Ben: Peki abi bu kanları nasıl getireceğim. Veya tam olarak kimlerden getireceğim biraz açsan..
Ammar: Aşağıdaki bez var ya hani. Eline sürülen efsunlu bez. Ona bir toplu iğne sokacan. Ve bir bahaneyle 40 yaşından genç erkeklerin sağ eline batıracaksın beze bulaşmasını sağlayacaksın.
Unutma sol değil sağ el olacak.
Ben: peki sonra ?
Ammar: Sonra bana getireceksin. Görevin yarısı tamamlanacak.
Hakan: kanka tam benlik iş severim macerayı
Ben: Tamam abi sana güveniyorum dediğinı yapacağım.
Ammar bana o efsunlu bezi uzattı. Her ne kadar gönlüm olmasada başka seçeneğim yoktu. Girmiştim bir defa bu belaya ve kurtulmam gerekiyordu.

Neyse beyler mümkün olduğunca seri ve kısa bir şekilde anlatmaya devam edeyim.
Biz hakan ile bu falcı kadının büyülü bezini aldık. Ve adamında dediği gibi içine toplu bir iğne soktuk. Planımız bilindiği gibi. Fal bakma ayağına yatıp genç erkeklerin sağ eline bu iğneyi batırıp kan damlası almak. Zaten başka türlüde milletin elinden kan alamayız. Tek sorun 77 kişi olmasıydı.
Benim endişem işin uzun sürecek olmasıydı. Bir an evvel halledip gitmek istiyordum. Ama hakan atılgandır. Hakana bıraktım bu falcılık olayını.
Erdekte merkeze indik. Hakan banklarda oturan genç erkeklerin falına bakmak istediğini söylüyor fakat kendisininde hem genç hem erkek olması sebebiyle kimse ciddiye almıyordu. Malum zihnimizdeki meşhur falcı tiplerine uymuyordu.
Nihayetinde birini ikna etmeyi başarmıştı. Adamın eline iğneyi batirdiğı anda adam sinirlenip hakanın üstüne yürümeye başladı. Abi dur kardeşim olur kendisi özürlü annem eve çağırıyor dememle adamı zor durdurdum. Hakanda dururmu başladı özürlü numarası yapmaya. Çektim kolundan zütürdüm. Geriye kalmıştı 76

Bu iş hayli zor olacağa benziyordu. Neyseki sonraları biraz daha tecrübe sahibi olduk. Para beklentisi ile değilde gırgırına bakacağımızı söyleyince zorda olsa ertesi günün akşdıbına kadar 76 tane toplayabildik. Orada tıkandık. 77.yi bulamıyoruz. Ben zaten sabırsızım. Hakan ha 77 ha 76 biz gidelim hadi yeter bu kadar diyince ammar abinin evine gittik. Kapıyı çaldık kimse açmıyor. Ahırdan yine köpek havlama sesleri. Kesin yine ahırdadır diye ahırın kapısına doğru ilerledim seslenmek icin. Ansızın adımlarımı kesercesine bir ses. "Gardaş hayırdır"
Bu ammar abiydi. Evin üst katından pencereden sesleniyordu. "Ha evdemiydin abi" dedim.
"Ya nirde olacağdım. O ahıra yanaşma bi daha"
"Niyeki abi"
"Köpek var yabancıları sevmez zinciri neyim goparır saldırır"
Hakan hemen atladı yine "Havlayan köpek ısırmaz abi hehe"
Ammar abi:"Bu gavad bidana gonuşursa işinizi görmem"
Hemen hakanın ensesine bi tokat atıp "Lan bi dur olum gözünü seviyim bi dur" dedim.
"Ammar abi sen onu niye ciddiye alıyon. Bak istediğini topladık kapıyı aç"
Ammar:"Tamam geliyom"
içeri girdik. Ammar abiye 76 erkek kanı topladığımızı söyledim. Elimdeki bez kan olmuştu hep. Pis pisde kokuyordu.
Ammar: Ben size 77 dedim !
Ben: Abi valla bulamadık sonuncuyu saatte geç oldu.
Ammar: Olmaz 77 olacak!
Ben: Abi sen bu işleri biliyon çıksak beraberde 77. Kişiyi sen bulsan olmazmı ?
Ammar: Ben çikamam. Gidin bulun.
Ben: Hakan, çıkta hemen birini bul hallet getir hadi.
Hakan kabul etmişti. Sonuncu erkek kanını bulnak icin sokağa çıkmıştı

Ammar abi hakanı hiç sevmemişti. Hakanı gördüğü zaman huzursuzlaşıyor o gidince sakinleşiyordu. Abi dedim bu işten zarar görmeden kurtulacağım demi ?
Dedimlerimizi yaparsanız evet dedi.
Hakan çabuk gelmişti. Hallettinmi dedim evet 77.yide tamamladım dedi. Ammar abiye verdik bezi.
Ammar: Tamam ilk görev bitti gardaş. Az galdı. Şinci soracanız bunlari niye topladık diye. Her bir kanın içinde sana musallat olan cinin faydalanacağı şeyler var. Bununla onu senden defedecez. Amma evvela bunun işe yaraması için uzağa gitmeniz gerekiyor.
Ben: Nereye abi?
Ammar: Hani didim ya teyzem diğer cinleri adıyamanda bir adama yaktırmıştı diye. O adamın odasında keçi derisine yazılmış bir büyü var. Avuç içi kadar birşey. O keçi derisine bu kanli bezi sürteceksiniz. Iyicene ganlar bulaşana gadar sürtün. O vakit cini defetmiş olacaz.
Amma o adam bunu bilirse gabul etmeyecek. Niye dirseniz cinleri yaktıktan sonra gendiside çok acı çekti. Çok kurban verdi ailesinden. Bu işi yapmayı kabul etmeyecek. Siz başka bahaneyle girin içeri ve fırsatını bulup dediklerimi yapın.

Bugün gün içerisinde hikayeyi sonuna getiriyorum. Takipte kalın. Şukuları ekgib etmeyin en azından anlatana motivasyon olsun

Hakana baktım. Hallederiz, iş bizde der gibi gözlerini kırptı. Kanlı bezi bir naylona sarıp otogara gittik. Adıyamana bilet aldık. 2 saat sonra otobüs kalkacaktı. Otogarda hakanla muhabbet ederek bekliyorduk.
Hakan: Kanka adıyamandaki cinci hocaya hangi bahaneyle gideceğiz ?
Ben: Şöyle yapalım. Sende cin var bahanesiyle gidelim. Hoca seninle ilgilenirken tuvalete gitme bahanesiyle odasını arayım ben.
Hakan: Ya bulamazsan. Yada yapamazsak ?
Ben: O zaman açık açık anlatırız. Oraya kadar gitmişken bu işten caymam
Hakan: Sigaram bitmiş kanka sen az durda ben karşı taraftan alıyım hemen

Hakan gittikten sonra benimde feci şekilde çişim gelmişti. Bilenler vardır erdek orogarın arkası boş arazilik bir alandır. Dedim hakan gelmeden hemen oraya attırıp geliyim.
Neyse ben otogarın dışına çıktım bir ağaç dibine çişimi yapıyordumki 20-30 metre uzakta bizim hakan dikilmiş bana bakıyor. Bana sessice eliyle gel işareti yapıyor. Burda olduğumu nasıl anladın diyorum. Cevap vermeden gel yapıyor.

işimi bitirip hakanın yanına gittim.
Beni az uzağa zütürmek istedi kolumdan tutup.
"Nereye gidiyoruz ? Gel otobüsü kaçırmayalım" desemde ses yok. Ağaçların yoğun olduğu bir bölgeye doğru ilerlerken kulağıma hayvan iniltisi gibi sesler gelmeye başladı.
Biz hakanla yürürken aniden durdum. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Vücudumdaki tüm kan çekilmişti sanki. Hakanın ayakları tersti.
Bu hakan değildi. Adıyamana gidip tılsımı bozmadan işimi halledeceklerdi belkide.
Ama ne yapacağım konusunda kararsızdım.
Ben duraksayınca beni kolumdan tutup gideceğimiz yere öyle bir fırlattıki 10 metre uçtum belkide. Ağaçların arasında yere düşmüştüm.
Korkuyordum. Duyduğum sesler artık bana daha yakındı.
Başımı kaldırdığımda ise ikinci bir korkuyla karşılaştım.
Aylar önce falıma bakan yaşlı kadın diz çökmüş elinde bir kitap sallana sallana onu okuyordu. Ama korku içinde terleyerek...
Ve bir kazan var büyükçe. içinde 77 tane kafası olmayan insan. Ve boylari 1.50 civarında kara cinler görüyorum. Ellerinde zincirler. Bir tanesi heybetli. 2 metre var. Omuzunda kefene sarılı bir ceset taşıyor. Ve cesedi omuzlarından yere atıyor. Bu kefenin içindeki benim cesedimdi...

Dizlerimin bağı çözülmüştü..
Midem bulanıyor kafak zonkluyordu.
Hakan kılığındaki varlık kulağıma eğildi.
Doğru yerdesin.
Kurban gerek.
Akılsız yolcu dedi.
Öylesine halsiz düşmüştümki ağzımı açmaya gücüm kalmamıştı.
Tüm gücümü toplayıp konuştum.
Kul eûzu bi rabbil felak
Min şerri mâ halak
Ve min şerri gâgibın izâ vekab
Ve min şerrin neffâsâti fîl ukad
Ve min şerri hâsidin izâ hased

Tüm gördüklerim ve yanımdakiler kaybolmuştu.
içim ferahlamıştı. Ama kan ter içindeydim.
Ayağa kalktım dua bana güç vermişti. Hemen otogara dönneliydim. Tükenmiş bir halde otogara geri döndüm. Hakan bulunduğumuz yerde sağına soluna bakarak beni arıyordu gözleriyle.
Beni görünce hemen yanına koştu.
"Kanka nerdesin seni arıyorum" dedi.
Ben: Tuvalete diye gitmiştim ki..
Derken lafımı kesiyor.
Hakan: Kanka sıçarken cok zorlamışın kendini bu ne hal hehe
Ben: Ormanda cinler yakaladı beni. Çok karışık şeyler gösterdiler bana. Zor kurtuldum
Hakan: Kanka benden ayrılma bi daha. Şu durumu atlatana kadar gerekirse işemeye bile beraber gidecez. Hadi bide bana gelsinler bakalım.
Ben: Niye sana gelemezler mi ?
Hakan boynuna bağlı olan bir cevşen çıkardı.
"Bak bunu görüyormusun babaannem özel yazdı. Bunu taşıyan musallat gelemez. Daralıp giderler"
Otobüs gelmişti. Son birer sigara içip otobüsteki yerlerimizi aldık.

Adıyaman otobüsü kalkmıştı. Ben pencere kenarında hakan ise yanımdaydı.
Başımı cama yaslamış ailemi düşünüyordum.
Başına ne geldiklerinden haberleri bile yoktu. Duysalar kim bilir ne kadar korkup üzülürler endişeye kapılırlardı.
Acaba başıma gelen bi belayı defedebilecekmiydim. Kurtulacakmıydım bu beladan. Hakanda yanındayken hazır biraz uyumalıydım. Yarın dinç olmam gerekecek.
Biraz uyku biraz molalardan sonra nihayetinde öğlene doğru adıyamana gelmiştik.
Burası dayanılmaz bir sıcaktı.
Adamın adresini ammar abiden almıştım. Hakan ile şehir içine girip kebap yedikten sonra garsona adresi gösterdim. Molla kadir efendinin adresi dedi. Büyük alimdir. Tarif etti yolu bize. Biraz kırsal alanda kalıyordu. Başka bir otobüsle 15 dakikada varacağımızı söyledi.

Ve nihayetinde adıyamanın bir köyünde yaşayan mollanın evine gelmiştik.
Hakanla önceden konuştuğumuz gibi yapacaktık.
Kapıyı çaldık. Genç bir adam açtı kapıyı.
Ben: Molla efendiyi aramıştık doğrumu gekdik acaba ?
Adam: Niye aradınız ?
Ben: Biz ta istanbuldan geldik. Arkadaşımda musallat var. Ona baktırmak için.
Adam: Az bekleyin
Kapıyı kapatıp bir müddet sonra tekrar açtı.
"Buyrun içeri"
Hakan ile içeri girdik. Molla efendinin büyük odasına buyur edildik. Molla dedikleri adam 60 yaşlarında heybetli bir adamdı. Yere oturmuş vaziyette bizi bekliyordu.
Bizde karşısına diz çöktük.
Molla: Sıkıntınız nedir ?
Hakan: Bana cin girmiş
Hakana sus der gibi bakış attıktan sonra söze girdim.
"Hocam, arkadaşımda musallatlar var büyü yapılmış sanırım bir baksanız"
Molla efendi hakanı tam karşısına aldı. Şimdi sana bazi dualar okuyacağım bakışlarını benden uzaklaştırma hep gözlerime bak dedi.
O esnada çekinerek lafa girdim
"Hocam bende heyecan varda affınıza sığınarak odanın dışında beklesem?"
Eli ile çıkabilirsin yaptı

Mollanın evi geniş köy evleri gibiydi.
Odanın dışına çıkmıştım ama hangi odaya gideceğim yada hangisi mollanın odası nerede saklıyor keçi derisine yazılmış parçayı bilemiyordum. Hemen yan tarafta bir oda vardı ama ordan kadın sesleri geliyordu. Belliki kadınların odasıydı. Çarprazındaki oda dikkatimi çekti usulca kapı kolunu indirip kapıyı açtım.
Misafir odasına benziyordu sadece yer yatağı vardı. Geri kapadım. Diğer odaları gezecekken en başta bize kapıyı açan genç adam üst kattan indi. Benle göz göze gelince hemen atladım.
"Kusura bakmayın lavabo ne taraftaydı"
Yukarda soldan ikinci kapı dedi. Ben basamaklardan yukarı çıkarken adam aşağı iniyordu. Yukarı çıkar çıkmaz karşıma çıkan ilk odayı açtım fakat burasıda erzak odası gibi birşeydi. En sonda bir kapı gördüm. Şansımı bide onda denemek istedim. Kapıyı aralığımda raflarda dizilmiş kitaplar. Kavanoz içinde bir takım maddeler. Masa mühür kalem tütsüler.
Aradığım şeyin burda olma ihtimali çok yüksekti

Odanın içinde büyük bir heyecanla arama yaparken alt kattan molla efendinin seso duyuluyordu. Yüksek sesle dualar okuyordu sanki.
Hemen halletmeliydim. Çekmecelere ve raflara bakmama rağmen keçi derisine benzeyen bir şey bulamamıştım.
Sonra gözlerim duvarda asılı olan şeye çarptı.
Tüylü halı parçası gibi bir şeydi bu. Anlattığı tarife uyuyor gibiydi.
Koltuğun üstüne çıkıp asılı olan parçanın arkasını çevirdim. Evet değişik yazılarda birşeyler yazılmıştı. Aradığım şey tamda buydu.
Şimdi sıra kanlı büyülü bezi bu keçi derisindeki yazılara sürmekti.
Cebimdeki nayona sarılmış bezi çıkardım.
Fakat o esnada ayak sesleri yankılanıyordu. Birisi odaya yaklaşıyordu...

Hemen iki koltuğun arasındaki boşluğa saklanıp gizliden kapıdan içeri girecek olanı dikizlemeye başladım. Yakalanmam anında herşeyin sonuna geldik demekti bu.
Nefes alıp verişimi bile tutmaya çalışıyordum.
Ve odadan içeri yaşlı bir teyze girdi. Etrafa bakıp çıktı. Sanırım genç adamın annesi olmalıydı.
Hemen kalkıp tekrardan kanlı bezi çıkardım be keçi derisine yazılmış o ibranice kelimelerin üzerine bastıra bastıra sürtmeye başladım.
Tüm kanlar bulaşana dek her harfine denk gelene kadar sürtüm. Tatmin olmuştum artık. Görevi tamamlamış gibi bir his vardı içimde. Odanın kapısını çaktırmadan araladım.
Kimse yoktu dışarda hemen çıktım ve aşağı kata indim.

Hakan halen içerdeydi. Ona görevi tamamladığımızı bildirmen gerekiyordu.
Kapıyı tıklayıp içeri girdim.
Hakan diz çökmüş hocanın dualarını dinliyordu.
Bende hakanın yanına diz çöküp oturdum. Hoca duasını bitirmişti.
Derin bir nefes alıp hakana baktı.
Molla: Sende musallat yok evlat
Ben: Bak vesvese yapmışın demekki kardeşim. Boşuna geldik hadi gidelim.
Molla: Seni koruyan bir dua taşıyorsun üstünde.
Özel bir büyü yapılmadıkça sana yaklaşamazlar senden kaçarlar. Rahatsız olurlar senden.
Hakan: Sağolun hocam. Babaanem yazmıştı bunu.
Molla hakanın başını okşayarak son bir dua okudu. Fakat o an.. molla duayı okurken bana bir haller olmaya başladı..
Rahatsız oluyordum. içim içimi kemiriyordu. Kuduz köpek gibi hırlamaya başlamıştım.
Hoca gözleriyle beni süzdü.
Okuduğu duayı yüksek sesle okumaya devam etti. Birileri ayaklarımı kesmişcesine yere dizlerimin üstüne düştüm. Istemsiz bir şekilde kulaklarımı kapamaya çalışıyordum. Sesi duydukcada saçlarımı yoluyordum.

Molla efendi duasını gür sesle okuyarak yanıma geldi. Ellerini alnıma dayadı. O an beynime doğru müthiş bir elektrik almış gibi oldum. Biraz sakinleştim.
"Nooldu bana" diye inleyebildim sadece.
Molla: "Evlat esas cin sende"
Ben: "Hocam senden bazı şeyleri gizledik. Ben cinden kurtulmak için buraya geldim aslında"
Molla: "Evlat cin daha yeni girdi vücuduna"
Ben: "Nasıl olur hocam ? Bir kaç gündür uğraşıyorlar benimle"
Molla:" Seninle uğraşmış olabilirler ancak vücudunun hakimiyetini şu an ele geçirdiler.
Sana musallat olan bir ev cini. Bağlı olduklari evden çıkamadıkları için içine girecek insan bedeni ararlar.
Ammar cini derler bu cinin adına. Bu tür cinler genelde evlerde yaşarlar. Bu tür cinnler, bir ev de hemen hemen evde yaşayan ailenin evde ki içki ile birlikte yenen yemekler de ve Allâh’ın adının anılmadığı yemeklerde ailenin yemeklerine katılır, nadiren evin niteliğine bağlı olarak hareket ederler.

Genelde insanlara yakın yaşarlar fakat yine doğaları gereği insanı pek sevmezler, onları rahatsız etmedikçe veya zarar vermedikçe pek varlıklarını belli etmezler. Davetlere icabet etseler de çok yalan söylediklerinden davet edenin başına ilerde illaki bir iş gelir.

Bunların çoğu insanların meşruiyetine girmeyerek kendi hallerinde Allâh’ın adının anılmadığı yemek ve işlemlerde insanlara katılırlar, bazıları çocuklarla oynarlar, bazıları da ev halkından rahatsız olmaları sebebiyle geceleri gürültüler, takırtılar, hışırtılar yaparak ev halkını rahatsız edip kendilerine konak etmeye çalışırlar. Bunlara bazı insanlar gürültücü ruhlar diyerek zamanında ve günümüzde poltergeist adı altında ölmüşlerin ruhlarının orada hala yaşadığını düşünmüşlerdir.

Ben:" Ammar mı ???

Ben:" Hocam, neler oluyor ?
Beni buraya gönderen ammar isminde bir adamdı.
Molla:" Nasıl seni buraya gönderen? Ne amaçla çabuk söyle!"
Ben:"Hocam aylar önce bir falcı kadın zorla falıma bakmak istedi. Bakarken sağ elime bir bezle sıvı sürdü. Sonra aylar sonra kadının izini sürdüm. Oturduğu evi buldum. Ama yeğeni olduğunu söyleyen ammar isminde bir adamla karşılaştım.
Bana falcı kadının yani teyzesinin 3 yil önce öldüğünü söyledi. Hatta size gelmiş. Evlatlarını öldüren cinleri size yaktırmış ve bir tanesi sadece hayatta kalmış onunla ilişkiye girdiği için.
Zuzula kabilesindenmis ve bana musallat olmuş. Kurtulmam için 77 erkek kanı istedi. O kanlarıda odanızda bulunan keçi derisine bulaştırmamı istedi. Bende az önce yaptım. Hocam kötü niyetim yoktu vallahide billahide cinlerden kurtulmak için yaptım.
Molla ellerini başına vurarak "Ne yaptın sen akılsöz adaaammm !!!
Diye haykırdı...

Hakan: Benim başım dönüyor...
Molla: Beni dinleyin ahmaklar. Falcı kadına bir tek cin musallat olmuştu. O da ammar !
Onu yapmış olduğum tılsımla 77 zincire vurup bağladım. Bulunduğu evin çevresinden dışarı çıkamıyordu. Sadece bilinçaltına girip rüya gördürebiliyordu. 77 zincire karşı sizden 77 kurban almış. Bu kurbanların hepsi ammarın kölesi olacak. Oyuncağı olacak.
Sen ise onun güç kaynağı olacaksın seni yiyip bitirecek. Onu serbest bıraktın !
Hakan bu sözlerin ardından ayağa kalkıp dövünmeye başladı.
Hakan: Hocam ben bittim ben mahvoldum yandım!!!
Ben: Ne oldu ?
Hakan: Beni 77. Kanı bulmam için dışarı gönderdiğinde kimseyi bulamadığım için kendi kanımı damlattım

Beyler hikayenin sonuna yaklaşıktık.
Ancak malumunuz gün içinde meşgul oluyorum arada bi. Son 2-3 part kaldı takipte kalın. Birazdan bitirecem

Bu durumda hakan kendi kendinide ammar cinine esir etmişti. Ama benim yüzümden.
Peki ya ben ? Benim sonum nasıl olacaktı.
"Hocam kurbanın olayım kurtar bizi" dedim.
O esnada hakan yere düşüp bayıldı. Derhal yanına koştum. Bilinci kapalıydı hareketsiz yatıyordu. Ve gözlerinin altı siyahlaşmaya başlamıştı.
Ben: Hocam yetiş hakan öldü...
Molla hakanın göz kapaklarını kaldırdı. Ve o manzara... Göz bebekleri yoktu artık.
Molla: Arkadaşın diğer kurban ettiğiniz 76 kişilerle birlikte hapsoldu. O artık farklı bir boyutta. Ammarın kölesi oldular.
Ben: Hocam olmaz öyle şey bi doktora gösterelim hastaneye falan zütürelim.
Molla: Doktorlar bilinç kaybı diyecek. Belki beyin felci diyecek komada olduğunu söyleyecekler. Fakat onun ruhu ammarın elinde acı çekecek.
Ben: Allahım hepsi benim yüzümden naptım ben

Peki bana nolacak benim sonum nasıl olacak ?
Molla: Delirtecek... bir deri bir kemik kalacaksın
Ben: Yokmu bir kurtuluş yolu. Bu işlerin ehlisin madem kurtar beni bir yol göster. Yak onu. Tekrar hapset.
Molla: o işler öyle kolay değil. Ben onu 77 zincire vurmuştum hepsini çözdünüz. Onu siz kurtardınız. Artık yakalanması zor. Amaa...
Bir tek yol var.
Ben: Nedir o yol hemen yapalım
Molla: Onu bir tek kişi öldürebilir.
Ben: Kimdir o ?
Molla: Bak evlat bunu en başından beri falcı kadınada söyledim fakat o bunu istemedi. Bende onu yalnızca zincire vurabildim. Ama falcı artık öldü. Bunu sen yaparsın
Ben: Anlat hocam