fight club ı gerçek hayatta yaşayan adam olarak

hikayenin birinci kısmına burdan ulaşabilirsiniz.

2. bir başlık açma gereği duydum, çünkü orası ciddi derecede karışmış gibi geldi bana.bir de hikayenin bu kısmı biraz farklı ilerleyecek o yüzden kafa karışıklığı olmasın diye temiz bir sayfa açalım dedim.
ben şimdilik bu başlıktan 2. kısım olarak devam ediyorum. talep olursa iki başlığı birleştiririz tek bir hikaye haline getiririz sorun olmaz.

Besmelemizi çekip, sigaramızı içip, başlayalım anlatmaya o zaman...

lütfen okumadan çugu vermeyin. Okumak isteyen arkadaşları yanlış yönlendiriyosunuz

Beklettiğim için k. bakmayın arkadaşlar.Başlıyorum hemen.
müziğiniz de burda.. ambiyans yapsın
https://www.youtube.com/watch?v=zqKZ_WIK5ms

Tekrar başa dönmüştü herşey.Bu ev,bu duvarlar bu yatak,artık beni ağlatmaktan üzmekten başka bir işe yaramıyordu.Ama toparlamalıydım kendimi.yılmadan,pes etmeden devam etmeliydim hayata.bundan sonra pisliğe bulaşmak yoktu.Bundan sonra dövüş yoktu,kavga yoktu,aşk yoktu.Artık hayatıma tamamen çeki düzen verip okulumu bitirecektim.

Ya da ben öyle sanıyordum...

Nilüfer beni anlamsız bir şekilde terk ettiğinden beri aradan 3-4 ay arası bir zaman geçmişti. (1. partta geçen 2. kızın adı nilüferdi söylemeyi unuttum k. bakmayın.).ilk zamanlar kendimi kahrediyordum. Kafam Allak bullak olmuştu. zaten hep yalnızdım,ama artık daha da yalnızdım.en azında önceden bir süreliğine de olsa nilüfer vardı ve onun yanında evimde huzurluydum. Dışarı çıkıp da vakit geçirecek kadar bile sürmemişti birlikteliğimiz.Bu kadar kısa olmamalıydı.Bi sevgi bu kadar hunharca harcanamazdı...

Artık yolda yürürken bile herkes bana acayip acayip bakıyordu. Nedeni,bu devrilmez adamın her sokak yürüşünde hıçkıra hıçkıra, içten içe ağlamasıydıı. Hayal ediyordu çünkü. Sokaktan geçen kızları o zannediyordu. bazen yanlarına gidecek oluyordu nilüfer diye ama sonra o olmadığını alıyordu... Sokakta yürüyen sevgililerin yerine kendini ve nilüferi koyuyordu. Çok üzülüyordu... içten içe kahroluyordu resmen...

Zaman geçtikçe acısı hafiflemişti bu terk edilişimin. Artık eskisi kadar üzerine düşmüyordum. zaten düşsem de elimden birşey gelmezdi. Zamana bırakmıştım artık herşeyi.Bir işe girip çalışmaya başlamıştım.Bir avm de bulunan büyük kafelerden birinde garsonluk yapıyordum. Artık o eski dövüş müsabakaları da olmadığı için, param hızla tükenmişti.bir de üzerine babamın işleri hayli ters gitmiş, iflasın eşiğine gelmişti. zaten geldikçe gelir üst üste böyle şeyler...
Hayat benim için okul, spor ve iş üçgeninden ibaretti.Her gece eve kendimi zor atıyordum yorgunluktan.Bu yoğun tempo bana yaşadıklarımı aklımdan çıkarma fırsatı vermişti.iyi de olmuştu bence. iyiye gidiyordu artık hayatım. derslerimi yavaş yavaş düzene sokmaya başlamıştım, cebime az da olsa param da giriyodu. Vücudumdaki yara izleri de artık iyiden iyiye yok olmuştu zaten.Üzerinden aylar geçmişti ama hala o son kavga aklımdaydı. Allah'ım neredeyse ölüyordum. Barbaros beni kurtarmasa şimdi ölmüştüm... Sahi barbaros ne yapıyordu acaba ?...

O son dövüş faciasından sonra bir daha arayıp sormamıştı barbaros. Polisler mi yakaladı, kaçtı mı ,yoksa peşimi mi bıraktı bilmiyordu.Çok da merak etmiyordum açıkcası.O bataklıktan kurtuldum ya o bana yetiyodu.Bir daha oraya dönmek istemiyordum. Bazen aklıma geliyordu,o adrenalin,o heyecan içimi gıdıklıyordu ama yapamazdım.ben artık değişmiştim.bu kadar macera yeter de artardı bile.Bir an önce okulumu bitirmek istiyordum ama zaten uzamıştı okul.Ben de ne kadar dersi kurtarırsam, ertes sene o kadar rahat ederim düşüncesindeydi.Çok kasmıyordum dersleri. Kalan kalır geçen geçer mantığındaydım.

Kafede çalışmamın bana iki türlü katkısı oluyordu ; para ve sex. Kafede birçok kızla tanışmış,bir kısmıyla beraber olmuştum. Zaten orada çalışan biri olduğumu bildikleri için pek para düşkünü kılar olmuyodu genelde gelenler.Sex oyuncağı arayan kızlar oluyordu.Bu hayat benim hoşuma gidiyordu aslında. Huzurluydum.Taa ki o telefon çalana kadar...

devdıbını biraz sonra yazacağım

O gece kafeden biraz erken ayrılmıştım. Yolda yürürken birden 2 gece önce telefon numarasını peçeteye yazıp hesabı ödeyeceği sıra cebime sıkıştıran kız aklıma gelmişti.Bu fıstıklla bu gece ilgilenebilirdim. Telefon numarasın nerdeydi acaba ? hah işte bulmuştum. Hala sıkıştırdığı cebimin bir köşesinde duruyormuş. aradım,zaten bekliyormuş o da.evi benim evime yakınmış. geçerken onu da alacaktım, ordan da benim evime geçecektik. kızın kendi evi ev arkadaşlarından dolayı müsait değildi. oraya gidemezdim.hem benim kendi, yalnız başıma yaşadığım evim dururken neden başkasının evinde utana sıkıla sevişeyim ki ?...

otobüsten indim, kızın evine doğru yola koyuldum. hazırlanınca beni arayacağını söylemişti.ben de aheste aheste yürümeye devam ediyordum hazırlanmasına fzaman tanıyordum.en sevmediğim şeylerden biriydi birini beklemek.

Telefonum çalmıştı. Kızın evine de yaklaşmıştım. Herhalde hazırlandığını söyleyecek onun için aradı diye düşündüm,ya da gelemeyeceğini söyleyecek.Hay amk yaa boşuna yürütmüştü beni oralara akdar. Neyse tahmin etmeyi bıraktım ve cebimden telefonu çıkardım. Arayan kişiyi görünce şaşkınlıktan betim benzim solmuştu. Arayan barbarostu.
önce açmak istemedim ama daha sonra bu kadar ısrarcı aramasının altında birşeyler olabileceğini düşündüm. Acaba başım belada falan da bana haber mi vermek istiyordu ? açmadan bilemezdim.
"efendim abi"
"selamun aleyküm koçum nasılsın ?aramaz sormaz oldun bizi ?"
"aleyküm selam.sen demiştin abi arama beni bir daha diye"
"ne dediğimi biliyorum lan gavat. bana ters düz konuşma."
"... "
"dövüşmeyi unutmamışsındır inşallah"
"abi beni o işlere bulaştırma artık."
"niye lan. kafede 3 kuruşa çalışıp milletin kıçını yalamak daha mı güzel ?"

hasgibtir. nerden biliyordu kafede çalıştığımı ? takip mi etti acaba beni ?
"abi ben artık dövüşmek istemiyor... "
"kes lan tırıvırıyı.bak şimdi aslanım. beni iyi dinle. biliyosun o son olaydan sonra senin canını kurtaralım diye az daha kendi canımızdan olacaktık. zaten polisle de başımız belaya girdi.Çok şükür atlattık. Artık sahalara geri dönüyoruz.Sen de bizimle tabii... Benden haber bekle."
"ama abi ben... "
"... "
kapatmıştı. şimdi taku yemiştim işte..

stresten karnıma ağrılar girmişti. öylece caddenin köşesinde kalakalmıştım. telefonum çalıyordu. arayan kızdı. açtım,neden telefonun meşguldü, neden açmadın temalı bin tane trip yemiştim. Altı üstü tek gecelik ilişkisin kahpe diyemedim, köprüyü geçene kadar sustum.

Kızı aldım ve benim evime geçtik. Zaten dolapta olan içkiden içti, biraz sarhoş olunca da başladık sevişmeye. Sevişiyordum ama aklım barbarostaydı.Ne olacaktı şimdi ? bir daha giremezdim o ortama. yapamazdım...
Aklıma o günler geldikçe kızı daha sert becerdim. Kız bağırıyordu ,sırtıma tırnaklarını takıyordu zevkten.Ses yan komşulara gitmesin diye müziğin sesini sonuna kadar açmıştım neredeyse. Gürültülü,duygusuz, tamamen dümdüz bir sex olmuştu. bütün hıncımı kızdan çıkarmıştım ama kız da bundan mutsuz değildi... uyuyakalmıştık ikimiz de... sızmıştık...

Şuan güncel okuyan arkadaşlar kendinizi belli ederseniz ona göre yazmaya şuan devam edicem ya da geceye doğru tekrar devam edicem okuyan yoksa

edit : akşam devam edicem arkadaşlar. Reserveleri almayı unutmayın

Öğlene doğru uyanmıştım.Üzerimde sadece boxer vardı. baya üşümüştüm. Kız ben uyurken gitmişti.iyi de yapmıştı. kalktım,kahvemi içtim, sigaramı yaktım ve sonrasıcak bir duş alıp kendime geldim. Dün geceki o telefon görüşmesi aklımdan çıkmıyordu.Ne halt edecektim ben şimdi ?Artık dövüşmeyecektim.Ne pahasına olursa olsun dövüşmeyecektim...
Kafedeki işim akşam vardiyasında olduğu için uyanır uyanmaz okula gittim. dersin yarısında sınıfa girdim. üniversite porfesörlerinin aptal esprilerinden birini savuşturduktan sonra dersi dinlemeye koyuldum.Bu,bir süreliğine de olsa aklımı rahatlatmıştı.

Dersten çıktıktan sonra spor salonuna gittim.Kum torbasına geçtim direk. Dakikalarca yumrukladım, tekmeledim.saatin farkına varmamıştım. neredeyse işe geç kalacaktım. hemen giyindim ve çıktım.

işe normal saatinden 15 dk geç gitmiştim.Her kafede bulunan ve orayı kendinin zanneden şef bozuntusu kafenin kapısının önünde azarları ağzında hazırlamış beni bekliyordu.Ben de suçlu olduğum için çok üzerine gitmeyecektim. işime bakmam lazımdı. para lazımdı çünkü.Ama beklenmedik birşeyle karşılaştım...
Şef bozuntusu beni bir süre azarladıktan sonra patronun içerde olduğunu ve bu geç kalışımdan hoşlanmadığını söyledi.Lan altı üstü bir kere geç kaldım ne geerek var bu kadar büyütmeye demeden kovulduğum söylendi .gibTiR!!! Nerden çıktı bu şimdi ?
Lanet olası şerefsizlere küfürü bastım ve paramı alıp oradan hızla uzaklaştım. Artık işsizdim.

Canım bu durumdan mütevellit, çok sıkkındı.Bu kadar parasal sıkıntının arasında işsiz kalmak iyi olmamıştı. Neyse dedim kendi kendime, başka nir iş bulursun...
Otobüsten indim, telefonum çalmaya başladı. Arayan barbarostu .Sanki başka derdim yokmuş gibi bi de gibtiğimin barbarosu çıkmıştı meydana. Açmadım telefonu. defalarca kez çaldı ama cevap vermedim.
Hiç çekemezdim şimdi barbaros falan.Eve iyice yaklaşmıştım. Uzaktan az çok seçebiliyordum, kapının önünde bir araba vardı sanki.Bu barbarosun arabası.Ona görünmeden oradan uzaklaşmak istiyordum ki,yanındaki iki adamdan birisi beni fark etti.Şimdi kaçmam gerekiyodu ama korkunun da ecele faydası yoktu.Bu binleri artık hayatımdan sonsuza kadar çıkarmam gerekecekti.Öyle yapmak için de bütün cesaretimi topladım ve hızla evin önüne yaklaştım...

Kapının önünde beni bekleyen barbaros yanıma doğru yürüdü. Selam verdi.
"Seninle konuşmamız gerek aslanım. Büyük işlere giriyoruz artık. Beraber çok para kazanacağız."
"Gidin burdan."
"Anlamadım koçum ne dedin ?"
"size gidin burdan ve beni rahat bırakın dedim."
barbaros sinirlenmişti.Bir anda yakama yapıştı. Diğer iki adamı da hazırda bekliyordu.
"NE DiYOSUN LAN SEN GAVAT !! SANA GÜVENDiK BURAYA GELDiK.SEN KiMSiN BiZi KOVALIYOSUN HA ?"
işte bu bardağı taşıran son damla olmuştu. Barbarosa bir tane geçirdim .Barbaros sağlam sendelemişti. Diğer iki eleman da ne olduğunu anlayamadan oradan koşarak hızla uzaklaştım. Barbaros diğer iki adamı durdurmuş olsa gerek, kimse peşimden gelmemişti. Oldukça uzaklaşmıştım evden. züt korkusu insanı taa nerelere kadar koşturuyordu işte. Nefes nefese kalmıştım. Barbarosa bunu yapmak,onu satmak istemezdima ama yapacak bişey yoktu.Bu işlere bir daha bulaşmayacaktım...

O gece sabah namazına kadar eve gitmeye korkmuştum. Sonuçta bunlar eli silahlı insanlardı. Silahın şakası olmazdı. Kendi gözlerimle de görmüştüm bunu. Sabahın ilk ışıklarına doğru eve geldim. Binanın önünde de evin önünde de kimse yoktu. Galiba boşa kuruntu yapmıştım. inşallah hayatımdan sonsuza kadar çıkardı barbaros. Evime girdim ve anında yatağıma uzandım.Ne de olsa artık işsizdim. istediğim saatte uyumaya hakkım vardı.

O gün, akşama doğru ancak kendime gelebilmiştim. Saat geç olduğu için okulu da kaçırmıştım. Spora da gidesim yoktu o gün. Nedense eğlenesim vardı. Param da çok fazla yoktu ama beni zütürürdü her mekana. Saatin biraz daha geçmesini bekledim. Geceye doğru üzerimi giyinip hazırlanıp çıktım sokağa.Önce bir bara girip bir müddet orada oyalandım.Şansım yaver gitmişti,o gün canlı müzik vardı orada.Bir bira içmiştim henüz ki bir kızla gözgöze geldim. Yanında bir bayan arkadaşı daha vardı ama biz bakışmaya devam ettik.ben bar kısmında tek başıma oturuyordum. Biraz sonra kız kalktı tuvalete gitti.Ben de o sırada DJARUM BLACK imden bir nefes daha aldım ve biramdan da bir yudum aldım. daha bir iki dakika geçmişti ki kız yanıma geldi. Ufak bir tanışmadan sonra club a gideceklerini ve benim de onlara katılmamı iştedi. aradığım fırsattı bu da benim. zaten eğlenmek istiyodum delicesine. Hesabı ödedik ve mekandan ayrıldık.

Biraz sonra club in önüne geldik. Etraf kalabalıktı. Süslü kızlar, avcı erkekler, damsız içeri girebilmek için bodyguard a yalvaran erkekler... erhalde özel bi parti falan vardı içerde. Neyse ben kızlarla girdim içeri. Saatlerce dans ettik, eğelendik delicesine. Saat gece 4 civarı club den ayrıldık. Kafam iyiden iyiye çakır keyifti. Kızlara gelin dedim ama gelmediler.Ben de onları taksiye bindirip evlerine gönderdim. Sonra da kendim bir taksiye atladım. Evim çok uzakta değildi.Çok geçmeden evin önüne gelmiştik. parasını ödedim ve taksici gitti.tam eve girecektim önüme iki kişi çıktı. Bunlar barbarosun adamlarıydı. Hasgibtir...

Normal zamanda ikisini de hallederdim ama şuan alkolün etkisiyle dengemi kaybediyordum. ikisi de üzerime saldırmak üzereydi ki,bir tanesine ben vurdum o bana vurmadan önce. Biraz erkekçe dövüşmeyip diğerinin de hayalarına bir diz darbesi vurduktan sonra koşarak evime çıktım.Ama evin kapısı aralıktı.Ben evden çıkarken kapatmamış mıydım kapıyı ? hayır kontrol etmiştim hatırlıyorum. Evde biri vardı. içeri hemen girmedim ama arkamdan barbarosun adamlarının gelmesi an meselesiydi. Onlar gelmeden içeri girmeliydim. Aniden girdim içeri ve işte. Işığı yaktığımda barbaros elinde silahıyla ve büyük süpriziyle beni bekliyordu...

Önünde ağzı ve elleri bağlı olarak duran kişi nilüferdi.Ama,ama o nilüferi nereden tanıyordu ki ? ondan nasıl haberi olmuştu.Bu ondan sonra olan bir ilişkiydi.Bu olamaz... Bu işte bir terslik var...
Barbaros,o hırıltılı sesiyle bana doğru yönelerek,
"evet aslan, şimdi konuş bakalım. geçen gün bana attığın o yumruğun hesabını almayacağımı mı sandın haa yavşak ??"
"abi tamam dur özür dilerim ona bişey yapma lütfen. bırak gitsin."
"yannan ye gavat.Şimdi ben bu kızı da alıp gidiyorum ve sen de yarınki maçına çıkıyorsun. kendini hazırla. Eğer yarınki maça gelmezsen kızı da senin yanına gömerim. ANLADIN MI LAN huur ÇOCUĞU!!!"
"TAMAM TAMAM!!! tamam abi söz veriyorum geleceğim."
silahı kıza doğrultarak kızı kadırdı ve evden çıkıp gitti.Ben ise hiçbirşey yapamamıştım.Öylece bakakaldım..

Şimdi, evin kapısı hala yarım bir şekilde açık, yatağın üzerine oturmuş, olan bitene anlam vermeye çalışıyordum.Bu barbaros neden bana bu kadar takmıştı ? Benden başka dövüşçü mü yok sanki amk. Ayrıca nilüferi, benim kafeden kovulduğumu vs. nerden biliyordu ?Beni takip mi ediyordu bunca zamandır. Sanmam.Ne oluyordu amk ? nasıl bir belaya bulaşmıştım ben ?