Öncelikle senin ben hayatını gelmişini gibiyim. Şimdi dinle güzel kardeşim bak 26 haziran 2015 te beni birisi ekledi face imden. O aralar ben de senin gibi leyla ile mecnuna yeni başlamıştım ilk leyla daha ölmemişti anlayacağın. Yalnızlık ve sıkkınlık karışımı bir durumla tutup mesaj attım ben bu kıza. Merhaba dedim merhaba dedi tanıştık falan baktım gayet güzel konuşuyor çok naif temiz kızlar olur ya hani o şekil. Ben mersindeyim kız muğla ortacada. Her neyse bu şekilde biz konuşmaya devam ettik bir süre, ben numarasını istiyorum bu arada tabi ama kız vermiyor en sonunda bir gün tartışmaya başladık mesajlarda. Ben konuşma engelliyim yazdı şaşırdım biraz falan cevap vermedim yattım, bayram yakınlarıydı ramazan bayramı o sıralar işte iki yıl öncesi. Ertesi gün niye daha önce söylemedin falan dedim bana acımanı istemiyorum falan dedi. Eyvallah dedim ama sormaya başladım nasıl oldu ne oldu vs gibisinden. Beyninde tümör olduğunu söyledi falan işte ses tellerine zarar vermiş bu yüzden konuşamıyormuş yani insan ister istemez böyle bir durumda üzülüyor. Kız ama çok güzel bir kız gördüğüm kadarıyla sadece babası biraz huur çocuğuymuş sürekli dövüp sövüyormuş işte anlattığı kadarıyla ufaktan sinir oluyorum adama çaktırmıyorum ama kıza. Her neyse konuşma böyle devam edip gidiyor zaten leyla ile mecnunun verdiği bi duygusallık var üstümde onun da etkisiyle dedim ki senden hoşlanıyorum ben falan. Ayran gönüllümüsün vfor dedi bana bir moralim falan gibildi o şekilde. Konuşmayı o şekilde kapattık ama kapatırken dedim ki ben yine bu civarlardayım konuşmaya devam edeceğim senle fikrin değişirse konuşmaktan çekinme falan. Konu bu şekil kapandı

vay be amk takipteyim kardesim

tamam takibe aldım

Kafe de başını masaya koyup uyuklamaya başladı. Karşısına oturdum onu izliyorum.. 7 gibi kalktı 7.30 gibi de taksiye atlayıp tren garına zütürdüm. Son anımıza kadar kullandık. Trene son 20 saniyede yetişti. Son sarılışımız, giderken ki bakışı benim için unutulmaz şeylerdi. En sonda da salı günü Ankara'ya geleceğime dair söz verdim. BERREK artık bana inanmıyor. Onu sevdiğime inanmıyor.. Ancak artık sözleri tutma vakti. Salı günü Ankara'dayım. Her gelişmede buraya yazacağım. Hayatımda olmasa da aklıma geldikçe buraya yazacağım... SENi ÇOK SEViYORUM BERREK

Üstüne 2 kek çaktı en güzel yerini de bana verdi. Bir ağacın altına geçtik sahilde, oturduk. Ufaktan yağmur dökülmeye başladı, allah dedim heralde ilk defa birşeyler güzel gidiyo.. Demez olaydım bir anda yağmur arttı, ıslanıyoruz üşüyoruz birşeyler yapmam lazım.. Islana ıslana karşıda ki kafeye geçtik. Birşeyler içip yağmurun dinmesini bekledik. Yağmur dindi dinmesine ama üşürüz diye pek kalkmaya niyetimiz yok. 24 saat açık olan kafe sıra bize gelince saat 3te kapatıyoruz dedi. Kalkmak zorunda kaldık, tekrar sahile geçtik belki rüzgar diner diye biraz bekledim ama nafile. Açık biryerler aramaya başladık ordan oraya sürüklüyorum kızı. Üşüttü karnı ağrımaya başladı. Bi camiye sığındık sabaha karşı 5 gibiydi caminin içerinde ki kafe açıldı orada oturduk.. internetten sabah 8.45 e biletini aldık ve saatini beklemeye başladık

Aç olup olmadığını sordum. Kardeşimi aradım, onu sabahtan ayarlamıştım 'ben seni arayıp bişey istediğim zaman hemen işi gücü bırakıp söylediğim yere getiriyosun' diye. Dedim 'kardeşim bize yiyicek bişeyler getir, bide BERREK ablanın sevdiği kek goldies lerden buluyosun getiriyosun dedim. Sağolsun canım kardeşim kıza yemek diye tavuklu pilav getirince kafadan ayrıca bi rezil olduk. Sağolsun BERREK'iM kırmamak için üzülmiyim diye nam nam yedi koca pilavı. (kesinlikle üzülmiyim diye)

Benim de ona verecek birşeyim vardı tabii ki. Anayasa seçimlerinde bir kağıda BERREK ve DiĞERLERi yazıp BERREK'in altına damgayı vurup bir jest yapmak istemiştim.. Aslında onun hep bende kalacağını düşünüyordum. Ona verebilmek için nasıl bir fırsat doğabilirdi ki? Çıkardım cüzdandan uzattım. Kağıdı açıp içine baktığı an ki gözlerinde oluşan gülümsemeyi asla unutmayacağım! https://i.hizliresim.com/ER2lY9.jpg

Atladık taksiye sahile geçtik ve kayalıklara oturduk. Çantasından ben sandığı kişiyi çizdiği kağıtları çıkardı.. Aldım elime, bakamadım suratına.. Çakmak istedi, verdim ve hepsini yaktı. Bunun ne anlama geldiğini düşünmeye çalışıyordum. Geçmişi komple mi yakmıştı, yoksa o görselin bi anlam ifade etmediğini mi anlatmaya çalışıyordu? 2 tanede misket çıkardı. Biri UMUDO biri BERREK. Uzun zamandır bahsederdi o misketlerden çıkarır çıkarmaz anladım. BERREK olanı verdi bana, noluyo ulan diyorum ağladım ağlıyıcam...

Şaştım kaldım. Ertesi gün haberleştik devamlı.. Akşam 9da istanbul'da olacaktı Pendik garından almamı istedi. Çıkacağı alt geçitin karşısında ki kaldırımda bekledim. Önce onu uzaktan görüp o beni görene kadar heyacanımı atmak istedim. Çıktı neredesin diye sordu telefonla konuşurken gördük birbirimizi, o yolun karşısına geçiyo ben yolun karşısına geçiyorum.. Bi yanda trafik akıyo araç yoğunluğundan göremiyoruz birbirimizi. Aslında şu saçma olay bile hikayemizi özetler nitelikteydi. Nihayetinde karşı karşıya geldik, ne yapacağımı şaşırdım tek bir hamleyle sımsıkı sarılarak duygu komasına soktu beni... Tek hatırladığım suratımda gezen saçları ve suratımı boynuna yaslayışım..

inanmadım, inanmak istemedim. Resmen bu sözleri bana en büyük cezayı veriyordu. Kırıldığını belirtti, 'ama o insan olmadığın için değil, bana yalan söylediğin için.' Yine en sevmediği şeyle gelmiştim karşısına, yalan! 'Ama sadece hikayem yalan be kızım, bide şu aylardır gördüğün 3 5 fotoğraf. Fikirlerim, inancım, sana olan sevgim bu mutluluğu yaşamamız için ihtiyacımız olan herşey gerçekti' işte bunlar yüzünden her fırsatta kaçmayı tercih ettiğimi söyledim.. Kurduğumuz hayaller yüzünden kızdı bana... Konuşmanın sonunda da fikrinin değişmediğini, ve yarın istanbul'da olacağını söyledi...

10 dakika içersinde aklımdan tonlarca düşünce geçti. Ne olacak olsun dedim, intikdıbını almak için yapabileceği herşeyi göze aldım. Karşıma kim geçerse geçsin, 'sevgimin peşinden gittim' diyebilecek kadar rahattım. Her zaman seviyemi korumuş ve menfaat uğruna tek birşey yapmamış veya yaptırmamıştım. 10 dakika sonra aradım, söylediklerimin yalandan ibaret olduğunu, duyduğu gördüğü herşeyin kurgu olduğunu ama ne yaptıysam onu sevdiğim için yaptığımı söyledim. inanılmaz derecede sakin karşıladı. Kimim neyim hiç sorgulamadan 'ben zaten beni mutlu edebildiğin için, beni aşka inandırdığın için seni sevdim' dedi durdu...

Up Up UP yaz yaz yaz

Up Up Up devam zumqi

REZzers

O zamanlar çok önemsemesem de, birgün evime gelip bir anda karşıma çıkacağı sözünü vermişti. Ankara'ya taşınma muhabbetlerinde 'taşınacağım yeri göreyim' diyerek konum atmasını istemiştim, o atınca bende atmıştım.. Daireme kadar biliyordu. Veee geçen hafta, 16 Temmuz gecesi. Aradı beni, sürpriz yapmak istediğini ancak dayanamadığı haber vermek istediğini söyledi. 'Yarın istanbul'dayım evine geliyorum..' Şok oldum! Herşey ortaya çıkacaktı.. O an kaçmak da geldi içimden kendimi öldürmekte.. 10 dakika zaman istedim 'seni arıyıcam' diyip kapattım..

'O zaman seni unutmak istiyorum' dedi. 'Ben istemiyorum' dedim. 'Yaşadığımız güzel şeylerle hatırlatırım seni. ALi ATAY dinlerken, LEYLA ile MECNUN izlerken hatırlarım.' Sustu. 'illede unutmak istiyorsan yine çıkarım hayatından, yada arkadaşın olarak kalırım.' Arkadaş kalmayı tercih ettik. 1 gün 2 gün derken eskiden eser yoktu.. 4 5 saat aralıksız konuşabilen gülüşebilen bizden ses soluk çıkmıyordu. O susuyor ben susuyorum, yapamayacamızı anladık. Son kez bitti! (sandık)

Aynı hatayı tekrar yapmak istemiyordum ve ne olursa olsun aramadım mesaj atmadım. BERREK bitmişti benim için, bitmek zorundaydı! Yaklaşık 1 ay sonra Haziran ayında doğum günümde beni aradı, açmadım. Birkaç saat sonra kardeşimi aramış ve doğum günümü kutlamısını istemiş, üstüne de aramızda geçenleri anlatmış. Bunu öğrendiğim zaman çok kızmıştım ve hemen telefona sarılıp sert bir ses tonuyla üsteleyerek bağırmaya başladım. Erkekliğim sadece 5 dakika sürdü.. O güzel ses tonu, her kelimesinde hissettirdiği sevgisiyle yine eritmişti beni. O gece 2 de başlayıp sabah 9a kadar konuştuk! Eski mesajlarımızı açıp okuyorduk birlikte. Ertesi akşam tekrar aradım. Tekrar birlikte olma konuları açıldı haliyle.. Ama hiç yanaşmadım, onun sesini benim hayatımda oluşunu seviyordum zaten. BERREK'in benim sevgilim diyebileceğim kişi olma olasılığını kaldıramamıştı bünyem.

Akşam oldu aramadım, o aradı. Mahcup bi ses tonuyla yaptığının hata olduğunu söyleyip özür diledi. Kızamayacak kadar çok sevsem de sesim de en ufak bir yumuşama olmadan kelimelerimi seçmeden kırarak dökerek söverek bi dünya laf ettim ve telefonu suratına kapattım. Verdiğim sözlerden cayabilmek için, 1 yıl boyunca oynadığım bu oyundan suçsuz olarak çıkabilmek için, daha fazla üzülmemek ve üzmemek için bunu yapmak zorunda kaldım. Ertesi akşam beni ablasının numarasından aradı. Bunun bir veda konuşması olduğunu söyledi. O konuştukça ben gözlerimi sıkıp dinliyordum. Konuşmanın sonuna ona söylediğim birkaç yalanı ekledi. Bu yalanlarını biliyordum ama hiç yüzüne vurmadım çünkü seni seviyorum dedi. Aslında en başından beri her fırsatta büyük küçük herhangi bir yalana katlanamayacağından bahsederdi. Bunları söyleyip telefonu kapattı. Bense rahat bi nefes almak için feda etmişken bu güzel ilişkiyi, bu son söyledikleri yüzünden ertesi günlerde nefes dahi alamamaya başlamıştım...

Yarım saat sonra kayıtlı olmayan bi numara aradı. Açtım, BERREK'in kız arkadaşı olduğunu, durumunun iyi olmadığını sürekli ağladığını ve bu halde eve gidemeyeceğini söyledi. Rahatlatacak birşeyler söylememi istedi. Affetmek aklımın ucundan geçmezken, sadece ve sadece hala deli gibi aşık olan bi adam olarak neredeyse oradan çıksın bi an önce evine dönsün diye akşam onu arayacağımı söyledim ve kapattım

2.kere arama gereği bile duymadım. Sadece ona olan sevgim ile hem olmayacak bir hayalin yükünü, hüznünü, kahrını sırtımda taşıyor hemde en ufak birşey hissettirmeden ilişkiyi yürütüyordum. Aklıma o an gelmeyen şey kalmadı. Güzel birşey olduğunda 'bana söylemiyor ki fotoğrafta ki ben sandığı kişiye söylüyor.' diyerek hiçbir mutluluğu doğru düzgün yaşayamamış olan ben, aldatılma hissini 'banane beni aldatmadı ki fotoğraftaki ben sandığı kişiyi aldattı' diyemedim. Bir nokta (.) mesajı atıp engelleyerek ilişkiye son verdim...