fm 2012 akhisar günlüğüm

2011 yılının Temmuz ayında start alan bu macera, verilen 0 transfer bütçesi ve en iyisi 150k değerinde olan takım kadrosu ile çok zor bi olay olacağını daha en baştan hissettirdi. hemen bir iki oyuncuyu satılığa çıkardım ve transfer marketine girdim. amacım bonservisi elinde ve takıma katkı yapacak oyuncular almaktı..

reserved ciddi ciddi güzel hikaye sanırım

ya he la he

hemen free agent olan suat kerçin, ndong ndong ve osman fırat'ı kadroma kattım, kaleci oğuz'un yedeğine de eski galatasaraylı kerem inan'ı getirdim. bunların yanı sıra kiralık teklifte bulunduğum üç büyüklerin gençlerinden de bayaa bi gibtir yedim tabi. neyse takımı bi şekilde kurduk emrah eren ve kürşat duymuş kaptanlığunda. ama ilk hazırlık maçında bozüyük'ten 5 yiyince kadroda ufak bi revizyona gittim, 4-4-2'den 4-2-3-1'e dönerek forvetim şehmus'a tek forvet şansı verdim. o da bir sonraki maçta inegöl'e hat-trick yaparak taktiğin takıma uyacağını gösterdi.

ligin başlamasına yakın kafamdaki kadroyu kurdum.
oğuz
emrah-kürşat-uğur-ismail özeren
mustafa aşan-merter yüce
ndong-diego lima-sertan vardar
şehmus özer

ilk maçta kartal deplasmanına gidiyordum..

kartal deplasmanında fark ettim ki; taktik ve oyun kurgusu güzel ama bunu evimde oynamalıyım ve deplasmanda daha kapalı bi şekilde orta sahaya güç vermeliyim. çünkü, bütün maç savunma yaparak 1-1 berabere kaldım ve ilk maçımdan 1 puanla döndüm. daha ilk haftadan kendini belirten takımlar sakaryaspor, kasımpaşa ve adana oldu..

konyadan genç al oç

bu arada galatasaray'dan ibrahim selen'i kiralayıp, elazığ'dan da göksu türkgüzel'i kadroya kattım. merter yüce'yi kiralık, ahmet cebe'yi ise bonservisi ile gönderdim. birkaç da ileriye dönük 17-18 yaş transferleri yaparak asıl kadromu kesin olarak oluşturdum. devam eden günlerde boluspor, kasımpaşa, çaykur rize, adanaspor ve tavşanlı linyitspor ile oynadım; bu 5 maçtan 2 galibiyet 2 beraberlik ve 1 mağlubiyet alarak, toplamda 6 haftada 9 puan ile 7. sıraya yükseldim..

daha sonraki haftalarda gerek forvetlerimin, gerek ise kalecinim(!) yüksek formu sayesinde bi galibiyet serisi yakaladım ama nasıl görmeniz lazım; her maç 3-2, 4-2, 5-3 bitti. attığım kadar yemeyi kafaya koymuş gibiydim. bu arada ısrarla azar karadaş'ı transfer etmeye çalıştım ama benim takımı giblemedi. menejeri olağanüstü bi teklif vermezseniz bu iş olmaz dedi, bütün imkanları seferber ettim yine gelmedi oç, 15. haftada da ayağını kırdı zaten 4-5 ay arası sakatlandı, ahımı fena aldı.. *

şuku bin

ilk yarıyı sakarya ve kasımpaşa'nın arkasında; 34 puan ile 3.sırada bitirdim. bütün favorilere ve beklentilere rağmen sürpriz bi çıkış yapmıştım. aslında benim kafamda ligi 6-10 arası bi yerde bitirmek ve diğer sene de şampiyonluğa oynamak vardı. ama bu performansı görünce en azından ilk 6'da olup en kötü play-off oynamaya kafayı koydum. ama beni en çok zorlayan şey bütün sene peşimi bırakmayan sakatlıklar oldu..

doğru yolu bulmuşun galatasaray real ne amk
ccc akhisar ccc

lan oğlum fm 2013'te aldım ben akhisarı amk bune lan 2.lig kadrosundan beter kadro. maç boyunca şut ortalamam 5 ti amk her maç ya berabere yada yenildim. şimdi man city ile premier ligi gibiyorum.

azar karadaş binine oh olsun diyorum ama aynı tarz sakatlıklar bende de oldu. zaten takımdaki rotasyon kısıtlı, bi sakatlık bütün planlarımı alt üst ediyodu. özellikle sağ bekim ve en önemli oyuncum emrah eren'in sakatlanması ve takımda başka sağ bek olmaması yüzünden rezerv takımdan 18 yaşındaki fatih kara'yı ilk 11'e almak zorunda kaldım. aslında yetenekli bi çocuktu ama her maç saçma sapan hatalar yapıyodu, yediğimiz gollerin %70'i onun kanadından gelmeye başladı..

fm ci adam candır anlat panpa.
her entry e şuku.

reserved

ikinci yarıya beklemediğim bi şekilde arka arkaya 3 mağlubiyet ile başladım ve birden 8.liğe kadar düştüm. takımın morali de bozulmaya başladı, lan napsam falan düşünürken birden yardımcı antrenörüm fuat geldi, fuat buruk.. takım toplantısı ayarlayayım, bi iki kelam edin bakalım takım ne düşünüyo falan dedi. ben de eyvallah fuat, bi deneyelim bakalım dedim. takım toplandı, dedim ki; beyler bakın, gayet iyi gidiyoduk, güzel işler başarıyoduk, 3 tane şanssız maç geçirdik diye her şeyi yıkmaya gerek yok. önümüzdeki maçı alıp tekrar toparlanırız dedim, ama önümüzdeki maç da sakarya ile, yani lig birincisi ile. bi de kaptan kürşata sordum sen ne diyosun kapo diye (ben 36 yaşındayım, adam 33 zaten; kardo desem bile yeridir *). o da haklısın hoca, biz bu yola beraber girdik, beraber getiricez devdıbını deyince bi anda moraller düzeldi. haftasonu olacak sakarya maçını beklemeye başladık..

neyse ki, bir buçuk aylık aradan sonra emrah sağ bekteki yerini tekrar almıştı, şehmus da formundaydı (20maç 12 gol), ama orta sahanın ortasındaki mustafa sakattı, onun yedeği olan gurbetçi osman bozkurt ise avusturya milli takım kampındaydı. tek çarem sene başında geleceğe yatırım olarak alıp rezerv takıma koyduğum 16 yaşındaki atabey'i oynatmaktı. (atabey çiçek gerçek hayatta forvettir, hatta şu anda gençlerbirliğinde ve u19 milli takımımızda oynuyor, ben gençlerbirliği altyapısındayken beraber oynamıştık, o yüzden aldım onu. ama gerçek mevkisi yerine orta saha olarak görülüyor oyunda). atabey'i merter'le beraber göbeğe koydum ve yine 4-2-3-1 sistemim ile maça çıktım..

ferati'yi allan bikaçyıl sonra leverkusende çıkıyo
ha bide şalkeden cumhur'u al sağ açık