fight club ı gerçek hayatta yaşayan adam olarak

hikayenin birinci kısmına burdan ulaşabilirsiniz.

2. bir başlık açma gereği duydum, çünkü orası ciddi derecede karışmış gibi geldi bana.bir de hikayenin bu kısmı biraz farklı ilerleyecek o yüzden kafa karışıklığı olmasın diye temiz bir sayfa açalım dedim.
ben şimdilik bu başlıktan 2. kısım olarak devam ediyorum. talep olursa iki başlığı birleştiririz tek bir hikaye haline getiririz sorun olmaz.

Besmelemizi çekip, sigaramızı içip, başlayalım anlatmaya o zaman...

lütfen okumadan çugu vermeyin. Okumak isteyen arkadaşları yanlış yönlendiriyosunuz

buda dursun bakalım şaşırt beni oç rez

Şimdi, evin kapısı hala yarım bir şekilde açık, yatağın üzerine oturmuş, olan bitene anlam vermeye çalışıyordum.Bu barbaros neden bana bu kadar takmıştı ? Benden başka dövüşçü mü yok sanki amk. Ayrıca nilüferi, benim kafeden kovulduğumu vs. nerden biliyordu ?Beni takip mi ediyordu bunca zamandır. Sanmam.Ne oluyordu amk ? nasıl bir belaya bulaşmıştım ben ?

Öğlene doğru uyanmıştım.Üzerimde sadece boxer vardı. baya üşümüştüm. Kız ben uyurken gitmişti.iyi de yapmıştı. kalktım,kahvemi içtim, sigaramı yaktım ve sonrasıcak bir duş alıp kendime geldim. Dün geceki o telefon görüşmesi aklımdan çıkmıyordu.Ne halt edecektim ben şimdi ?Artık dövüşmeyecektim.Ne pahasına olursa olsun dövüşmeyecektim...
Kafedeki işim akşam vardiyasında olduğu için uyanır uyanmaz okula gittim. dersin yarısında sınıfa girdim. üniversite porfesörlerinin aptal esprilerinden birini savuşturduktan sonra dersi dinlemeye koyuldum.Bu,bir süreliğine de olsa aklımı rahatlatmıştı.

Dersten çıktıktan sonra spor salonuna gittim.Kum torbasına geçtim direk. Dakikalarca yumrukladım, tekmeledim.saatin farkına varmamıştım. neredeyse işe geç kalacaktım. hemen giyindim ve çıktım.

işe normal saatinden 15 dk geç gitmiştim.Her kafede bulunan ve orayı kendinin zanneden şef bozuntusu kafenin kapısının önünde azarları ağzında hazırlamış beni bekliyordu.Ben de suçlu olduğum için çok üzerine gitmeyecektim. işime bakmam lazımdı. para lazımdı çünkü.Ama beklenmedik birşeyle karşılaştım...
Şef bozuntusu beni bir süre azarladıktan sonra patronun içerde olduğunu ve bu geç kalışımdan hoşlanmadığını söyledi.Lan altı üstü bir kere geç kaldım ne geerek var bu kadar büyütmeye demeden kovulduğum söylendi .gibTiR!!! Nerden çıktı bu şimdi ?
Lanet olası şerefsizlere küfürü bastım ve paramı alıp oradan hızla uzaklaştım. Artık işsizdim.

knk hepsinin okodum zahmet edip yazmışsın bende zahme edip suraya bi not yerleştireyim biraz ofilimden birz bu filimden birzda inekliğin + güzel olmuş tutmaz pirim için millete şuku fln deme bu arada liseden sonra uğra sende potansiyel var

Panpa dövüşte kazandigin para ne iş? Para da mi yoktu

anlat panpa
nasıl bu kadar siqicisin
ksksks

Kuzey güneyden Leyla ile Mecnuna döndü hikaye. ismail abi var ya balıkmış pullu pullu.

ilk partı da dün gece okumuştum güzel hikaye olmuş ilerde umarım nilüfer gibi bi hatun bulursun bilader gel şimdi birilerinin ilkokuldaki kel hocasına küfür edelim strest atalım sağlıcakla kal

Biraz sonra club in önüne geldik. Etraf kalabalıktı. Süslü kızlar, avcı erkekler, damsız içeri girebilmek için bodyguard a yalvaran erkekler... erhalde özel bi parti falan vardı içerde. Neyse ben kızlarla girdim içeri. Saatlerce dans ettik, eğelendik delicesine. Saat gece 4 civarı club den ayrıldık. Kafam iyiden iyiye çakır keyifti. Kızlara gelin dedim ama gelmediler.Ben de onları taksiye bindirip evlerine gönderdim. Sonra da kendim bir taksiye atladım. Evim çok uzakta değildi.Çok geçmeden evin önüne gelmiştik. parasını ödedim ve taksici gitti.tam eve girecektim önüme iki kişi çıktı. Bunlar barbarosun adamlarıydı. Hasgibtir...

Canım bu durumdan mütevellit, çok sıkkındı.Bu kadar parasal sıkıntının arasında işsiz kalmak iyi olmamıştı. Neyse dedim kendi kendime, başka nir iş bulursun...
Otobüsten indim, telefonum çalmaya başladı. Arayan barbarostu .Sanki başka derdim yokmuş gibi bi de gibtiğimin barbarosu çıkmıştı meydana. Açmadım telefonu. defalarca kez çaldı ama cevap vermedim.
Hiç çekemezdim şimdi barbaros falan.Eve iyice yaklaşmıştım. Uzaktan az çok seçebiliyordum, kapının önünde bir araba vardı sanki.Bu barbarosun arabası.Ona görünmeden oradan uzaklaşmak istiyordum ki,yanındaki iki adamdan birisi beni fark etti.Şimdi kaçmam gerekiyodu ama korkunun da ecele faydası yoktu.Bu binleri artık hayatımdan sonsuza kadar çıkarmam gerekecekti.Öyle yapmak için de bütün cesaretimi topladım ve hızla evin önüne yaklaştım...

Sabaha karşı uyuyakalmıştım. uyandığımda saat saat ölen 3 civarıydı. arayan barbarostu.bir anda ayağa kalktım ve bekletmeden açtım telefonu.
"Naber aslan. Akşama hazırsın değil mi ? Unutma, kız ölür. Polisi ararsan, yine ölür."
"abi geleceğim tamam ama ver bi sesini duyu... "
"... "
kapatmıştı. Allah kahretsin. artık gibe gibe gidecektim çarem yoktu. giyindim zerimi kahvaltımı yaptım ve spor salonuna gidip akşam için hazırlandım.

Akşam barbaros tekrar aramıştı. aşşağıda beklediğini söylüyordu. Aşağıya indim hemen ama kapının önünde iki polis memurunun beklediğini gördüm.O anda yanlarındaki kişiler beni işaret ederek "işte buydu" dediler.
Noluyo amk !!!

fight clubu izlediğine emin misin. bide devam et hadi amk

Şuan güncel okuyan arkadaşlar kendinizi belli ederseniz ona göre yazmaya şuan devam edicem ya da geceye doğru tekrar devam edicem okuyan yoksa

edit : akşam devam edicem arkadaşlar. Reserveleri almayı unutmayın

Nilüfer beni anlamsız bir şekilde terk ettiğinden beri aradan 3-4 ay arası bir zaman geçmişti. (1. partta geçen 2. kızın adı nilüferdi söylemeyi unuttum k. bakmayın.).ilk zamanlar kendimi kahrediyordum. Kafam Allak bullak olmuştu. zaten hep yalnızdım,ama artık daha da yalnızdım.en azında önceden bir süreliğine de olsa nilüfer vardı ve onun yanında evimde huzurluydum. Dışarı çıkıp da vakit geçirecek kadar bile sürmemişti birlikteliğimiz.Bu kadar kısa olmamalıydı.Bi sevgi bu kadar hunharca harcanamazdı...

Artık yolda yürürken bile herkes bana acayip acayip bakıyordu. Nedeni,bu devrilmez adamın her sokak yürüşünde hıçkıra hıçkıra, içten içe ağlamasıydıı. Hayal ediyordu çünkü. Sokaktan geçen kızları o zannediyordu. bazen yanlarına gidecek oluyordu nilüfer diye ama sonra o olmadığını alıyordu... Sokakta yürüyen sevgililerin yerine kendini ve nilüferi koyuyordu. Çok üzülüyordu... içten içe kahroluyordu resmen...

Zaman geçtikçe acısı hafiflemişti bu terk edilişimin. Artık eskisi kadar üzerine düşmüyordum. zaten düşsem de elimden birşey gelmezdi. Zamana bırakmıştım artık herşeyi.Bir işe girip çalışmaya başlamıştım.Bir avm de bulunan büyük kafelerden birinde garsonluk yapıyordum. Artık o eski dövüş müsabakaları da olmadığı için, param hızla tükenmişti.bir de üzerine babamın işleri hayli ters gitmiş, iflasın eşiğine gelmişti. zaten geldikçe gelir üst üste böyle şeyler...
Hayat benim için okul, spor ve iş üçgeninden ibaretti.Her gece eve kendimi zor atıyordum yorgunluktan.Bu yoğun tempo bana yaşadıklarımı aklımdan çıkarma fırsatı vermişti.iyi de olmuştu bence. iyiye gidiyordu artık hayatım. derslerimi yavaş yavaş düzene sokmaya başlamıştım, cebime az da olsa param da giriyodu. Vücudumdaki yara izleri de artık iyiden iyiye yok olmuştu zaten.Üzerinden aylar geçmişti ama hala o son kavga aklımdaydı. Allah'ım neredeyse ölüyordum. Barbaros beni kurtarmasa şimdi ölmüştüm... Sahi barbaros ne yapıyordu acaba ?...

O son dövüş faciasından sonra bir daha arayıp sormamıştı barbaros. Polisler mi yakaladı, kaçtı mı ,yoksa peşimi mi bıraktı bilmiyordu.Çok da merak etmiyordum açıkcası.O bataklıktan kurtuldum ya o bana yetiyodu.Bir daha oraya dönmek istemiyordum. Bazen aklıma geliyordu,o adrenalin,o heyecan içimi gıdıklıyordu ama yapamazdım.ben artık değişmiştim.bu kadar macera yeter de artardı bile.Bir an önce okulumu bitirmek istiyordum ama zaten uzamıştı okul.Ben de ne kadar dersi kurtarırsam, ertes sene o kadar rahat ederim düşüncesindeydi.Çok kasmıyordum dersleri. Kalan kalır geçen geçer mantığındaydım.

insanlar böyle şeyler yaşayıp sonra nasıl normal bir hayat sürebiliyor ya da sürmeye çalışabiliyor aq. özet: geçmiş olsun

devdıbını biraz sonra yazacağım

Hort
Yaz panpa yaz