fakir beratın hikayesini dinlemek isteyenler

Daha ilk taşındığımız gün dayak yedik üç kardeş bu haram arılarından. biri tutardı biri döverdi. hiç teke tek kavga etmedik biraz atarlansak mahalledeki çocuklara hemen türkerle burak anamızdan emziğimiz sütü zütümüzden şırıngayla alırdı.ben hiç birini dövdüğümü hatırlamıyorum hep dayak yiyen oldum. elime mıknatıs alır teneke kutu toplardım benden gördü bu zengin çocukları bizim işimize mani olmuşlardı. deli gibi teneke kutu topladılar zengin olmalarına rağmen hurdacıdan dünyanın parasını almışlardı zamanında. bizim topladığımız teneke kutularıda alırlardı elimizden. zaten bizi dövmeleri için her zaman bir bahaneleri vardı.

@40 biz garibanız be panpa bir şey yaşamadık ki hayatım bu kadar .küçük adamlarız biz

hayatımda ankara ve yozgat dışı bir yere gitmedim hatta ankarada kızılay, bahçelievler,çankaya falan hiç gezip görmedim otobüse dolmuşa binmeyen adamım ben hayatım yürümekle geçti çocukluğumu anlatcam ben dinlemek isteyen ister

berat akkoyunlu

en fazla 12 yaşında olan bir velet yalanım varsa çıkar taksimde eşşek gibi anırırım

@43 neşeli hayat filmi geldi aklıma... küçük bir adamı anlatıyordu o filmde..

@45 entrylerimi okusan büyük biri olduğumu anlarsın

@46 izlemedim ama güzeldir heralde

Saklambaç oyununda kurtarmak diye bir şey vardır bilirmisiniz?ben ve kardeşlerimi hiç kurtaran olmadı.hep ebe oluyoduk biz.her el 2-3 kişi ebeler ebelenenleride kurtarırlardı. berat,Ahmet, murat yine ebe. sonra bu mahallede saklambaçın tekmelisini keşfettiler yezidin torunları. bizim mahallede akşam olunca saklambacı küçük büyük herkes oynardı. bizi oyuna aldıklarına bakmayın sırf dövmek için aşşalamak için alıyolardı. bizde safız cahiliz nato kafa nato mermeriz kandık bunlara. oynuyoruz her akşam.ama o tekmeli saklambaç oyunu bir başladı canımızdan bezdirdiler bizi. dayak yemekten mosmor olurdu her yerimiz.sen salakmısın niye oynadınki dayak yediğin oyunu diye soran olacaktır. bizi aralarına alıyolardı ya bizim için o yeterdi.

sen nerde yetişmişsin dıbına koyım böyle. benim de kapıcı oğlu arkadaşlarım vardı en yakın arkadaşımdı amk. senin arkadaşlarına attırayım. ben onun evine gittim o benim geldi babasını tanırdım saattlerce takılırdık tabi eskiden, sonra taşındık.

lan fakir dediğin adamın adı ferdi olur ahmet olur mehmet olur mahmut olur amk berat diye fakir mi olur

@50 biz çokda çirkiniz ciddi ciddi zenci gibi kapkarayım dudağım kocaman burnum şekilsiz

Bir de çok şanssızdık biz. taso çıktı sabah herkesi keperdik akşam olunca türkerle burak gelir bütün tasolarımızı geri üterlerdi. hatta borç verirlerdi adi köpekler. bizi küçük düşürürlerdi. türkerle burak tasoda, sporcu kağıdında hep ortaktılar bütün mahalleleri dolaşır herkesi üter gelirlerdi. mahallede kapış kapış yaptırırlar fakir çocukları birbirine düşürürlerdi. sana bir tokat atıym bir taso veriym derlerdi kabul ederdik. bunların elleri el değilki ütü gibidir.bir tokatla yanağında kaç kemik varsa kırarlardı. burak sürekli benim küçük kardeşimle de uğraşırdı. kocaman bebe 4 yaşındaki çocuğa tokat atar salto yapardı. sümüklü ahmetti kardeşimin lakabı.hep sümüğü akardı kardeşimin. silmeklede geçmezdi iz yapardı burnunda. halbuki kendileri sıcacık evde otururlar bilmezlerki buz gibi kapıcı dairesini…

@48 izle canım benim. kendini göreceksin o filmde... çok efsane film..

@54 inşallah bir gün izlemek nasip olur

http://www.youtube.com/wa...=HL1345164748&feature

[f]aqir zaaaa xD anana şelam şöyle

@58 aleyküm selam başım gözüm üstüne

internet kafeler ortaya çıkmaya başlamıştı. mahalledekilerin alayı toplanır counter oynamaya giderlerdi. bizim paramız yoktu biz sadece seyrederdik. arada sıra 250bin liraya 15 dk falan oynardım. bazen kafe sahibi acır 1 saat açardı 250bine.ama genelde izlerdim milleti pek oynayamazdım. counter oynamayı pek beceremezdim nerde bizde o kabiliyet.bu yüzden gta 3,vice city falan oynardım. vice cityde oynadığım süre içinde ezilmişliğimin hıncını oyun içinde alırdım. sağı solu bombalar, tank indirir bol bol bigbang yazardım. mahallenin binleri yenimahalede bir internet cafe keşfettiler çet internet cafe hala durur yerinde.o zamanın en ucuz internet cafesiydi. saati 50bindi. sırf oyun oynucaz diye 10-15 kilometre yol giderdik her gün. ucuz olduğu için bende memnundum. ancak elimde siğil olduğu için internet kafeci bir zaman sonra içeri almadı beni. klavyelere mauselara dokunma millete bulaştıracaksın derdi bana vebalı muammelesi yapmıştı huur çocuğu. çok gururum kırılmıştı.

Durumumuzda bir yandan gitgide kötüye gitti. nerdeyse para almadan sadece kapı dairesinde kalma karşılığı binanın işlerini yapıyorduk. elimize geçen 3-5le de karnımızı doyururduk. çok fakirleştiğimizden hayat pahalandıkça tutunamaz hale geldik.bu yüzden babam ve annem çok acı bir haber verdiler bize. küçük kardeşim ahmeti köye Reçber olarak yollayacaklardı. haaa siz soracaksınız 4-5 yaşındaki çocuk ne iş yapacak köyde diye.ben de bilmiyorum. evden bir boğaz eksiltcez diye Reçber olarak gönderdik dediler ahmeti. artık o sümüklü Ahmet yoktu. benim için dünyanın en şirin insanı mahalledekiler için bir ucubeydi o.

reserved