fakir olduğunuzu farkettiğiniz anlar

kıyafet alırken önce etikete bakmak ruhumuz fakir mk

küçük bir çocukken 10 yaşında bile değildim muhtemelen 7-8 yaşında falnım

apartmanın dışında komşu çocuklarıyla oynuyorum babamın işten geldiğini görüp yanına gittim tam apartmanın altındaki bakkaldan babam ekmek alacakken baba cips alalımmı dediğimi hatırlıyorum babam paramız yok oğlum demişti

paramız yok lafına o kadar alışmıştımki suratım asılmamıştı bile fakat sonra zengin ya komşumuzun çocuğu (benimle yaşıt)
cebinden 20 bin lira yani 20 lira çıkartmıştı ve babama gösterdiğim cipsi elimden aldığı gibi kasaya zütürdü

muallakliğine yaptığı çok belliydi bakkal bile bin kurusu diye ince bir sesle mırıldandı

babam duruu görünce istiyorsan alalım dediysede istemedim o gün bana çok koymuştu belki o gibik evde hatırladığım tek anım budur

vay dıbına koyayım o kadar çok paramız yok lafını duydumki bu gün bile burger king gözüme büyük gözükür

pek sağlıklı bir insan değilim ve iyi şeyler yaşamadım fakat o gün o çocuk o cipsi almasaydı şu an çok daha sağlıklı bir insan olacaktım, kaç yaşıma geldim bu gün bile aklıma gelir aslında o gün o çocuk beni parasıyla gibtiğinden beri daha fazla içime oturan hiç bir şey olmadı diyebiliriz

edit: kurmaca değildir

19 yaşıma kadar ailecek vejeteryanız sanmıştım

ilk kivi mi 14 yaşımda yediğimde :(

bi gün yine babamdan harçlık istedim kızlarla partimiz vardı alperlerin villasının bahçesindeki havuzda neyse işte babamda dediki bu aralar sıkışığım işler çok iyi gitmiyo fazla veremicem dedi bende ağlamaklı oldum biraz açıkçası olmadım desem yalan olur sonra çıkardı 500 euro verdi ben tabi anladım hemen işler hakkaten kötü demekki yoksa bu kadar az meblağ vermezdi özelliklede parti olduğu geceler en az 1500 euro alırdım. o 500 euroyu tabi hemen bitirmedim değerini bildim yani normalde 1 saat içinde biterdi ben partinin sonuna kadar tutumlu bir şekilde harcadım sabah anca bitti, buda boyle bir anımdır

up up up

sinemada sevgililerin yiyişmesi

Kucukken sinifca tatilyaya gitmislerdide ben gidememistim. Ertesi gun okulda anlattiklarinda icime oyle oturmustuki.

ilk okul öncesi ve ilk okul 1 den 3.sınıfa kadar çok fakirdik okula sadece 1 kuru simit ile gidiyodum. herkes kahvaltı tabağı ile beslenmesiyle. yemek bezimi ne deniliyor örgülü filan onu serip yiyodu her şeyini. bense simit yiyodum sadece.ama sonrasında nasıl olduysa babam iş kurdu zenginledik filan şuan her istediğimi alıyorum allaha şükür ama yinede zengin değilim.bi porschem yok

sigarasiz kaldığım günlerde bara gidipte izmarit toplamam olabilir

hahahahahahahahaahah köylü huur çocuğu

bimden 1 liraya girip 10 liralik şeylerle gizli şekilde çıkarken

up up up

(bkz: fakir bin)

sevildiğimi hissetmediğim zamanlar.
paraysa sadece sayılardan ibaret olsa ne olur olmasa ne olur amk.

panpa mezuniyette 3 gün 2 gece alanya full+full tatile gittik. üniliyiz ve türküz sen düşün. yemeklere abanmadık bak israf edecek adamlar değiliz ama gece bar dönüşü minibardaki kadın "siz nerden geldiniz ya" demişti artık. işte o gece arkadaşla tekila savaşına tutuştuk. sonu malum kusmaktan başka çare kalmadı. millet bi kustu panpa egzantrik şeyler çıkıyo. ben kustum panpa. lavabo full makarna. işte o gün ruhu fakir bu çocuğun demişlerdi. o gün anladım damarlarımda dolaşan fakirlik duygusunu.

herkeste 21 vitesli amortisörlü bigiblet varken bende bit pazarından alınma 10 vitesli adını daha önce hiç duymadığım bi bigiblet vardı :(

çok yakın bi arkadaşım mercedes a180 amg alınca inceden bi koydu

gelecek cevapları çok merak ediyorum binler

dip not: fakir değilim

çok yakar diye uzun yoldan değil kısa yoldan gitdiğim günü unutamam :(

valla cok farketmem ama, bir arkadas kendine yeni porsche alinca kendimi fakir hissettim ne diyim