fethullah gülenden ekmeleddin hocaya destek

ulan demiştik ya bu adam cemaatin adayı diye. fetonun açıklamasındaki mesajları iyi okuyun aradaki ekmel laflarına dikkat edin

imtihan ve hakta sebat başlığına sahip sohbet. bamteli'nden...

yorumsuz. yorumu milletimiz 6 gün sonra gayet güzel yapacak zaten.

• her hâlimizde, her tavrımızda, her davranışımızda, iman-ı ekmel, ihsân-ı ekmel, ihlas-ı ekmel, rıza-yı ekmel, yakin-i ekmel demeli, hayatımızı bu atkılar arasında bir dantela gibi düzgün işlemeye bakmalıyız. bunda çok defa tam başarılı olamayabiliriz. bazen falsolar cereyan edebilir. fakat o hâl bizi o doğru duygu ve doğru düşünceyi vird-i zebân etmeden alıkoymamalı. düşsek, sürçsek bile yine kalktığımız zaman “el ihsan ve’l ihlas” demeliyiz.

• hata etmek, bazen tökezlemek, kimi zaman ekgib ve noksan yapmak mukteza-yı beşeriyettir. bundan dolayıdır ki, allah rasûlü, “küllü’n-nâs hattâûn” demiş ve “hattâûn” kelimesini özellikle kullanarak hata yapmanın insanın tabiatından olduğunu, onun çok büyük hatalar yapabileceğini ifade etmiştir. daha sonra da, “ve hayrul-hattâîne et-tevvabûn: hata edenlerin en hayırlısı hata ettikten sonra hemen tevbe ile onu silmeye çalışandır.” buyurmuştur. demek ki, önemli olan düşüp kalmamak, düşüp kalkmaktır. hata edenlerin en hayırlısı, hata ettikten, düştükten, sürçtükten sonra hemen kalkıp doğrulup yine kemerbeste-i ubudiyetle allah karşısında saygı, ta’zim, tebcil ve takdirle durandır.

• peygamber efendimiz, “âdem (aleyhisselâm) unuttu, evlâtları da unuttu.”buyurur. nisyan, insan mahiyetine, yaptığı devâsa iyilikleri unutmak için konmuştur. o iyilikleri hatırlamak insanı fahr, gurur, kendini beğenme ve “yaptığımız şeyleri başkaları rüyalarında bile görmemiştir!” gibi şeytânî mülâhazalara sevkedebilir. onun için bin tane iyilik yapsan, aklında kalanlar karşısında, tahdîs-i nîmet duygusuyla “allah’ım bunu sen yaptırdın. içinde riya yoksa, süm’a yoksa, ucb yoksa, fahir yoksa şayet, bu iyilikler sana aittir” demek ve mümkünse hasenatı hep unutmak esastır. hatırlamayı da, en küçük hata her akla geldiğinde, “meğer ben ne küstahmışım!” diyebilme istikametinde kullanmak lazımdır.

• insan kendisini tanırsa konumunu korumaya muvaffak olur. allah potansiyel olarak bizi insan yaratmıştır, ama o insanlığın realize planında ortaya çıkması, bir yönüyle şart-ı âdî olarak sizin iradelerinize, cehdinize, teyakkuzunuza ve temkininize emanet edilmiştir.

...

devdıbına ekşiden ulaşabilirsiniz