/i/Başıma Geldi

Hayatta başınıza gelenlerden ibaret değil midir?
  1. 5.
    0
    Okumayın felsefe oldum
    ···
  2. 4.
    0
    Felsefik ayar bu beni aşar amk
    ···
  3. 3.
    0
    Gibtir liseli
    ···
  4. 2.
    0
    Tutmaz rez
    ···
  5. 1.
    -1
    Öncelikle merhaba beyler. Ben 18 yaşındayım ve YGS denen illet sınava hazırlanıyorum. Bildiğiniz gibi derslerden biride "Felsefe"...

    Birgün yine 3 saatlik geometri dersinden çıkmışım beynim folofoş halde. Dersinde felsefe olduğunu söylediler bi rahatladım dedim iyi bu derste uyunur. Koydum kafayı sıraya o arada hoca sınıfa gelmiş bizimkiler kurşun asker tabi ben kafamı kaldırmıyorum. iyi dersler miyi dersler faslı geçtikten sonra Cömert Hoca (bahsi geçen felsefeci) yüksek bi sesle "Katuryan yüzüme bak!" dedi. Buyrun hocam diye cevap verdim. Gayet babacan bi tavırla "Oğlum sen kimsin?" diye sordu. Sorunun düz bir cevap verilecek, öylesine bi soru olmadığı soruluş tarzından belliydi. izin isteyerek iki dakika kadar düşündüm. Sonra bizim sınıftaki D***'nin ayakkabısına gözüm takıldı. Ayakkabının deseni damalı bayrak deseniydi. Tabi benim bıngıldağın üstünde bi ampul yandı. Cömert Hoca'ya cevabımın hazır olduğunu söyledim ama suratındaki, o kendine güveni tam, "bu huur bu soruya nah cevap verir" bakışı hala yerli yerindeydi. Boğazımı temizledim ve "Ben satranç tahtasının tam ortasında duran bir aynayım hocam!" dedim. Karşınızdakinin söylemek istediğiniz şeyi anlamlandırmaya çalışması ama beyin kapasitesinin buna el vermemesi kadar mükemmel bir durum olamaz. "Nasıl yani!?" sorusu hemen ardından geldi. Şaşırdık mı? Hayır. "Oynadığınız her hamleyi aslında kendinize oynuyorsunuz. Rakibiniz, kendinizsiniz. Aynada kendinizi görüyorsunuz bir başkasını değil hocam." dedim yüzü düştü. "Kazananda sizsiniz, kaybedende. Eleyen de sizsiniz, elenende... Ben sadece oradayım... "

    Zilin çalmasıyla "Epic Sax Guy" müziği eşliğinde sınıfı terk ettim. Gelenek bozulmasın, buda böyle bi anımdır.
    ···