felsefeyi sevdiriyorum dikkat ağır başlık

bu günlük bu kadar beyler şunu da ekliyorum ve bitiyor.

Şimdi; bu klişelerin analizinde kullandığımız yöntemi gözlemleyin.

ilk yapacağınız şey; kelimelerin, açık, spesifik anlamlarını ortaya koymanızdır; yani, onların realitedeki karşılıklarını teşhis etmenizdir (kimliklendirmenizdir).

Bunun yapılması; her tür eleştirel yargının ve her tür düşünme faaliyetinin olmazsa olmaz önşartıdır. Bütün felsefi dolandırıcılıklar; insanların, kelimeleri, gevşek anlamlar olarak kullandıkları hesabına dayanır. Bir klişe -veya herhangi bir soyut cümle- bir yaklaşıklıkmış gibi alınmamalıdır. Aynen; kelimelerinin anlamı neyse öyle alınmalıdır.

Onu, tercüme etmemeli; cazip hale sokmamalısınız; birçok insanın düştüğü bir hataya düşerek, "Yoo, kimse bunu kastediyor olamaz" diye düşünüp, o cümleye kendi masum anldıbınızı atfetmemelisiniz. O cümlenin ne dediğini ve ne anlama geldiğini, hiç yorumlamadan olduğu gibi almalısınız.

Klişeyi boşvereceğinize; bir an için, kabul edin ve kendinize şunu sorun: "Bu cümleyi doğru kabul edersem; arkasından ne gelir?" Bu, bütün felsefi sahtekarlıkların maskesini düşürmenin en iyi yoludur. Basit dolandırıcıların ağzındaki şu söz, entellektüel dolandırıcılıklarda da doğrudur: "Dürüst bir insanı kandıramazsın."

Entellektüel dürüstlük, fikirleri ciddiye almaktan ibarettir.

Fikirleri ciddiye almak, doğru olarak kabul edilen her fikrin gösterdiği şekilde yaşamak, o fikri pratiğe geçirmek demektir.

Felsefe, insana, kapsamlı bir hayat görüşü sağlar. Bir felsefeyi gerektiği şekilde değerlendirebilmek için, verili o felsefeyi kabul ettiğiniz takdirde, başta kendi hayatınız olmak üzere, insan hayatına ne yapardı sorusunu sormalısınız.

Çoğu insan, bu yöntemi şaşkınlıkla karşılayacaktır. *

Zannederler ki: soyut düşünme, "gayri-kişisel" olmalıdır; yani, zannederler ki: düşünür açısından, fikirler, hiçbir kişisel anlama gelmemeli, karışık, müphem bazı anlamlara sahip olmalı, hiçbir kişisel değer taşımamalı, hiçbir kişisel öneme sahip olmamalıdır. Bu nosyon; kişisel bir ilginin, bir çarpıtma ajanı olduğu öncülüne dayanır. Fakat, "kişisel" demek, "gayri-objektif" demek değildir; böyle olup olmayacağı, ne tür bir kişi olduğunuza bağlıdır. Eğer; düşünceleriniz, mantığınızla değil de, duygularınızca belirleniyorsa, o zaman, hiçbir şeyi, ister kişisel açıdan isterse gayri-kişisel açıdan, yargılayamazsınız. Fakat; eğer, realitenin düşmanınız olmadığını bilen bir kişiyseniz, realiteyle barışık biriyseniz, eğer, hakikatin ve bilginin, kişiliğiniz ve hayatınız açısından, hayati, kişisel bir öneme sahip olduğunu biliyorsanız; o takdirde, düşünme sürecini, daha büyük bir tutkuyla kişiselleştirdiğiniz ölçüde; bu süreç, daha açık ve daha doğru ilerleyecektir.

bu günlük bu kadar. yarın devam...