Bu sabah saat 10 sularıydı. Ekşicilerin takıldığı bi cafenin önünden geçerken bir baktım ki bu dışarıda ki masaların birine çökmüş. Masada 7-8 tane boş çay bardağı sıralanmış bayağıdır burada oturuyor belli. Arkadan garsonda kalk gibtir git artık amk oğlu der gibi bakıyor. muallaknin dalgınlığından yararlanıp yavaşça cafenin içerisine girdim. Yanında ki masanın birisine oturucakmış gibi önünden geçip ani bir U dönüşü ile direkt çöktüm yanında ki sandalyeye. Bu kafayı kaldırdı gözler fal taşı gibi açık. Se- Sen yine mi geldin dedi titrek bir sesle. Evet öyle. Diyip ne yaptığını sordum. Az önce balyoz tutar gibi elinde muhafaza ettiği iphone6sı artık tir tir titriyordu. Ekranı korka korka bana çevirip O- O- Olan bit... Bitene yazı yazıyordum. Dedi. iyi aferin amk işsizi peki bu çaylar ne lan it dedim. Artık biraz kendine gelmişti. Sesi hale titriyordu ama kelimelerin sonunu getirmeye başlamıştı. Wifi çekmek için oturuyordum burada da bi çay içip yarım saat oturdu demesinler diye aldım dedi. He he diyip çocuğu susturdum. Bu yine telefonuna gömülmüştü. Elimi yavaşça bacaklarına zütürdüm. (buradan sonrası sansürlü olacak) Hemen napıyorsun diye atıldı. + Şşşt sakin ol , - Ne sakin olması çek polisi çağırıcam . Elim daha da derine gitmişti. - Bir daha olmaz dedi kısık sesle bağırır gibi. Konuşma lan diyip kolundan tuttuğum gibi tuvalete zütürdüm. Artık benimdi. Cafenin içerisinden tutup tuvalete sürüklerken insanların dikkatini çekmiştik. Tuvalete birilerinin dalma ihtimalini göz önüne alıp pisuvarın birini duvardan söktüğüm gibi kapının önüne yatırdım. Artık ferrasini satan muallak hulk gibi bir adamla aynı odada kısılı kalmıştı. Fazla şansı olmadığından hemen pes etti.