Neyse beyler mümkün olduğunca seri ve kısa bir şekilde anlatmaya devam edeyim.
Biz hakan ile bu falcı kadının büyülü bezini aldık. Ve adamında dediği gibi içine toplu bir iğne soktuk. Planımız bilindiği gibi. Fal bakma ayağına yatıp genç erkeklerin sağ eline bu iğneyi batırıp kan damlası almak. Zaten başka türlüde milletin elinden kan alamayız. Tek sorun 77 kişi olmasıydı.
Benim endişem işin uzun sürecek olmasıydı. Bir an evvel halledip gitmek istiyordum. Ama hakan atılgandır. Hakana bıraktım bu falcılık olayını.
Erdekte merkeze indik. Hakan banklarda oturan genç erkeklerin falına bakmak istediğini söylüyor fakat kendisininde hem genç hem erkek olması sebebiyle kimse ciddiye almıyordu. Malum zihnimizdeki meşhur falcı tiplerine uymuyordu.
Nihayetinde birini ikna etmeyi başarmıştı. Adamın eline iğneyi batirdiğı anda adam sinirlenip hakanın üstüne yürümeye başladı. Abi dur kardeşim olur kendisi özürlü annem eve çağırıyor dememle adamı zor durdurdum. Hakanda dururmu başladı özürlü numarası yapmaya. Çektim kolundan zütürdüm. Geriye kalmıştı 76

Molla efendi duasını gür sesle okuyarak yanıma geldi. Ellerini alnıma dayadı. O an beynime doğru müthiş bir elektrik almış gibi oldum. Biraz sakinleştim.
"Nooldu bana" diye inleyebildim sadece.
Molla: "Evlat esas cin sende"
Ben: "Hocam senden bazı şeyleri gizledik. Ben cinden kurtulmak için buraya geldim aslında"
Molla: "Evlat cin daha yeni girdi vücuduna"
Ben: "Nasıl olur hocam ? Bir kaç gündür uğraşıyorlar benimle"
Molla:" Seninle uğraşmış olabilirler ancak vücudunun hakimiyetini şu an ele geçirdiler.
Sana musallat olan bir ev cini. Bağlı olduklari evden çıkamadıkları için içine girecek insan bedeni ararlar.
Ammar cini derler bu cinin adına. Bu tür cinler genelde evlerde yaşarlar. Bu tür cinnler, bir ev de hemen hemen evde yaşayan ailenin evde ki içki ile birlikte yenen yemekler de ve Allâh’ın adının anılmadığı yemeklerde ailenin yemeklerine katılır, nadiren evin niteliğine bağlı olarak hareket ederler.

Genelde insanlara yakın yaşarlar fakat yine doğaları gereği insanı pek sevmezler, onları rahatsız etmedikçe veya zarar vermedikçe pek varlıklarını belli etmezler. Davetlere icabet etseler de çok yalan söylediklerinden davet edenin başına ilerde illaki bir iş gelir.

Bunların çoğu insanların meşruiyetine girmeyerek kendi hallerinde Allâh’ın adının anılmadığı yemek ve işlemlerde insanlara katılırlar, bazıları çocuklarla oynarlar, bazıları da ev halkından rahatsız olmaları sebebiyle geceleri gürültüler, takırtılar, hışırtılar yaparak ev halkını rahatsız edip kendilerine konak etmeye çalışırlar. Bunlara bazı insanlar gürültücü ruhlar diyerek zamanında ve günümüzde poltergeist adı altında ölmüşlerin ruhlarının orada hala yaşadığını düşünmüşlerdir.

Ben:" Ammar mı ???

Bu küçük kız gecenin bu saatinde ne yapıyordu denizde. Onu kurtarmam lazımdı. Gömleğimi çıkarıp atladım denize. Ben ona doğru yüzdükce o gülmeye başladı. Ona yaklaşıp onu tuttuğum anda beni suyun altına çekmeye başladı.
Bu küçücük kıza gücüm yetmiyordu. Ben çırpındıkca beni suyun altına çekiyor. Boğuluyordum. Su yutuyordum. Yaşadıklarıma anlam vermeme vakit bile bulamıyordum. Canımın derdine düşmüştüm.
Suyun dibinde boğularken gözlerimi bir ara açtım. Kulaklarım uğulduyordu. Ve o uğultu seslerinin arasında acı çeken bir hayvan sesine benzer bir ses duyuyorum. Bana şunları diyordu;

Kayıp yolcu.

Doğru yerdesin.

Doğru zamanda.

Güneş yalancıdır.

Yalan gözlerinde.

Gece gerçektir.

Gece hamiledir.

Muhteşem gece.

Raza hyinhyin.

Derin yalancı.

için gerçektir.

Gözlerimi açtığımda sahilde sırılsıklam yatıyordum. Gece 3 olmuş. Bu neydi şimdi ?
Bir sarhoş rüyası mı yoksa gerçeğin ta kendisi mi?
Çok yorgundum. Adamın bahsettiği gibi enerjim sömürülmüş hissediyordum. Gün ağardığında tekrar adamın yanına gitmeye karar verdim.
Önce otele gidip dinlenmeliydim. Kendimi yatağa attığım gibi uyumuşum. Sabah telefonumun çalmasıyla irkilerek uyandım. Arayan arkadaşım hakandı. Bana istanbula ne zaman döneceğimi sordu. Ben seni ararım gün içinde dedim ve hemen hazırlanıp falcı kadının evine doğru yola koyuldum.

Odanın içinde büyük bir heyecanla arama yaparken alt kattan molla efendinin seso duyuluyordu. Yüksek sesle dualar okuyordu sanki.
Hemen halletmeliydim. Çekmecelere ve raflara bakmama rağmen keçi derisine benzeyen bir şey bulamamıştım.
Sonra gözlerim duvarda asılı olan şeye çarptı.
Tüylü halı parçası gibi bir şeydi bu. Anlattığı tarife uyuyor gibiydi.
Koltuğun üstüne çıkıp asılı olan parçanın arkasını çevirdim. Evet değişik yazılarda birşeyler yazılmıştı. Aradığım şey tamda buydu.
Şimdi sıra kanlı büyülü bezi bu keçi derisindeki yazılara sürmekti.
Cebimdeki nayona sarılmış bezi çıkardım.
Fakat o esnada ayak sesleri yankılanıyordu. Birisi odaya yaklaşıyordu...

Adıyaman otobüsü kalkmıştı. Ben pencere kenarında hakan ise yanımdaydı.
Başımı cama yaslamış ailemi düşünüyordum.
Başına ne geldiklerinden haberleri bile yoktu. Duysalar kim bilir ne kadar korkup üzülürler endişeye kapılırlardı.
Acaba başıma gelen bi belayı defedebilecekmiydim. Kurtulacakmıydım bu beladan. Hakanda yanındayken hazır biraz uyumalıydım. Yarın dinç olmam gerekecek.
Biraz uyku biraz molalardan sonra nihayetinde öğlene doğru adıyamana gelmiştik.
Burası dayanılmaz bir sıcaktı.
Adamın adresini ammar abiden almıştım. Hakan ile şehir içine girip kebap yedikten sonra garsona adresi gösterdim. Molla kadir efendinin adresi dedi. Büyük alimdir. Tarif etti yolu bize. Biraz kırsal alanda kalıyordu. Başka bir otobüsle 15 dakikada varacağımızı söyledi.

Ve nihayetinde adıyamanın bir köyünde yaşayan mollanın evine gelmiştik.
Hakanla önceden konuştuğumuz gibi yapacaktık.
Kapıyı çaldık. Genç bir adam açtı kapıyı.
Ben: Molla efendiyi aramıştık doğrumu gekdik acaba ?
Adam: Niye aradınız ?
Ben: Biz ta istanbuldan geldik. Arkadaşımda musallat var. Ona baktırmak için.
Adam: Az bekleyin
Kapıyı kapatıp bir müddet sonra tekrar açtı.
"Buyrun içeri"
Hakan ile içeri girdik. Molla efendinin büyük odasına buyur edildik. Molla dedikleri adam 60 yaşlarında heybetli bir adamdı. Yere oturmuş vaziyette bizi bekliyordu.
Bizde karşısına diz çöktük.
Molla: Sıkıntınız nedir ?
Hakan: Bana cin girmiş
Hakana sus der gibi bakış attıktan sonra söze girdim.
"Hocam, arkadaşımda musallatlar var büyü yapılmış sanırım bir baksanız"
Molla efendi hakanı tam karşısına aldı. Şimdi sana bazi dualar okuyacağım bakışlarını benden uzaklaştırma hep gözlerime bak dedi.
O esnada çekinerek lafa girdim
"Hocam bende heyecan varda affınıza sığınarak odanın dışında beklesem?"
Eli ile çıkabilirsin yaptı

Uzun bir yolculuk çektik. Benim için daha zordu.
Arkada kardeşim dediğim can dostum yatıyordu. Ve ruhu azap içinde. Benim ise sonum belli değil. Ama yanıbaşımda bir hocanın bulunması beni rahatlatıyordu. Bi ara arabayı kullanırken hocam dedim. Cinlermi daha üstün insanlarmı.
Elbette insanlar dedi. Allah tüm varlıklar arasında en üstününü insan olarak yarattı. Ama büyü ile uğraşan insanların sonu hep böyledir.

Erdeğe gelmiştik. Ammarın evinin yakınlarında durdurduk arabayı ve indik. içimde yine bir ürperti vardı.
Ben: işte hocam ahır burası. Sesler buradan geliyordu.
Hoca ile ahırın kapısını açtık. Boğazından zincirle bağlanmış bir yaratık gördük. Yaratık diyorum çünkü bu şey köpeğede benzemiyordu. Kıllı ve arkası önü belli olmayan bir varlık.
Bizim içeri girmemizle o yaratık kudurmaya başladı.
Molla: Ey ammarın oğlu sakin ol. Seni serbest bırakmaya geldik. Biz annenin intikdıbını almaya geldik...
Yaratık sakinleşmişti. Anlayamadığım bir dili ilk defa duyduģum bir ses ile konusuyordu.
Ses sanki cok derinlerden geliyor gibiydi.
Hoca da ona karşılık veriyordu ben ise diken üstünde bekliyordum

Peki nasıl olacak bu iş diye sordum.
Molla: Oğlunu serbest bırakacaksın. Oğlunun babasını öldürmesi yasak. Ama cin mahkemesi kurulacak ve infaz edilecek. işte bunu sağlarsan hem sen hemde arkadaşın ile birlikte hepsi serbest ve özgür olacak.
Ben: Ve tek başıma yapmam gerekecek. Peki ya başaramaz yakalanırsam ?
Molla: Ammar benimde iki oğlumdan birini aldı. Ondan alacağım intikamım var. Başka kimsenin canı yanmasın. Bende seninle olacağım.
Birlikte gidicez.
Hüseyin !
Arabamı hazırla..
Ben: Hocam verin elinizi öpüyüm

Hakanın baygın bedeninide molla efendinin arabasının arkasına atmış tekrar erdeğe doğru yola çıkmıştık

Molla: Falcı kadın bu ammar cini ile ilişkiye girmişti. Bu ilişkiden birde evlatları oldu..
Ben: Nasıl yani hocam bu mümkünmüdür ?
Molla: Erkek olan cin kadın olan insan ise mümkün. Doğan varlık elbette cin olarak doğdu.
Fakat insancıl taraflarıda vardı.
Ben: Ne gibi?
Molla: Anne sevgisi gibi..
Babası annesinin ölümüne sebep olmuştu.
Ammarın oğlu ise babasını kabilelerinin başı olan liderlerine şikayet edecekti. Ammar bu yüzden oğlunu hapsetti. Onu yıllardır besliyor ama hapis tutuyor. Hemde köpek şeklinde... ama nerede tuttuğunu bilmiyorum

O an beynimde şimşekler çaktı. Ammarı ikinci gittiğimde evde bulamamıştım. Ahırdan çıkmıştı bir leğen et ile birlikte.
Diğerinde ise yine ahırdaki köpek kudururcasına havlıyordu. Ammar ise ahıra yanaştığımı görünce küplere binmişti.

Bu onun hapsettiği oğlu olmalıydı

Bu durumda hakan kendi kendinide ammar cinine esir etmişti. Ama benim yüzümden.
Peki ya ben ? Benim sonum nasıl olacaktı.
"Hocam kurbanın olayım kurtar bizi" dedim.
O esnada hakan yere düşüp bayıldı. Derhal yanına koştum. Bilinci kapalıydı hareketsiz yatıyordu. Ve gözlerinin altı siyahlaşmaya başlamıştı.
Ben: Hocam yetiş hakan öldü...
Molla hakanın göz kapaklarını kaldırdı. Ve o manzara... Göz bebekleri yoktu artık.
Molla: Arkadaşın diğer kurban ettiğiniz 76 kişilerle birlikte hapsoldu. O artık farklı bir boyutta. Ammarın kölesi oldular.
Ben: Hocam olmaz öyle şey bi doktora gösterelim hastaneye falan zütürelim.
Molla: Doktorlar bilinç kaybı diyecek. Belki beyin felci diyecek komada olduğunu söyleyecekler. Fakat onun ruhu ammarın elinde acı çekecek.
Ben: Allahım hepsi benim yüzümden naptım ben

Hemen iki koltuğun arasındaki boşluğa saklanıp gizliden kapıdan içeri girecek olanı dikizlemeye başladım. Yakalanmam anında herşeyin sonuna geldik demekti bu.
Nefes alıp verişimi bile tutmaya çalışıyordum.
Ve odadan içeri yaşlı bir teyze girdi. Etrafa bakıp çıktı. Sanırım genç adamın annesi olmalıydı.
Hemen kalkıp tekrardan kanlı bezi çıkardım be keçi derisine yazılmış o ibranice kelimelerin üzerine bastıra bastıra sürtmeye başladım.
Tüm kanlar bulaşana dek her harfine denk gelene kadar sürtüm. Tatmin olmuştum artık. Görevi tamamlamış gibi bir his vardı içimde. Odanın kapısını çaktırmadan araladım.
Kimse yoktu dışarda hemen çıktım ve aşağı kata indim.

Molla efendi çantasından bir kitap çıkardı.
Bir ilim kitabı olsa gerek. Ammarın oğlunu serbest bırakacak tılsımları okuyordu sanırım.
O esnada birden nefesim kesildi. Neye uğradığımı şaşırdım. Birisi beni arkaya doğru çekti. Boğazimda baston gibi birşey vardı beni onunla çekiyordu. Beni geriye doğru atıp mollaya ilerledi. Bu ammardı. Hemde eskisi gibi insan suretinde.
Fakat o yorgun sesi ve şivesi yoktu. Bir canavar gibi ve gaddar ses tonuyla konuşmaya başladı:
"Kadir ! Evladın çok acı çekti elimde can verirken"
Ben yerde uzanmış yeni yeni nefes alıyordum.
Hoca ise her ne kadar tılsımlı sözleri okumaya devam etsede ammarın dediklerinden olumsuz etkileniyordu.
Ammar: Molla kadiiir, oğlun can verirken baba diye bağırdı. Sen ise onu kurtaramadın !
Molla efendinin gözlerinden yaş akıyor rengi kızarmaya başlıyordu.
Anladığım kadarıyla ammar cini mollaya ya dokunamıyor yada okuduğu tılsımlar nedeniyle yaklaşamıyordu. Bu yüzden onu pgibolojisini bozup okumasına engel olmak istiyordu.
Canavarımsı sesiyle devam etti.
Ammar: Diğer oğlunu neden yalnız bıraktın kadirr
Hocanın sesi titriyor ve yüzü terliyordu. Daha yüksek sesle okumaya devam ediyordu onu duymamak için.
Ammar: Karınıda yalnız bıraktın kadiir. Namusun oyuncağımız olacak !
Molla ağlayarak okumaya devam ediyor fakat gücü azalıyordu. Müdahele etmem lazımdı...

Şinci gel gelelim teyzeme. Evlatlarının ölümünden sonra adıyamanda bu işlerin ehli bir adama gitti. Cinlerinin hepsini yaktırarak intikdıbını aldı. Ama içlerinden biriynen cinsel bi münasebet yaşamış. Ona işlememiş. Bi gaç hafta sonrasında teyzem odasında bağıra bağıra can verdi.
Cin tehlikeli. Zuzula cin kabilesinden. Teyzemin büyülü bezini aldı. Insanlara teyzemim gılığında görünüp bezi sürer. işleme süresi 3 aydır.
Kimde daha cok enerji varsa onu seçerler.
Bu enerji üzgünkende yayılır. Aşıkkende.
Bunalımdayken. Korku anında. Veyahutta kimsesiz içine gapalı yalnız insanlarda.
Cinler borçlarını almak istiyorlar. Bu zuzula cini senle uğraşacak. Yani gardaş o falına bakan teyzem değil cindi...

Ammar abi hakanı hiç sevmemişti. Hakanı gördüğü zaman huzursuzlaşıyor o gidince sakinleşiyordu. Abi dedim bu işten zarar görmeden kurtulacağım demi ?
Dedimlerimizi yaparsanız evet dedi.
Hakan çabuk gelmişti. Hallettinmi dedim evet 77.yide tamamladım dedi. Ammar abiye verdik bezi.
Ammar: Tamam ilk görev bitti gardaş. Az galdı. Şinci soracanız bunlari niye topladık diye. Her bir kanın içinde sana musallat olan cinin faydalanacağı şeyler var. Bununla onu senden defedecez. Amma evvela bunun işe yaraması için uzağa gitmeniz gerekiyor.
Ben: Nereye abi?
Ammar: Hani didim ya teyzem diğer cinleri adıyamanda bir adama yaktırmıştı diye. O adamın odasında keçi derisine yazılmış bir büyü var. Avuç içi kadar birşey. O keçi derisine bu kanli bezi sürteceksiniz. Iyicene ganlar bulaşana gadar sürtün. O vakit cini defetmiş olacaz.
Amma o adam bunu bilirse gabul etmeyecek. Niye dirseniz cinleri yaktıktan sonra gendiside çok acı çekti. Çok kurban verdi ailesinden. Bu işi yapmayı kabul etmeyecek. Siz başka bahaneyle girin içeri ve fırsatını bulup dediklerimi yapın.

Hakana telefon actim ve erdeğe gelmesini söyledim. Hakan en yakın arkadaşımdır.
Birkikte büyüdük. Biraz saf bir çocuktur ama iyidir. Ciddi bir durum olduğunu söyleyince ilk otobüsle geleceğini söyledi. Ben ise o esnada ammar abiden bu işten nasıl sıyrılacağima dair akıl almak istedim. Bana teyzesinden ögrendiği ilimler ile yardımcı olacağını söyledi. Fakat bu evde bulunduğum sürece içim daralıyordu. Abi dışarı çıksak başka yerde konuşsak dedim kabul etmedi. En fazla bahçeye kadar çıkarım dedi.
Peki nasıl kurulacağım bu işten dedim. Bana 2 basamklı bir görevden sonra bu işten tamamiyle kurtulacağımı söyledi. Kendisi akşam tekrar gelmemi söyledi. Gerekli vefkleri hazırlayacağını söyledi. Bende mecburen otele geri dönüp hakanı beklemeye koyuldum

Ammar iğrenç bir sekilde güldü
"Senin mollanı boğdum. Öldü"
Kahrolmuştum. Ama ağzımı açıpta cevap veremiyordum. Benim yüzümden kaç kişinin hayatı mahvolmuştu.
Konuşmaya devam etti "Şimdide annene musallat olmaya gidiyorum. Ondan sana bir kardeş yapacam"
Öfkeden beynim fokurduyordu. Onu parçalamak istiyordum. Haykırmak istiyordum ama sesim çıkmıyordu. Çıldıracaktım.
"Boşuna uğraşma dilini mühürledim" dedi.
Etrafımda bie ateş yaktı. Acı çekiyordum. Boğuluyordum.
Dumanlardan hiç bir şey göremez olmuştum.
Ve aniden tüm ateş söndü. Ammar inlemeye başladı. Kazıklara bağlı herkes ızdırap halinden çıkıp etrafına bakınmaya başladı. Ve ammarın tam arkasında molla efendi belirdi. Hemen sonrasında bir grup sakallı küçük boylu cinler. Bir tanesinin hırkası vardı. Onların lideriymiş.
Ve yaratık kılıklı oğlu.

Gozlerimi açtığımda ıssıs ve leş kokan bir tepedeydım. Etrafımda kurumuş bitkiler ve çamurlar vardı. Inilti sesleriyle başımı kaldırıp etrafıma baktım. Kazıklara zincirlenmiş onlarca erkek ızdırap çekiyordu. Yüzleri morarmış.
Hepsi bitkinler. Az ilerde hakan.
Acı içinde inliyor. O da zincirle bağlanmış kazığa.
Ruhların azap çektiği yer.
Dehşet verici bir manzara. Hepsini biz kandırdık.
Hakaan diye haykırmak istiyorum ama sesim çıkmıyor. Üzerimde bir üzüntü var. Acı cekiyorum sadece.
Bir süre sonra ammar geliyor karşıma. Ve karşımda o insan suretinden çıkıp kendi görüntüsüne bürünüyor. 2 metre boyunda.
Gözleri yumruk büyüklüğünde. Kolları uzun. Bacakları kısa. Burnu yok. Kafası öküz kafası şeklinde. Yüzünde siyah kırışıklar var. Gözlerinin içine bakmak insana ürperti veriyor...

Beyler hikayenin sonuna yaklaşıktık.
Ancak malumunuz gün içinde meşgul oluyorum arada bi. Son 2-3 part kaldı takipte kalın. Birazdan bitirecem

Dizlerimin bağı çözülmüştü..
Midem bulanıyor kafak zonkluyordu.
Hakan kılığındaki varlık kulağıma eğildi.
Doğru yerdesin.
Kurban gerek.
Akılsız yolcu dedi.
Öylesine halsiz düşmüştümki ağzımı açmaya gücüm kalmamıştı.
Tüm gücümü toplayıp konuştum.
Kul eûzu bi rabbil felak
Min şerri mâ halak
Ve min şerri gâgibın izâ vekab
Ve min şerrin neffâsâti fîl ukad
Ve min şerri hâsidin izâ hased

Tüm gördüklerim ve yanımdakiler kaybolmuştu.
içim ferahlamıştı. Ama kan ter içindeydim.
Ayağa kalktım dua bana güç vermişti. Hemen otogara dönneliydim. Tükenmiş bir halde otogara geri döndüm. Hakan bulunduğumuz yerde sağına soluna bakarak beni arıyordu gözleriyle.
Beni görünce hemen yanına koştu.
"Kanka nerdesin seni arıyorum" dedi.
Ben: Tuvalete diye gitmiştim ki..
Derken lafımı kesiyor.
Hakan: Kanka sıçarken cok zorlamışın kendini bu ne hal hehe
Ben: Ormanda cinler yakaladı beni. Çok karışık şeyler gösterdiler bana. Zor kurtuldum
Hakan: Kanka benden ayrılma bi daha. Şu durumu atlatana kadar gerekirse işemeye bile beraber gidecez. Hadi bide bana gelsinler bakalım.
Ben: Niye sana gelemezler mi ?
Hakan boynuna bağlı olan bir cevşen çıkardı.
"Bak bunu görüyormusun babaannem özel yazdı. Bunu taşıyan musallat gelemez. Daralıp giderler"
Otobüs gelmişti. Son birer sigara içip otobüsteki yerlerimizi aldık.