Rezervatullah

REZ sayfa 16

Google a korku hikayeleri yazın ilk çıkAn hikaye bu

allahu ekber

Rexrrved

Rezervasyon

amk bu hikayeyi biliyorum yeme bizi oç

Okurum bitince

Bitince okuyacam

10 kere anlatıldı Şu yeter

Yirmidort

Cin miras olmaz babos ya musallat olur yada dost efinirsin
Tutmuş suku

Reserved

şinci cin yarrani yidiniz

Yarım bırakma ammcık

Bugün gün içerisinde hikayeyi sonuna getiriyorum. Takipte kalın. Şukuları ekgib etmeyin en azından anlatana motivasyon olsun

Rez alayım okucam

Rez kardes bilegine saglik devam et ama...

Hakana baktım. Hallederiz, iş bizde der gibi gözlerini kırptı. Kanlı bezi bir naylona sarıp otogara gittik. Adıyamana bilet aldık. 2 saat sonra otobüs kalkacaktı. Otogarda hakanla muhabbet ederek bekliyorduk.
Hakan: Kanka adıyamandaki cinci hocaya hangi bahaneyle gideceğiz ?
Ben: Şöyle yapalım. Sende cin var bahanesiyle gidelim. Hoca seninle ilgilenirken tuvalete gitme bahanesiyle odasını arayım ben.
Hakan: Ya bulamazsan. Yada yapamazsak ?
Ben: O zaman açık açık anlatırız. Oraya kadar gitmişken bu işten caymam
Hakan: Sigaram bitmiş kanka sen az durda ben karşı taraftan alıyım hemen

Hakan gittikten sonra benimde feci şekilde çişim gelmişti. Bilenler vardır erdek orogarın arkası boş arazilik bir alandır. Dedim hakan gelmeden hemen oraya attırıp geliyim.
Neyse ben otogarın dışına çıktım bir ağaç dibine çişimi yapıyordumki 20-30 metre uzakta bizim hakan dikilmiş bana bakıyor. Bana sessice eliyle gel işareti yapıyor. Burda olduğumu nasıl anladın diyorum. Cevap vermeden gel yapıyor.

işimi bitirip hakanın yanına gittim.
Beni az uzağa zütürmek istedi kolumdan tutup.
"Nereye gidiyoruz ? Gel otobüsü kaçırmayalım" desemde ses yok. Ağaçların yoğun olduğu bir bölgeye doğru ilerlerken kulağıma hayvan iniltisi gibi sesler gelmeye başladı.
Biz hakanla yürürken aniden durdum. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Vücudumdaki tüm kan çekilmişti sanki. Hakanın ayakları tersti.
Bu hakan değildi. Adıyamana gidip tılsımı bozmadan işimi halledeceklerdi belkide.
Ama ne yapacağım konusunda kararsızdım.
Ben duraksayınca beni kolumdan tutup gideceğimiz yere öyle bir fırlattıki 10 metre uçtum belkide. Ağaçların arasında yere düşmüştüm.
Korkuyordum. Duyduğum sesler artık bana daha yakındı.
Başımı kaldırdığımda ise ikinci bir korkuyla karşılaştım.
Aylar önce falıma bakan yaşlı kadın diz çökmüş elinde bir kitap sallana sallana onu okuyordu. Ama korku içinde terleyerek...
Ve bir kazan var büyükçe. içinde 77 tane kafası olmayan insan. Ve boylari 1.50 civarında kara cinler görüyorum. Ellerinde zincirler. Bir tanesi heybetli. 2 metre var. Omuzunda kefene sarılı bir ceset taşıyor. Ve cesedi omuzlarından yere atıyor. Bu kefenin içindeki benim cesedimdi...