Olay dün akşam vakitleri oldu. Sevgilimle otobüse bindik gidiyorduk, orta duraklarda 11-12 yaşlarında bir çocuk bindi üstü başı pis bazı yerler yırtık fakir olduğu belli yani. Sonra akbile bastı işte yetersiz bakiye diye ses geldi. Herkesin gözünün içine bakıyor biri akbil versin diye. Sevgilim çağırdı çocuğu gel dedi verdi akbili gitti bastı.O sırada sevgilim olacak şahsiyete niye verdin şimdi akbilini ne gerek vardı falan demeye başladım zaten çocuğa aşağılayıcı gözlerle bakıyordum.Çocuk bastı akbili geldi cebinden 1 lira çıkardı abi bu kadar var yarın bu saatte yine binersen kalan 1 lirayı veririm dedi dolandırıcı gözlerle . benim salak sevgilim Acıdı o anda çocuğa.Yok kalsın dedi. Israr etti almadı aptal şey. Koltuklar karşılıklıydı bizim salakta otobüste geç karşıma otur dedi ben rahatsız oldum tabi biraz muhabbet edip halini hatırını sordu bide duruma göre 5 10 lira vermeyi düşünüyormuş bak sen iyi niyetli gerizekalıya . çocuk oturdu karşımıza o sırada ben niye oturttun bunu buraya falan demeye başladım.Çocuk bunu duydu gözleri doldu ağlıyordu neredeyse. işte o anda kafamda bitirdim sevgilimi iki senedir çıkıyorduk. Sessizce o çocuk fakir ama beyni bin kat zengin ne gerizekalı insansın sen bir daha karşıma dahi çıkma dedim.Çantamıda aldım yanıma eve gittim ..En ufak pişmanlığım yok. Karşısındaki küçücük çocuğa böyle yardım eden bir insandan ne hayır gelir ki. Benim için o çocuğun yüzündeki fakir hissiyatı o karaktersizle sevgili olmaktan çok daha önemli olduğunu anladım.