felsefik yazan ibneler siktirin gidin boklar

ÖNSÖZ
Her zaman sanat benim hayatımda önemli bir yer tutmuştur. Ben sanatla konuşur güzeller güzeli ilham perisinin bana sözcükler fısıldamasını beklerim.
Gönlünüzdeki bahçelerde hoplaya zıplaya neşeyle dolaşır içinizdeki sevgi kelebeklerini havalandırırım. Benim için romanımı satmak değil önemli olan; önemli olan sanatımın kolunu bacağını uzatmak ve mümkün olduğunca çok kelebeğe dokunmak.
Aslında önsöz yazmak da bir sanattır. Kelimeleri koklarsın ve onların tadını alırsın önsöz yazarken. Yazar bir önsöz yazarken cümlelerin kulağına eğilir ve onları usulca sevişmeye davet eder. Cümlelerin sevişmesini huşuyla seyrettikten sonra aralarına katılır ve sevişmeye başlar. Yedi posta dönerler.
Ancak yazar bununla tatmin olmaz. içeriden kırbaç ve ip getirir. Bunları gören cümleler çığlık atar ve yardım istemeye başlarlar. Cümlelerin pekekenti üslup içeri dalar ve çıplak yazarın ağzını burnunu kırar.
Dayaktan bayıldıktan sonra seni terk edilmiş bir depoya atar. Dayağın etkisiyle bir süre salak salak gezersin. Ayıktığında etrafına bakınırsın ve mahremini örtmek için depoda bulunan bir araba kaportasını yine depodaki koli bandıyla gtüne bantlarsın. Mahremlerini araba parçaları ve koli bandıyla kapladıktan sonra kimseye görünmeden evine varmaya çalışır ama başaramazsın.
Teyzenin teki seni görür ve yaygarayı koparıverir: Vay başıma gelenler! Robooot robooooot vaaar. Manav Sabri; ön düzenci Yusuf, balıkçı Dursun sopalarını krikolarını kaptığı gibi olay yerine intikal ederler.
Yerel halk yazardan çok büyük sanatçı ,şöyle sanatkar böyle etkileyici diye bahsedeceği yere dıbına godumun amerikası robot yapmış başımıza salmış diyerek bahseder.
Anahtarının pantolonunun cebinde olduğunu hatırlayınca adeta dünyası başına yıkılır.Üsluba gider cüzdan/anahtar dilenir.Tam alacakken sopalar ve krikolar içeri dalar ,cümleleri , üslubu bunlar ne diye dürtmeye başlarlar. Yazar kırbacı kaptığı gibi mahallemizin neşe kaynağı olan balıkçı Dursunu, güleç yüzlü manavımız Sabriyi ve sert görünümlü ama içinde yumuşacık , sımsıcak bir kalp barındıran yusufu bir ciks objesi olan kırbaçla kırbaçlamaya başlar. çil yavrusu gibi dağılan mahalleli eve giden yolu da açmış olur.
Evde koli bantlarını çıkarmaya çalışırken kıçında oluşan x şeklindeki kılsız bölge sayesinde cümleler yazarı bay x diye çağırmaya başlarlar.Bay x lakabı popülerliğini arttırır ve bu yüzden şımarır ve şımardığı için dayak yersin.
Önsöz bu yüzden sanattır.

aslında ağzımı açar açmaz büyük bir konuşmacı olmaktan nasıl uzak olduğumu göstereceğimi bile bile bunu söylemeleri bana çok utanmazca göründü—hiç kuşkusuz usta bir konuşmacı ile demek istedikleri şey gerçekliği dile getiren biri değilse. ama demek istedikleri buysa, usta bir konuşmacı olduğumu kabul ederim, hiç kuşkusuz onlarla aynı tarzda olmamak üzere. evet, dediğim gibi, söyledikleri arasında gerçek tek bir sözcük bile yok; ama benden yalnızca gerçeği işiteceksiniz. gene de, atinalılar, onlarınki gibi güzel sözlerle ve deyimlerle süslenmiş bir konuşma biçiminde değil. hayır, hiç de değil; benden duyacaklarınız dosdoğru o anda aklıma gelen sözler ve uslamlamalar olacaktır; çünkü söylediklerimin haklılığına inanıyorum. aslında, benim gibi yaşlı bir insana sizlerin karşısına sözlerini hoş göstermeye çabalayan genç bir söylevci gibi çıkmak yakışmaz—ve kimse benden bunu beklemesin. ama, atinalılar, sizlerden bir ricada bulunmam gerekiyor: eğer kendimi alışıldık tarzımda savunursam, ve eğer pazar yerlerinde ya da başka yerlerde kullanma alışkanlığında olduğum sözleri kullandığımı duyarsanız, şaşırmamanızı ve bu yüzden sözümü kesmemenizi isteyeceğim. çünkü yaşım yetmişin üstünde, ve şimdi ilk kez bir mahkeme önüne çıktığım için buranın diline oldukça yabancıyım. bu yüzden bana sanki gerçekten de bir yabancıymışım gibi, eğer büyürken işittiği kendi lehçesinde ve kendi ülkesinin tarzında konuşursa bağışlayacak olduğunuz biri gibi bakmanızı istiyorum. sizlerden haksız bir istekte mi bulunuyorum? lütfen tarzıma aldırmayın, iyi olabilir ya da olmayabilir; ama yalnızca sözlerimin haklı olup olmadığını düşünün ve yalnızca bunu dikkate alın. çünkü yargıcın erdemi budur, tıpkı konuşmacının erdeminin gerçeği söylemek olması gibi.
benim için doğru olan şey ilkin bana yöneltilen ilk yalancı suçlamalara ve beni ilk suçlayanlara karşı savunma yapmaktır, ve ardından daha sonraki suçlamalara ve suçlayıcılara geçeceğim. bu ayrımı yapıyorum çünkü sizden önce birçokları tarafından yıllarca yalan yanlış suçlandım; ve bunlardan anitus ve arkadaşlarından olduğundan daha çok korkarım, üstelik onların da kendi yollarında oldukça tehlikeli olmalarına karşın. ama sizleri daha birer çocukken yakalayıp kafalarınızı bana karşı doğru olmayan suçlamalarla dolduran ötekiler çok daha tehlikelidir. bunlar bir sokrates'ten, yukarıda gökyüzündeki şeyler hakkında kafasını yorup aşağıda yeraltındaki şeyleri araştıran, zayıf uslamlamayı kuvvetliye çeviren bir bilge insandan söz ettiler. beni korkutan suçlayıcılar bu masalı yayanlardır, atinalılar; çünkü onları dinleyenler böyle şeyleri araştıranların tanrılara tapınmaya bile inanmadıklarını sanırlar. dahası, bunlar sayıca kalabalıktır, ve bana karşı suçlamaları eskilere gider, ve üstelik bu suçlamaları onlara en kolay inanabileceğiniz çağda yaptılar—çocukluğunuzda, ya da belki de gençliğinizde; ve yargı gıyaben verildi, çünkü beni savunacak kimse yoktu. ve tüm bunların içinde en usdışı olanı suçlayıcılarımın pekçoğunu tanımamam ve adlarını bile bilmememdir—tek bir durum, bir güldürü ozanının2 durumu dışında. kıskançlık ve çekememezlikten sizi bana karşı döndürmüş olanların tümü—ki bunlardan bir bölümü yalnızca başkalarından duyup inandıklarını yinelemişlerdir—, tüm bu insanlar uğraşılması en güç olanlardır; çünkü onları buraya getirtemem ve yakından sorgulayamam; bu yüzden kendimi savunmak için bir bakıma gölgelerle savaşmak ve yanıtlayacak kimse yokken sorgulamak zorundayım. o zaman lütfen, söylediğim gibi, karşıtlarımın iki sınıfa düştüğünü anımsayın; birinciler suçlamalarını şimdi getirmiş olan yeniler, ötekiler çok önceden getirmiş olan eskiler. ve umarım kendimi ilkin ikincilere karşı savunmamın yerinde olduğunu kabul edeceksiniz, çünkü bunların suçlamalarını yenilerden çok daha önce ve çok daha büyük bir şiddetle yaptıklarını duydunuz. evet, şimdi savunmamı yapmalıyım, atinalılar, ve böylesine uzun bir zamandır kafalarınıza yerleştirilen bu iftirayı elimdeki bu kısa sürede gidermeye çalışmalıyım. aslında eğer benim için olduğu gibi sizler için de iyi olacaksa bunu başarabilmeyi ve savunmamda başarılı olmayı isterim. ama sanırım bu güç olacak, ve görevin doğasının ne olduğunu çok iyi anlıyorum. ne olursa olsun tanrının istediği olacaktır, ve şimdi yasaya boyun eğmeli ve savunmamı yapmalıyım.

şimdi baştan alarak bana yöneltilen iftiraya yol açan ve gerçekte bana karşı bu davayı açarken meletos'un inandığı suçlamanın ne olduğunu soracağım. evet, suçlamacılar beni suçlamak için neler dediler? onları sanki savcılarımmış gibi görelim, ve yeminli bildirimlerini ben okuyayım: sokrates herkesin işine burnunu sokan bir suçludur, yerin altındaki ve gökteki şeyleri araştırır, zayıf uslamlamaları güçlü kılar ve yukarıda sözü edilen öğretileri başkalarına öğretir. suçlamaların doğası böyle birşeydir, ve bunları aristofanes'in komedisinde kendiniz gördünüz. bir sokrates sunar ki, ortalarda dolanıp havada yürüdüğünü söyler ve haklarında az ya da çok hiçbirşey bilmediğim konular üzerine bir yığın saçma sapan sözler eder. eğer [fizikle ilgili] bu konularda bilgili olanlar varsa sanmasınlar ki bunu söylerken bu tür bilgiyi küçümsüyorum. eğer meletos bana karşı böylesine ciddi bir suçlama getirecek olsaydı, bu beni gerçekten çok üzerdi! ama, ey atinalılar, işin aslı bu [tür fiziksel] konularla hiçbir ilgimin olmadığıdır. burada bulunanların pek çoğu bunun doğruluğuna tanıktır, ve onlara, beni söyleşilerimde dinlemiş olan pekçoğunuza sesleniyorum. anlatın o zaman; şimdi birbirinize aranızdan birinin beni bu tür konular üzerine ister uzun uzadıya olsun isterse kısaca birşeyler söylerken duyup duymadığını söyleyin. yanıtlarını duyuyorsunuz. ve bundan kalabalığın hakkımda söylediği başka şeylerin de doğru olmadığını anlayacaksınız.

ama gerçekte bunların hiç birinin doğru olmaması gibi, eğer birinden benim insanları eğittiğimi ve karşılığında para aldığımı duymuşsanız, bu da doğru değildir. gene de, eğer biri gerçekten de insanları eğitebilirse bence bu iyi birşeydir. i̇şte leontiumlu gorgias, keoslu prodikus, ve elisli hippias. bu insanların her biri herhangi bir kente gidebilir ve gençleri onlara karşılıksız öğretim verebilecek olan kendi yurttaşlarını bırakıp kendilerine katılmaya, bunun için para ödemeye, ve bunun üstüne bir de minnettar kalmaya inandırabilirler.

aslında bu sıralar burada bir başka bilge, atina'da kaldığını öğrendiğim parioslu biri var, ve onu duymam şöyle oldu. bir gün sofistlere dünyalar denli para ödemiş biriyle, hipponikus'un oğlu kallias ile karşılaştım ve iki oğlu olduğunu bilerek şunları sordum: kallias, dedim, eğer iki oğlun iki tay ya da iki buzağı olmuş olsalardı, onlara bir bakıcı bulmamız güç olmazdı. onlara bir at yetiştirici, ya da belki de bir çiftçi tutardık ve onları kendilerine özgü üstün yanlarında güzelce ve ekgibsizce yetiştirirdi. ama insan olduklarına göre, onları kimin yetiştirmesi gerektiğini düşünüyorsun? kim bir insanın ve bir yurttaşın erdemlerini bilir? bu konuda düşünmüş olmalısın, çünkü oğulların var. böyle biri var mı yok mu? var, dedi. kimdir o, dedim, ve nereden gelir ve öğrettikleri için ücreti nedir? evenos dedi, ''parios'tan, sevgili sokrates, ve beş mina.ve evenos mutlu biri olmalı, dedim kendi kendime, eğer gerçekten de bu bilgelik ondaysa ve böyle alçakgönüllü bir ücretle öğretiyorsa. eğer aynı şey bende olsaydı, en azından burnu büyük ve kendini beğenmiş biri olurdum; ama işin gerçeği benim bu tür bir bilgimin olmadığıdır, ey atinalılar.

o zaman, atinalılar, belki de aranızdan biri çıkıp bana şunu söyleyebilir;evet, sokrates, ama sana karşı getirilen bu suçlamaların kaynağı nedir? yapmakta olduğun tuhaf birşey olmalı. eğer başkaları gibi olmuş olsaydın, hakkında tüm söylentiler ve konuşmalar hiçbir zaman doğmazdı. o zaman nedir bunların nedeni, söyle ki hakkında yanlış bir yargıda bulunmayalım.'' bu bana bütünüyle haklı görünüyor, ve bana böyle yanlış bir ün kazandırmış olanın ne olduğunu açıklamaya çalışacağım. lütfen kulak verin. ve belki de kimilerinize şaka yapıyor gibi görünsem de hiç kuşkunuz olmasın sizlere bütün gerçeği anlatacağım.

atinalılar, bu ünü bana kazandıran yalnızca bir tür bilgelikten başkası değildir. ne tür bir bilgelik diye sorarsanız, yanıtım bunun belki de insan bilgeliği olduğudur, çünkü gerçekten de bu düzeye dek bilge olduğuma inanıyorum. buna karşı sözünü ettiğim kimselerin insan-üstü bir bilgelikleri olabilir; ama bunu nasıl tanımlayabileceğimi bilmiyorum, çünkü bende böyle bir şey yok; ve kim bunu bildiğimi söylerse yalan söylüyor ve bana karşı önyargı yaratmak için konuşuyor olacaktır. ve lütfen burada sözümü kesmeyin atinalılar, üstelik size övünüyor gibi görünsem bile; çünkü söyleyecek olduklarım benim kendi sözlerim değildir.