numan bey...
N: aması falan yok. 1 hafta sonra buradasın.
B: Tamam Numan bey iyi akşamlar.

1 ay için tatil yapma planım tak olmuş yine stres ve bilinmezliğin içinde kalmıştım. Normalde 1 hafta tatil hiç bitmesin isterdim ama gerçekten bir bilinmezin içindeyken beklemek çok zordu ve ben 1 haftanın hızlı geçmesi için dua etmeye başlamıştım bile.

1 haftalık taktan bir tatilden sonra istanbula inip Numan beyi aradım. bana hava alanında beklememi söyledi. 1 saat sonra beni almaya geldiler. yolculuk faslından sonra Numan beyin villasına girer girmez Numan bey bana her zamankinden daha nazik ve anlayışlı davranmaya başlamıştı.

N: Gel bakalım SLDP. Bu sofrayı senin için hazırlattım umarım beğenirsin.
B: Sağolun Numan Bey. gayet güzel olmuş.
N: Ben iş görüşmelerine her zaman önem veririm. Özen gösterilmesi gerekir.
B: Numan bey artık şu işten bana da bahsetseniz de biraz rahatlasam.
N: Biliyorsun ki lafı dolandırmayı sevmem. Sana bizim işlerimizi anlatan kişi Halit abindi ona da bir başkası anlatmıştı. Ben bugüne kadar bu işi sadece bir kişiye anlattım. Ondan sonra da hep başkalarına yaptırdım.
B: Evet bunları az çok biliyorum.
N: Şimdi sıra sende. Artık sana güvenim tam. Ve bundan sonra daha büyük işler yapacağız.
B: Nasıl işler?
N: Takımın kalecisiyle konuşup bizim tarafımıza çekeceksin. Sonra saha içinde ikiniz birlikte olduğunuz zaman işler daha kolay ve güvende olacak.
B: Ama ben nasıl konuşurum

N: Konuşacaksın. daha doğrusu konuşmak zorundasın. yoksa bizim işler aksar ve...
B: Biliyorum işleriniz aksatılmasından hoşlanmazsınız.
N: Çabuk öğreniyorsun SLDP.
B: öğrenmek zorunda kalıyorum.
N: Hem bu işi halledersen aldığın para artacak.
B: Peki ben bu işleri ne zaman bırakabilirim.
N: Kimse bu işleri bırakmaz istemez aslında ama kendi yerine bir forvet bulursan benim için önemsizsin zaten. işlerim dönsün yeter.
B: Ama az önce kaleciyle konuş demiştiniz.
N: kaleciyle konuşmak zorundasın. Forvet bulma işi sadece bizim işleri bırakabilmen için gerekli olan şey.
B: Takımın toplanmasına 20 gün var. 20 gün sonra kaleciyle konuşabilirim ancak büyük ihtimalle şu an ülkesindedir.
N: Ülkesinde zaten geldiğinde bu işi halledeceğini bilmek güzel.
B: Halletmeye çalışacağım.
N: Halletmek zorundasın.

Bu konuşmalardan ve yemekten sonra beni eve bıraktılar. 20 günümü istanbulda dolaşmak zorunda kalmıştım. istanbul'da yapacak bir çok şey vardı ama her gün öğlene kadar uyuyor uyanıp dandik bir kahvaltı yapıyordum. Dışarıya çıkıncada hemen Busenin evinin etrafına geçip 1 saatimi orada harcıyordum. sonra eve geçip televizyondaki saçma programlara bakıyordum. 20 günümü boş boş geçirmiştim.

20 gün sonra ilk antrenman günü gelmişti. Sabah uyanıp kahvaltımı yaptıktan sonra tesislere doğru yola çıktım. Sahada olan herkesle selamlaştım. Henüz takımın tamamı gelmemişti ve malesef kalecimizde gelmemişti. Takım arkadaşlarıma ülkesinden dönüp dönmediğini sordum ama bilgileri olmadığını söylediler.

Yaklaşık yarım saat sonra kalecinin tesislere giriş yaptığını görünce ne yapacağımı şaşırdım. hemen yanına gitmeye karar verdim. Kaleci soyunma odasına üzerini değiştirmeye giderken bende arkasından gittim bu iş için bir saniye beklemek dahi istemiyordum. Kaleci soyunma odasına girdikten sonra hemen arkasından bende soyunma odasına girdim. içerde ikimizden başka kimse olmadığına kanaat getirdikten sonra. konuşmaya başladık ama kalecinin türkçesi az olduğu için anlaşmamız zor oluyordu. (Bu arada kaleciye asdfg diyeceğim)

B: Asdfg bana bakar mısın lütfen konuşmamız lazım.
Asdfg: Evet SLDP dinliyorum.
B: Seninle bir iş yapacağız. ama sana güvenmem lazım.
Asdfg: yavaş anlat.
B: Diyorum ki senle ben iş yapacağız. Ama kimseye söylemeyeceksin. Akşam benimle gel.
Asdfg: Tamam çalışma bitsin senle geleceğim.

Antrenman bittikten sonra Asdfg'yi alarak kendi evime zütürdüm ama işi tam olarak nasıl anlatacağımı bilmiyordum. Numan beyi aradım ve bana güvenilir bir tercüman yollamasını istedim. biz kaleciyle eve geçtikten 15 dakika sonra kapı çalındı Numan beyin bir adamı tercümanı getirmişti eve bıraktıktan sonra Numan beyin adamı gitti.

Ben söylemek istediklerimi tercümana anlatıyordum. Tercümanda kaleciye çeviriyordu. Konuyu tamamen anlattıktan sonra kalecinin tepki vereceğini sorun çıkaracağını tahmin ediyordum ama o sanki yıllardır bu anı bekliyormuşçasına bana ne kadar alacağını neler yapması gerektiğini falan soruyordu. Bildiğim soruları cevaplamıştım. Bilmediklerimi ise daha sonra ona aktaracağımı söyledim.

Asdfg'ye bizimle olup olmadığını sorduğumda ise; zaten kariyerinin sonlarında olduğunu en azından kariyeri bitmeden biraz daha fazla para kazanmak istediğini söylemişti. işte şimdi bu işten nasıl sıyrılmam gerektiğini öğrenmiştim. Ama şu an sadece görevi tamamladığımı Numan beye söyleyecek kendimi kurtarma kısmına daha sonra bakacaktım. Kaleci ve tercüman için birer taksi çağırdıktan sonra içeriye döndüm ve bu işlerden kurtulmak için yapmam gerekenler hakkında düşünmeye başladım.

Bu işlerden kurtulma planım oldukça riskli ama işe yarayacak bir plandı. Bunun için eskiden bizim takımda oynamış , şu an ise başka bir anadolu kulübünde oynayan forvetle konuşup bizim işlere ikna etmeliydim. Sonrasında zaten numan bey ve teknik direktörümüz onu takıma transfer etme işini halledebilirlerdi. Bunun için avrupa maçının sonrasını beklemeye karar verdim. planımı kafamda tasarladıktan sonra Numan beyi arayıp kaleci olayıyla ilgili bilgi vermem gerekiyordu.

B: Numan bey kusura bakmayın biraz geç aradım ama.
N: Geç olsun ama güç olmasın SLDP halletiğini umuyorum.
B: Hallettim efendim. Artık o da bizden biri.
N: Bunu duyduğuma çok sevindim. Yarın çocuklar seni alıp buraya getirecek bende önümüzde ki maçta yapmanız gerekenleri sana anlatacağım sende kaleciye iletirsin.
B: Avrupa maçında mı?
N: Evet. daha fazla uzatma yarın görüşeceğiz.

Artık işler benim için hem korkutucu hemde merak uyandırıcı bir hal almaya başlamıştı. Ayrıca kendimce yapmış olduğum kurtulma planıda beni heyecanlandırıyor ve kurtulacağıma olan inancımı arttırıyordu. Hem bütün bu işlerden kurtulduktan sonra kim bilir belki de Buseyle aramı düzeltebilirdim.

Ertesi gün Numan beyin yanına gittim ve

N: Bu hafta oynayacağınız rakip çok kolay herkes maçın faklı bitmesini bekliyor ama 2-1 bitecek rakibin haberi var sizinde olsun.
B: Abi ben takımı engellemeye çalışayım ama bizimkiler bunlara garanti 3-4 atar.
N: Sen merak etme hocanız takımı defansif çıkaracak ve sen tek forvet olacaksın. rakip kaleci senin çektiğin 2 şutu içeri alacak bu yüzden gol atmak için erkenden çabalamana gerek yok. sen bunları kaleciyede anlat bu kadar basit.

Üç gün sonra maç oynandı. ilk yarı sıfır sıfır bitti. ikinci yarının 60. dakikasında takımımızın orta sahası 1 gol attı. 80. dakikada rakip 1 gol attı. ve bende 90. dakikada görevimi yerine getirdim. 2-1 bitmişti. maçtan sonra kaleci yanıma geldi ve bana sanki 5-0 kazanmışız gibi sarıldı. Maç bitmiş stattan ayrılmıştık. eve geçtikten 1 saat sonra Numan beyin 1 adamı gelip bana para bıraktı. Ama bu kez oldukça yüklü miktarda 2 zarf bırakılmıştı. Saydıktan sonra her iki zarfta da 50.000 lira para vardı. Kalecinin zarfını ona ertesi gün dışarda bir yerde verecektim.

Ertesi gün kaleciye zarfı verdiğimde ki surat ifadesi kalecinin güvenilir biri olduğuna inanmama yetmişti. Parayı alırken gözleri parlıyordu ve sonraki işin ne zaman olacağını sormuştu. Ona beklemesi gerektiğini söyledim. 1 hafta sonra rövanş maçı vardı. ve Numan bey biz istanbuldan ayrılmadan önce gerekeni bana söyleyecekti. Ben o günü bekliyordum ona da beklemesi gerektiğini söylemiştim.

istanbuldan ayrılmadan önceki akşam Numan bey beni yanına çağırmıştı.

N: Önümüzdeki maçıkaybedip eleneceksiniz skor önemli değil.
B: Ama avrupadan eleniriz bu skorla.
N: Sanki avrupa kupası kazanacakmış gibi konuşma sen sadece dediğimi yap. Kaleciye söyle golleri dikkat çekmeden yesin.
B: Tamam Numan bey nasıl isterseniz.

Açıkçası yaptığım kurtulma planından sonra takım çok umrumda değildi bu yüzden artık çok fazla sorgulamamaya başlamıştım. ertesi gün hava alanında beklerken kaleciyle konuşup anlattım. Büyük ihtimalle bizim takım gol atacaktı bu yüzden maçı 2 farklı kaybetmeliydik. kaleci maçın başlarında 1 gol yiyerek bizi geri düşürdü. daha sonra sağ kanatta oynayan takım arkadaşımız 55. dakikada skoru eşitleyince iki gol yememiz gerekmişti. 80. ve 87. dakikada yediğimiz gollerle maçı 3-1 kaybedip elenmiştik. Bütün takım şoktaydı böyle bir takıma elenmenin şokunu yaşıyorlardı.

iki kişi hariç ben ve kaleci.

Bu maçtan sonra bize getirilen paralarla birlikte , bu eşleşmenin ben ve kaleciye getirisi 150şer bin olmuştu.

Avrupadan elenmiştik ve lig için hazırlık yapmaya başladık. Transfer sezonu bitmeden önce planımı hayata geçirmem gerekiyordu. Halit abi ban ardım edebilir diye düşünüyordum. Neticede bir şeye ihtiyacın olursa gel demişti. Halit abinin yanına gidip olaydan bahsettim. ve aradığım kişinin adresini istedim yarım saat sonra bana adresi bulup vermişti.

Teknik direktörden 3 günlük izin aldım. Bu izni şu an bir anadolu kulübünde oynayan (ismine serdar diyeceğim) , kulübümüzün eski forvetini ikna etmeye gitmek için kullanacaktım. izin aldığım günden sonraki gün yola çıktım 5 saat sonra yolculuğum bitmişti. Hemen Serdarın evine gitmem gerekiyordu bir taksi çağırdım. serdarın evine vardığımda kapıyı açıp beni görünce çok şaşırmasına rağmen içeri davet etmişti.

B: Bak abi sen beni tanımıyorsun bende seni tanımıyorum ama seninle konuşmam lazım.
S: Konuşmak mı ne konuşacağız. Hem sen benim eski takımda oynamıyor musun adında şeydi
B: Adım SLDP.
S: Hah SLDP. geç otur konuşalım bakalım.
B: Bak abi tahmin ediyorum ki sen yine X takımında oynamak istersin.
S: Saçmalama tabi ki isterim ama yaşım olmuş 33 artık beni oynatmazlar orada.
B: Abi ben sana yardım edebilirim ama bir şartla.
S: Neymiş o şart?
B: Abi yardım etsen de etmesen de bütün bunların aramızda kalacağına söz verir misin?
S: Söz bakalım