+45
-2
kocaelispor'la üçüncü ligden başladım. çok sorun yaşamadan ve genellikle maçları izlemeden ptt birinci lig'e kadar yükseldim. maçları izlemedim zira bir tane doğru düzgün gol göemedim, alt liglerdedir saçmalık dedim, birinci lig'de düzelir dedim biraz. ptt birinci ligde hem kendi takımım hem rakip takımın orta sahada saçma sapan top çevirdiği, hasbelkader kanada inip orta yaptığı maçlar oynamaya başladım. öyle ki her takım maçlara beraberlik parolasıyla çıkıyor arkadaş. ama çok nazik futbolcular var bu oyunda. rakibin paslaşmasındaki ahenge hayran olup bozmamak için hemen yanından geçen dokunmayan şeker gibi insanlar. rakiple beraber yürüye yürüye çizgiye inip, rakip orta yaparken mal mal izleyen adamlar falan. çok enteresan.
1.7 milyon lira maaş bütçesi verdi kocaeli. benden sonraki en gariban takımın maaş için harcadığı para 6 milyon. transfer falan hak getire. arjantin ligini açtım, alt liglerinden üç beş tane adam aldım en azından teknik adamlardır diye. en ele gelir adamım okan derici'ydi. devre arasına kadar bu yabancılar ya sakatlandılar ya da sahada bu bana doğru gelen futbol topu mu lan? ne değişik diyerek oynadılar. devre arasında 3 tane çok iyi yabancı buldum onlar iş yaptı az çok ama okan derici, as stoperim, kalecim kerem inan falan sakatlandı. öyle bir sakatlanmak ki 4-5 ay. diğer kabzımalların falan maşallahı var sakatlanmıyorlar. bir maç asist yapan, gol atan adam kolunu bacağını kırıyor ertesi hafta. tam puan almaya başladım derken jurasic park gibi her hafta birini kaybetmeye başladım. dedim böyle olmayacak, giberler sistemi. ziya doğan stayla elimde ne kadar ön libero varsa koydum sahaya. dedim kapanın ulan ceza alanına, vurun ileri belki forvete denk gelir de gol atarız. çanakkale geçilmezli taktiğimle önce 5 hafta berabere kaldım, sonra koca sezon boyunca aldığım tesadüfen 8 tane galibiyetle kaldım.
elimdeki serbest meslek futbolcular gidecek, ptt birinci lig'deki ikinci sezonumda biraz dişli takım yaparım derken başlangıç bütçemi açıkladı yönetim. 1 milyon türk lirası. hayır vereceğiniz bütçeyi gibeyim bana insan gibi deyin ki hoca geçen sezon şaşırttın, bir de böyle dene bakalım çok eğleniyoruz kıvranmanı izlemekten. bırak yeni transfer yapmayı elimdeki adamların maaşını bile karşılamıyor verdikleri para.
yine sebat ettim, free adam almaya çalıştım olmadı. dedim kiralıklara yöneleyim. bursaspor'un 17 yaşındaki regenini istedim maaşını karşılayamıyorum. temmuz 2015'e geldiğimde yönetimden transfer bütçesi istedim kapıyı gösterdiler. dedim vay ben sizin ölmüşlerinizi gibeyim, istifa ediyorum bıraktım. lan benim ilk sezon aldığım cenk işler önce yardımcım oldu, sonra adana demirspor'un başına geçip süper lig'e çıktı. ben kocaeli'yle boş mukavele imzalayacak 40 yaşında sağ bek arıyorum. bu ne çiledir?
millete bakıyorum lazio'dan orta saha, tottenham'dan sol açık almaya falan çalışıyorlar. gelmeyince de kızıyorlar. sizinki acı mı olm? parasızlıktan fizyoterapist alamadım takıma, tesisim bile yok parklardaki egzersiz aletlerinde çalışıyor futbolcularım, adam bana keisuke honda diyor, 50 bin kişilik stadyum diyor, şampiyonlar ligi çeyrek finali diyor.
edit: yarım sezon boşta dolandıktan sonra bucaspor bana teklif yaptı. hedefleri olan bir camiaya geldim. hedefimiz play off oynamak. başkanın desteği sürdüğü sürece görevimin başındayım. takım çok dandik yalnız. bana 4 tane kazma ön libero lazım.
