fakirlik anılarımız

@33 o durumu 4 5 ay önce yaşadım şampuan yoktu amk durumlar sıkışıktı saçımı yıkayamadım arkadaş geldi dışarı çıkacaktık normal su tuttum yağlandı yannan gibi gezerken o gün yağmur yağdı da uzun saçları yağmurdan oldu havası verdim amk.

Bircok anim var fakirlikle ilgili. 29 yasindayim. Her saniyesi beynime kazinan bi olay var unutmam mumkun degil her zaman hatirlarim. Sampuan alacak durumumuz. yoktu canim anam toz deterjanla sacimi yikamisti. Utanmayin beyler allah saglik versin gerisi yalan amk

allaha bin sükürler olsun her istedgım yerine getirildi kücüklügümde

@16 cok duygulandım lan allah düsürmesın amk o günlere

ben hangisini anlatacağıma karar veremedim be kardeşim.. en iyisi mi sizi okuyayım, devam beyler...

ne istediysem alindi, hic fakirlik anim olmadi beyler.

@4 cok net sesli güldm amk :D

la bende 5. sınıf mı 6. sınıf ta mı ne 23 nisan için gösteri oluyodu ona katılacaktım. işte herkes okulun belirlediği kıyafetleri felan alacaktı ayakkabı alacaktı cart curt hatırlamıyorum amk şimdi. o zamanda bi ayakkabım vardı mavi bez gibi bir ayakkabı hiç unutmam ayakkabının altı yırtılmıştı, önündede delik vardı. hatta sınıfta en ön sırada oturuyodum, öğretmenim arkadaşlarım görmesin diye ayaklarımı en geri atar milletin yerine oturmasını beklerdim dıbına koyim ne günlerdi. neyse dans için eşler belirlendi felan yine böyle konferans salonunda prova yapıyoduk. tabi benim ayağımda yine o emektar duruyor. bayağı bi alamamıştım yeni ayakkabıyı. babamada söyleyememiştim. en sonunda ben oynamak istemiyorum diye çıktım oyunlardan.

binler sırf bu yaşadıklarım yüzünden yeminim var zengin olursam sürekli ev yaptırıp her ay veya her yıl (gücüm hangine yeterse artık) bir fakire vericem. hatta hem ev hem iş sağlama gibi projelerim var ama zengin değilim.

dıbına koyim tam zengin olcak adamım aslında vatana millete faydalı olcam bu duamın kabul olması lazım lan!

Zenginin yiyişine fakirin gibişine akıl sır ermezmiş. Not fakirim

yıl2004 falan yaşım 13 kış ayları gelmeye yakın ayakkabımın altı delinmiş ki o ayakkabıda akrabalardan birinin verdiği eski ama benim için dünyanın en yeni ayakkabısı altı delinince annemlere söylemeden kardeşimle ayakkıbnın altını büyük bi iğne ve bez parçasıyla dikmiştik okulda altı açıldı tabi sınıfta ki binler dalga geçti çok zoruma gitmişti o gün neyseki şimdi şükür durumumuz iyi abim subay, ablam ni şirkette muhasebeci ben mühendislik son sınıf kardeşim diş hek.3. sınıfta inşallah o günleri bir daha yaşamayız o durumda olanlara allah yardım etsin

viskimi yudumlayarak şöminemin önünde ı pad den okuyorum şu an sizi haha ha ha haha dıbına kodumun fakirleri sizi

@22 helal panpa şimdiki öğrencilere bakiyorum zaten çok rahatlar, benim bu bahsettiğim olay 20 sene önceydi. bu ilk okuldu, orta okulda da bayan türkçe öğretmeni o kadar insanın içinde sırf yanımdakine soru sorduğum için dövmüştü beni.

@21 ben de öğretmenim öyle meslektaşlarım olduğunu bizzat görüyorum öğrenciyken birkaçıyla ben de karşılaştım şimdi ağızlarına sıçıyorum panpa

ilkokulda hentbol takımına seçilmiştim. vegibalık resim istiyorlardı tabi biz çok fakir olduğumuz için bir türlü resim cekilemiyordum, lisansların son zamanı gelmişti sanırım müdür yardımcı huur cocugu artık ögretmen diyemeyeceğim o şerefsize, ders sırasında beni çağırttı ve koridorda beni tekme tokat döverek resim çekilmeye göndermişti. Hiç unutmam o günü. Öğretmenler kutsal diyorlar ya ! böyle huur cocukları yüzünden yaşadığım travmaların geleceğime yaptığı etkinin hesabını nasil verecek bu kutsal huur cocukları bak yazarken bile elim ayağım titredi sinirden.

@16 @1 Aglıcam simdi amk gozlerım doldu.

@16 şuku panpam babam da bana dondurma alacağı zaman 1 liralık derdi dondurmacıya kaç göz yapıp 25 kuruşluk falan koydururdu ben de oo bir liralık yiyorum diye sevinirdim

@15 biliyodum normalde para yok deyince üstelemeyen bi çocuktum ama o gün ne bileyim amk merak ettim herhalde hala pişmanım o zaman yaptığıma

rezerved. işteyim akşam yazıcam panpa

10 veya 11 yasındayım o zamanlar okulda futbol turnuvası var . şimdiki gibi hanzo değilim tabi yaşıtlarım içinde o zamanlar cok güzel top oynuyordum. onur diye bi arkadasım vardı . durumları iyiydi . bi ayakkabı almıs turnuva için . hiç unutmam markasıda pronto amk gibko bişey ama cok güzeldi cocukluk işte gittim babamın yanına yalvar yakar yok dedi alamam dedi ama bastım ağlamayı . vel hasıl gittik ayakkabıcıya . ayakkabı dükkanı olan bi arkadası vardı . girdik dükkana ben babamın agzının içine bakıyorum sevinçten ucuyorum . babam selam verdi adama adama bakarak göz kırpıp kafasıyla yok de diye ima edip adama şu şu ayakkabı varmı dedi. adam anladı tabi durumu yok aabi o ayakkabı haftaya gelecek dedi. ses cıkaramadım tabi . ecdadını gibtiğimin fakirliği bi cocugun hayallerini yıkıp bir babayıda tarifi imkansız derecede zorlamıştı. şimdi bakıyorumda 10 yıl gecmiş aradan . şükür haala ufak tefek prüz yaşasamda ulaşabiliyorum istediklerime . ama bi gün baba olcam bende . Şimdiden basladım işte calısmaya daha ne yapayım . ne ben yaşayacagım oyle bi zorlugu nede evladımın hayallerine toz kondurcam . O ecdadını gibtiğimin fakirliği bir daha yıkamayacak ne beni nede benden olanı . bu saadece küçük bi anıydı . Cok şey yaşadım . Aç yattıgımızıda bilirim . ev soğuk yakacak yok diye annemin üzerime 2 yorgan örttüğünüde .

@ 1 den beri boğazımda bir düğüm ulan helal olsun lan valla olum amk ananası niye aldırıyonki bilmiyomusun lan durumunuzu