seni mi gibti

sokratesin yan char ismi eflatun ise aynı muhabbeti ben de çok sağlam bir kaynaktan okumuştum

yani mantık yürütme şeklimizin mantıksal bir yorumu olarak böyle bir manzarayla karşılaşırız , fakat bu konuyu şöyle açıyorum müsadenle :
öncelikle birşeylerin ne olduğuna ve şeyler arasındaki ilişkiye dair düşüncelerimiz sürekli değişim ve bir bakıma gelişim halindedir
paradoks dediğim şey çeşitli yönlerden özdeş olan şeyleri nitelerse biz bu olaya çelişki deriz , ve bu ortaya çıkan çelişkide hangisinin doğru olacağının bir önemi olmadığı noktada mantıksal olarak öngöremeyeceğimiz sınıra geliriz , eğer bu noktayı bir kavram olarak tanımlarsak yeni bir mantık kurmuş oluruz , yani mantıksal olarak mantıksız olayın oluşabilmesi için çelişki gerekir fakat her çelişki de aşıldığında mantığımızı değiştirir.
descartes , eğer birşey bizim için bilinmeyen ise mutlaka o diğer bilinenlerden onu ayırmamıza yararyacak bir özellik daha barındırır der. ( aklın yönetimi üzerine kurallar , adlı kitabına bakabilirsin )
ki mantığın tanımında da vardır özdeşlik ilkesi fakat özdeşlik mantığın durağan anında vardır , işleyiş halindeki bir mantık çelişkiler arasında seçilim yaparak ve işlemine devam ettirecek kadar önceki yargıya tutunabilen düşünceleri barındırır.

derinlik hissi biraz da olayların birbirine normalde olduğundan daha fazla bağlanmasıyla ilgilidir , beynimiz nöronların aralarında kurduğu bağlar üzerine gelişen bir sisteme sahip , doğduğunuzdan beri duyumsadığın imajları birbiriyle ilişkilendirerek kurduğunuz mantıkla tanımladığınız hayatınızdaki bunca şeyin "anldıbını" sorguluyorsunuz , " bütün bunca şeyin anlamı ne ?" diye sormaktır biraz da felsefe. fakat aradığımız cevap öyle ya da böyle anldıbını sorduğumuz şeylerin bir ilişkilendirmesi olacaktır

http://topixrp.cachefly.n...R-fram810x414x810x414.jpg

öncelikle bu konuyu gerektiği gibi inceleyebilmek uzun sürer, öncelikle bazı temel görüşleri incelemeni tavsiye ederim.
özgür irade kısmına değinirsek , spinozanın bir sözü vardır " şu attığım taşın aklı olsa kendi isteğimle fırladım derdi".
yani iradenin ne olduğunu kendi iraden üzerinden incelemen de gerekir herşeyden önce , elin kesildiğinde kanamasını istemesen de kanayacaktır ,
ferre izlerken çadırı kurmamız ne kadar özgür iradedir ? bilimsel olarak gibin kalkması kadar , çiftleşme isteği (yani seni o ferrenun başına oturtan irade) de doğal bir reflextir . ve bilim çağımızda o kadar gelişmiştir ki herşeyi oluşturan doğal faktörler vardır ve bu doğal faktörleri kontrollü olarak değiştirdiğimizde onun sonucu olan da değişmektedir. yani biraz dikkat edersen göreceksin ki günlük hayatta hep kendi isteğinmiş gibi gözüken şey aslında sadece seni şekillendiren tabiatında sürüklenmendir.
fakat nedensellik bir varsayım da olabilir - böyle bir iddia mantığın geçerliliğini yadsıdığından mantıksız olduğu argümanıyla da çürütemezsin-

https://tr.wikipedia.org/wiki/Determinizm
https://www.youtube.com/watch?v=RX7cZhHqNyk

"mantıksal uyuşmazlığın olmadığı düzlemde tanrıya ihtiyaç olmaz" kardeşim , istediğin şekilde yorumlayabilirsin

einstein in bi sözü var ya " karanlık yok ışığın olmaması var ... " işte demek istediğim tanrının kanıtı yok , mantıksal açıklanamazlık var - yani aydınlık görünebilen seçilebilen şeye hiç o gözle bakmıyoruz fakat ne zaman birşeyler karanlık oluyor o zaman onu "tanrı " yapıyoruz