fakir beratın hikayesini dinlemek isteyenler

ahmet ben köyde olmama rağmen benim yanıma fazla gelmiyor dayımla takılmayı tercih ediyodu.hep dayım şöyle dayım böyle diyodu.vah vah dedim ki içimden ne olacak iş işten geçmiş.ama mutluydu ya ahmet. herkes eşitti burda. hır gür kavga altta kalanın canı çıksın yoktu burda. arkadaşları bile vardı. varsın sigara içsin ağzı bozuk olsun diye avuttum kendimi. şehirliyim diye beni aralarına almayan bi grup vardı burda. şehirde fakirsin köyde şehirlisin... bu çocuklar öyle burak türker değil ya amcdıbınoğlu haldıbınoğlu bölelerim hepsi.

yanlız başıma gezdim tozdum burda. onlar kuş yakaladı ben seyrettim. çıtalı uçurtma yaptılar seyrettim. traktör kullandılar yine seyrettim. imrendim onlara bizim ömrümüzde görmediğimiz kadar eğleniyolardı. kanalda yüzmeye bile gittiler. içimden hep düşündüm acaba köyde yaşasak taa en baştan hiç dayak yermiydim o çocuklardan, çalışmak zorunda kalırmıydım elin yanında, çocukluğumu yaşarmıydım acaba bu köyde. üzülmenin bi anlamı yoktu.biz ankara denen şehirde yaşamak zorunda kalan ne olduğu belirsiz insanlardık.ne köylüydük ne şehirliydik.biz okuyalım çile çekmeyelim diye göçmüş anam babam.ama ne adam olabildik ne mutlu olabildik. birgün sadece birgün bile onlar gibi mutlu olmak isterdim.

köydeki maceramda şehirdeki yaşantım gibi tatsız bitti. dayım ve bölelerim bana şaka yaptılar. eşşek şakası... boşuna köylü demiyolar bunlara. benim bi saatim vardı.kol saati. casio marka ucuz olanından. yatarken kolumdan çıkarırdım. sabah uyandığımda yerinde yoktu. babanneme sordum görmedim torun dedi. tırrım tırrıs aradım yoktu. sonra ahmete sordum. ımm şey mey birşeyler geveledi. dayıma verdim o da su deposunun ordaki kullanılmayan damın içine koydu dedi.dam dediğim ahır. niye böyle birşey yaptınız lan niye dedim ahmet şaka abi şakadan anlamıyon mu hiç dedi.

gittim tabi saatimi almaya dayım göya tarladaydı bu arada dayımda öyle kocaman adam değildi o zaman. benim annem onların en büyüğüdür. dayımsa en küçüktü ve geç olmaydı. galiba benden 5-6 yaş büyük. her neyse ben köyün biraz dışındaki su deposuna doğru koşa koşa gittim.lan bi tane saatim vardı onuda kurda kuşa yem edemezdim. dama vardığımda çevresine bakındım saat maat yoktu. damın içine bakmaya karar verdim. karanlık tezek kokan iğrenç bi yerdi içeri girip sağa sola azcık yansıyan güneş ışığıyla bakmaya başladım...

buldum saati. bulmaz olaydım karanlığın içinden bölelerim yani teyze çocuklarımla birkaç bebe daha böhh diye çıktılar. bende küçücük bebe değilim ama boşta bulundum karanlık ıssız tenha yerler.iti var köpeği var yeminle korkudan bayıldım. kafama su falan döktüler de uyanınca. niye yaptınız la bunu ben düşmanın bebesi miyim? birlikte büyümedik diye el mi olduk? neden ulan dedim. gülüyodu huur çocukları. köylü bebesiydi bunlar. ayarlarıyoktu.yerden öyle bir fırladım ki köylü çocuklardan rüştünün kafayı gözü kırdım. diğerleri zütlerine bakmadan kaçarken rüştü şişman olduğundan bi yere kaçamadı. ağzını yüzünü kanattım. akrabada değildi zaten. rahatlamıştım.resmen yılların bütün çilesi bi dombilinin vücutuna yara bere olarak aktarılmıştı.

ama babası abisi hemen köyde kapımıza dayandılar. çıkmıyodum evden.ben haklıydım her zamanki gibi. kimseden dayak yiyemezdim bu saatten sonra. köydü bura işimiz gücümüze mani olacak insanlarda yoktu. aldım elime kazmayı dışarı çıktım. gelin lan. sıkıyosa gelin diye haykırdım. bütün köyü inlettim. köyde köy olsa. yozgatın bi köyü işte dıbınakoyum adı çıkmamış boşuna yozgat diye. çocuğu bi ayrı mal anası babası bi ayrı mal. elimde kazma korkuttum bunları dedemgil falan tutuyo birkaç köylü toplandı. anası babası neydi ki buna terbiye versinler dedi allahın köylüsü.o an gerçekten yeter lan artık diye yerden aldım elime taşı rüştünün babası ali osmanın kafayı yardım.

apar topar kaçtık tabi ankaraya. sevilmiyoduk lanet olsun. akrabası sevmiyo. komşusu sevmiyo. patronu sevmiyo. sevmiyo allah sevmiyo. anam babam olmasa vallahi de billahi de intihar ederdim. haketmiyo ya evlat acısını benim güzel ailem.ben görürdüm ya fakir insanların adam yerine konulduklarını çok içlenirdim. bizde ayrı bi şanssızlık var incici kardeşlerim. tutunamadık asla.hep birşeylere heveslenip alnımızın ortasına şamarı yedik. çok insan var benim gibide hayatı tozpembe zannetmeyin. istanbulun ankaranın çilekeşleri varoşları ikinci sınıf insan bu ülkede.ben bunu hep dedim yine diyecem sizin huzurunuzda anam babam göçmese evlendiklerinde biz köyde doğsak büyüsek çok farklı olurdu herşey.bu büyük şehirlere göçler neçe aileleri yıktı yaktı.

ben çok dindar değilimdir. bazen bizim halimize bakıp televizyondaki yabancı insanları izlediğimde boşluğada düşerim. allah var mı acaba diye düşünürüm uyumadan önce.biz bu hallerdeyken amerikalının ingilizin kafir dediğimiz adamların hayatlarına özenip günahada girdim kimi zaman.ama allah olmasada iman diye birşey var. ahlaklı temiz dürüst olmayı hiç bırakmayacan. birgün mutlu olacağımın inancı var içimde. paspasçılık yapmaktanda gocunmuyorum hiç.o kendi kazandığınız parayla eve aldığınız bir ramazan pidesi sizi nasıl gururlandırıyo bilmiyonuzdur çoğunuz. fakirler cennete gider diye bizi kandırıyolla belki nolursa olsun içimdeki o allah korkusu hiç bitmeyecek. burda ateyist kardeşlerimde var beni dinleyen onlara da saygım sonsuz.ama allah olmasa bizim gibi garibanlar neyle avuncaktı. isyan çıkmazmıydı sanıyosunuz.

benden bu kadar kardeşlerim. beni 2 gecedir dinlediniz. dertlerimi tabi. belki hep üzüldünüz yazdıklarıma. bakın bi çevrenize benden kötüleride var. acımayın berat kardeşinize acımayın çünkü acıncak hale sizi düşürüyor hayat.ben gururlu bi insanım para almam yardım isteyemem kimseden, yardım edenden de şüphelenirim zaten. çünkü biz paranoya olduk artık.ama sizden bi ricam var lütfen kimseye fakir demeyin. yüzüne söylemeyin gerçekten en büyük hakaret şu devirde.ben çalışır kendime aileme bakarım. yeri gelince kendimden kötü durumdakine yardımda ederim.ve bilinki bir yerlerde hala ben ve ailem gibi iyi insanlar var...

@164 tek başıma bir şey yapamadım kardeşim ben ve abime çocukken bütün mahalle dalardı. kimsenin kendini kandırmasına gerek yok 2 kişi asla 10-12 kişiyi dövemez. zaten küçüktük biz onlardan eşşek kadar adamların ayıbıydı o.

@166 ben olmasam benim gibiler olmasa sokakları çöp zütürürdü, inşaatlar bitmezdi, sanayide çalışan kalmazdı sizin gibi altın kapıların bizler gibi taştan eşiklere ihtiyacı var be kardeşim

@168 kardeşim onları dövsen ne olcak ben çocukluğuma dönüp aralarına girebilcemmi. türker iyi bi insan oldu benim için. baya zengin şimdi. selam verir her gördüğünde. sürekli dövdüğü abimi sorar. selam söyler. burağın allah zaten belasını verdi. kardeşine annesinden organ nakli yapılırken kadın vefat etti. toparlanamadı bin burak. onunla hala aynı binada oturuyoz. apaçinin biri oldu çıktı. allah onun belasını verdi anlıyacağın. türker her zaman burağın yüzünden öyle davranırdı bize. türker şimdi nerde görse ezilip büzülüyo, kızarıyo,bmwsine atlayıp kaçıyo...

Hakan Hepcan'ın kafasını cocuyum