Feminizmde erkek düşmanlığı yok eril zihniyet düşmanlığı var diye alnımıza dövme mi yaptıralım anlamanız için? Göklerde uçak mı uçuralım, şimşekler mi çaktıralım?

Evleneceğim adamla bekaretimi vermek için, çocuk sahibi olmak, kendimi garantiye almak için değil o adamla hayatımı paylaşmak için evlenirim, çocuk yapmak benim ve kocamın insiyatifine kalmış bir şeydir.

Çocuk yapma konusuna farklı yaklaşan feministler var ama evrimsel anlamda insanın iki amacı vardır: hayatta kalmak ve üremek. Kendi adıma konuşuyorum; evin içinde pıtı pıtı dolaşan bir tosuna annelik etmeyi tabi ki isterim ama görüyoruz ki eril zihniyet 9 aylık çocuklara tecavüz edip onları iç kanamadan öldürüyor. 6 yaşındaki çocukların gelin olabileceğini söylüyor, töre möre ayağına küçücük kızları dedesinin dedesi yaşındaki adamlarla evlendiriyor. Böyle bir coğrafyada zaten hevesle çocuk yapan biraz kerizdir şu saatten sonra. Kimse kusura bakmasın.

Aynı eril zihniyet kız çocuklarını okutmuyor, ama karısı doğum yapacağı zaman “vay anam kadın doktor getirin” diye ortalığı velveleye verip karısını muayene eden erkek doktoru öldürüyor.

Aynı eril zihniyet 15 yaşındaki kardeşim içerde kıcını devirip yatarken, suyunu bile ayağına isterken, yemek yedikten sonra ekmeği poşetine bile koymaya imtina eden bu çocuğa asla ses etmiyor. Ben annemin çeyizlik sandığının bile altını silip bütün evi bal dök yala yaptığım bir günün akşamında yorgunluğun verdiği dalgınlıkla çay koymayı unuttum diye “bir şeyi de biz demeden yap, kocaman kız oldun” diyor.

Aynı eril zihniyet yumurta tam pişmiş değil de kayısı kıvamında olduğu için karısını öldürüyor, kız kardeşine telefonunda şifre var diye elektrik vererek en afilli seri katilin aklına gelmeyecek işkenceler yapıyor.

Bu adamlara tabi ki düşmanım, ya ne yapacaktım? “Gel kardeşim, elin değmişken bana da bi tecavüz et, beni de diri diri yak ve bileklerimi kes” mi diyecektim?

Birtakım erkek yancısı, kendine ve kadınlığa, kadınlığına saygısı olmayan kadınlar da “irkik dişminliriiiii” diye ne olup bittiğini anlamadan, araştırma ve gözlemleme ihtiyacı duymadan saldırıya geçiyor. Evet Böyle diyorum çünkü bunun sektiğini hiç görmedim. Millet olarak hiçbir şey hakkında tam anlamıyla fikrimiz olmadığı halde çok biliyor gibi yorum yapmaya bayılırız zaten. Akıl fukara olunca fikir ukala olur demişler, ataların boşa gitmiş lafı yok hakikaten.

Sen öldürülme, sokakta sevgilinle yürürken fahişe damgası yeme, evin içinde annen baban veya kocan tarafından ezilme, kendini ezdirmemeyi öğren diye bir şeyler yapıyoruz, anlatıyoruz, konuşuyoruz. Anlaya anlaya düşmanlık kısmını anlıyorsunuz. Asıl cehalet bilmemek de değil, bilmediğinin farkında olmamak.

Velhasıl kelam; hani sizler sadece bir özgecan, bir paşalı mevzusu olduğunda sesinizi çıkarıyorsunuz da üç gün sonra unutuyorsunuz, ataerkiyi yalnızca cinayette, tecavüzde hatırlıyorsunuz ama işyerlerinde maruz kaldığınız mobbingi, evde maruz kaldığınız belki pgibolojik belki fiziksel şiddeti bizler size hatırlatıyoruz.

Feministler çok konuşur evet, çünkü hayatın her alanında tacize uğruyoruz. Her an öldürülme, linç edilme tehlikemiz var. Bir halt yediğimizden de değil, bazen sırf yolda yürürken gayri ihtiyari gülümsedik diye. Ama şunu unutuyorsunuz, benimsediğiniz iğrençlikler bir gün başınıza bela olduğunda yardımınıza yine bir feminist koşacaktır. “Benden daha güçlü” diye savunduğunuz adamlar ise yine sizi suçlayacaktır