Hepimizin çocukluğunda yaşadığı mahallelerde bir abi topluluğu vardır.Bu adamlar en kral adamlar listesindedirler. Halı saha için para denkleşmeyince parayı tamamlar,bi derdin olduğunda dinlerler ve o vazgeçilmez çardakta kola çekirdek geleneğini her seferinde bir sonraki nesile aktarırlar.Bu abilerin bilmediğimiz bir yönüde vardır evet bu abiler fizik bilirler ama bu fizik yeteneklerini arada sırada kullanırlar mesela dolmuşta şoföre bağırırız asla durmazlar sadece yavaşlarlar hangimiz görmedik şoför yavaşlamışken önce sol ayağını atıp arabanın tersi yönde gitmeye çalışan teyzeleri evet o teyzeler hep bi düşme durumundalardır ama mahalle abileri öylemi onlar fizikteki eylemsizlik yasasını çok iyi bilirler bu yüzden kaptan kapıyı açtığında sol elleriyle mekanizmaya tutunurlar arcın gittiği yönde önce sağ ayaklarını atarlar ve koşmaya başlarlar bazen arabayı geçtikleri bile gözükür.Bu adamlar fizik bilen adamlar bu adamlar öyle herşey kolay kolay kurtulamaz.
Benimde fizik bilmediğim için başıma gelen olaylar oldu tabi örnek verelim.
tabi o zamanlar lisedeyiz hiçbir şey umrumuzda değil.Bir gün arkadaşlarla yolda yürüyoruz hurdacı halil abi külüstür arabasıyla geldi yanımıza durdu gençler atlayın arkaya bırakayım gideceğiniz yere dedi . -bu halil abide çok kral adamdır -Bizde kabul ettik pick-up ın arkasına geçtik oturuyoruz ineceğimiz yere geldik halil abiye seslendik abi biz inicez burda dedik halil abide biraz yavaşladı atlayın gençler dedi. Arkadaşlar atladı ben korkuyorum atlayamıyorum halil abi kibarca hadi yavrum sende atla artık dedi. bunu dedikten sonra hızlanmaya da başladı ben baya bi korktum en son halil abi arkadan skerim gelmişini geçmişini anam avradım olsun diye bağırdı -sonradan bana bağırmadığını , yoldaki adama bağırdını öğrendim-bende de bi züt korkusu atladım arabadan atladım ama yani olduğum yerde duramıyordum sanki biri beni arkadan iple çekiyomuşçasına arka arka koşuyordum-insanoğlu nun arka arkaya koşabildiğinide o an keşfettim -tabi arkaya bakmayı da ihmal etmiyorum her şey yolunda gibiydi aslında taki taşa takılana kadar uyandığımda bir ambulans ın içindeydim bi dayı bana "niittün len sen ehe "dedi ben hala bi şaşkınlık içindeydim -ambulans ta gözünüzü açınca öyle cennete düşmüş gibi yanınızda güzel kadınlar da olmuyor- hastaneye vardık bi kaç kontrolden sonra saldılar beni. Bende mükemmel bir günün verdiği hazla eve doğru gittim. Ertesi gün okulda fizik dersimiz vardı. Hoca anlattı kuvvetmiş de eylemsizlikmişte newton muşta sonra anladım tabi biraz geç olsada fizik şart.