fakir olduğunuzu anladığınız anı yazın

2 sene öncesi kuruçeşmede bir teknede kalıyorum, telefon geldi çok acil karşıya gitmem gerekti saatte akşam 10 falan olması lazım heralde, cepte 50 kuruş var evet tam 50kuruş * kuruçeşmeden beşiktaşa kadar yürüdüm, vapura binip üsküdara geçeceğim,bi büfeye uğradım usta dedim,şu akbile 50kuruş atarmısın, akbilin içindede yanılmıyosam 80 kuruş falan vardı a.k,lavuk dedi 2 tlden aşağısını yüklemiyoruz abi, dedim böyle böyle ,anlayış gösterdi yükledi sırf adama rezil olduğumu sanmıştım ama arkamda akbil doldurmayı bekleyen kadın bombayı patlatmıştı =))) ya dedi 32 yıldır istanbulda yaşıyorum hayatımda ilkdefa 50kuruş doldurmaya kalkan birini gördüm dedi.
hayat standartları bazen çok can yakıcı olabiliyor hanfendi dedim bende

(bkz: bakış açınızı değiştirecek bir hikaye)

fakir olduğumuzu ankaranın en gelişmemiş ilçesinde sobalı bir evde yaşadığımı öğrenince anladım allah ' a şükür şimdi doğalgazlıya geçtik çok şükür

ulan dayımla sahurda çaya reçel karıştırıp oruç tuttuğumamız
herkesi gittiği tiyatroya hocanın zeki olduğum için bedava sokması
geçen gün bimde alamadığım gofret
2 sendir giydiğim aykkabının artık ayakkabıya benzememesi
geçen sene kazanıp kendi kendime " lan olm bizimkilerin durum kötü seneye bi daha gireyim bu sene yük olmayayım" deyip şimdi durumun daha kötü olduğunu görmem
tüm bunların yanında turkcelin bana 100tl için dava açması
yukarda ki interneti ortak kullandığımız çocuk taşınıyo 90tl borcum var...
ulan gitse interneti nasıl alacam telekom peşimizde amk... (oda hacizlik)...

lise 2 de bi tane dershanenın deneme sınavına gitcektim, okul pantolonu dışında pantolunum yoktu, annem de babamın pantolonunu daraltmıştı. paspal gibi duruyodu. bide şans eseri otobuste sınıfın zengin kızlarıyla karsılasmıstım. uyuma taklıdı yapmıstım amk görmesınler diye

edit:deneme sınavında çok ıyı yapıp dershaneye bedava gıtmıstım, o da ayrı eziklıktı amk hergun aynı kıyafetı giyiyodum dershanede. zaten kantin ateş pahalısıydı, yerımden hıc kalkmıyodum. birgün derste hoca al şu testleri dagıt dedı. amk heryerı yırtık ayakkabı var ayagımda pantolon desen babamın, annem hıc guzel daraltamamış. ama bursluyuzya hocaya hayır dıyemedim. kagıtları utana sıkana dagıtırken, zengin binler gülmüşlerdi bana.

edit:şimdi yine fakirim amk. ege üniversitesinde okuyorum, okul sonrası part time calısıyorum

kış aykarındaydık yerler çamur çorak amk.. ayakkabılarımın altı bildiiğin yarılmıştı.. bot falan alacak para yok hem 5 kardeşiz kime ne alınacak amk.. hem de babamı dolandırmışlardı 1996 nın parasıyla 19 milyar.. ayaklarım nasıl su çekiyor anlatamam.. şeffaf olduğu için görünmez diye ayakkabımın içinden makarna peşeti giymiştim.. bir de evde şeker bitmiş alacak para yok amk reçel vardı bitek.. çayımızı reçelle karıştırıp içmiştik bikaç gün.. olm yine ağlattınız lan..

okula yırtık ayakkabıyla gitmekti beyler altı yarılmıştı am gibi derslerde ayagımı dışarı çıkarırdım falan zuhahahh ne üzülcem süperdilan ccc fakirler ccc

Maddiyat olarak fakirlik çekmedim ama sevgi dünyasının somalisinde büyüdüm.
Babamı annemi çocukken kaybettim. devlet ölüm aylığı bağladı bana. Dedem büyüttü beni ilk okulda sürekli gözüne girebilmek için derslerime deli gibi çalışır okuldan sonra her işine yardım ederdim ama bana bi kere Aslan torunum biricik oğlum gibi laflar etmedi. Ben en büyük torunuydum kuzenler geldiler mi onları sever sarılırdı bana bi kere sarıldığını hatırlamıyorum.
Oysa ben hep onun gibi olmak istedim çalıştım liseyi dereceyle bitirdim üniversiteyi kazandım bitirdim ama bana bi kere sana güveniyorum yada aferin demedi.
Bana verdiği tek olumlu tepki 7. Sınıfta takdiri mi alıp geldiğim de "git bakkaldan kola al ben parasını öderim" demesiydi. Hiç unutmam bu anı...
24 yaşıma geldim hala beklerim Aslan torunum yada oğlum demesini.

arkadaşla beraber arkadaşın kardeşinin Barbie bebeklerini giberdik ama ne biçim çatır çutur giberdik sonrada kafalarını kollarını koparıp odadan çıkardık sonradan anlardık fakirlikten gerçek bi amcua vuramadığımızı

bimden xl halley çakması şeyden alırken 5 kuruş ekgib çıkmıştı o an

3 yıl önce üni 2 deyim , bir kafede part time işe başladım, 4 gün sonra sınıfımdan bir eleman geldi ,2009 mu 2010 mu ne golf var altında ,bin bana cebinden on lira çıkarıp sigara alsana bana dedi , bende alamıyoruz kusura bakmayın beyfendi dedim, bin bin sırıtıyor sonra şefi çağırttı, sigara almıyor bana dedi , şef te git sigara al beyfendiye dedi, gibe gibe gittik , tam giderken yeni başladı gariban çıkarmıyorum da günahtır dedi, çok koydu çok, geldik 2 lira para üstümü ne vardı, kalsın bu ekmek alırsın eve giderken dedi ,sonra bir daha çağırıp arabasını çektirtti giderken de "derse geç kalma he erken çık evden " dedi, o zaman anladım, gerçi şimdi pederin 2 tane iddaa bayisi var benim altımda son model arabam var ama nerden geldiğimi bilirim her zaman, kimseyi aşağılamam, mümkün olduğunca da yardımcı olmaya çalışırım.

orta okulda hep kantinden simit alırdım o ç . kantinci her defasında inat eder gibi içecek bişey ister misin diye sorardı
tosta terfi bile edemedik tabi.

zengin halamın oğlunun eskileri bize verilirdi dar gelenler yırtılanlar. ayakkabım parçalanmıştı zaten onuda o vermişti bize gelmişti bi gün bunlar gece herkes uyurken makas alıp ayakkabısının arka tarafını hafiften kesmiştim bir dahaki gelmesine bana getirmişti ayakkabıyı..

memleketteyken ekmek ve reçelden başka kahvaltı yemezdik zaten.

ama asıl fakirliği yolda döner yiyen bir çocuk görmüştüm bende yol boyunca annanemden döner istedim almadı ağladım yine almadı yok boyunca ağladım eve geldik ben ağlamaya devam ediyordum ki yolda beni niye rezil ettin param yoktu diye dövmeye başladı sonra halıya kapaklandım içimi çeke çeke ağlarken halıya kustum yine dövdü yine kustum yine dövdü en sonunda kalktım tuvalete kustum dövmedi

bi gün dershaneye gidicem binler ama giyicek bişeyim yok yaz bide. kışlık bi eşofmanımı alıp diz bölgesinden kestim. hava sıcak diye bindim otobüse gittim dershaneye. annem çok zor şartlarda gönderiyo beni zaten. ayakkabılarım da yırtılmıştı. dershane de çocuğun biri kapriyi kendin mi yaptın lan? deyip güldü bana sonra hepsi bi anda gülmeye başladı. kalktım çıktım kantine. orda da başka birisi 'senin ayakkabıların hep böyle midir ?' dedi. şok üstüne şok yaşadım binler sonra fakirliğin nasıl birşey olduğunu anladım. bidaha da gitmedim dershaneye

arkadaşımın evinde top oynarken top televizyona gelmiştide , parasını ödiyebilcekmisin düzgün oynasana demişti çok gücüme gitmişti ,daha 3.sınıfa gidiyorduk amk

4 senedir aynı dereceli gözlüğü takmamdan ve herkez galaksilere ayfonlara geçerken benim hala dandik bi samsungum olmasından (e250)

şişeye defalarca evden su koyup çantaya koymak gibi nice hikayeler

son sigaramı okul çıkışında içmiştim sonra eve giderken az içilmiş izmarit bulmuştum çeyrek altın bulmuş kadar sevinmiştim amk

beyler aklıma birkaç fakirlik anılarım daha geldi(aslında bundan 2-3 yıl öncesine kadarki tüm hayatım zaten fakirlik).
-ilkokul birinci sınıftayken okulda birgün veliler toplanmıştı,o zaman ilkokul hocam bana git annene söyle gelsin dedi,ben de eve koşa koşa gittim,ev pek uzak değildi aşağı yukarı 10-15 dakika hızlı yürümeyle sürüyordu. neyse annemle geldik, annem hocama ne oldu diye sordu, hocam da;'hanım durumu olmayan öğrencilere para yardımı var,gel sen de al.' dedi, annem de hocamın elini öpmüştü o zaman... ananı gibeyim ağlıyorum... neyse aldık parayı. annem bana oğlum akşam sana en sevdiğin yemeği yapacam demişti çok sevinmiştim.en sevdiğim yemek de patates kızartması halen de öyle.
-yine ilkokulda aşık olduğum bir kız vardı, ilkokul 3'e kadar ona aşıktım. ilkokul 3'teyken sınıfta deniz denen bir veled sınıfta başladı bağırmaya... 'cehennemdere çağlayı seviyor' diye.ben nasıl utanıyorum anlatamam. çağla'nın annesi de bizim ilkokulda memurdu.o geldi içeri, cehennemdere kim?bu yani ben. benim tipime baktı sonra bana çok kızdı ve şunları söyledi;çocuğum sen kim oluyorsun, haline tipine bi bak, neyiniz var sizin, kızımdan uzak dur yoksa kulaklarından seni askılığa asarım' demişti. beyler kadın gittikten sonra nasıl yerin dibine girdim anlatamam. fakir olmama rağmen sınıftaki zengin binleriyle de aram iyiydi, onlarında yüzüne bakamadım ama allahtan onlar adam gibi adamdı da beni yalnız bırakmadılar. ilkokul 3'ün sonunda çağla da gitti ben de kaldım öyle.

iphone'un yeni modelinin türkiye fiyatlarının belli olduğu o ilk an...

bi keresinde arkadaşlarla çıkmışız geziyoz çok olmadı 4 5 ay falan annem dedi al bu 5 lirayı 5 gün idare et hergün 1tl gidiş parası dönüş yürüyerek amk arkadaşlar çağırdı gel gezek falan diye çıktık geziyoz bi çiğ köfteci gördüler amk hepsi alıyorlar dediler gel sende al falan dedim tokum ama açlıktan gebercem yarım saat sonra bi dönerci gördüler hepsi alıyolar döner2 tl alsam içecekte lazım ayran 1tl 3 gün git gel yürü olmaz amk diyorum içimden zorla aldırdılar kaldı bende 2tl para bi sağ biri sol cebimde annem anlamasın harcadığımı sesten diye amk dedim bari 2tlyi harcamıyım hergün 45 dkka gidiş 45 dkka geliş yürüyom dandik bi ayakkabı var zaten 2.gün dönüşünde patladı dedim aha sıçtık eve gittim annem noldu diyo dedim yürümekten altı koptu dönerken nası kopsun falan diyo 45 dkka yürüdü sanıyo tabi ben hergün 90 dkka yürüyom amk işte anllattım sonra dedi bunu yapıştıralım baban maaşı alana kadar idare et ayın 12 babam maaşı 5 inde alıyo dıbına koyum dersanede dalga geçiyolar yerin dibine giriyodum

not:dersaneyi bursla kazandım