üzgünüm beyler... trajıgibko bir durum bu. okuyun lütfen paylaşmak istiyorum :(

son zamanlarda çok sıkkındım. hayattan zevk alamıyor, ev-iş-ev-iş gibi bir monotonluk içerisinde yaşıyordum. bazen değişiklik olsun diye iş-iş-ev-ev gibi kombinasyonlar deniyordum (patron ofiste kaldığımı fark edip gibtiri çekene kadar tabii). uyuyamıyordum da. amk düşündüm taşındım bir türlü eğlence yolu bulamadım. ne göz yaşlarımı çay bardağında biriktirip içmek, ne de sıçtığım taku sifonu çekmemin ardından izlemek zevk vermiyordu bana. sigara mı? artık ekmek arası yapmaya başlamıştım.

zamanla tatsızlaşmaya başladı hayat. dediğim gibi; üzgündüm, bunalımdaydım...

yine gri bir gün... işten çıktım, eve giderken aklıma enteresan bir fikir geldi. film izleyeyim lan?! n'olurdu ki amk? herkes izleyip eğleniyor, ben de bunu yapabilirdim. ben pek film sevmem normalde. ama zamanında izlemiş olduğum bir filmi tekrar izlemek istedim; fight club... evet asrın en iyi filmini izlemeye karar verdim. çayımı çöreğimi aldım izliyorum. brad pitt'in dayak yediği sahne çok hoşuma gitti. hani var ya şişman bi adam geliyo barın sahibi. bunu yerden yere vuruyor ağzını yüzünü gibiyor falan. sonra brad kalkıp adamın üzerine ogpjohpkoppgjy yapıyor kan kusuyor ya. hatırladınız sahneyi. heh. sonra oturup bir sigara yakıyor. dayak yemenin verdiği zevkten olmalıydı bu sigara...

---ana olay bundan sonra beyler---

anasını gibeyim.

yine gri bir gün... işten çıktım, eve giderken aklıma dün gece izlediğim fight club filmi geldi. madem tyler durden yediği dayaktan zevk alıp sigara yaktı, ben de bunu deneyebilirdim. sigarayı yemek bile zevk vermiyordu çünkü. bari içtiğim sigaranın tadı güzel olsundu...

hemen orta irilikte bir adama naber lan taşşaksız! diye çıkıştım. adam kafasını bile çevirmeden hızlı adımlarla kaçtı benden.

ancak aranıyordum...

hemen başka bir adama laf attım; ulan bu tiple nasıl sokağa çıkarsın varoluşunu gibtiğim?!... sonuç yine aynı. bu toplumun anası gibilmiş, bunu anladım.

ancak hala aranmaktaydım...

hemen iri kıyım birine senin ananı giberdim ama dua et çingene gibmek tarzım değil!

aranmam sonuca ulaşmıştı ar... aaaağğhhhhh. vurma! işte orası ameliyatlı vurma!! sesleri...

tomam ağbi duğuhuhurrr artık duuuhrr aağğhhhh sesleri...

adam yoruldu. yakasını silkip yanımdan ayrıldı. ben gülmüyordum ama? tyler muallaksi gülmüştü. kalkıp üstüne sigara bile yakmıştı. denemeliydim bunu.

sigaranın tadını yoğunca alacağıma inanıyordum. artık ben de zevkli birkaç dakika yaşayacaktım. elimi cebime attım...

anasını gibeyim!

lan?

evet hepsi kırılmıştı. tüm sigaralar haşat olmuş amk kıyma gibi olmuş. ahı gibilmiş vahı kalmış. üstüm başım yara bere içinde. her yerim kan içinde... sigaram? o da yok... umut? yok... nasıl mutlu olacağım, nasıl hayattan zevk alcağım? sorusuna verebilecek cevabım? yok...

neyim var?

bir avuç ben, bir avuç mahvolmuş hayat... bir avuç... ilaç. hemşire verdi şimdi hastaneden entry giriyorum. üzgünüm beyler.

ve size tavsiyem; asla filmlerdeki yaşamlara özenmeyin. geçen gün dicaprio gibi rüya müya olayına girdim; gece gece karabasan geldi amk. hayır kar da değilim neden bastı durduk yere? neyse.