Benim bu konuda söyleyebileceğim şey temel olarak şudur: felsefe denilen alan derya deniz bir alan tarihi ise MÖ 6.yy kadar dayanıyor. Bu nedenle kendimizi belli alanlarda derinleştirebiliyoruz. Örneğin ben panpa antik çağ meraklisiydim aritosteles ve platon metinleri özellikle menon diyaloğu , şölen diyaloğu, devlet , yasalar, Aristoteles için ise "metafizik" metni favorimdir. Ortaçağ ile aram iyi değildir hala geliştirmeye çalışıyorum kendimi en Son Umberto eco nun ortaçağ dizinini aldım. 17.yy daki favori filozofum spinoza teolojik politik inceleme ve ethika metinlerini çok seviyorum. 18.yy metinlerinde john locke "insan anlığı üzerine bir deneme " metni ki bu metin déscartes'e bir karşı çıkış o nedenle harika bir metin ... yine onun ardılı olan George berkeley "insan bilgisinin ilkeleri üzerine " adlı metni... onun yani sıra varoluşçu fransız filozof Jean paul sartre metinleri ve edebi çalışmaları camus'nün yabancı metni ve sisifos metni , Heidegger'in varlık ve zaman metni , nedir bu felsefe ? Metni , humanism üzerine mektuplar metni
Türkiye'den ioanna kucuradi metinlerı ki güzel metinlerdir. Hasgibtir kant ı unuttum... pratik aklın eleştirisi , saf aklın eleştirisi , ahlak metafiziģinin temellendirilmesi metni ve prologomena metinlerinı inceledim... aklıma şimdilik bunlar geliyor

Az önce bahsettim kankilop hayatın içinde ve dolu dolu yaşayanlar da var ama Kant gibi sadece evinde ve belirli alanda zaman geçiren filozoflar da var (kant beden sağlığı açısından problemli biriymiş genelde bunun yüzünden olduğunu söylerler )

panpa felsefeyle ilgilenen birisiyim. sende en merak uyandıran veya en önemli veya en iyi kitaplar hangilerdir sence?

Felsefi temelinden önce Kadercilik dünya görüşü ve din inanışı ile temel bulan bir kavram. Tabii ki spinoza'cı bir anlamda da düşünebiliriz bunu. Yani biz doğanın işleyişi sırasında; bu işleyişe dahil oluruz ama bu sanırım senin bahsettiğin kadercilikle ilgili de değil. Yine bana kalırsa kader ve kaderciliğe baş kaldırı büyük ölçüde Jean Paul Sartre'dan ileri geliyor. Çünkü o "insan neyi seçerse o olur " diyen bir filozof yanı biz seçimlerimizle kendimizi inşa ederiz. Neyi seçersek o oluruz işte bu yüzdendir ki sartre "insan özgür olmaya mahkumdur" der özgür demek bir anlamda sorumludur da demek yani yaptığımız her seçimde yalnızca kendimizden değil insanlıktan sorumlu oluruz.

ikinci soruya gelecek olursak , yaşamın tam içinde olan filozoflar da yok değil. Jean paul sartre gibi , Sokrates gibi... ama onun dışında çoğu filozof yaşamı , hayatı bir dış pencereden anlamaya çalışır ya da bir fildişi kulesinden bu da bir tavır meselesi aslında tercih meselesi ...

Platon kralın filozof olmasını istedi ya da filozofun kral. Hiçbir zaman bu mümkün olmadı ama kendi de bunu gördü devlet adamı diyaloguna bakarsak bu fikrinden vazgectigini görürüz zaten

Felsefe Tarihi Isa'dan önce 6. Yüz yila kadar uzanıyor. Ve bilir misin ? Newton'un meşhur kitabı "doğa felsefesinin ilkeleridir " bir uğraş olarak bilim ancak 17.yy ve kartezyanizmle ayrılmaya başlar yani senin küçümsediğin felsefenin heykelini yapmaya kalksak taşaklarına mermer yetmez. Hem cahilsin hem de ukala gibtir git şimdi buradan

klagib bilimin daşşak oğlanı savunması ahuahuauhuahu gelişme desen yok ://

Sokrates aslında ironik bir karakter. Russell söyle bahseder " bir tarihçi için zor bir öznedir Sokrates " hiçbir yazılı kaynak bırakmadığı için de biz Sokrates'ı Platon'un anlattığı kadar biliyoruz. Yer yer platon'un tarihi bir özne olan Sokrates'i aşıp dramatik bir Sokrates yarattığını görüyoruz. Bu nedenle Sokrates hakkında bir yargıda bulunmak güç