fakir olduğunuzu anladığınız anı yazın

Karne günü sınıfta okul kıyafeti ile gelen tek kişi bendim. Lise 1 ilk günü yırtık ayakkabı ile gitmiştim. Okul kıyafetleri 3-4 gün gecikti diye okula gitmemiştim ayakkabım yoktu. Babam okul kıyafetini almak için arkadaşından 500 lira borç almıştı(Denizcilik Lisesi Kıyafetleri pahalı)Tek marka olan eşyam Reetak ayakkabım onuda staj gördüğüm demircide 2 hafta çalışıp almıştım. Param olmadığı için evden çıkmıyorum ve kimseyle konuşmadığım için akıcı olan konuşmam gitti ve kekemelik başladı.Bu yaz arkadaşlarımın çoğu tatile gidiyor deniz kenarında yazlıkları var bende evde boş boş oturacaktımki amcam yarın çalışırmısın dedi bende evet dedim villalara gizli ışık bandı yapıyoruz evin sahibi 24-25 yaşınca çalışmıyor ve 20-22 yaşında kızıl saçlı güzel bir eşi ve audi arabası var ve zoruma gidiyor her gelişinde. Aylık 600 liraya çalışıyorum üzerime 3-5 parça düzgün kıyafet alacağım ilk defa ama kıyafet almaya gitmek için abimden kıyafetlerini isteyeceğim 4-5 saatliğine (Abim üni2 ye geçti onun kıyafetleri iyi olmak zorunda adam üniye gidiyor)Bari lise 4'te düzgün giyinim. Evet liseliyim bu üyelikte benim değil üniye giden abimin üyeliği buda girdiğim ilk entry.

@25 eksi panpa

(bkz: inci sözlük istatistik kurumu)

ilkokuldayken kışlık mont alamayıp annemin bana mont dikişinde
bi bayram sonrası anne ve babamın biriktirdiğimiz 30 milyon u istediğinde
aylardan sonra ilk defa beyaz da olsa et yediğim de
bayramlık dahil elbiselerimin elelalemin eskisi olduğunda
arkadaşlarım kurban bayramında AL ET ANNEM GÖNDERDi AL EVE GÖTÜR dediğinde
kışın cam kırıldığında yerine naylon çektiğimizde anladım
7. sınıfta m yardımcısının pantolonumu görüp annenlere söle sana bi pantolon alsınlar dediğinde
50 kuruş kaybedip akşama kadar ağladığımda anladım

haa çok şükür durumumuz iyi şimdi bankada 600 milyar paramız var ama unutmadım o günleri çok uzak değil yani

babama hep baba beni bi gün dönerciye zütür derdim bi maaşını aldığı gün beni zütürdü bana et döner almıştı yanına da ayran ,sonrada sen ye ben geliyorum demişti ben tabii et döneri afiyetle yedim sonra babama bakınıyım nerde derken birde baktım babam kuru kuru almış tavuk döner yiyor vay m.k orda anladım

up up up up bu başlık ölmesin benim başlığım değil ama çok kaliteli başlık

9 sayfayıda tek tek okudum ağladım resmen amk

tatil e gidemiyorum

ne tatili la ipne millet parasızlıktan ailesinin geçimine katkı sağlamak için sanayide çalışıyor

zengin halamın oğlunun eskileri bize verilirdi dar gelenler yırtılanlar. ayakkabım parçalanmıştı zaten onuda o vermişti bize gelmişti bi gün bunlar gece herkes uyurken makas alıp ayakkabısının arka tarafını hafiften kesmiştim bir dahaki gelmesine bana getirmişti ayakkabıyı..

memleketteyken ekmek ve reçelden başka kahvaltı yemezdik zaten.

ama asıl fakirliği yolda döner yiyen bir çocuk görmüştüm bende yol boyunca annanemden döner istedim almadı ağladım yine almadı yok boyunca ağladım eve geldik ben ağlamaya devam ediyordum ki yolda beni niye rezil ettin param yoktu diye dövmeye başladı sonra halıya kapaklandım içimi çeke çeke ağlarken halıya kustum yine dövdü yine kustum yine dövdü en sonunda kalktım tuvalete kustum dövmedi

evimize erzak kolisi geldiği gün en yakın arkadaşımın eski ayakkabılarını bana verdiği gün devletin kömür yardımı yaptıgı gün çok şükür hepsi geride kalmak üzere

amk. depremde kamyonda kaldıydık 1999 yalova da amk herkes çadırda kaldı biz çadırda bile kalamadık amk hesap edin.

evde şofben yoktu tüp de suyu kaynatır banyo yapardık bir gün tüp bitti para yoktu tüp alamadık kapının önünde babam su kaynatdı banya yaptırdı bana amk komşu sormuşdu annem domates salcası yapıcam demişti :( küçüktüm falan ama hatırlıyorum

ananı babanı gibiim bak yine aklıma geldi
komşunun kızının çiçekli penbe gocuğunu vermişlerdi bana sonra o kız görüp aa bu bu benim montum demişti çok küçüktüm ama utandığımı hatırıyorum.

20 yıllık evimizi sattıgımızda kiralık ev bulana kadar çocuklugumun geçtiği evde kirada oturmakda çok koymuştu lan

reserved

marketten sakız çaldıydım

şaka olsun diye demiyorum gerçekten (şimdi de çok iyi değiliz ama şükür) o zamanlar baya mutluyduk be yemin ederim her akşam abim ben babam annem sobanın etrafında oturur çay içip iskanbil kağıtlarıyla 51 oynardık *

aslında çok fakir değildik ama okulda kantinden gidip birşey alamazdım otobus parası vermektense yürüyerek giderdim o para ile karnımı doyurmak için hiç bi zaman iki çift ayakkabım olmadı evde pcde yok tabi arkadaşların evine giderdim oyun falan oynamak için millette ps2 ler varken ben hala ateri oynardım evde ve bir çok birsürü zorluk ben ne yaptım peki universite hayatınıda zorluk içinde yaşamamak hemde aileme faydam olsun diye askeri okula gittim 1 yıldırda astsubayım iki çift ayakkabımda var pcde var artık. Allah utandırmasın

ucuz kafelere, dandik köftecilere yılda bir kez gidebilirdim. Bir lokantaya gittiğimde her zaman elim titrerdi. Acaba para çıkmazsa diye içimi bir korku salar. Ayakkabım parçalanmış su çekse dahi hala giyiyorum. Parasızlık yüzünden hiç kız arkadaşım olmadı ve yaşımda 26. Sanırım bu gidişle bana kız gelmeside zor gibi. Adaletini gibeyim dünya.

şurada bazı o.ç lar hariç seviyorum lan sizi, nerdeyse hepimiz aynı durumları yaşamışız amk ama insan böyle olgunlaşıyor