fakir beratın hikayesini dinlemek isteyenler

Hikayemi dinleyen varsa anlatıyorum beyler

http://inci.sozlukspot.co...er/@taksi%20kime%20boncuk

bir kişi bile dinlese yeter cinsellik gibiş sokuş yok sadece çocukluk çilelerimi anlatacağım

Bu hikayenin kahramanı yani ben size ne acılar çektiğimi ne zulümler gördüğümü anlatacağım. gerçek ismim berattır. hikayemden yola çıkarak belki de tanıyan bile çıkacaktır.bu yüzden bazı isimleri değiştirerek anlatcam.
Evet ben kapıcının çocuğuyum.o hor gördüğünüz, sürekli aşşağıladınız fakir bin benim. ankarada yaşıyorum Yozgat lıyım.ha diyceksiniz madem fakirsin nasıl giriyosun internete ankara itfaye meydanından ikinci el bir netbook aldık. internetide wirelessı açık olan bir adamdan kullanıyorum.

@8 malesef kardeşim hala kapıcılık yapıyoruz

bir kaç kişi daha gelsin ikinci partı yazıym

@12 93 lüyüm panpa sen şimdi küçük dersin bana ama ben hayatın uçan tekmesini yemişim 40 yaşında ruh var bende

Geçmişten başlayarak günümüze kadar başımdan geçen bazı olayları sizle paylaşcam. herkes derdini anlatmış biraz da kardeşinizi dinleyin. yazacağım şeylerin %100 ü gerçektir. ismim gerçekten berat 19 yaşındayım bu sene lise sona geçtim.19 yaşındasın nasıl liseye gidiyon derseniz yazacaklarımı takib edin.

Biz çocukken çok fakirdik. dediğim gibi annem ve babam binaların kapıcılığını yaparlardı.bir abim birde kardeşim vardır. abimin adı murat kardeşimin adı Ahmet.bir kapıcı dairesinde nası sefil biryer olduğunu bilirsiniz 5 kişi yaşardık. aslında aile olarak mutluyduk ancak bizi çevremiz çok ezdi çok aşşaladı. burnumuzla sümüklemi dolaşmadık , yırtık tişörtler mi giymedik , hurdacı olup kola tenekesi, bira şişesi mi toplamadık her türlü sefil, fakir işleri yaptık. babamın adı salih, annemin adı yadigar. isimlerimizden belli ailecek ne kadar çilekeş olduğumuz…

@21 tükürmek ne kelime sonraki entrylerden anlayacaksın bir gibmediği kaldı gelen geçenin

Oturduğumuz mahalleden biraz bahsediyim. çocukluğun güzel yaşandığı mahallede dert babası olarak yetiştim. sadece ben değil annem, babam,kardeşlerim çoook çile çektik. zengin bir mahallede kapıcıydık. adres vermiyorum kesin tanıdık çıkar çünkü isimler ve olaylar %100 gerçek. mahallede bizi ezenlerden bahsediyim biraz.ilk olarak burak isminde mahallenin lideri bir barzo vardı.şu anda ağır apaçidir. işsiz,güçsüz gün boyu dolaşan bir adamdır.o zamanlar bize az çektirmedi dövdü, sövdü…mahallenin lideri olduğu için kimseyle arkadaşlık ettirmedi.

Burağın yanı sıra kardeşi eren vardı. gün boyu benimle uğraşırdı. kendisinin doğuştan ağır bir hastalığı vardır.bir yumrukla yere serebileceniz birini dövememek nedir bilir misiniz?hem abisinden korkardım hem de gerçekten hastaydı. ayrıca pigibolojik yöndende rahatsızdı. durduk yere gelir eşofmanımızı indirir , top onun olduğu için maça almaz abisine güvenip üzerime çullanır öyle biri. asla futbolu iyi oynamazdı ama hasta olduğu için kimse kırmak istemez onu forvete koyarlardı. tabi abisinin de payı var. abisi mahallenin reyisi.

Bir abi kardeş daha vardı. bunlar daha beteri.hem zengin hem de ayı gibi güçlülerdi.abi olan türker topa acaip sert vururdu. duvarların sıvalarını dökerdi şutlarıyla. bilerek şeyimize kafamıza atardı topu. ilerde çocuğum olmazsa tek sorumlusu odur hakkımı helal etmem ona öyle bir şey olursa.bir de kardeşi vardı soner tam bir binti. abisinin küçük kopyası. türker abimi döver, soner beni döver, annem dışarda ağlar vurma türker o çocukta bel fıtığı var diye türker belinin tam olarak neresinde diye sorardı. tekme yumruk kafa dirsek allah ne verdiyse dalardı abime. zaten burağında en yakın arkadaşı,bir numaralı yancısı türkerdi. reis o değildi ama bütün kavga dövüş ondan çıkardı. kendinden 3-5 yaş büyük çocukları haşamat ettiğini bilirim.

Bir de erdem vardı iyi gibi görünürdü ama tam satıcıydı. sabah seninle oynar akşam türker burak gelince onların arasına katılır bizi bir anda aşşalamaya başlardı. sabah bizimle oynayan çocuk gider adeta yerine bir bin gelirdi. bizim sırlarımızı dalga geçilcek şeylerimizi dökerdi ortaya.haa bu arada mahalledeki lakabım at ağızlı kurbağa gözlüydü. hoş ben ve kardeşlerimden başka kimsenin lakabı yoktu. napalım allah baba bizi çirkin yaratmış.

@32 tamam fakiriz ama biz de insanız be

Ben okul takımında oynardım inanmazsınız mahallede kaleci. neden çünkü fakirdik. çünkü top hiçbir zaman bizim olmadı. fakirdik biz ezilmeye mahkumduk. çirkindik ikinci sınıf vatandaşdık. varoştuk biz kapıcı çocuğuyduk.gol yerim döverler üç gol yiyince çıkarsın derler bilerek gol yedin diyip bütün maç kaleci yaparlardı. erenden de türkerden de sonerden de hepsinden iyi top oynar hızlı koşardım.ama onların eli yüzü düzgün, zengin ve atarlılardı. bizse dışkapının dışmandalıydık.

upupupupup

upupupupu

Daha ilk taşındığımız gün dayak yedik üç kardeş bu haram arılarından. biri tutardı biri döverdi. hiç teke tek kavga etmedik biraz atarlansak mahalledeki çocuklara hemen türkerle burak anamızdan emziğimiz sütü zütümüzden şırıngayla alırdı.ben hiç birini dövdüğümü hatırlamıyorum hep dayak yiyen oldum. elime mıknatıs alır teneke kutu toplardım benden gördü bu zengin çocukları bizim işimize mani olmuşlardı. deli gibi teneke kutu topladılar zengin olmalarına rağmen hurdacıdan dünyanın parasını almışlardı zamanında. bizim topladığımız teneke kutularıda alırlardı elimizden. zaten bizi dövmeleri için her zaman bir bahaneleri vardı.

@40 biz garibanız be panpa bir şey yaşamadık ki hayatım bu kadar .küçük adamlarız biz

hayatımda ankara ve yozgat dışı bir yere gitmedim hatta ankarada kızılay, bahçelievler,çankaya falan hiç gezip görmedim otobüse dolmuşa binmeyen adamım ben hayatım yürümekle geçti çocukluğumu anlatcam ben dinlemek isteyen ister